Czarownice, wojownicy i boginie
Czarownice, wojownicy i boginie: najpotężniejszych kobiet w mitologii —O Wojownicy, czarownice, kobiety, pod oryginalnym angielskim tytułem, to antologia opowiadań mitologicznych i feministycznych napisana przez brytyjską autorkę Kate Hodges i zilustrowana przez jej rodaczkę Harriet Lee Merrion. Praca ukazała się nakładem wydawnictwa Libros del Zorro Rojo w październiku 2020 roku.
Od momentu uruchomienia Tytuł ten stał się jednym z kulturowych standardów współczesnych feministek.. Podobnie było w przypadku wszystkich osób, które interesują się pochodzeniem pewnych archetypów powszechnie kojarzonych z kobietami, takich jak między innymi epitety „czarownice”, „harpie”, „demony”, „żmije”.
Streszczenie Czarownice, wojownicy i boginie
Struktura, temat i styl narracji dzieła
Czarownice, wojownicy i boginie opowiada historię 50 ikon kobiecych z różnych mitologii i kultur. Ich kult szerzył się przez lata, dając początek nie tylko wierzącym, ale także stereotypom, które zostały sformułowane na temat różnych postaci kobiecych.
książka została znaleziona podzielony na pięć rozdziałów: „Czarownice”, „Wojownicy”, „Przynoszący nieszczęścia”, „Duchy żywiołów” i „Duchy dobroczyńców”., "Brugia» opowiada o mądrych kobietach, wróżkach i uzdrowicielkach. Wojownicy opowiada o bojownikach, strategach i strażnikach.
Zwiastunowie nieszczęścia opowiada legendy o tych, które są uważane za niszczycielskie, niszczycielskie i złowieszcze. Duchy Żywiołów opowiada o rzucających błyskawice i twórcach planety. Wreszcie dobroczynne duchy Bada wspaniałomyślne objawienia, hojne duchy i domowe boginie.
Krótki kontekst dotyczący pierwszych trzech rozdziałów Czarownic, Wojowników i Bogiń
„czarownice”
Bohaterami pierwszego rozdziału są Hekate, Morgana, Circe, Baba Jaga, Cassandra, Pythia, Perchta, White Buffalo Woman i Rhiannon. Większość z tych imion jest powszechna w kulturze popularnej, inne pochodzą z krain przodków, aby uczyć innego punktu widzenia na temat magii, czarów, czarów i kobiecości. Można także zrozumieć, w jaki sposób przedstawiano te bóstwa i jak współczesne kobiety mogą identyfikować się z każdym z nich.
Jako pierwszy się pojawia Hekate lub Hekate. Jego pochodzenie jest niepewne. Jednak jest całkiem Znany z tego, że służył jako jeden z najpotężniejszych tytanów starożytnej Grecji. Mówi się, że pomogła bogom olimpijskim podczas epickiej bitwy, jaka rozegrała się z innymi tytanami, a dzięki swojej chęci stała się bóstwem szanowanym przez Zeusa, który dał jej możliwość życia w samotności ze swoimi stworzeniami.
„Wojownicy”
Ze swojej strony rozdział „Wojownicy” przedstawia ukochaną i straszną Artemidę, Anath, Divoká Šárka, Freyję, Furie, Cihuateteo, Kali, Yennenga i Jezebel. Podobnie jak w poprzedniej części, te reprezentacje kobiece pochodzą z różnych regionów świata.
Jednakże, Łączy ich wspólny cel: poczucie walki, sprawiedliwość oraz wysoko rozwinięty zmysł logiczny, który pozwolił im stawić czoła wrogom w bitwie.
Jedną z najciekawszych postaci na tej liście jest Kali, znana również jako Kālī, Kalika lub Shyama. Jest hinduską boginią zniszczenia i gniewu. Zwykle jest przedstawiana z kilkoma ramionami, ubrana w zwierzęce skóry i naszyjniki z czaszek.
Istnieje kilka wersji na temat pochodzenia Kali. Jeden z nich mówi, że narodził się z bogini Durgi. Inne warianty twierdzą, że jest żoną Śiwy i „ciemną” częścią Parvati, wcieleniem wschodzącego słońca i kobiecości.
