אַנאַליסיס פון «Campos de Castilla»

"קאַמפּאָס דע קאַסטילאַ" דאָס איז די מערסט באַוווסט ווערק פון די בריליאַנט סעוויליאַן פּאָעט אַנטאָניאָ מאַטשאַדאָ, און עס איז ארויס אין 1912, כאָטש עס איז שפּעטער יקספּאַנדיד פינף יאר שפּעטער, אין 1917. אין דעם ווערק די בילדער זענען מער פאַקטיש און ווייניקער סימבאָליש ווי אין די פריערדיקע ביכער פון דעם. דער מחבר און די לאַנדסקייפּס זאָגן אַ פּלאַץ וועגן די שרייַבער זיך, די מענטשלעך ראַסע אין אַלגעמיין און די געשיכטע פון ​​ספּאַין.

אין פאַקט, די דעקאַדענץ פון דער מדינה דאָס איז פּעלץ אין די מעדיטאַטיווע דיסקריפּשאַנז פון דער מחבר פון עטלעכע ערטער אָדער אפילו פון די כאַראַקטער פון עטלעכע מענטשן. די מיסטעריעס פון לעבן אָדער אפילו רעליגיעז סענטימענט זענען אנדערע טעמעס אין אַ פערלי טיף בוך אין וואָס Machado גאָר ופדעקן זיין נשמה צו אַנטדעקן אַלץ וואָס זאָרג אָדער כאָנץ אים אין אַ פערלי קלאָר וועג.

דער טויט פון זיין באַליבט לעאָנאָר זיבן פון די לידער וואָס מאַכן דעם בוך איז פילז. אין אַדישאַן, די אַנדריינאַס און די פּערספּעקטיוו ברענגען צו מעהודערדיק און ינדזשיניאַס ווערטער, וואָס זענען רעפּריזענטיד ספּעציעל אין די "משלים". די "שפּריכווערטער און לידער" זענען פאָרמאַלי נאָענט צו מזרח פילאָסאָפיע אין טערמינען פון זייער קורץ און סענטענטיאָוסנעסס, וואָס זענען דערמאנט פון יאַפּאַניש אָדער כינעזיש לידער

אין דעם בוך, עס איז אַ גאַנץ ברייט ראָמאַנס גערופן "די לאַנד פון Alvargonzález", פון אַ דערציילונג נאַטור אין וואָס די צאָרעס פון מענטש זענען געוויזן, אין אַ געשיכטע אין וואָס אַמביציע און גריד טאָן ניט פֿאַרשטיין ברודערשאַפט.

צום סוף מיר וועלן זאָגן אַז אין אַדישאַן צו ראָודז, ריווערס און סיז זענען צוויי פון די הויפּט סימבאָלס פון דער אַרבעט, זייַענדיק די טייכן לעבן און די סיז סאַנאַנאַמאַס מיט עפּעס אַבסאָלוט און אַנלימאַטאַד אין וואָס עטלעכע קריטיקס האָבן געגלויבט צו זען די פיגור פון גאָט.

אָרט פון Campos de Castilla

די סיטואַציע פון ​​די Campos דע קאַסטילאַ אַרבעט קומט אין קאַסטילאַ, ספּעציעל אין אַ דאָרף, ווינעסאַ און מועדראַ, לעבן סידאָנעס. אין פאַקט, עס זענען עטלעכע דערמאנט שטעט, ספּעציעל דורך די יינגער ברודער וואָס איז געווען דער וואָס איז אַרומפאָרן איבער דער וועלט און קערט צוריק היים. די פּינטלעך צייט אין וואָס די געשיכטע איז געשען איז נישט באַוווסט, אָבער עס אָפפערס אונדז אַ היסטארישע טייל אין וואָס עס איז געלעבט באזירט אויף סאַבמישאַן, מינהגים און קאָנסערוואַטיווע לעבן. אין איר, כּבֿוד און כּבֿוד זענען צוויי זייער וויכטיק געפילן וואָס דעפינירן מענטשן.

אין אַדישאַן, דער מחבר סאַגדזשעסץ אַז די אַקשאַנז פון מענטשן קען זיין ינפלואַנסט דורך באַמערקונגען אָדער שמועסן מיט זייער וואָמען, דערפאר די ספקות וועגן וואָס איז געווען דער געדאַנק פון ענדיקן דעם פאטער פון דער משפּחה.

איבער דער געשיכטע, די געשעעניש וואָס איז געווען פארגעקומען אויף עטלעכע וועג טראַנספאָרמז די אותיות אין די שפּיל, פאָרמינג זייער וועג פון זייַענדיק און אַדאַפּט צו וואָס זיי האָבן באגאנגען.

