คำพูดสำหรับจูเลีย

"Words for Julia" เป็นบทกวีที่ได้รับความนิยมมากซึ่งเขียนโดยJoséAgustín Goytisolo นักประพันธ์ชาวสเปน (1928-1999) กวีนิพนธ์นี้ตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 1979 โดยเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือที่มีชื่อเดียวกัน คำพูดสำหรับจูเลีย ข้อความนี้ส่งถึงลูกสาวของเขาเพื่อเป็นบทกวีเพื่อความสุขเมื่อเผชิญกับสิ่งที่ในตัวเองกวีรู้ว่ารอเธออยู่ในการเดินทางของชีวิตแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ใกล้หรือบนเครื่องบินลำนี้

บทกวีนี้มีชื่อเสียงมากในช่วงเวลาสั้น ๆ นั่นคือผลสะท้อนกลับของมัน ดัดแปลงเป็นเพลงของผู้แต่งเช่น Mercedes Sosa, Kiko Veneno และ Rosa León สิ่งที่น่าสังเกตในหมู่นักแสดง ได้แก่ กลุ่ม Los Suaves, Soleá Morente และRosalíaซึ่งเป็นชื่อที่ไม่กี่คน ข้อความในวันนี้คงไว้ซึ่งร่มเงาแห่งความหวังในการเผชิญกับความทุกข์ยากสำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน

ประวัติชีวประวัติของผู้แต่ง

กำเนิดและครอบครัว

JoséAgustín Goytisolo Gay เกิดเมื่อวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 1928 ในเมืองบาร์เซโลนาของสเปน เขาเป็นลูกคนแรกในสามคนของJoséMaría Goytisolo และ Julia Gay น้องชายสองคนของเขา Juan Goytisolo (พ.ศ. 1931-2017) และหลุยส์กอยติโซโล (พ.ศ. 1935 -) ยังอุทิศตนให้กับงานเขียนในเวลาต่อมา พวกเขาประสบความสำเร็จเป็นคนดังในแวดวงวรรณกรรมสเปน

พูดในเชิงเศรษฐกิจครอบครัวก็อยู่ดีกินดี อาจกล่าวได้ว่าเป็นของชนชั้นสูงของสเปนในยุคนั้น วัยเด็กของเขาผ่านไประหว่างหนังสือและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาทางสติปัญญาของเขา

เมื่ออายุเพียง 10 ปีนักเขียนในอนาคตต้องสูญเสียแม่ของเขาอันเป็นผลมาจากการโจมตีทางอากาศที่สั่งโดย Franco ในบาร์เซโลนา เหตุการณ์นั้นบ่งบอกชีวิตของครอบครัวอย่างสมบูรณ์ นอกจากนี้ยังเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้เขียนรับบัพติศมาลูกสาวของเขาด้วยชื่อของจูเลีย แน่นอนว่าความรุนแรงของเหตุการณ์ยังทำให้เกิดการสร้างบทกวี“ Palabras para Julia” ในเวลาต่อมา

การศึกษา

เป็นที่ทราบกันดีว่า Goytisolo เรียนที่มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา เขาเรียนกฎหมายที่นั่นซึ่งน่าจะจบลงที่มาดริด ในเมืองหลังเขาอาศัยอยู่ในบ้านของนายกเทศมนตรี Colegio Nuestra Señora de Guadalupe ขณะอยู่ในสถานที่เหล่านี้เขาได้พบกับกวีที่มีรูปร่างสูงของJosé Manuel Caballero Bonald และJoséÁngel Valente ซึ่งเขาได้แบ่งปันและร่วมกันสร้างGeneración del 50 ที่เป็นสัญลักษณ์และมีอิทธิพล

Goytisolo และคนรุ่นที่ 50

นอกจากโบนัลด์และวาเลนเต้ Goytisolo ลูบไหล่ที่มีบุคลิกที่เป็นกวีเช่น Jaime Gil de Biedma, Carlos Barral และ Alfonso Costafreda กับพวกเขาและคนอื่น ๆ อีกมากมายที่ประวัติศาสตร์ได้รับการยอมรับกวีสันนิษฐานว่าบทบาทของงานของเขาในฐานะป้อมปราการเพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทางศีลธรรมและการเมืองที่จำเป็นซึ่งสังคมสเปนต้องการ

