Un 22 iyun 1865 vəfat etdi Angel Saavedra, Rivas Dükü, İspan şairi və dramaturqu və ən məşhur romantik dramı ilə məşhurdur Don Álvaro ya da Kader Gücü, emblematik işi romantizm İspan. Yaddaşını xatırlamaq üçün seçirəm bir sıra fraqmentlər bu başlığın.
Göstərici
Ángel Saavedra, Rivas Dükü
Daxildir CordovaÁngel Saavedra dramaturq, şair, tarixçi, rəssam və dövlət xadimi idi. Liberal fikirlərdən, müstəqillik savaşında Fransızlara və daha sonra VII Fernando mütləqiyyətinə qarşı vuruşdu. Bu onu sürgünə apardı Malta kimi bəzi şeirlərinə ilham verdi On bir ölümcül yara ilə.
İlk ayələri toplandı Şeir və kimi oynayır Ataulfo y nizə, içərisinə daxil edilmişdir neoklassisizm. Lakin Malta sürgünündə əsərini kəşf etdi William Shakespeare, Walter Scott və Lord Byron və şeirlərlə romantik hərəkata qatıldı Qovulmuş, Eqanunsuz yuxu o Maltanın mayak.
Don Álvaro ya da taleyin gücü
Bu iş idi İspan romantik teatrının açılışını etdi və əlavə olaraq müasir teatr. Beş aktda və ya gündə, nəsrdə və şeirdə bir dramdır. Kimi romantikliyin bütün tipik maddələrinə malikdir qarışıqlıq o el bədbinlikvə xarakterik bir mövzu hazırlayır: qarşı çıxa bilməyəcəyi bir taleylə rüsvayçılığa sürüklənmiş adamın. Qəhrəmanların hərəkətlərini istiqamətləndirən təsadüf və zərurətin əsrarəngiz birləşməsidir.
Baş qəhrəman Don Álvaro, Calatrava Markizinin qızı Leonora aşiq bir cəngavər. Bir gecə Don Álvaro onu qaçırmaq niyyəti ilə Leonorun otağına girdi, lakin Calatrava Markizi ilə təəccübləndi. Don Álvaro təsadüfən onu öldürür və qaçmağa məcbur olur. Sevgililərin ayrı yaşadıqları bir neçə ildən sonra müharibədə Don Álvaro və bir zahiddə gizlənmiş Leonor hər ikisi görüşür, ancaq tale onların sevgisinin qarşısını alacaq.
Fraqmentlər
Qanun I - Sahne VII
DON ÁLVARO: (Böyük bir əziyyətlə.)
Ruhumun təsəlliverici mələyi!
Müqəddəs göylər yuxusuzluğa onsuz da əbədi bir tac verəcəkmi?
Sevinc məni boğur ...
Bir-birimizi elə tuturuq ki, heç vaxt ayrılmayaq?
Ölümdən əvvəl, əvvəl
məni səndən ayırmaq və səni itirmək.
DOÑA LEONOR (Çox həyəcanlı.)
Don Álvaro!
DON ALVARO.
Allahım, hər şeyim ...
Sizi bu şəkildə həyəcanlandıran və narahat edən nədir?
Sevgilini görmək ürəyini narahat edirmi?
bu anda
günəşdən daha qürurlu? ...
Paltar pərəstiş etdi!
[...]
DON ALVARO.
Xanım!
DOĞA LEONOR.
Oh! canımı qırırsan ...
DON ALVARO.
Ürəyim dağıldı ... Haradadır, haradadır,
sevginiz, möhkəm andınız?
Sözünüz səhvdir
belə bir anda bu qədər qərarsızlıq.
Belə qəfil bir hərəkət ...
Seni tanimiram Leonor. Külək əsdi
deliryumdan bütün ümidlər?
Bəli, yerindəcə kor oldum
ən parlaq gün doğanda.
Məni vəfat edəcəklər
buradan, ölməz məzuniyyət inananda.
Aldadıcı sehrbaz,
Mənə xəyanətkarlıqla təklif etdiyin gözəl perspektivi geri qaytarma?
Perfidious! Xahiş edirəm
Əbədi taxtına yüksəlməkdə,
və sonra cəhənnəmə batmaq?
İndi yalnız mənim üçün qalıb? ...
DOÑA LEONOR. (Özünü qucağına atmaq.)
Xeyr, yox, sənə pərəstiş edirəm.
