Samenvatting van het leven is een droom

Het leven is een droom Het wordt beschouwd als het meest representatieve stuk van het Calderonische theater. Dit werk ging in 1635 in Madrid in première. Gedurende die tijd vonden de ensceneringen in de Spaanse hoofdstad plaats in open rechthoekige binnenplaatsen (15 - 17 meter breed en 30 - 40 meter lang), omringd door huizen met balkons.

Evenzo dit werk is een klassiek voorbeeld van barokke dramaturgie, gedomineerd door filosofische thema's en overwegingen over het leven. Bovendien weerspiegelde de scenografie in dit soort representaties het contrast van antagonistische gedachten, evenals de prevalentie van beschaving boven wreedheid (onwetendheid).

Over de auteur, Pedro Calderón de la Barca

Zijn volledige naam is Pedro Calderón de la Barca en Barreda González de Henao Ruiz de Blasco y Riaño. Hij zag voor het eerst het licht in Madrid, op 17 januari 1600. Hij was de derde van zes kinderen (twee stierven op jonge leeftijd) uit het huwelijk tussen Diego Calderón en Ana María de Henao, beiden van adellijke familie. Hij studeerde brieven, theologie, Latijn en Grieks aan het Keizerlijk College van de Jezuïeten in Madrid.

Op 14-jarige leeftijd werd hij ingeschreven aan de Universiteit van Alcalá, maar moest zijn studie afbreken vanwege familieproblemen. Later, Hij kon zijn opleiding hervatten aan de universiteit van Salamanca, waar hij zijn bachelor in kerkelijk recht behaalde en Civil (1619). In 1621 trad hij in militaire dienst om familieschulden af ​​te lossen en zijn broers te helpen.

Militair, predikant en toneelschrijver

Hoewel sommige bronnen verwijzen naar De verwarrende jungle (1622) als zijn eerste dateringstuk, de komedie Amor, eer y poder (1623) was de titel die hem bekend maakte. Vanaf dat moment, hij was in staat om zijn militaire carrière te combineren met zijn dramatische creatie. Hij werd zelfs benoemd tot Ridder in de Orde van Santiago en werd erkend voor zijn werk als soldaat in Fuenterrabía (1638) en Catalonië (1640).

ook, Hij werd priester gewijd (1651), predikant van Reyes Nuevos de Toledo (1653) en ere-kapelaan van de koning (1663). Ook - dankzij zijn gevarieerde, rijke en productieve artistieke creatie - werd hij in de jaren 1640 de meest gerespecteerde toneelschrijver van zijn tijd.

Zijn werk, in een notendop

Sommige bronnen zoals Ruiza et. al (2004) van de portal Biografieën en levens, bevestig dat Pedro Calderón de la Barca kort voor zijn dood (mei 1681) zijn creaties heeft geteld. Zijn werk omvat "honderdtien komedies en tachtig autos sacramentales, lofzangen, hors d'oeuvres en andere kleine werken."

Kenmerken van het Calderonische theater

La Calderonische theatrale compositie het is gelegen in de barokperiode. Het wordt gekenmerkt door een indrukwekkende mate van technische perfectie, evenals een sobere stijl, met een beperkt aantal karakters en een duidelijke plot-as rond de hoofdrolspeler. De verscheurde Sigismund van Het leven is een droom is waarschijnlijk de meest universele van al zijn hoofdpersonages.

Samenvatting van Het leven is een droom

U kunt het boek hier kopen: Het leven is een droom

Dit werk vertegenwoordigt een aanpassing aan het christendom van het boeddhistische voorschrift van de wakkere slaper. Echter, de moraal weerspiegelt ongetwijfeld een christelijk dogma: de vluchtigheid van het aardse leven - Gewoon een vluchtige droom - vergeleken met het leven in het hiernamaals.

Deze thema's worden gepresenteerd met een meesterlijke mix van serieuze filosofie en humor door Calderón de la Barca. Bovendien verschijnen tijdens de voorstelling sommige personages in verschillende vermommingen met als doel de onzekerheid van de toeschouwer te vergroten over welke gebeurtenissen echt zijn en welke etherisch.

De gevangene

Basilio, monarch van Polen, ontvangt via een horoscoop het voorteken dat zijn zoon Sigismund een tiran zal worden. Om deze reden sluit hij hem op in de kerker van een toren. Daar vervloekt de kroonprins zijn geluk terwijl hij geketend is, bewerend dat hij geen enkele misdaad heeft gepleegd. Om deze reden is hij vol wrok en wil hij twee vermeende spionnen die hem benaderd hebben, vermoorden.

Het zijn niet echt spionnen, het zijn de Moskoviet Rosaura - in mannenvermomming - en Clarín, haar bediende. Degenen die het platteland te voet hebben bereikt omdat het paard van de vrouw op mysterieuze wijze is ontsnapt. Later, Sigismund voelt medelijden met Rosaura en accepteert haar verzoek om genade.

De bewaker

Clotaldo, de torenwachter, breekt in om de buitenstaanders te straffen, want elk contact met de gevangene wordt bestraft met de dood. Maar de burgerwacht aarzelt om het koninklijke mandaat uit te voeren wanneer Rosaura hem een ​​zwaard laat zien dat verband houdt met Clotaldo's eigen verleden. Hij gaf het aan zijn geliefde Violette met de belofte haar zoon te herkennen in de drager van het zwaard.