ווי שרייבט אַנטאָניאָ מאַטשאַדאָ קאַמפּאָס דע קאַסטילאַ

Campos de Castilla איז געשריבן אין דער דריט מענטש. עס האט אַ דערציילונג וואָס איז דער וואָס דערציילט די געשיכטע אָן געבן קיין מיינונג אָדער געפילן וועגן וואָס איז געשעעניש, כאָטש ווען ריוויוד וואָס ער שרייבט, ער יקספּרעסאַז וואָס ער פילז.

די זאצן זענען קורץ און זייער געבילדעט. אַחוץ דיסקריפּשאַנז, אַלץ אַנדערש זוכט צו זאָגן אַ פּלאַץ מיט ווייניק ווערטער. דאָס איז ווייַל עס איז אַ ווערק אין ווערס, אַזוי עס האט צו זיין גאַווערנד דורך די מעטריקס פון אַ ראָמאַנס.

אין ערשטן, די פּלאַנעווען פון דער געשיכטע איז ימפּרעסיוו און געשווינד, אָבער דער מחבר האָט דאָס דורכגעקאָכט פּונקט צו די מאָרד, ווייַל די גאנצע אַרבעט פון דאָרט איז פאָוקיסט אויף דעם מאָרד און די קאַנסאַקווענסאַז עס האט פֿאַר די אותיות.

וואָס שייך די אַרבעט, עס איז צעטיילט אין 10 סעקשאַנז, יעדער טייטאַלד אין אַ וועג צו דינען ווי אַ פאָרשפּיל צו זאָגן וואָס עס וועט זיין דערציילט אין יעדער פון זיי.

די אותיות פון Campos de Castilla

די אַרבעט פון אַנטאָניאָ Machado עס איז גאַנץ קורץ, אָבער דאָס קען נישט פאַרמיידן אַז עס זענען עטלעכע אותיות וואָס זענען נאָוטווערדי און אַז עס איז באַקוועם צו וויסן, ניט בלויז אויף אַ גשמיות מדרגה (עפּעס וואָס טוט נישט באַשרייבן צו פיל), אָבער מער ינערלעך צו וויסן וואָס באוועגט יעדער איינער.

אזוי, צווישן זיי זענען:

ALVARGONZALEZ

דאָס איז בלי די פּראָוטאַגאַנאַסט פון דער ערשטער טייל פון די אַרבעט, און אויך דער פאטער פון אנדערע אותיות. עס קען נישט מיינען אַז עס איז בלויז דער ערשטער, אָבער עס איז אויך אין די רגע טייל, אָבער אין אַ רוחניות אָדער אפילו גאָוסטלי וועג.

די פערזענלעכקייט וואָס דער מחבר גיט צו Alvargonzález איז אַז פון אַ מענטש וואָס זוכט צו טאָן אַלץ מעגלעך אַזוי אַז זיין משפּחה איז געזונט און טאָן ניט פעלן עפּעס. פֿאַר אים, משפּחה איז די מערסט וויכטיק זאַך. אין אַדישאַן, מיר רעדן וועגן אַן ערלעך מענטש און אין ליבע מיט זיין אייגענע.

פרוי

די פרוי פון Alvargonzález האט נישט אַ זייער רעפּריזענאַטיוו ראָלע אין Campos de Catilla, אָבער איז מער צווייטיק. אין אַדישאַן, ווי די געשיכטע פּראָגרעסיז, כאָטש עס איז געזען אין פאַרשידענע צייט, דער אמת איז אַז דער מחבר מוסיף עס צו אַ סאַדאַנד דורך די אָנווער פון איר מערדערד מאַן.

דאָך, דאָס קען מען אויך זען אויף אן אנדער וועג, ווייַל אויב מיר פריער געזאָגט אַז Alvargonzález איז געווען אַ מענטש וואָס האט אַלץ פֿאַר זיין משפּחה און איז געווען אין ליבע, די פאַקט אַז זיין פרוי פאַרפאַלן אים קען אויך זיין ינטערפּראַטאַד ווי אַז ער פאַרפאַלן זיין טייַטש פון לעבן, צו דער מענטש ער האט אַזוי ליב געהאט און ליב געהאט, וואָס קען נישט גיין אָן אים.

