Cytat Roalda Dahla.
Nazwisko Roalda Dahla jest synonimem sukcesu literackiego i komercyjnego, a także nieśmiertelnych dzieł i poważnych kontrowersji. Jedną z kreacji walijskiego autora, która łączy wszystkie te cechy, jest Czarownice (1983). Jest to tekst literatury dziecięcej z odcieniami mrocznej fantazji, tyleż wychwalany, co oczerniany od momentu wydania.
Głosy przeciwko Czarownice -oryginalny tytuł w języku angielskim- wskazują na mizoginistyczne podejście i zakończenie, które może podżegać do samobójstwa. To więcej, książka jest nadal zakazana w niektórych bibliotekach brytyjskich i amerykańskich. Z drugiej strony książka ta zajmuje 81. miejsce wśród najlepszych powieści dla dzieci w historii według School Library Journal z USA
Analiza Czarownice
Postacie
principales
- Luke, angielski chłopiec z został osierocony siedem lat po śmierci rodziców w wypadku samochodowym
- Babcia Łukaszakto ma wiedzę niezbędne o czarownicach.
Uzupełniający
- Kobiety z „Królewskiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Dzieci”.
- Wielka Wysoka Wiedźma, najbardziej przerażająca czarodziejka i zło świata.
- Brunona Jenkinsa, chłopiec, który zostaje przemieniony w mysz przez Wielką Wiedźmę i ostatecznie staje się Sojusznik Łukasza i babcia protagonisty.
- Rodzice Bruna; szczególnie pani Jenkins, która boi się myszy.
- Diners na przyjęciu w hotelu.
Argument
Babcia Luke'a mówi wnukowi, że czarownice są prawdziwe oraz szczegóły, które są najczęściej używanymi sygnałami do ich identyfikacji. Te złe istoty nie mają upiornego wyglądu z bajekWręcz przeciwnie, to piękne, pozornie normalne kobiety. W rzeczywistości angielskie czarownice prowadzą Królewskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Dzieci.
Prawdziwym celem stowarzyszenia czarownic jest znalezienie bardziej afektywnych technik unicestwienia niemowląt. Aby osiągnąć swój cel, wspomniana grupa czarownic co roku organizuje przyjęcie w luksusowym hotelu w Bournemouth. Tak więc sedno historii opisuje, jak Luke postanawia powstrzymać złoczyńców przed zamienieniem wszystkich na gali w myszy.
narracja i styl
książka została znaleziona opowiadane w pierwszej osobie zwięzłym językiem odpowiednim dla każdej postaci. Jednocześnie kolejne przerażenia sprawiają, że czytanie staje się dość porywającym „koktajlem” dla czytelników. Z tych powodów autorowi udaje się przekazać poczucie prawdziwości relacjonowanych zdarzeń, które można podzielić na trzy dobrze zróżnicowane grupy sekwencji.
Części powieści i scenerii
Pierwsza trzecia część tekstu zawiera: Pobyt Łukasza w Norwegii pod opieką babci. Druga część przedstawia chłopca z babcią podczas letnich wakacji w Grand Hotelu w Bournemouth w Anglii. Tam odkrywają, że kobiety przebywające w hostelu są tajnymi czarownicami.
Tymczasem perwersyjne kobiety Odkrywają Luke'a i przekształcają go w mysz.. Później, trzecia część książki opowiada o tym, jak gryzoń-dziecko udaje się udaremnić plany magów, kiedy namawia ich do wypróbowania własnego „robienia myszy”. W końcu protagonista i jego babcia wracają na terytoria nordyckie, gdzie obiecują wytępić wszystkie wiedźmy na planecie.
Bardzo kontrowersyjna powieść dla dzieci
Ujawnienie atrakcyjnych kobiet przedstawionych w tekście jako złe wiedźmy Nie jest to właściwie źródło inspiracji dla sprawy feministycznej. Właściwie to podejście jest głównym dowodem najzagorzalszych krytyków powieści, którzy twierdzą, że „uczy chłopców nienawidzić kobiet”.