ความกล้าหาญของคนรุ่นนี้ไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงแค่การเป็นบุคคลทั่วไปของลัทธิปัญญานิยมของสเปนเท่านั้น ไม่ แต่พวกเขาอุทิศตนเพื่อเผชิญหน้ากับประเด็นที่ละเอียดอ่อนซึ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและแม้กระทั่งในช่วงเวลาเดียวกันที่พวกเขาเผยแพร่อาจหมายถึงต้นทุนชีวิตของพวกเขาเอง

จุดเริ่มต้นของสิ่งพิมพ์และเครื่องหมายของเขาในวรรณคดี

เมื่ออายุได้ 26 ปีJoséAgustín Goytisolo ได้เข้าสู่วงการวรรณกรรมในประเทศของเขาอย่างเป็นทางการ แม้ว่าเขาจะตีพิมพ์บทกวีแต่ละบทไปแล้วและทำให้ความเชี่ยวชาญในตัวอักษรเป็นที่รู้จัก แต่ในปีพ. ศ. 1954 เขาได้ส่งผลกระทบต่อวงการวรรณกรรมสเปนด้วย กลับ. สิ่งพิมพ์ทำให้เขาได้รับรางวัลAdonáis Award ครั้งที่สอง

จากนั้นคะแนนของผลงานตามมาคือ คำพูดสำหรับจูเลีย (1979) หนึ่งในผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในสเปนและวัฒนธรรมยอดนิยมของโลก นอกจากนี้ยังเน้น คืนนี้อากาศดี (1992), ผลงานที่ทำให้นักเขียนได้รับรางวัล Critics Award (1992).

ตาย

หลังจากชีวิตที่ผ่านไประหว่างความผันผวนและความสุขความสำเร็จอันยิ่งใหญ่และมรดกอันยิ่งใหญ่การเสียชีวิตของกวีก็เกิดขึ้นอย่างน่าเศร้า มีสมมติฐานมากมายที่วนเวียนอยู่กับการจากไปก่อนเวลาอันควรของนักเขียน มันเป็นการฆ่าตัวตาย เขาอายุเพียง 70 ปีและมันเกิดขึ้นหลังจากโยนตัวเองออกไปนอกหน้าต่างในบ้านของเขาในบาร์เซโลนา ศพถูกพบบนถนนMaríaCubí มีคนที่พูดถึงภาพที่น่าหดหู่และสนับสนุนจุดยืนของพวกเขาในวลีที่ผู้เขียนคนเดียวกันออกให้ในวันเกิดปีสุดท้ายของเขา:

"ถ้าฉันต้องหวนนึกถึงทุกสิ่งที่ฉันเคยประสบมาฉันก็ไม่อยากจะได้สัมผัสกับมันอีกแล้ว"

ความจริงก็คือปากกาของเขายังคงมีความสว่างอย่างมากตามที่ยืนยันจากผลงานล่าสุด หมาป่าตัวน้อยที่ดี (1999). สิ่งนี้เผยแพร่ 3 ปีหลังจากที่เขาจากไป การตายของเขาทิ้งร่องรอยไว้ในตัวอักษรภาษาสเปน แต่ผลงานและมรดกของเขาทำให้เขากลับมามีชีวิตใหม่ได้บ่อยเท่าที่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอนุญาต

ผลงานที่สมบูรณ์ของJoséAgustín Goytisolo

งานวรรณกรรมของนักเขียนชาวสเปนผู้นี้มีจำนวนไม่มากนัก คุณสามารถดูผลงานทั้งหมดและสิ่งพิมพ์มรณกรรมของเขาได้ที่นี่:

• กลับ (1954)
• สดุดีกับสายลม (1956)
• ความชัดเจน (1959)
• ปีแตกหัก (1961)
• มีบางอย่างเกิดขึ้น (1968)
• ความอดทนต่ำ (1973)
• การประชุมเชิงปฏิบัติการสถาปัตยกรรม (1976)
• ของเวลาและการลืมเลือน (1977)
• คำพูดสำหรับจูเลีย (1979)
• ขั้นตอนของนักล่า (1980)
• บางครั้งความรักที่ยิ่งใหญ่ (1981)
• เกี่ยวกับสถานการณ์ (1983)
• สิ้นสุดการลา (1984)
• คืนนี้อากาศดี (1992)
• นางฟ้าสีเขียวและบทกวีอื่น ๆ ที่พบ (1993)
• Elegies ถึง Julia (1993)
• เช่นเดียวกับรถไฟกลางคืน (1994)
• สมุดบันทึกจาก El Escorial (1995)
• หมาป่าตัวน้อยที่ดี (1999, เผยแพร่ในปี 2002).

