Arturo Barea Ogazón i përket grupit të përfaqësuesve të narrativës së mërgimit spanjoll, së bashku me Ramón J. Sender dhe Max Aub. Duke qenë edhe Barea një nga mbështetësit kryesorë të saj. Gjuha mbizotëruese e punës së tij ishte spanjishtja dhe anglishtja. Megjithëse spanjishtja ishte gjuha e tij amtare, shumë nga botimet e tij u shfaqën fillimisht në anglisht sepse ai shkoi në mërgim në Angli.
Tregimtari i njohur shkroi kryesisht romane, tregime dhe u zhyt në fushën e esesë. Megjithatë, ai dha një kontribut të madh në botën gazetareske dhe komunikuese duke mbështetur kauzat politike të ideologjisë së majtë. Vepra e tij më e njohur është e vitit 1946 Formëzimi i një rebeli (Falsifikimi i një rebeli), një titull që flet shumë për veten, pasi është një histori në thelb autobiografike. Natyrisht, botimi i saj në spanjisht në vitin 1951 u bë edhe jashtë kufijve spanjollë, në Argjentinë.
Arturo Barea: biografi
Arturo Barea lindi në Badajoz në 1897. Nëna e tij punonte si lavanderi dhe ishte e ve shumë e re. Bara e re filloi punën shumë herët dhe mësoi zanate të ndryshme. Nëna e tij, vëllezërit e tij dhe ai u transferuan në Madrid në kërkim të mundësive të reja.
Ndërsa Barea ishte në kërkim të jetës, ai pati edhe fatin të pritej nga të afërmit me burime më të mëdha, të cilët mundën t'i jepnin një arsimim. Kështu që Ai e kaloi fëmijërinë e tij në Escuelas Pías De San Fernando., institucion që iu desh ta linte në moshën 13-vjeçare kur situata familjare u ndërlikua sërish.
Në moshën 23 vjeçare ai shkoi në Marok i rekrutuar në ushtri ku jetoi fatkeqësinë e Annual që do t'i shërbente vite më vonë për të shkruar Itinerari. Menjëherë pasi u martua dhe pati disa fëmijë me gruan e tij, megjithëse martesa do të dështonte.
Me ardhjen e Republikës së Dytë, Barea filloi të marrë pjesë në mbledhjet sindikaliste të UGT-së dhe në luftën civile spanjolle ai tregoi mbështetjen e tij për palën republikane përmes propagandës revolucionare të majtë, sepse ai punonte në Telefónica në atë kohë dhe nga Madridi do të përjetonte konfliktin.
Në vitin 1938 u largua nga Madridi. Në këtë vit ai u martua përsëri, këtë herë me një austriake, Ilse Kulcsar, e cila do ta ndihmonte për të përkthyer veprën e tij në anglisht. Anglia ishte vendi që e priti pas largimit nga Spanja dhe aty ai krijoi një aktivitet komunikues që do të përfshinte letërsinë dhe radion. Ai vdiq nga një atak në zemër në vitin 1957 pasi kishte marrë nënshtetësinë britanike.
Disa kuriozitete për autorin
- Meqenëse makina e shkrimit që përdorte Barea ishte anglisht Më duhej të shënoja me dorë të gjitha thekset.
- Dashuria e tij për gatimin dhe për vezët e tij të shijshme të skuqura ishte e njohur.. Në fakt, një kuzhinier i famshëm mban makinën e shkrimit të autorit.
- Barea dhe gruaja e tij Ilse ishin duhanpirës të rëndë. Së bashku ata punonin në të njëjtën dhomë: ai shkruante dhe ajo përkthente. Ata nxirrnin aq shumë tym në orët e tyre të punës, saqë muret ishin të zeza.
- Pavarësisht se e la shkollën në moshën 13-vjeçare, ai u bë shkrimtari i shquar që njohim dhe dha mësime për letërsinë në Kolegjin Shtetëror të Pensilvanisë në Shtetet e Bashkuara.
