पोटो आणि कॅबेंगो
पोटो आणि कॅबेंगो पुरस्कार विजेत्या स्पॅनिश अभिनेत्री, मॉडेल, कवयित्री आणि लेखिका अलेजांड्रा व्हेनेसा यांनी लिहिलेला काव्यसंग्रह आहे. हे काम 2015 मध्ये Valparaíso प्रकाशन गृहाने प्रकाशित केले होते. या पुस्तकाच्या सारांश, सारांश किंवा स्पष्टीकरणाचे पूर्वावलोकन देण्यास घाबरत आहे, हे न सांगता पोटो आणि कॅबेंगो हे एक पक्षपाती चरित्र आहे, शब्दप्लेवर एक व्याख्यान आणि भाषेला प्रेम पत्र आहे.
पहिल्या दृष्टीक्षेपात, आणि मागचा इतिहास जाणून घेतल्याशिवाय पोटो आणि कॅबेंगो, असे वाटू शकते की हा एक विचित्र, चुकीचा कविता संग्रह आहे, ज्यामध्ये अनेक व्याकरणाच्या चुका आहेत. तथापि, हे शीर्षक सिग्निफायरच्या विरूद्ध चिन्हांकित करते आणि स्थापित भाषेद्वारे चिन्हांकित केलेल्या रेषेच्या बाहेर संदेश संप्रेषण करण्याचा मार्ग शोधते., जर्मन, इंग्रजी, स्पॅनिश आणि काहीतरी नवीन मिश्रण वापरून.
ची उत्पत्ती पोटो आणि कॅबेंगो
कवितांचा संग्रह अलेजांड्रा व्हेनेसा द्वारे दोन कथा आळीपाळीने सांगतो: त्याच्या स्वतःच्या आणि ग्रेस आणि व्हर्जिनिया केनेडीच्या, जुळ्या मुलांची जोडी, ज्यांनी, गंभीर सामाजिक अलगावमुळे, एकमेकांशी संवाद साधण्यासाठी स्वतःची भाषा तयार केली. ग्रेस आणि व्हर्जिनिया यांचा जन्म 1970 मध्ये कोलंबस, जॉर्जिया येथे झाला. त्यांचे पहिले तास सामान्य होते, त्यांनी त्यांचे डोके धरले आणि त्यांच्या पालकांशी संपर्क साधला.
तथापि, थोड्याच वेळात त्यांना चक्कर आली आणि त्यांच्या वडिलांना वाटले की त्यांना कोणत्यातरी मानसिक मंदतेने ग्रासले आहे.. सर्वात वाईट भीतीने, त्या माणसाने डॉक्टरांना निदानासाठी विचारले आणि त्याने फक्त त्याच्या भीतीची पुष्टी केली. आपल्या मुलींचे संरक्षण करण्यासाठी, मिस्टर केनेडी यांनी त्यांना जगापासून वेगळे केले. यावर समाधान न झाल्याने, त्याच्या कथित स्थितीमुळे वडील आणि त्याची पत्नी दोघांनीही आपल्या मुलांना नशिबात सोडले.
तुमच्याशी कोणी बोलत नसेल तर बोलायला कसे शिकायचे?
ग्रेस आणि व्हर्जिनियाचे पालक दोघेही घराबाहेर काम करत होते, म्हणून त्यांनी त्यांच्या मुलींना त्यांच्या आजीच्या देखरेखीखाली सोडले., जो फक्त जर्मन बोलत होता. वृद्ध स्त्रीने जुळ्या मुलांच्या सर्व मूलभूत गरजांची काळजी घेतली असली तरी, ती त्यांच्याशी खेळत नाही किंवा संवाद साधत नाही, ज्यामुळे लहान मुलांना संवाद साधण्याचा स्वतःचा मार्ग शोधावा लागतो, कारण ते शाळेत जाऊ शकत नव्हते किंवा सोडू शकत नव्हते. घर एकतर.
वडिलांनी त्यांना नवीन भाषा विकसित केल्याचे समजल्यानंतर त्यांना शाळेत न पाठवण्याचा निर्णय घेतला, ज्याला तो त्याच्या मानसिक मंदतेतील प्रगती मानत होता. तथापि, जेव्हा त्या माणसाने आपली नोकरी गमावली आणि बेरोजगारी कार्यालयात आपल्या कुटुंबाबद्दल बोलले तेव्हा एका सामाजिक कार्यकर्त्याने त्याला आपल्या मुलींना स्पीच थेरपिस्टकडे घेऊन जाण्याची सूचना केली. त्यामुळे त्यांना सॅन दिएगो चिल्ड्रन हॉस्पिटलमध्ये नेण्यात आले.
खोट्या निदानाचा शोध
रुग्णालयात, कुटुंब थेरपिस्ट अलेक्सा क्रॅट्झला भेटले, ज्यांनी त्यांना लगेच सांगितले व्हर्जिनिया आणि ग्रेस यांची सामान्य बुद्धिमत्ता होती, अगदी सरासरीपेक्षाही, कारण त्यांनी पूर्णपणे नवीन भाषेचा शोध लावला होता. आणि खूप जटिल. हे त्यांच्याद्वारे फार लवकर बोलले गेले, जर्मनची वैशिष्ट्ये असलेली स्टॅकाटो लय, अतिशय खराब इंग्रजी आणि इतर ध्वनी.