กวีนิพนธ์

• กวีชาวคาตาลันร่วมสมัย (1968)
• กวีนิพนธ์คิวบาแห่งการปฏิวัติ (1970)
• José Lezama Lima Anthology
• กวีนิพนธ์ของ Jorge Luis Borges
• บทกวีคือความภาคภูมิใจของฉันกวีนิพนธ์บทกวี. ฉบับของ Carme Riera (สำนักพิมพ์ Lumen, 2003)

แปล

โดดเด่นด้วยการแปลจากภาษาอิตาลีและภาษาคาตาลัน เขาแปลผลงานของ:

• Lezama Lima
• ปาเวซ.
• Quasimodo
• พาโซลินี.
• ซัลวาดอร์เอสปรี
• Joan Vinyoli

รางวัลที่ได้รับและการยอมรับ

• สำหรับงานของเขา กลับ ได้รับรางวัลที่สองAdonáis (1954).
• รางวัลBoscán (1956)
• รางวัล Ausias March (1959)
• คืนนี้อากาศดี ทำให้เขาได้รับรางวัล Critics Award (1992)

ควรสังเกตว่า UAB (มหาวิทยาลัยอิสระแห่งบาร์เซโลนา) รับผิดชอบงานและเอกสารทั้งหมดของกวีและชีวิตของเขา สิ่งนี้มาจากปี 2002 เนื้อหานี้มีความสมบูรณ์อย่างมากและสามารถพบได้ใน Library of Humanitats

คำพูดสำหรับจูเลีย

ดนตรี

นี้ บทกวีกลายเป็นเพลง และดำเนินการโดยศิลปินและกลุ่มต่อไปนี้:

• Paco Ibáñez
• เมอร์เซเดสโซซ่า.
• ทาเนียลิเบอร์ตาด.
• นิกเกิล.
• Soleá Morente
• โรซาเลีย.
• Rolando Sartorio
• Liliana Herrero
• Rosa Leon
• Ivan Ferreiro
• Kiko พิษ.
• อิสมาเอลเซอร์ราโน.
• The Suaves.

ควรสังเกตว่านอกเหนือจากการแสดงเพลง "Words for Julia" แล้ว Paco Ibáñezยังรับหน้าที่ส่งเสริมงานส่วนหนึ่งของ Goytisolo อีกด้วย นักร้องทำมันในอัลบั้มของเขา Paco Ibáñezร้องเพลงให้JoséAgustín Goytisolo (2004)

บทกลอน

“ คุณกลับไปไม่ได้

เพราะชีวิตผลักดันคุณอยู่แล้ว

เหมือนเสียงหอนที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ลูกสาวของฉันมันดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่