„Przynoszący nieszczęścia”
Zwiastunowie nieszczęścia Zwykle powodują wielkie odrzucenie wśród ludności. Dzieje się tak dlatego, że jak wskazuje ich nazwa, mają one być złym omenem dla tych, którzy je czują, widzą lub słyszą.
Mimo to Wojownicze czarownice i boginie znacznie bardziej wzmacnia tę koncepcję, aby dać czytelnikowi pełniejszy przegląd jego prawdziwego pochodzenia i celu. Bohaterami tej części są: Hela, Morrigan, Walkirie, Pontianak, Baobhan Sith, Lilith, Loviatar, Harpie, Medusa, La Llorona, Banshee i Futakuchi Onna.
W tej sekcji, Książka ratuje jeden z najbardziej przerażających i niesamowitych mitów narodu japońskiego. To jest do powiedzenia: futakuchi-onna, Yokai, który ma usta z tyłu głowy. Według Kate Hodges ta druga jama ustna reprezentuje odmowę kobiety Japońskie kobiety zachowały oczekiwaną od nich przyzwoitość, bierność i ciszę.
Początkowo Futakuchi Onna ukazana jest jako piękna kobieta. Skrywa jednak straszliwą tajemnicę: duże, głodne usta z mackami przypominającymi widelce.
Ikony omówione w rozdziałach 4 i 5 Czarownic, Wojowników i Bogiń
„Duchy żywiołów”
Są to istoty, które były twórcami swoich odpowiednich światów.lub którzy współpracowali przy tworzeniu królestw i tradycji. Są wśród nich: Tiamat, Mami Wata, Pele, Selkie, Mari, Pani Jeziora Llyn i Fan Fach, Tęczowy Wąż, Mazu i Eglė.
„Duchy dobroczyńców”
Wreszcie mamy hojne, życzliwe boginie, które dają wszystko swojemu ludowi, twoją ziemię lub większy atut. W ramach tego rozdziału można spotkać: Tarę, Madderakkę, Fates, Brigid, Erzulie dantor i Erzulie Fredę, Bona Dea, Ame-No-Uzume, Innana, Ma'at, Liêu Ha.Nh i Maman Brigitte.
O autorach: Kate Hodges i Harriet Lee Merrion
Kate Hodges
Ten brytyjski pisarz studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Westminster. Ma także ponad 25 lat doświadczenia w pisaniu dla największych mediów, jak The Face, Bizarre, Just Seventeen i Sky. Współpracował także z programami radiowymi i telewizyjnymi, współpracował z Eurotrash, a także firmą marketingową dla luksusowych marek, takich jak Noir Luxe i P For Production Films.
Inne książki Kate Hodges
- Mały Londyn: przyjazne dzieciom dni wolne i ciekawe atrakcje (2014);
- Londyn w godzinę (2016);
- Wiejski Londyn (2017);
- Znam kobietę: inspirujące powiązania między kobietami, które ukształtowały nasz świat (2018);
- W gwiaździstą noc: ciekawe rzeczy do zrobienia i zrobienia od zmierzchu do świtu (2020);
- Kamień, papier, nożyczki: proste, oszczędne i zabawne zajęcia, które zapewnią rodzinie rozrywkę przez cały rok (2021);
- The Wayward Sisters: Trzy czarownice Makbeta powracają na powierzchnię w Szkocji w latach 1780. XVIII wieku w tej porywającej powieści o obsesji i zdradzie (2023).
Harriet Lee Merrion
Jest brytyjską ilustratorką. Studiował na Uniwersytecie w Falmouth i od lat znany jest z ręcznego tworzenia dzieł, które następnie poddaje się digitalizacji w celu masowej produkcji. W swojej twórczości nawiązuje do drzeworytów i rycin japońskich, surrealistyczna sztuka i pastelowe odcienie.
Przez całą swoją karierę współpracował z różnymi wydawcami i autorami., takie jak Die Zeit, Bild, The New York Times, The Guardian, Marie Claire France i Le Pan en Hong.