Wéi den Dialog richteg ze schreiwen

Wéi den Dialog richteg ze schreiwen ass eng vun den heefegsten Hindernisser déi meescht nei Schrëftsteller konfrontéiert sinn, a souguer e puer erfuerene Autoren. An dat ass net iwwerraschend, well fir dës Ressource ze beherrschen, erfuerdert voll Kenntnisser vun der Linn «-», en orthographesche Schëld mat villen Qualitéiten, déi, wann net gutt studéiert, éischter duercherneen bréngen.

Tatsächlech beurteelen d'Redaktoren dacks d'Schreiffäegkeeten vun engem aspirant Schrëftsteller duerch wéi gutt se handelen der Linn (ënnert anere Stileigenschaften). Wahrscheinlech, ass d'Schëld mat de komplizéiertste Regelen op Spuenesch, well et ausser Dialogen an anere Kontexter benotzt ka ginn. Aus dësem Grond beschreiwen déi folgend Abschnitter wéi Dir d'Linn richteg benotzt fir d'Dialoge gutt ze beherrschen.

Regele vum Gebrauch vun der Linn am Schreiwen vun Dialogen op Spuenesch

Wann e Charakter an enger narrativ intervenéiert, datselwecht ass virun engem Bindestrich "—". Zousätzlech gëtt all Member vun der Geschicht an enger anerer Linn ausgedréckt, dofir muss e Punkt d'Ausso zoumaachen. Ähnlech sinn d'Sektiounen vun der Erzieler si gi vum uewe genannte Symbol viraus an, a béide Fäll, ass et ëmmer direkt mat engem Wuert verbonnen. Zum Beispill:

"Deng Geschicht ass ganz interessant, Här," Ech hunn dem ale Mann gesot, dee mech gestoppt huet fir mir dat alles am Juan Griego Altersheem leschte Sonndeg ze soen, während ech bei de Grousselteren besicht hunn.

- Wéi Dir bestellt, mijo. D'Liewen huet ganz komesch Mystère," huet hien mat sengen déifgréng Aen geäntwert.

(Auszuch aus "The Curse of Pedro", aus dem Buch Märecher aus dem Gejäiz, vun John Ortiz)

Dialog Punktuatioun Regelen

Ee vun de komplizéiertsten Aspekter vum Schreiwen op Spuenesch ass d'Placement vun de Punkten, Komma, a Fro Zeechen an Ausrufezeeche am Dialog. Als éischt muss de Schrëftsteller zwou Perspektiven betreffend de Paragraphe vum narrator berücksichtegen, déi an de folgende Paragrafen beschriwwe sinn:

Wann de Paragraf vum narrator mat der Zesummenhang ass wéi de Charakter sech ausdréckt

Dës Zort vu Klausel gëtt e Verb genannt discension, fänkt mat engem klenge Buschtaf un an de entspriechende Punktuéierungszeechen gëtt um Enn dovun gesat. Et soll feststellen, datt am Fall wann et Fro Zeechen oder Ausrufezeeche am Charakter senger Ried sinn, der Regel net änneren. Dat heescht, d'Ënnersektioun fänkt mat engem klenge Buschtaf un. Zum Beispill:

"Entschëllegt, kann ech sëtzen?" gefrot e Mann an engem Glas, Zeitung a Kaffi an der Hand.

"Sécher, do ass Plaz," huet hien geäntwert, laacht.

"Dir genéisst se vill, oder net, Carlos?" huet de Frieme geruff.

-Vu wat schwätz du? Wéi kenns du mäin Numm? De Carlos huet geäntwert, entsat.

Op där anerer Säit, wann den Dialog weider geet nom Zitat vum Erzéier, endet de Paragraf mat enger Zeil um leschte Wuert.. Dann gëtt déi entspriechend Punktuéierungszeechen (Period oder Komma) no der Ofschlosslinn vum Paragraph gesat. Zum Beispill, e Fragment vun "Limbo" vun Ralatos aus dem Gejäiz (2020) vum J. Ortiz (wat eng Fortsetzung vum Dialog ass am viregte Paragraf gewisen):

"Vun de Fraen vun anere Leit, selbstverständlech", huet de mysteriéise Mann ironesch geäntwert, e Revolver ënnert der Zeitung erausgepecht. Si hunn bestallt dat Laachen ze läschen ... awer haut sidd Dir gerett, et gi vill Leit. Passt op," sot hien, ier hien fortgaang ass.