Don Álvaro! ... Yaxşılarım! ... Hadi, hə, buyurun.
***
Akt I - Sahne VIII
Marquis.- (Hirsli) Çirkin aldadıcı!… Məşhur qızı!
Doña Leonor .- (Özünü atasının ayaqları altına atmaq) Ata! Ata!
Marquis. - Mən sənin atan deyiləm ... Ged ... sən də, çirkin başlanğıc ...
Don Álvaro.- Qızınız günahsızdır ... günahkar mənəm ... sinəmdən deşin. (Bir dizin üstünə enir.)
Marquis.- yalvarış münasibətiniz vəziyyətinizin nə qədər aşağı olduğunu göstərir ...
Don Álvaro.- (Yüksələn) Cənab Markiz! ... Cənab Markiz! ...
Markiz.- (Qızına) Quita, pis qadın. (Qolunu tutan Curra) və siz bədbəxtsiniz, ağanıza toxunmağa cəsarət edirsiniz? (Nökərlərə) Hey, o bədnamın üstünə min, onu tut, bağla ...
Don Álvaro.- (Ləyaqətlə.) Mənə hörmətini itirən bədbəxt insan. (Bir tapança çıxarıb quraşdırır).
Doña Leonor.- (Don Álvaro tərəfə qaçır) Don ÁIvaro!… Nə edəcəksən?
Marquis. - Bir də ona min.
Don Álvaro.- Sənin qulluqçuların köçsələr vay halına! Sənin yalnız ürəyimi deşməyə haqqın var.
Markiz .- Bir centlmenin əlində ölürsən? Yox; sən cəlladın üçün öləcəksən.
Don Álvaro.- Calatrava'dan cənab Markiz! Amma, ah, yox; hər şeyə haqqınız var ... Qızınız günahsızdır ... Uca Tanrının taxtını əhatə edən mələklərin nəfəsi qədər safdır. Buradakı varlığımın bu saatlarda ölümümlə nəticələnə biləcəyinə dair şübhə, cəsədimi sanki kəfənim kimi bükərək çıxır ... Bəli, ölməliyəm ... amma sənin əlində. (Bir dizini yerə qoyur) Zərbənin istefasını gözləyirəm; Mən buna müqavimət göstərməyəcəyəm; onsuz da məni tərksilah etdiniz. (Tabancanı yerə atanda atəş edir və qızı və qulluqçularının qollarına sarılaraq qışqıraraq yıxılan Markizi yaralayır).
Marquis. - Öldüm! ... Ah, mən! ...
Don Álvaro.- Tanrım! Baleful silah! Dəhşətli gecə!
Doña Leonor.- Ata, ata!
Marquis. - Bir kənara qoyun; məni buradan çıxar ... məni belə bir adla çirkləndirmədən öldüyüm yerdə ...
***
Akt III - Səhnə IV. Don Álvaro monoloqu.
Nə dözülməz bir yük
həyati mühitdir
kiçik ölümcül üçün
dəhşətli taledə anadan oldu!
Nə qədər dəhşətli bir əbədiyyət
qısa ömür! Bu dünya,
Nə dərin zindan,
bədbəxt insan üçün,
hirsli göy kimə baxır
hirsli qaşları ilə!
Görünür, bəli, ölçmək lazımdır
daha çətindir və daha acıdır
daha çox uzanır, daha çox uzanır
taley həyatımız.
Bizə verilirsə
yalnız əziyyət çəkmək,
və çox qısa
kədərdəki kimi xoşbəxt biri
obyektinin doldurulmadığı,
Doğulmaq dəhşətli bir şeydir!
Sakit, şən olana,
alqış və şərəf arasında yaşamaq,
və günahsız sevgilər
dadlı kələmini boşaltın
daha güclü və ruhlu olduqda,
ölüm günləri işarəsi,
bəxti bitdi:
və mən, necə də bədbəxtəm,
Mən onu axtarıram gedirəm,
Mən onu tapa bilmirəm.
Bəs bunu necə əldə edim?
Təəssüf ki!
Bədbəxt dünyaya gələndə
Mən qocalmaq üçün doğulmuşam
Əgər o zövq günü
(yalnız zövq aldığım birini),
bəxt qoyacaqdı,
Vaxtından əvvəl ölüm
şiddətli tərəyi ilə
mənim boynum kəsilmiş olardı!