Słowa dla Julii

„Słowa dla Julii” to bardzo popularny wiersz napisany przez hiszpańskiego autora José Agustín Goytisolo (1928-1999). Ta poezja została opublikowana w 1979 roku jako część książki o tym samym tytule Słowa dla Julii. Tekst skierowany jest do jego córki jako oda do radości w obliczu tego, co samo w sobie poeta czekało w drodze życia, nawet wtedy, gdy nie było go już w pobliżu ani na tej płaszczyźnie.

Wiersz w krótkim czasie zyskał wielki rozgłos. Taka była jego reperkusja Został zaadaptowany do piosenki takich autorów, jak Mercedes Sosa, Kiko Veneno i Rosa León. Wśród wykonawców wyróżniające się są między innymi grupy Los Suaves, Soleá Morente i Rosalía. Tekst zachowuje dziś ten cień nadziei w obliczu przeciwności dla każdego, kto przychodzi go czytać.

Profil biograficzny autora

Narodziny i rodzina

José Agustín Goytisolo Gay urodził się 13 kwietnia 1928 roku w hiszpańskiej Barcelonie. Był pierwszym z trojga dzieci José Maríi Goytisolo i Julii Gay. Jego dwaj młodsi bracia, Juan Goytisolo (1931-2017) i Luis Goytisolo (1935-), również później poświęcili się pisarstwu. Wszyscy zdobyli sławę w hiszpańskiej społeczności literackiej.

Z ekonomicznego punktu widzenia rodzina żyła dobrze. Można powiedzieć, że należeli do ówczesnej hiszpańskiej arystokracji. Jego dzieciństwo upłynęło między książkami a środowiskiem sprzyjającym jego rozwojowi intelektualnemu.

W wieku zaledwie 10 lat przyszły pisarz stracił matkę w wyniku ataku lotniczego zarządzonego przez Franco na Barcelonę. To wydarzenie całkowicie naznaczyło życie rodziny. Ponadto była to przyczyna, która skłoniła autora do ochrzczenia swojej córki imieniem Julia. Oczywiście surowość wydarzenia przyczyniła się również do późniejszego powstania wiersza „Palabras para Julia”.

studia

Wiadomo, że Goytisolo studiował na Uniwersytecie w Barcelonie. Tam studiował prawo, którego punktem kulminacyjnym powinien był Madryt. W tym ostatnim mieście mieszkał w rezydencji burmistrza Colegio Nuestra Señora de Guadalupe. W tych placówkach poznał poetów pokroju José Manuela Caballero Bonalda i José Ángela Valente, z którymi dzielił i wspólnie umacniał emblematyczną i wpływową Generación del 50.

Goytisolo i generacja 50

Oprócz Bonalda i Valente, Goytisolo otarł się o poetyckie osobowości, takie jak Jaime Gil de Biedma, Carlos Barral i Alfonso Costafreda. Wraz z nimi i wieloma innymi, które rozpoznała historia, poeta przyjął rolę swego dzieła jako bastionu promującego niezbędne zmiany moralne i polityczne, których wymagało hiszpańskie społeczeństwo.

To pokolenie zawziętości nie ograniczało się do bycia typową postacią hiszpańskiego intelektualizmu. Nie, ale poświęcili się konfrontacji z drażliwymi kwestiami, które w minionych latach, a nawet w tym samym czasie, w którym publikowali, mogły oznaczać koszty ich życia.

Początek jego publikacji i jego ślad w literaturze

W wieku 26 lat José Agustín Goytisolo formalnie włamał się na literacką dziedzinę swojego kraju. Chociaż opublikował już kilka pojedynczych wierszy i ujawnił swoje mistrzostwo w pisaniu, to w 1954 roku wywarł wpływ na hiszpańską scenę literacką Powrót. Publikacja przyniosła mu drugą nagrodę Adonáis.

Od tego czasu powstało około dwudziestu dzieł Słowa dla Julii (1979) jeden z najbardziej wpływowych w hiszpańskiej i światowej kulturze popularnej. Podkreślono również Noc jest korzystna (1992), praca, która pozwoliła pisarzowi zdobyć nagrodę Critics Award (1992).