יוחנן

וואַן איז דער עלדאַסט זון, דער פערסטבאָרן. אבער אויך איינער פון זיין פאטער 'ס קיללערס. טראָץ דעם ליבשאַפט אַז דאָס האָט אים, דער מחבר שוין רעפּראַזענץ אַ כאַראַקטער מיט וועמען איר טאָן ניט האָבן אַ גוט ערשטער רושם. ער רעדט וועגן אים דיסקרייבינג אים מיט אַ בושי שטערן און מיט זייער קליין מאָראַל.

איבער דער געשיכטע, דער כאַראַקטער סאַפערז זיין גרויזאַם גורל, עפעס אַנטאָניאָ מאַטשאַדאָ לידינג אים צו דער זאגן "ווער סע טוט עס, פּייַס פֿאַר עס."

מארטין

ער איז דער צווייטער זון פון Alvargonzález, און אויך איינער פון די מערדער פון זיין פאטער. ווידער, Machado גיט אַ "מיעס" כאַראַקטער מיט וועמען איר זענט נישט סימפּאַטעטיק אָבער גאַנץ סאַספּישאַס. מיט ילוסיוו ייז און סאָפעקדיק מאָראַל, עס האט דער זעלביקער סאָף ווי די פריערדיקע.

מיגעל

Miguel איז דער יאַנגגאַסט זון פון דער משפּחה. ביז דעם מאָמענט, ער האט ניט געלעבט מיט זיי, אָבער נאָך אַ דיסקוסיע וועגן זיין צוקונפֿט, זינט ער האט נישט וועלן צו זיין אַ מאָנק, ער בלעטער פון שטוב. ווען ער קערט זיך, די טינגז גיין אין קאַמף.

טעכטער

אין דעם ווערק, אויך די ווייבער פון די קינדער האָבן עטלעכע שייכותאָבער זיי זענען פּונקט אַקסעסעריז מיט די זעלבע פערזענלעכקייטן ווי זייער אייגענע מאנען. אין פאַקט, דער מחבר גיט זיי נישט פיל קול אָדער שטימען.

וואָס וויל דער מחבר איבערגעבן ווי אַ מסקנא?

Campos de Castilla איז ניט נאָר אַ שפּיל אין וואָס מען דערציילט אַ מאָרד. עס רעדט וועגן אַ געשיכטע וועמענס צענטער איז מאָרד, אָבער אויך אַז עס איז געטלעך יושר, דאָס איז, אויב עמעצער טוט אַ שלעכט אַקט, גיכער אָדער שפּעטער עס איז אַ שטראָף פֿאַר אים.

אזוי, מיר קען זאָגן אַז Campos de Castilla איז אַ ביישפּיל פון די טיפּיש פראַזע "וואס טוט עס, פּייַס עס", ווו נאָך די מאָרד, די רוצחים זיך ענדיקן זייער אייגן מעדיצין ווייַל זיי טאָן ניט דערגרייכן וואָס זיי געוואלט אין ערשטער.

Machado קאָנצענטרירט זיך אָבער ניט נאָר אויף דעם ענין, נאָר רעדט אויך וועגן אנדערע, אפֿשר מער פארהוילן, ווי די "ליבע קראנקהייט" פון דער זייט פון דער מוטער וואָס, ווען זי פארלירט איר מאן, ווערט טרויעריק; אָדער די קנאה און קנאה פון די קינדער וואָס אַרויסרופן דעם מאָרד פון דעם פאטער.

אפילו אין די סוף, דער מחבר רעדן פון באַדויערן פֿאַר וואָס זיי האָבן געטאן.

פארוואס איר האָבן צו לייענען Campos de Castilla

Campos de Castilla איז אַ בוך וואָס פרובירט דערקלערן ווי גוטע אָדער שלעכט מעשים האָבן קאַנסאַקווענסאַז. די מערסט סטרייקינג איז בלי די מאָרד פון דעם פאטער אין די הענט פון זיין אייגענע קינדער, און ווי די "עקסאַקיוטאַד" לעסאָף דורך אַ "געטלעך יושר."

אָבער, עס איז אַננאָוטיסט ווי די געשיכטע פון ​​די יאַנגגאַסט זון ענדערונגען. ער גייט אַוועק פון שטוב ווייַל ער וויל צו נאָכפאָלגן זיין האַרץ און זיין פאטער באַשלאָסן צו געבן אים זיין ירושה צו טאָן וואָס ער וויל. אזוי, ער גייט צו זען די וועלט און קערט, ניט נעבעך, אָבער גליקלעך און ענריטשט אין טערמינען פון קולטור און גליק. דעריבער, אויך די גוטע אַקשאַנז האָבן זייער באַלוינונג אין דעם בוך.