4 czerwca przyniósł nam smutną wiadomość dla całego świata, a zwłaszcza dla świata literackiego od tamtego czasu Juan Goytisolo zmarł w wieku 86 lat stary w mieście Marrakesz. Ten autor należący do Hiszpańska powieść eksperymentalna lat 60-tych wyróżnia się takimi pracami jak „Campos de Níjar” (1960) lub „La Chanca” (1963), które zostały ujęte w ramach socrealizmu. Inne znacznie bardziej eksperymentalne powieści, takie jak „Znaki tożsamości” (1966) i inne, w których stara się udowodnić wszystko, co dotyczy duszących się mniejszości i kultur, zwłaszcza muzułmanów, jak w swojej pracy „Windykacja hrabiego Don Juliana”, opublikowany w roku 1970 lub „Makbara”, od 1980 roku.
Juan Goytisolo otrzymał Cervantes Award 2014, która wyróżnia się tym, że jest najważniejszą z liter w języku hiszpańskim. Mieszkał w Marakeszu, gdzie zmarł od 1997 roku, gdzie zamieszkał z rodziną Abdelhadiego, przyjacielem i byłym partnerem. Tam, przez cały swój pobyt, starał się zapewnić, aby miasto miało wszystko, co go dotyczyło, a wśród swoich wyczynów podkreśla, że słynny Plaza Yamaa al Fna, w centrum miasta, został uznany za „Niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości” w roku 2001.
Był także częścią Międzynarodowy Parlament Pisarzy Oprócz tego, że część jury UNESCO którego funkcją było m.in. wybieranie arcydzieł Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości (między innymi), a także od 2001 r. honorowe członkostwo Związku Pisarzy Maroka (UEM).
Zwroty autora
Na koniec zostawiamy ci niektóre z plików najwybitniejsze frazy Juana Goytisolo:
- „Daremność wygnania i jednocześnie niemożność powrotu”.
- «Moja edukacja literacka była bardzo nieuporządkowana, ponieważ w tamtym czasie nie było edukacji literackiej, ale była indoktrynacja, która jest zupełnie inna. Wykształciłem więc swoją edukację pod prąd: powieści francuskie, powieści włoskie, powieść anglosaska ... Co ciekawe, później przestawiłem się na literaturę hiszpańską, po prostu z nieufności do nauczania i wartości, które chcieli w nas zaszczepić. ».
- „Najlepsi sprzedawcy w ogóle mnie nie łapią, bo niczego nie zdradzają”.
- „Nie krytykuj swoich wrogów, mogą się nauczyć”.
- „Dobra literatura to taka, która w jakiś sposób niepokoi czytelnika i pomaga mu odkryć coś, co wpływa na niego, nasze społeczeństwo lub całą ludzkość”.
- «Czuję się bardziej komfortowo, kiedy określają mnie jako„ non grata ”, niż gdy mnie nagradzają. W pierwszym przypadku wiem, że mam rację. W drugim, na szczęście bardzo rzadkim, wątpię w siebie ».