Śmierć

Po życiu, które upłynęło między perypetiami i radościami, ogromnymi osiągnięciami i wielką spuścizną, śmierć poety nadeszła tragicznie. Istnieje wiele hipotez, które dotyczą wczesnego odejścia pisarza. To było samobójstwo. Miał zaledwie 70 lat i stało się to po tym, jak rzucił się przez okno w swoim domu w Barcelonie. Ciało znaleziono na ulicy María Cubí. Są tacy, którzy mówią o obrazie depresyjnym i popierają swoje stanowisko w zdaniu, które ten sam autor wygłosił w swoje ostatnie urodziny:

„Gdybym miał przeżyć wszystko, czego doświadczyłem, wolałbym tego więcej nie przeżywać”.

Prawda jest taka, że ​​jego pióro wciąż miało ogromną klarowność, co potwierdza jego ostatnie dzieło, Dobry mały wilk (1999). Zostało to opublikowane 3 lata po jego odejściu. Jego śmierć zostawia dziurę w hiszpańskich literach, ale jego dzieła i spuścizna pozwalają mu ożywić tak często, jak pozwala na to sumienie.

Wszystkie dzieła José Agustína Goytisolo

Dzieło literackie tego hiszpańskiego pisarza nie było małe. Tutaj możesz zobaczyć jego kompletne prace i publikacje pośmiertne:

• Powrót (1954).
• Psalmy na wiatr (1956).
• Klarowność (1959).
• Decydujące lata (1961).
• Coś się dzieje (1968).
• Niska tolerancja (1973).
• Warsztat Architektury (1976).
• Czasu i zapomnienia (1977).
• Słowa dla Julii (1979).
• Kroki myśliwego (1980).
• Czasami wielka miłość (1981).
• O okolicznościach (1983).
• Koniec pożegnania (1984).
• Noc jest korzystna (1992).
• Zielony anioł i inne znalezione wiersze (1993).
• Elegie dla Julii (1993).
• Jak nocne pociągi (1994).
• Zeszyty z El Escorial (1995).
• Dobry mały wilk (1999, opublikowane w 2002).

Antologie

• Współcześni poeci katalońscy (1968).
• Kubańska poezja rewolucji (1970).
• José Lezama Lima Anthology.
• Jorge Luis Borges Anthology.
• Wiersze to moja duma, poetycka antologia. Wydanie Carme Riera (wydawnictwo Lumen, 2003).

Tłumaczenia

Charakteryzował się wykonywaniem tłumaczeń z języka włoskiego i katalońskiego. Przetłumaczył dzieła:

• Lezama Lima.
• Wybrukować.
• Quasimodo.
• Pasoliniego.
• Salvadora Espriu.
• Joannę Vinyoli.

Otrzymane nagrody i wyróżnienia

• Za jego pracę Powrót otrzymał drugą nagrodę Adonáis (1954).
• Nagroda Boscána (1956).
• Nagroda Ausias March (1959).
• Noc jest korzystna uczynił go godnym nagrody krytyków (1992).

Należy zauważyć, że UAB (Uniwersytet Autonomiczny w Barcelonie) był odpowiedzialny za hosting wszystkich prac i dokumentów poety i jego życia. To było z 2002 roku. Materiał jest niezwykle kompletny i można go znaleźć w Bibliotece Humanitats.

Słowa dla Julii

Muzykalizacje

to wiersz został zamieniony w piosenkę i wykonywane przez następujących artystów i grupy:

• Paco Ibanez.
• Mercedesa Sosę.
• Tania Wolność.
• Nikiel.
• Solea Morente.
• Rosalia.
• Rolanda Sartoriusa.
• Lillian Smith.
• Rosa Leon.
• Ivan Ferreiro.
• Kiko Venom.
• Ismaela Serrano.
• Suaves.

Należy zaznaczyć, że oprócz muzykalizacji „Words for Julia”, Paco Ibáñez podjął się zadania promocji części twórczości Goytisolo. Piosenkarz zrobił to na swoim albumie Paco Ibáñez śpiewa do José Agustín Goytisolo (2004).

Poemat

„Nie możesz wrócić

ponieważ życie już cię popycha

jak niekończące się wycie.

Moja córko, lepiej żyć

z radością ludzi

niż płakać przed ślepą ścianą.

