Për adhuruesit e romanit historik të vendosur në Luftën e Dytë Botërore, dhe konkretisht për periudhën e pushtimit francez nga ushtria gjermane, sot ne kujtojmë këto tre tituj: Bilbili, nga Amerika e Veriut Kristin Hannah, një nga romanet më të suksesshëm dhe më të shitur në ditët e sotme; Heshtja e detit, nga Vercors; Y Suitë francezenga Irène Némirovsky. Të dy, shkrimtarët francezë që i shkruan ato histori pikërisht në ato ditë shumë të errëta. Némirovsky madje kishte përfundimin më tragjik atëherë.

Ndoshta lexuesit më kinematikë kanë parë adaptimet filmike të dy të fundit, veçanërisht ajo shumë e fundit e Suitë franceze. Dhe i sigurt për Bilbili Nuk duhet shumë kohë për ta bërë një të tillë edhe për shkak të potencialit që ka. Le të rishikojmë histori të zakonshme që ata ndajnë për luftën e Rezistencës Franceze, por edhe për kontradiktat e shumta në ndjenja që ndodhi midis pushtuesve dhe pushtuar.

Bilbili - Kristin Hannah

Nje bukuri haraç për kaq shumë gra anonime që luftuan në luftën kundër nazistëve me të vetmet armë të shpresës, guximit, sakrificës dhe rezistencës së heshtur por vdekjeprurëse. Historia e motrave Mauriac, me personazhe të kundërta, por forca e të cilave shkon përtej dallimeve të tyre, dëshiron t'i përfaqësojë të gjitha ato.

Në vitin 1939 Franca Vianne jeton në një qytet të vogël me burrin e saj Antoine dhe vajzën e tyre Sophia. Por një ditë asaj i duhet të pushojë nga puna burrin e saj, i cili marshon për në front para fillimit të luftës. Ai nuk mendon se gjermanët do të pushtojnë Francën, por ata e bëjnë këtë dhe së shpejti një kapiten gjerman shfaqet për të kërkuar shtëpinë e tij. Prej atëherë ata do të duhet të mësojnë të jetojnë me armikun ose të rrezikojnë të humbin gjithçka. Ndërsa vitet e okupimit kalojnë dhe përkeqësohen, Vianne do të duhet të marrë gjithnjë e më shumë vendime të vështira në mënyrë që të vazhdojë jetën.

Për më tepër, motra e saj e vogël, Isabelle, është një grua e re shumë rebele që kërkon dhe gjen një shkak për jetën e saj në luftën kundër gjermanëve. Takimi i saj me Gaëton, një partizan i Rezistencës, e vendos atë të punojë me ta nga Parisi. A) Po, do të ndihmojë aleatët e rënë në tokën franceze, kryesisht pilotët, të kthehen në vendet e tyre. Për ta bërë këtë, ai do të jetë në gjendje të gjurmojë një rrugë dalje përtej kufirit me Spanjën.

Shtë shkruar në dy kohë: në të tashmen e një rrëfyesi në vetën e parë dhe në të kaluarën e një rrëfyesi të gjithëdijshëm. Emocionuese dhe emocionuese, është një prozë e lehtë, e lehtë dhe e shpejtë që arrin të të lëvizë me interes përmes komplotit.

Heshtja e detit - Vercors

Ishte shkruar në 1941 dhe botuar vitin pasardhës fshehurazi në Parisin e okupuar nga nazistët. Ajo menjëherë u bë një simbol i rezistencës kundër gjermanëve. Duket se Vercors u bazua në një ngjarje të vërtetë sepse ai kishte marrë në shtëpinë e tij një oficer gjerman me një këmbë të ngurtë i cili po luante tenis për t'u rikuperuar. Ata nuk krijuan ndonjë marrëdhënie, megjithëse Vercors e kuptoi që oficeri admironte Francën sepse kishte shumë libra frëngjisht.

