Kuzhinierja e Castamar

Kuzhinierja e Castamar është një roman i autorit spanjoll Fernando J. Múñez. Botuar në vitin 2019, është një histori e vendosur në kontekstin shtypës të shoqërisë Spanjolle të shekullit të XNUMX-të nën sundimin e Felipe V. Itshtë një rrëfim klasik i ngarkuar me erotizëm, komplote mashtruese politike, paragjykime dhe estetikë konservatore tipike të asaj epoke.

As historia nuk ka mungesë të romancave, intrigave dhe guximit të ndaluar të disave të vendosur të rebelohen kundër status quo-së. Prandaj, ky titull ka të gjithë "përbërësit" e një leximi shumë emocionues dhe argëtues. Përveç kësaj, Ky titull përfaqëson një hap mjaft të rëndësishëm gjinor për një shkrimtar më të njohur për botimet e tij për fëmijë ose të rinj.

Rreth autorit, Fernando J. Múñez

Ai ka lindur në Madrid në 1972. Ai ka një diplomë në Filozofi, megjithëse punët e tij të para ishin në botën e reklamave dhe në prodhimin e filmave të shkurtër. Me tutje, përfundoi udhëzimet e tij në Kinematografi në SH.B.A. në 2002 ai filloi një startup redaksional kushtuar - midis objektivave të tjerë - për tërheqjen dhe mbështetjen e autorëve në zhvillim.

Që atëherë, Múñez ka marrë pjesë në botimin e më shumë se pesëdhjetë titujve për fëmijë dhe të rinj. Në 2009 ai zyrtarisht filloi karrierën e tij si shkrimtar me Monstra dhe qenie fantastike. Më vonë, ai fitoi famë të rëndësishme në sferën artistike të Spanjës pasi drejtoi filmin artistik Brirë (2012).

Libra nga Fernando J. Múñez

• Monstra dhe qenie fantastike (2009).
• dragonj (2009).
• Magjistarët dhe shtrigat (2011).
• Shtëpia e kukullave Marmadú (2011).
• Tregime për fëmijë (2014).
• Tregime për vajza (2014).
• Kalorës mesjetarë (2014).
• Vampirët (2014).
• goblinët (2014).
• Trolls (2014).
• Samurais (2014).
• Kuzhinierja e Castamar (2019).

Seriali televiziv i Kuzhinierja e Castamar

Në fillim të majit 2020, kanali Astresmedia njoftoi blerjen e të drejtave për romanin e Múñez. Sipas informacionit të gazetës La Vanguardia, Michelle Jenner do të jetë në lëkurën e Clara Belmonte (protagonistja). Megjithëse produksioni është ende në fazën e hedhjes, premiera e tij është planifikuar për vjeshtën e vitit 2021.

Sigurisht, Ky lajm rriti interesin tashmë të madh publik për këtë punë. Sidoqoftë, çdo qëllim i marketingut nuk heq meritat ose cilësinë e historisë së arritur nga autori Madrid. Mbi të gjitha, përhapja e literaturës në epokën dixhitale përfshin të gjitha llojet e platformave, duke përfshirë podcast, media sociale dhe shërbimet e mediave sociale. me kullim.

Argument nga Kuzhinierja e Castamar

Librin mund ta blini këtu: Kuzhinierja e Castamar

Clara Belmonte është një grua e re fatkeqe me një të kaluar të komplikuar. Pavarësisht se ka marrë një arsim të mirë, ajo është e detyruar të kërkojë punë sepse babai i saj vdiq në luftë. Përveç situatës pasuese të pasigurt ekonomike, vdekja e babait të tij e la me një vazhdim të rëndësishëm psikologjik: agorafobinë. Prandaj, ajo është e tmerruar nga hapësirat e hapura.