Poczujesz się osaczony

poczujesz się zagubiony czy samotny

może nie chcesz się urodzić.

Wiem bardzo dobrze, co ci powiedzą

że życie nie ma celu

co jest niefortunną sprawą.

Więc zawsze pamiętaj

o tym, co pewnego dnia napisałem

myślę o tobie tak, jak myślę teraz.

Życie jest piękne, zobaczysz

jak pomimo żalu

będziesz miał przyjaciół, będziesz miał miłość.

Samotny mężczyzna, kobieta

zrobione w ten sposób, jeden po drugim

Są jak proch, są niczym.

Ale kiedy do ciebie mówię

kiedy piszę do ciebie te słowa

Myślę też o innych ludziach.

Twoje przeznaczenie jest w innych

twoja przyszłość to twoje własne życie

twoja godność należy do każdego.

Inni mają nadzieję, że się oprzesz

niech wasza radość im pomoże

Twoja piosenka wśród jego piosenek.

Więc zawsze pamiętaj

o tym, co pewnego dnia napisałem

myślę o tobie tak, jak myślę teraz.

Nigdy się nie poddawaj ani nie odwracaj się

nawiasem mówiąc, nigdy nie mów

Nie zniosę tego dłużej i tu zostaję.

Życie jest piękne, zobaczysz

jak pomimo żalu

będziesz miał miłość, będziesz miał przyjaciół.

W przeciwnym razie nie ma wyboru

i ten świat, jaki jest

to będzie całe twoje dziedzictwo.

Wybacz mi, nie wiem, jak ci powiedzieć

nic więcej, ale rozumiesz

że wciąż jestem w drodze.

I zawsze pamiętaj

o tym, co pewnego dnia napisałem

myślę o tobie tak, jak myślę teraz ”.

Analiza

Trudne życie

W swoich 16 strofach z trzema wolnymi wersetami pisarz zwraca się do swojej córki, aby doradzić jej drogę, która ją czeka w tym kontinuum niepewności, które nazywamy życiem. Od początku ostrzega go, że nie ma powrotu, zostawia to wyraźnie i dobitnie w pierwszej zwrotce:

„Nie możesz wrócić

ponieważ życie już cię popycha

jak niekończące się wycie ”.

Jest to uzupełnione lapidarnym zwrotem w trzeciej zwrotce „może nie chcesz się urodzić”. W tym wersecie czyni bezpośrednią aluzję do wersetu Hioba 3: 3 „Dzień, w którym się urodziłem, zginie i noc, o której powiedziano: Poczęty człowiek”.

Wezwanie do spokoju

Jednak w drugiej zwrotce mówi:

„Moja córko, lepiej żyć

z radością ludzi

niż płakać przed ślepą ścianą ”.

Jest to wezwanie do uspokojenia się i przyjęcia postawy radości, zamiast dać się ponieść żalom i smutkowi. Poetka upiera się, że dotrą do niej głosy nieszczęścia, bo takie jest życie, ale nalega, by zawsze widziała pozytywną stronę.

Bliski, codzienny język i uznanie człowieczeństwa

W całym wierszu Goytisolo przemawia głosem swojego doświadczenia, codziennym językiem i niczym naciąganym. Ten aspekt jest częścią transcendencji tekstu.

Coś, co jest bardzo ludzkie i godne pochwały, to fakt, że przyznaje, że nie wie wszystkiego, ponieważ wciąż musi dodawać doświadczenia. A skoro poeta nie może zagłębić się w pozostałe tajemnice i perypetie, którymi wciąż musi żyć, stwierdza po prostu:

„Wybacz mi, nie wiem, jak ci powiedzieć

nic więcej, ale rozumiesz

Wciąż jestem w drodze ”.

Niezbędne przypomnienie

Być może najbardziej niezwykłą rzeczą w 16 zwrotkach wiersza są trzy razy, w których Goytisolo zaprasza swoją córkę do przypomnienia sobie tych słów:

"… Zapamiętaj

o tym, co pewnego dnia napisałem

myślę o tobie tak, jak myślę teraz ”.

To staje się mantrą, na której można się wycofać, jeśli coś wymknie się spod kontroli, formułą, która uczyni istnienie bardziej znośnym.