Tregoni si një Një plak dhe mbesa e tij e re, gjithashtu banorë të një qyteti, vendosin të bëjnë atë rezistencë duke refuzuar të flasin me kapitenin gjerman i cili po qëndron në shtëpinë e tyre. Ai është një ushtarak nga tradita dhe një ish-kompozitor i muzikës, si dhe i sjellshëm, i sjellshëm dhe i kuptueshëm i situatës. Lindja do të përpiqet të afrohet me ta me monologje rreth shpresës së vëllazërisë dhe admirimit reciprok midis të dy vendeve. Por nuk do të jetë i suksesshëm. Në fund ai zhgënjehet kur kupton se qëllimi përfundimtar i popullit të tij nuk është të ndërtojë por të shkatërrojë dhe ai do të përfundojë duke u larguar. Sidoqoftë, ai nuk do të lërë indiferent as plakun dhe as veçanërisht mbesën e tij, i cili është gjithashtu i dyshimtë për veprimtaritë e Rezistencës përreth dhe në të njëjtën kohë ndihet thellësisht i tërhequr nga kapiteni.

Bukuria e disa pasazheve është e pamohueshme. Si në këtë:

Werner Von Ebrennac vështroi mbesën time, profilin e saj të pastër, kokëfortë dhe hermetik, në heshtje dhe me këmbëngulje të madhe në të cilën, megjithatë, mbetjet e një buzëqeshje ende vareshin. Mbesa ime mund ta tregonte, unë e pashë atë të skuqur pak, një rrudhë u formua midis vetullave të saj. Ai vazhdoi me zërin e tij të ngadaltë të shurdhër:

-Ka një histori që unë kam lexuar, që ju e keni lexuar: E bukura dhe bisha. Bukuri e varfër ... Bisha e ka atë në mëshirën e tij, e pafuqishme dhe e burgosur dhe i imponon të gjitha orëve të ditës praninë e saj të paepur dhe dërrmuese. Bukuroshja është krenare, dinjitoze ... është forcuar. Por bisha ka vlerë më shumë se sa duket. Ai ka një zemër dhe një shpirt që aspiron të ngrihet. Nëse bukuroshja do ...

Atje dy versione filmike të këtij romani, njëri nga 1949 dhe tjetri nga 2004. Për ata që duan t'i hedhin një vështrim atyre.

Suitë Franceze - Irène Némirovsky

Pa dyshim një nga titujt më të njohur dhe të njohur të këtij shkrimtari me origjinë ruse dhe emigroi në Francë që ishte Némirovsky. Shumë më tepër që nga versioni i suksesshëm që ata morën në kinema në 2014. Por historitë e të dyve, romanit dhe shkrimtarit, janë gjithashtu nga filmi, edhe pse në mënyrë dramatike të vërteta.

Suitë franceze es kryevepra e tij vetëm sepse rastësia e lejonte atë. Dorëshkrimi i papërfunduar u zbulua rastësisht nga vajzat e tij dhe u botua në 2004., pothuajse shtatëdhjetë vjet pasi Némirovsky, së bashku me burrin e saj, u dëbua dhe u vra në Auschwitz në 1942.

Me ngjyrime të caktuara autobiografike pasi pasqyron një pjesë të sjelljes së shoqërisë borgjeze në ato vite, fAjo u konceptua në pesë pjesë, por Némirovsky shkroi vetëm dy: Stuhi në qershor y dolce, ku një histori tjetër e pranimit dhe dorëheqjes shpaloset përballë rrethanave. Por indikohet indiferenca e supozuar e francezëve ndaj situatës, ku ekziston edhe një kritikë themelore. Sidoqoftë, edhe një herë shohim se si, pavarësisht nga këto rrethana, janë ndjenjat më parësore ose universale që shfaqen midis personazheve. Përsëri tërheqja dhe dëshira më e ndaluar dhe lufta për t'i refuzuar ato, por në të njëjtën kohë kanë nevojë për to.

Përshtatja e filmit në 2014 u vlerësua shumë.

Pse t'i lexoni (ose t'i shihni)

Për shkak të befasisë së paralelizmit, temat e tij të përbashkëta për perspektivat e ndryshme kohore, nga e tashmja më e afërt te e kaluara më reale.. Autorë të ndryshëm dhe përshkrime të njëjta, portrete, reflektime. Një ide e përjetshme e përbashkët: theksimi i asaj që bashkon më shumë sesa ajo që ndan. Përbindëshat që nuk janë aq monstra dhe të pafajshmit aq të pafajshëm. Dhe mbi të gjitha, ndjenjat universale dhe ajo kontradiktë shumëvjeçare. Të njëjtat histori, të njëjtat shqisa.