Het citaat van Edgar Allan Poe.
Praten over de verhalen van Edgar Allan Poe (1809 – 1849) is een verkenning van het werk van een van de onsterfelijke auteurs van Engelstalige literatuur. Hoewel hij relatief jong stierf - op 40-jarige leeftijd - kon hij zesentwintig verhalen, tweeëndertig poëtische stukken, negen kritische essays en een roman publiceren. Onder hen zijn vooral zijn korte mysterie- en horrorverhalen beroemd.
Bovendien heeft de Bostoniaanse schrijver wordt beschouwd als de voorloper van twee verhalende genres: de misdaadroman en de sciencefictionroman. Het is dan ook onmogelijk om aan de invloed van Poe op talloze latere schrijvers en kunstenaars te ontsnappen. Zijn invloed op de populaire cultuur (vooral voelbaar in het archetype van de moderne detective) blijft zelfs tot op de dag van vandaag.
Synopsis van vijf emblematische verhalen van Edgar Allan Poe
"Een droom"
Een droom -oorspronkelijke naam in het Engels- was het eerste verhaal dat werd gepubliceerd door de Noord-Amerikaanse auteur, die het ondertekende met een eenvoudige "P". Het verhaal wordt gedragen door een ik-verteller die gemengde staten van ontwaken en dromen ervaart. samen met momenten van licht en hoop. Veel van de dromen van de hoofdpersoon zijn donker, andere zijn erg goed, maar geen ervan is hem vreemd.
parallel, de verteller voelt zich ongemakkelijk bij zijn echte leven, waarin hij een duidelijk pessimisme en een giftige gehechtheid aan het verleden met zich meedraagt. Hij is pas opgewonden als hij wakker is als de helderheid hem naar een positieve en pure emotie leidt. Uiteindelijk geeft de spreker meer betekenis aan die schitterende dagvisies dan aan het ochtendlicht na een nacht vol nachtmerries.
"De misdaden van lijkenhuis Street"
De moorden in de Rue Morgue Het is een fundamentele tekst voor het genre misdaadroman. De reden: Auguste Dupin, de eerste moderne detective in fictie, wordt voor het eerst in dit verhaal geïntroduceerd. Evenzo is dit karakter het fundamentele prototype van de onderzoeker op basis van rationele analyse en wetenschappelijk onderzoek voor het oplossen van zaken.
Het verhaal draait om de brute moord op twee vrouwen die in een afgesloten kamer zaten. Dan komt Dupin in actie wanneer iemand die dicht bij hem staat wordt beschuldigd van de moord. Om het mysterie op te lossen, is het noodzakelijk om te ontcijferen hoe de dader is ontsnapt, de oorsprong van zoveel geweld te bepalen en de mysterieuze stem in een vreemde taal uit te leggen die de verwarde getuigen hoorden.
"Het mysterie van Marie Rogêt"
Het mysterie van Marie Roget vertegenwoordigt de tweede verschijning van Auguste Dupin (de derde en laatste was in "The Purloined Letter"). Het complot begint in 1841 met de ontdekking van het lichaam van Mary Rogers — een bekend aantrekkelijk meisje dat in een tabakswinkel werkte — op de Hudson rivier. De dood wekt publieke belangstelling samen met de opkomst van verschillende theorieën, roddels en zelfs valse getuigenissen.
Bovendien zorgt de zelfmoord van Mary's verloofde voor meer speculatie. Daarvoor, Dupin leidt de lezer bij de hand bij de gedetailleerde reconstructie van de moord, van het regelen van de kleding van het slachtoffer tot het transport naar de rivier. Om deze reden identificeren sommige academici in dit verhaal een dubbel doel: scherpzinnig en leerzaam.
"De zwarte kat"
In het begin, de hoofdpersoon —in de gevangenis— beweert gezond te zijn als hij beschrijft hoe zijn bestaan in vlammen opging. Evenzo beweert dit personage sinds zijn kindertijd een dierenliefhebber te zijn (een passie die hij deelt met zijn vrouw). Daarom hadden hij en zijn partner een huis vol dieren, waaronder een superintelligente zwarte kat genaamd Pluto.
Toen hij echter alcohol consumeerde, werd hij fysiek en verbaal agressief tegen zijn echtgenote en huisdieren. De ondeugd obsedeerde de man met de kat en begon aan alles om hem heen te twijfelen. Zo ontstaat een steeds donkerder scenario dat onvermijdelijk tot een huiveringwekkende uitkomst leidt.
"Het Tell-Tale Hart"
Het Tell-Tale Heart volgt een onbekende en onbetrouwbare verteller die aandringt op zijn gezond verstand ondanks het feit dat hij zojuist een oude man met een "gierenoog" heeft vermoord. Het was een koud berekende moord; Na het te hebben gegeten, scheurde de hoofdpersoon het lichaam aan stukken en verborg de stukken onder de vloerplanken.