ด้วยความยินดีของมนุษย์

ดีกว่าร้องไห้ต่อหน้ากำแพงตาบอด

คุณจะรู้สึกถูกต้อนเข้ามุม

คุณจะรู้สึกสูญเสียหรืออยู่คนเดียว

บางทีคุณอาจไม่ต้องการเกิด

ฉันรู้ดีว่าพวกเขาจะบอกอะไรคุณ

ชีวิตนั้นไม่มีจุดมุ่งหมาย

ซึ่งเป็นเรื่องที่โชคร้าย

ดังนั้นโปรดจำไว้เสมอ

ในวันหนึ่งที่ฉันเขียน

คิดถึงคุณเหมือนที่ฉันคิดตอนนี้

ชีวิตช่างสวยงามคุณจะเห็น

แม้จะเสียใจ

คุณจะมีเพื่อนคุณจะมีความรัก

ผู้ชายเหงาผู้หญิง

ถ่ายแบบนี้ทีละภาพ

พวกเขาเป็นเหมือนฝุ่นละอองไม่มีอะไรเลย

แต่เมื่อฉันพูดกับคุณ

เมื่อฉันเขียนคำเหล่านี้ถึงคุณ

ฉันก็คิดถึงคนอื่น ๆ ด้วย

โชคชะตาของคุณอยู่ที่คนอื่น

อนาคตของคุณคือชีวิตของคุณเอง

ศักดิ์ศรีของคุณเป็นของทุกคน

คนอื่นหวังว่าคุณจะต่อต้าน

ขอให้ความสุขของคุณช่วยพวกเขา

เพลงของคุณท่ามกลางเพลงของเขา

ดังนั้นโปรดจำไว้เสมอ

ในวันหนึ่งที่ฉันเขียน

คิดถึงคุณเหมือนที่ฉันคิดตอนนี้

อย่ายอมแพ้หรือผินหลังให้

โดยวิธีการที่ไม่เคยพูด

ฉันไม่สามารถรับมันได้อีกต่อไปและฉันอยู่ที่นี่

ชีวิตเป็นสิ่งที่สวยงามคุณจะเห็น

แม้จะเสียใจ

คุณจะมีความรักคุณจะมีเพื่อน

ไม่งั้นไม่มีทางเลือก

และโลกนี้อย่างที่เป็นอยู่

มันจะเป็นมรดกทั้งหมดของคุณ

ยกโทษให้ฉันฉันไม่รู้จะบอกคุณยังไง

ไม่มีอะไรมาก แต่คุณเข้าใจ

ว่าฉันยังอยู่บนท้องถนน

และจำไว้เสมอ

ในวันหนึ่งที่ฉันเขียน

คิดถึงคุณเหมือนที่ฉันคิดตอนนี้”.

การวิเคราะห์

จากความยากลำบากของชีวิต

ตลอด 16 บทของบทกวีฟรีสามบทผู้เขียนพูดกับลูกสาวของเขาเพื่อให้คำแนะนำเธอเกี่ยวกับเส้นทางที่รอเธออยู่ในความต่อเนื่องของความไม่แน่นอนที่เราเรียกว่าชีวิต ในตอนแรกเขาเตือนเขาว่าจะไม่มีการกลับมาเขาทิ้งมันไว้อย่างชัดเจนและเด่นชัดในข้อแรก:

“ คุณกลับไปไม่ได้

เพราะชีวิตผลักดันคุณอยู่แล้ว

เหมือนเสียงหอนที่ไม่มีที่สิ้นสุด”

นี่คือการเติมเต็มด้วยวลีเจียระไนของฉันท์ที่สาม "บางทีคุณอาจไม่ต้องการเกิด" ด้วยข้อนี้เขากล่าวพาดพิงโดยตรงถึงข้อของงาน 3: 3 "วันที่ฉันเกิดมาพินาศ

เรียกร้องให้สงบ

อย่างไรก็ตามในบทที่สองเขาพูดว่า:

“ ลูกสาวของฉันมันดีกว่าที่จะอยู่

ด้วยความยินดีของมนุษย์

ดีกว่าร้องไห้ต่อหน้ากำแพงตาบอด”

นี่คือการเรียกร้องให้สงบสติอารมณ์และแสดงท่าทางแห่งความชื่นชมยินดีแทนที่จะปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความเสียใจและความเศร้าโศก กวียืนยันว่าเสียงแห่งความโชคร้ายจะมาถึงเธอเพราะนั่นคือชีวิต แต่เรียกร้องให้เธอมองเห็นด้านบวกอยู่เสมอ

ภาษาที่ใกล้ชิดในชีวิตประจำวันและการรับรู้ของมนุษยชาติ

ตลอดทั้งบทกวี Goytisolo พูดจากเสียงของประสบการณ์ของเขาด้วยภาษาในชีวิตประจำวันและไม่มีอะไรที่ไกลเกินเอื้อม แง่มุมนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชชาของข้อความ

สิ่งที่เป็นมนุษย์และน่ายกย่องคือเขายอมรับว่าไม่รู้ทุกอย่างเพราะเขายังต้องเพิ่มประสบการณ์ และเนื่องจากกวีไม่สามารถเจาะลึกถึงความลึกลับและความผันผวนที่เหลือที่เขายังต้องมีชีวิตอยู่เขาจึงเพียงกล่าวว่า:

“ ยกโทษให้ฉันฉันไม่รู้จะบอกคุณยังไง

ไม่มีอะไรมาก แต่คุณเข้าใจ

ฉันยังอยู่บนท้องถนน”.

การแจ้งเตือนที่จำเป็น

บางทีสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดในบทกวี 16 บทคือสามครั้งที่ Goytisolo ชวนลูกสาวของเขาให้จดจำเนื้อเพลงเหล่านั้น:

“ …จำไว้

ในวันหนึ่งที่ฉันเขียน

คิดถึงคุณเหมือนที่ฉันคิดตอนนี้”.

สิ่งนี้จะกลายเป็นเหมือนมนต์ที่จะต้องถอยกลับไปหากบางสิ่งบางอย่างไม่สามารถควบคุมได้ซึ่งเป็นสูตรที่จะทำให้การดำรงอยู่ของตัวเองรับได้มากขึ้น