Në kërkim të një jetese, Clara vjen në Dukatin e Castamar si një oficer kuzhine. Atje, Don Diego, zoti i pallatit, i kalon ditët e tij i zhytur në një apati të pamatë, pasi kishte humbur gruan e tij në një aksident dhjetë vjet më parë. Kështu që kuzhinierja dhe duka krijojnë një marrëdhënie të veçantë përmes ushqimit dhe shqisave ndërsa skena në feudali fillon të zbërthehet.

Analiza dhe përmbledhja

fillim

Më 10 tetor 1720, z. Clara Belmonte erdhi në Dukatin e Castamar për të punuar si oficer kuzhine. Ajo përfundoi gjatë gjithë rrugës nga Madrid në kufijtë e qytetit të Boadilla nën disa balë sanë dhe pa hapur sytë. Ajo guxoi të shikonte përreth vetëm kur ishte e sigurt se ishte e mbrojtur nga një çati.

Në këtë pikë, Sekreti i Miss-it bëhet i qartë: ajo vuan nga agorafobia. Gruaja e re zhvilloi traumën pasi mësoi për vdekjen e babait të saj në luftë. Kjo vdekje bëri që e gjithë familja Belmonte të binte nga hiri. Kasta ose trajnimi intelektual i marrë nën mbrojtjen e babait të tij, i cili ishte një mjek i njohur në shoqërinë e Madridit, nuk kishte dobi.

Kodet dhe imponimet

Për fat të mirë për gruan e re, ajo mësoi të gatuaj që në moshë të vogël dhe se tregtia u bë mënyra e saj për t'i shpëtuar varfërisë. Nuk ishte një çështje e vogël për kohën, sepse në atë kohë gratë kishin vetëm tre mundësi për të mbijetuar. E para (më e zakonshmja) ishte të jetoje nën mbrojtjen e një figure mashkullore, domethënë të bëhesh gruaja, nëna ose vajza e një burri.

Alternativa e dytë për një grua të shekullit të XNUMX-të ishte të bëhej një murgeshë, e martuar me Zotin (ose në shërbim të një burri, në terma praktikë). Në fund të fundit, ata më pak me fat u detyruan të futeshin në botën e prostitucionit dhe, në rastet "më të mira", përfunduan si kortezanë. Nga tre opsionet e përmendura, vështirë se ndonjë grua mund të mbante veten.

Duka

Don Diego dhe Clara gradualisht krijuan një marrëdhënie të veçantë përmes ushqimit. Pak nga pak, lidhja gastronomike çoi në afrimin përmes urave të tjera shqisore, duke çuar në sensualitet dhe, së fundmi, në erotizëm të fortë. Në të njëjtën kohë, duka dhe banorët e tjerë të Castamar gradualisht kuptuan se ajo ishte një person i kulturuar.

Pastaj, disponimi i Don Diegos kaloi nga një apati funerale në entuziazmin e dikujt që rizbuloi aromën e jetës. Megjithatë, intrigat, dyshimet dhe dyshimet lindi si pasojë e pashmangshme. Sepse çdo "rrëshqitje e pahijshme" në jetën e aristokratit mund të përdoret si një justifikim për të diskredituar zotërinë e tij dhe për të dobësuar pozicionin e tij politik.

Një shoqëri e inatosur dhe e shtypur

natyrisht, një romancë midis një feudali dhe një gruaje "kastë të ulët" nuk mund të pranohej në atë kohë. Për më tepër, marrëdhënie të tilla u konsideruan produkt i epshit mëkatar dhe madje herezisë. Pothuajse gjithmonë - nën një konceptim të qartë macho - gratë akuzoheshin se "tundonin" zotërinjtë e tyre (pa marrë parasysh faktet e vërteta).

Per keto arsye, Kuzhinierja e Castamar portretizon në mënyrë të përsosur secilën nga skajet shtypëse të një shoqërie plotësisht të padepërtueshme. Ky libër ka një këndvështrim të qartë feminist. Por - sipas fjalëve të vetë Múñez - "nuk u kushtohet vetëm grave, është bërë që burrat të lexojnë gjithashtu, për gratë të lexojnë, për të gjitha llojet e njerëzve që ta lexojnë atë".