Het schuldgevoel zorgt er echter voor dat de verteller zichzelf verraadt vanwege een hallucinatie; vermoedelijk kan de moordenaar nog steeds de hartslag van de overledene horen. Daarnaast, De relatie tussen slachtoffer en dader wordt nooit duidelijk gemaakt, evenmin als de betekenis van het vreemde oog. Daarentegen worden de details van het misdrijf in detail blootgelegd.
Over de auteur, Edgar Allan Poe
Geboorte en kindertijd
Edgar Allan Poe.
In Boston, Massachusetts, werd op donderdag 9 januari 1809 Edgar Allan Poe geboren. Hij was de jongste van drie kinderen van David Poe Jr. uit Baltimore en Elizabeth Arnold Poe uit Groot-Brittannië (beiden waren acteurs). In werkelijkheid, de dichter heeft zijn ouders nooit gekendOmdat vader verliet het huis kort na de geboorte de schrijver en de moeder stierf aan tuberculose in 1812.
Om deze reden bracht de kleine Edgar de rest van zijn jeugd en adolescentie door in Richmond, Virginia. daar enHij stond onder de voogdij van John Allan, een succesvolle tabakshandelaar, en zijn vrouw, Frances, met wie hij een hechte band vormde. Aan de andere kant was de relatie met zijn leermeester moeilijk, omdat hij wilde dat Poe met het familiebedrijf zou doorgaan, ondanks de vroegrijpe poëtische roeping die duidelijk was in de jongen.
Universitaire studies, eerste publicaties en militaire ervaring
In 1826, Poe ging naar de Universiteit van Virginia, waar hij uitstekende cijfers behaalde. Maar hij kreeg niet genoeg geld van Allan - zeker, financiële zaken hebben altijd geleid tot meningsverschillen tussen de schrijver en zijn mentor - om zijn studie te dekken. Om deze reden begon de jonge letterkundige te wedden, maar kwam in de schulden terecht en moest terugkeren naar het huis van zijn docenten.
In Virginia werd een nieuwe tegenslag bereikt: zijn buurvrouw en verloofde, Sarah Elmira Royster, was verloofd met een ander. neerslachtig, Poe had een kort verblijf in Norfolk voorafgaand aan zijn aankomst in Boston, waar hij zijn eerste boek publiceerde: Tamerlane en andere gedichten (1827). Het was een moeilijke financiële tijd voor hem; hij probeerde eerst van de journalistiek te leven en ging toen in dienst bij het Amerikaanse leger.
matrimonio
Tijdens de jaren 1930 werkte Poe als journalist en criticus naast zijn vaste bedoelingen om uitsluitend te leven van het schrijven. Het grootste deel van zijn literaire productie kwam voort uit 1835 dankzij de steun van miljonair heren als John P. Kennedy. Datzelfde jaar hij trouwde met zijn 13-jarige neef, Virginia Eliza Clemm (hoewel het record aangaf dat ze 21 was).
Afgelopen jaren
eigenlijk, Poe hij heeft zijn financiën nooit gestabiliseerd; hij gaf vaak toe aan zijn verslavingen (voornamelijk alcoholisme). Bovendien, toen zijn vrouw in 1847 stierf aan tuberculose, verkeerde het paar in onzekerheid. Eindelijk, na verschillende mislukte pogingen om te hertrouwen, de dichter stierf op 7 oktober 1849 om redenen die tot vandaag nooit volledig zijn opgehelderd.
Alle verhalen van Edgar Allan Poe
- "Een droom", 1831
- Metzengerstein, 1832
- "Manuscript gevonden in een fles", 1833
- "De Pestkoning", 1835
- Bernice, 1835
- Luik, 1838
- "De val van het huis van Usher", 1839
- William Wilson, 1839
- "De man van de menigte", 1840
- "Een afdaling naar de Maelström", 1841
- "De moorden van de Rue Morgue", 1841
- "Het masker van de rode dood", 1842
- "De put en de slinger, 1842"
- "Het ovale portret", 1842
- "De gouden kever", 1843
- «Het mysterie van Marie Rogêt», 1843
- "De zwarte kat", 1843
- "Het veelzeggende hart", 1843
- "De langwerpige doos", 1844
- "De gestolen brief", 1844
- "De voortijdige begrafenis", 1844
- "De demon van perversiteit", 1845
- "De waarheid over de zaak van Mr. Valdemar", 1845
- "Het systeem van Dr. Tarr en Professor Fether", 1845
- "Het vat Amontillado", 1846
- "Hop-kikker", 1849.