- Në Shtetet e Bashkuara ai u akuzua si komunist gjatë Luftës së Ftohtë. Megjithatë, ai kurrë nuk tha se ishte komunist. Ideologjikisht ai është cilësuar si një intelektual i majtë dhe liberal.
- Për Arturo Barea Ndarja nga fëmijët e ka rënduar gjithmonë, të cilët mezi i ka parë.
- Pavarësisht se vdiq nga një atak në zemër, në autopsinë e tij u zbulua se ai kishte kancer të fshikëzës.
Arturo Barea: veprat kryesore
Falsifikimi i një rebeli
Është një trilogji dhe kjo është vepra e tij më e njohur. Është një histori e gjatë që vlerësohet shumë në letërsinë e pasluftës.. ajo është e ndarë në farkë (1941), Itinerari (1943) y Flaka (1946). Është një vepër autobiografike ku Barea rrëfen përvojat e tij para dhe pas luftës.
Pjesa e parë përbën farkëtimin e personalitetit të Bareas, jetën e tij në Madrid para mërgimit; një ekzistencë plot vështirësi, praktika dhe zanate. Pjesa e dytë është përvoja e tij në Rif gjatë protektoratit spanjoll në luftën në Marok, si dhe kaosi i pësuar në Vjetor. Pjesa e tretë dhe e fundit fokusohet në luftën civile spanjolle, në të cilën autori ishte në kryeqytet, nga ku jetoi konfliktin, duke shkuar më në fund në Angli në vitin 1938.
Kjo vepër nuk do të botohej në Spanjë deri në vitin 1978tashmë në demokraci. Në vitin 1990, televizioni spanjoll ofroi një mini-serial të bazuar në këtë trilogji.
Lorka, poeti dhe njerëzit e tij
Është një ese mbi poetin nga Granada të vrarë gjatë luftës civile dhe titulli origjinal i të cilit u botua në 1944 (Lorka, Poeti dhe njerëzit e tij). Në vitin 1956 do të dilte në spanjisht. Federico García Lorca ka shkaktuar magjepsje për punën e tij, por edhe për vdekjen e tij të hershme që la jetim kulturën spanjolle. Ai është një personazh i zakonshëm në letërsinë e të tjerëve, veçanërisht në autorët e mërguar që kërkojnë të përhapin fjalën e arsyes dhe ta distancojnë atë nga urrejtja përmes personazheve të mëdhenj, si Lorca apo Unamuno. Vepra e Bareas ishte një nga veprat e para mbi Lorkën dhe ka pasur një ndikim vendimtar te autorë si Ian Gibson, një nga studiuesit më të mëdhenj të poetit andaluzian.
unmuno
Gjithashtu vepër eseistike e botuar më 1952. Është një biografi e mendimtarit spanjoll Miguel de Unamuno., një figurë thelbësore në kulturën, letërsinë dhe esetë e luftës dhe të pasluftës spanjolle në këto vite në të cilat u farkëtua konflikti që përfundoi me diktaturën e Frankos. Megjithatë, u deshën shumë vite për t'u përkthyer në Spanjë.
rrënjën e thyer
Titulli origjinal: The Broken Root (1952). Kjo është një vepër e sinqertë që reflekton mbi mërgimin, pasojat e luftës dhe keqardhjen e braktisjes së tokës së vet në një mënyrë kumbuese.. Është një histori ëndrrash se si mund të ishte për Barea që të kthehej në Madrid pas një mërgimi të shkurtër. Historia është ajo e një farë Antolín, një personazh imagjinar, i cili kthehet në të njëjtën lagje të Madridit ku u rrit Barea, Lavapiés. Iluzioni i thyer dhe mjerimi kalojnë nëpër ato rrugë ku asgjë nuk është ajo që ishte. Ideologjia do të jetë shumë prezente dhe shkrimtari mund të portretizojë lirisht falangën dhe komunizmin.