हे घटक, त्याच्या निओलॉजिझम आणि विविध वैविध्यपूर्ण व्याकरणात्मक पद्धतींमध्ये जोडले गेले, अलेजांड्रा व्हेनेसा प्रत्येक कविता तयार करण्यासाठी वापरते तेच ते आहेत. हे, कमीतकमी, त्याच्या सर्वात मूलभूत रचनेच्या दृष्टीने, म्हणजे: वेगवान लय, शब्दांचे खेळ, मूळ भाषिक रचना आणि भाषेच्या अपारंपरिक वापरांचा आदर करणे.
सामान्य शब्दांशिवाय बोलण्याचा भावनिक शिक्का
अलेजांड्रा व्हेनेसा ती सांगते की, तिला केनेडी जुळ्या मुलांची कथा कळल्यापासून, तिला त्यांच्या भावनांशी ओळखल्यासारखे वाटले, कारण ती स्वतः तणावाच्या संकटातून गेली होती, ज्यामुळे तिला अनेक महिने तिच्या आजूबाजूच्या लोकांशी संवाद साधण्यापासून रोखले गेले.
तर, तिने स्वतःसाठी आणि तिच्या मित्रांसाठी शब्द तयार करून भाषेकडे पाहण्याच्या नवीन पद्धतीबद्दल विचार करायला सुरुवात केली.. लेखकाच्या मते, प्रत्येक व्यक्ती स्वतःची भाषा बोलतो, त्यांचे स्वतःचे वैशिष्ट्यपूर्ण रूपे असतात, सूत्रे ज्यांचा इतरांशी बोलताना आदर केला पाहिजे.
एका मुलाखतीत, तिला कोणीतरी विचारले की जर तिला जर्मन, इंग्रजी किंवा त्यांच्या पुस्तकातील जुळ्या मुलांनी शोधलेली भाषा येत नसेल तर तिने पोटो आणि कॅबेंगोची कथा का निवडली? या संदर्भात, तिने प्रतिक्रिया दिली: "या सर्व भाषा कविता संग्रहात, श्लोकांच्या मध्यभागी एकमेकांना छेदतात, गोंधळात टाकणाऱ्या मार्गाने, वाचकालाही गोंधळात टाकण्याच्या उद्देशाने.
व्हर्जिनिया आणि ग्रेस यांच्यातील संभाषणाचे उदाहरण
“ग्रेस: Cabengo, padem manibadu peeta.
व्हर्जिनिया: डोन नी बडा टेंगकमॅट, पोटो.”
पोटो आणि कॅबेंगोमध्ये सापडलेल्या कवितेचा नमुना
"हात अजूनही ओले आहेत"
“आई अंक डायल करते: सहा सहा पाच शून्य
सात नऊ चार चार एक,
तुम्ही डायल केलेला नंबर अस्तित्वात नाही,
ते पुन्हा तपासा.
पुन्हा सहा सहा पाच शून्य सात नऊ चार एक,
एक कमी.
प्रत्येक टोनसह, अर्थ लावा
तो काय खातो, काय घाम येतो, कोणते फॅब्रिक सॉफ्टनर, काय.
त्वरित संभाषण दुसर्या कथेत बदलते:
देवासाठी एक,
देवासाठी,
एक देव,
नवीन
मी नाही.
Y.
फोन, मजल्यावर.
"हात कोरडे आहेत."
लेखकाबद्दल
अलेजांड्रा व्हेनेसा जुराडो ब्युनोचा जन्म 16 मे 1981 रोजी स्पेनमधील कॉर्डोबा येथे झाला. त्याने कॉर्डोबा विद्यापीठातून हिस्पॅनिक फिलॉलॉजीमध्ये पदवी प्राप्त केली, पाब्लो गार्सिया कासाडो यांनी समन्वित केलेल्या कविता कार्यशाळेत पहिले साहित्यिक पाऊल उचलले. कॉर्डोबा कासा डेल सिप्रेस मध्ये. कवयित्री म्हणून तिचे कार्य माध्यमांमध्ये प्रकाशित झाले आहे तोडफोडीचा मास्टर, नग्न बेट, सॅलॅमेंडर, मुसु, कॅनव्हास हॅमॉक, Prima littera, मिनोटॉर नोटबुक o बुकप्लेट.
त्यांच्या कार्यांचे इंग्रजी आणि इटालियनमध्ये भाषांतर केले गेले आहे आणि त्यांनी सुएनोस डी सॅन व्हॅलेंटिन (2021) साठी प्रथम पारितोषिक सारख्या मान्यता मिळवल्या आहेत. अदामुझ सिटी कौन्सिलच्या III कविता स्पर्धेत प्रथम पारितोषिक. (2007), II कार्डेनल सालाझार शॉर्ट फिक्शन कॉन्टेस्टचे दुसरे पारितोषिक (2004) आणि अंडालुसिया जोव्हन काव्य पुरस्कार (2004).
अलेजांड्रा व्हेनेसाची इतर पुस्तके
कविता
- मर्लिनला मॅरिसोल व्हायचे होते (2009);
- पायजमा पार्टी (2005);
- ब्रेव्हास नोव्हास (2004);
- नन्स शाळा (2005).
काव्यसंग्रहांमध्ये समावेश
- रेडिओ वॉर्सा. कॉर्डोबातील तरुण कवितेचा नमुना (2004);
- देव तुझ्या बरोबर राहो (2005);
- फिरकीपटू (2006);
- काव्यात्मक गुरुवार II (2007);
- बाहेरील बाजूस असणे देखील आत आहे: द आउटस्कर्टची दहा वर्षे (2007);
- खेकड्याच्या रात्री (2008);
- चुंबनाचे संकलन, नवीनतम स्पॅनिश कविता (2009);
- साईस: ला बेला वॉर्सा मधील एकोणीस कवी (2010);
- पुढे आयुष्य (2012).
कथा
- बोगीमॅन (2006).