Verstoord door de mogelijkheid om zijn eigen zoon (Rosaura-travestiet) te doden, Clotaldo neemt de gevangenen voor de koning om genade voor hen te vragen. Ondertussen is de koning blij met de komst van zijn neven Astolfo (hertog van Moscovia) en Estrella om zijn opvolgingsplannen te voltooien. Deze laatste is zeer wantrouwend tegenover een medaillon dat de hertog draagt ​​met de afbeelding van een vrouw.

In één oogopslag

Op het moment van de waarheid onthulde koning Basilio al snel aan de nieuwkomers en aan de rechtbank het bestaan ​​van een natuurlijke zoon. Even, de vorst twijfelt aan de aanvankelijke voorspelling over het tirannieke karakter van zijn nakomeling. Daarom besluit hij een experiment uit te voeren vóór de verwachting van al zijn mensen: Sigismund in slaap brengen, zijn ware afkomst onthullen en hem een ​​dag op de troon laten zitten.

Rosaura's eer

Basilio verklaart dat contact met Sigismund niet langer strafbaar is. Op dat moment wil Clotaldo zichzelf onthullen als de vader van de zwaarddrager, maar Rosaura (nog steeds in vermomming) zegt dat hij Astolfo is komen ontmoeten om zijn eer te wreken. Dan, Rosaura onthult dat ze een vrouw is en loopt weg met haar bediende. Dan - haar kleren al veranderd - doet ze zich voor als Clotaldo's nichtje.

Monarch voor een dag

Een slaperige Sigismund wordt de koninklijke slaapkamer binnengeleid en gekleed in het gewaad van een vorst. Als hij wakker wordt, is hij erg gedesoriënteerd en herkent hij nauwelijks de bewaker van de toren die hij hem wil vermoorden. Later behandelt de kroonprins de bedienden zeer grof (hij gooit er zelfs een uit het raam) en Astolfo.

De koning leert van het opvliegende gedrag van zijn zoon, bijgevolg is hij een gevangene van wanhoop omdat hij weigert de profetieën over zijn erfgenaam te aanvaarden. In ieder geval, Wanneer Basilio Sigismund probeert te omarmen, wijst hij hem af terwijl hij zijn onweerlegbare recht om te regeren opeist. Op dat moment vertelt Basilio hem dat het misschien 'maar een droom is'.

Terug naar de toren

Sigismund wordt verblind door Rosaura's schoonheid en probeert haar te verleiden met flatterende zinnen. Hoewel, wanneer ze hem afwijst, de prins alle bedienden van de plaats eropuit stuurt om haar met geweld te nemen. Het misbruik wordt uiteindelijk gestopt door Clotaldo en er ontstaat een gevecht dat zelfs Astolfo niet kan stoppen. Alleen de koning weet de wedstrijd te beëindigen.

Basilio beveelt zijn zoon weer te laten inslapen. Eenmaal in de toren wordt Clarín ook achter de tralies gezet omdat hij te veel van de zaak weet. Tegelijkertijd legt Clotaldo aan Sigismund uit dat zijn dag op de troon een illusie was. Vanaf dat moment onderscheidt de prins de droom niet goed van de werkelijkheid, daarom begrijpt hij dat hij zich verstandiger moet gedragen.

Een betwiste troon

Rosaura en Estrella gaan weg van Astolfo als ze zijn liefdestrucs ontdekken dankzij het portret (van de eerste) dat om de nek van de hertog hing. Aan de andere kant komt een menigte gewone mensen naar de toren om Clarín te bevrijden (ze geloven ten onrechte dat hij de koning is). Meer, Wanneer Sigismund verschijnt, beweert de menigte de ware opvolger op de troon te wensen en dat ze klaar zijn om voor hem te vechten.

De kroonprins slaagt erin zichzelf te beheersen en zich correct te gedragen (nog steeds zonder te weten of hij droomt of niet), zelfs het leven van een berustende Clotaldo. In de tussentijd, In het Clarín-paleis informeert hij Astolfo en Estrella over de gebeurtenissen. De bevolking is verdeeld tussen degenen die trouw blijven aan Basilio tegen die aanhangers van Sigismund.

De resolutie

Op de momenten van de strijd verschijnt Rosaura op het toneel om Sigismund te smeken om haar te helpen Astolfo te doden (en zo zijn eer in te lossen). Als het gevecht eenmaal is begonnen, Clarín sterft aan een schot en Basilio begrijpt dat hij zijn eigen zoon niet onder ogen kan zien. Om deze reden geeft hij zich aan uw voeten over. Maar de profetie wordt niet vervuld op de verwachte manier.

Sigismund is geen tiran, hij reikt zijn hand uit naar zijn vader en wekt hem op. Ten slotte wordt de zoon uitgeroepen tot de legitieme opvolger die door de kolonisten en de rechtbank wordt aanvaard.. Bovendien laat de nieuwe koning iedereen gelukkig: hij herstelt de eer van Rosaura door haar te trouwen met Astolfo en hij vraagt ​​zelf om Estrella's hand, die het accepteert.

Het leven is een droom

In de laatste akte, Sigismund beschrijft de redenen voor zijn verrassende transformatie: hij leerde door een droom een ​​rechtvaardige koning te zijn. Daarom, als het aardse bestaan ​​van de mens een illusie is, wil hij die flikkering van het leven benutten om als een rechtvaardige soeverein op te treden.

Fragment

"Maar, of het nu waar is of droom,

het gaat erom dat het goed gaat.

Als het waar was, omdat het het is;

zo niet, om vrienden te winnen

voor als we wakker worden ”.