Innym szeroko dyskutowanym aspektem jest koniec książki. Powód: babcia wyjawia Łukaszowi, że w swojej postaci gryzonia ledwie przeżyje dekadę. Nie obchodzi go to jednak, ponieważ staruszka ze względu na zaawansowany wiek (86 lat) prawdopodobnie też nie dożyje więcej niż dziewięć lat. W związku z tym, krytycy postrzegają ukryte przesłanie samobójstwa jako sposób na powstrzymanie się od dorastania.
O autorze, Roaldzie Dahl
syn Haralda Dahla i Sofie M. Hesselberg (obydwaj obywatele Norwegii), Roald Dahl urodził się 13 września 1916 w Llandaff, Cardiff, Walia. Gdy przyszły pisarz miał zaledwie kilka lat, stracił siostrę i ojca. Jednak matka zdecydowała się pozostać na terytorium Wielkiej Brytanii (zamiast wracać do swojego kraju), ponieważ życzeniem pana Haralda było kształcenie tam swoich dzieci.
Roalda Dahla.
W okresie dojrzewania Roald Studiował w Repton College w Derbyshire, gdzie celował w różnych zajęciach pozalekcyjnych i sportowych. Ponadto uczniowie tej szkoły otrzymywali darmowe czekoladki z pobliskiej fabryki do spróbowania. Najwyraźniej to wydarzenie zainspirowało go do napisania Charlie i fabryka czekolady (1964), jego najsłynniejsza książka.
Młodzież pełna podróży i przygód
Młody Dahl często podróżował, spędzał większość letnich wakacji ze swoją norweską rodziną i zwiedzał Nową Fundlandię po ukończeniu szkoły średniej. W 1934 dołączył do firmy Royal Dutch Shell; dwa lata później został wysłany do Dar-es-Salaam. W Tanganice (dzisiejsza Tanzania) spotykał się z dzikimi zwierzętami, wykonując obowiązki związane z zaopatrzeniem w paliwo.
Po wybuchu II wojny światowej Dahl został przyjęty do Królewskich Sił Powietrznych.. Dzięki temu mógł podczas niektórych lotów rozpoznawczych docenić rozległe horyzonty afrykańskich krajobrazów. Mimo, że nie otrzymał wtedy rozkazu walki, uległ wypadkowi w Libii (wrzesień 1940) z powodu zagubienia i został zestrzelony przez siły włoskie.
Wczesne pisma
Po uratowaniu z pustyni i spędzeniu pięciu miesięcy w szpitalu, Dahl został przeniesiony do 80. Eskadry Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych. W połowie 1941 otrzymał rozkaz zbombardowania floty statków w Chalcis w Grecji. w wyraźnej niekorzystnej sytuacji, ponieważ sam stawił czoła sześciu wrogim samolotom swoim Hurricane. Wydarzenia te pojawiają się w tekście autobiograficznym Samolotem (1986).
Jego pierwszą pisemną publikacją było: Bułka z masłem (1942) opowieść o jego katastrofie lotniczej w Afryce Północnej, która ukazała się w Saturday Evening Post z Waszyngtonu. W tym czasie Dahl pełnił już funkcję zastępcy attaché lotniczego w stolicy USA. Na terytorium Ameryki Północnej poznał, kim była jego żona Między 1953 a 1983, aktorka Patricia Neal, z kim miał pięcioro dzieci.
Kariera literacka
Od 1943 i aż do śmierci 23 listopada 1990 r. (z powodu białaczki), Roald Dahl wydał prawie 50 publikacji pisanych. Większość (i najbardziej znana) jego twórczości literackiej to proza dla dzieci (łącznie 17). Ponadto walijski pisarz wyróżniał się poezją dla dzieci, powieściami fabularnymi, antologiami opowiadań, wspomnieniami i scenariuszami dla filmu i telewizji.
Niektóre z jego książek dla dzieci zaadaptowane do kina w ostatnim czasie
- James i ogromna brzoskwinia (Zdjęcia Walta Disneya, 1996)
- Matilda (TriStar Pictures i Jersey Films, 1996)
- Charlie i fabryka czekolady (Zdjęcia z pokazu wiejskiego, 2005)
- Fantastyczny pan Fox (20th Century Fox, 2009)
- Czarownice (Esperanto Filmoj i Image Movers, 2020).