Beispiller mat Komma an Ellipsis

"Bleift do," sot hien traureg, "ech hunn laang op dech gewaart."

"Bleift do," sot hien traureg, "ech waarden op dech fir eng laang Zäit."

—Ech wollt dech dem Alex virstellen —de Frënd, deen ech am Ufank vun der Geschicht erwähnt hunn —... hien wäert sécher net haut hei sinn.

"Ech wollt Iech dem Alex virstellen - de Frënd, deen ech am Ufank vun der Geschicht ernimmt hunn - dee wahrscheinlech net haut hei wäert sinn.

Wann de Paragraf vum narrator op d'Aktiounen vum Charakter bezitt

Dës Aart vu Klausel gëtt e Verb genannt huet net dissident y geschitt wann den narrator Themen erklärt déi net mam Charakter seng Manéier schwätzen. Deementspriechend ass et eng Interventioun vum narrator an deem et kee Verb ass dat synonym mat "soen" ass.

Also, de Paragraph muss mat engem grousse Buschtaf ufänken (ausser et ënnerbrach d'Linn vum Dialog) a füügt eng Period un d'Enn vum Dialog, wann d'Ried vum Charakter net op der selwechter Linn weider geet. Soss gëtt d'Punktuatioun no der Zeil no der Kugel plazéiert an d'Wiederhuelung vum Dialog fänkt mat engem grousse Buschtaf un. Zum Beispill:

- Mir maachen d'Ausstellung op. Wëllkomm.“ De Spriecher vum Event kuckt op d'Publikum mat engem Ausdrock vun offensichtlecher Begeeschterung.

- Mir maachen d'Ausstellung op. Wëllkomm.” De Spriecher vum Event ass ganz begeeschtert. Genéisst dëse herrlechen Owend.

- Mir maachen d'Ausstellung op. Wëllkomm a - de Spriecher vum Event ass ganz begeeschtert - genéisst dëse flotten Owend.

Aner Gebrauch vun der Sträif

• Fir Klärungen oder Ännerunge bannent enger Iddi ofzestellen. Wann eng Klausel a Bindestrecken zougemaach ass, huet se méi Kraaft an Isolatioun am Verglach mat Aussoen, déi a Komma ageschloss sinn. Wéi och ëmmer, Schrëftsteller betruechten dacks d'Isolatioun, déi vun engem Ausdrock an parentheses gëtt, méi grouss. Zum Beispill:
  • "De José huet sech lues a lues vu senger Häerztransplantatioun erholl. Dat waren schwéier Deeg fir seng Famill. Och wann d'Uergel just an der Zäit ukomm ass - tatsächlech, wann hien et net kritt hätt, wier hien an Deeg gestuerwen -, wéi hien méi wéi engem Mount am Bett gesinn huet, am Koma, fir d'Transplantatioun net ganz assimiléiert, war zerstéierend fir seng Léifsten."
• Fir eng nei Erklärung oder Erklärung an engem Text unzeginn virdrun an Klammeren zougemaach. Zur selwechter Zäit kann dës Punctuatioun ëmgedréint ginn (en neie Paragraf getrennt vu Klammeren an engem aneren schonn duerch Bindestrecken ofgrenzt).
• D'Kommentaren vun engem Transkriptiouns an engem Zitat kënnen och ënnersträicht ginnAn. Zum Beispill:
  • Wat d'Enttäuschungen ugeet, déi ech gefillt hunn Kafka Wéi den tschechesche Schrëftsteller an enger Fabrik geschafft huet, sot den tschechesche Schrëftsteller säi Frënd Max Brod an engem Bréif: "... Ech sinn nëmme gutt fir Minutte ze schreiwen, op déi de gudde Sënn vu mengem Chef - vum Aarbechtsonfallversécherungsinstitut - d'Salz setzt an d'Erscheinung vun enger gutt gemaacher Aarbecht “…
• Den Bindestrich um Ufank vun enger Zeil gëtt a bibliographeschen Indexen an an alphabeteschen Lëschte benotzt. (ënnert anerem Typen vu Repertoiren) fir drop hinzeweisen datt deen Artikel oder d'Zeil ausgeschloss ass fir se net ze widderhuelen, well et schonn uewen ernimmt gouf. An dësem Fall, nodeems Dir de "—" Schëld plazéiert, ass et obligatoresch eng eidel Plaz ze verloossen.