Rubén Darío'nun şiirleri

"Poemas Rubén Darío" Google'da en çok yapılan aramalardan biridir ve boşuna değildir, bu şairin yeteneği ünlüydü. Yazar, 18 Ocak 1867'de Metapa, Nikaragua'da doğdu. Latin Amerika'da, gazeteci ve diplomat olarak öne çıkmasına rağmen, erken yaşlardan beri gösterdiği şiiriyle tanındı. Félix Rubén García Sarmiento tam adıdır; ailesinin üyeleri "los Daríos" un bu şekilde tanınması nedeniyle Darío soyadını aldı.

Kronik yazarlar, en büyük etkilerinden biri olarak Salvadorlu Francisco Gavidia'ya işaret ediyorFransız İskenderiye ayetlerinin İspanyol metriğine uyarlanmasında ona yol açtı. Gerçek şu ki, Rubén Darío uzmanlar tarafından İspanyol dilinde edebi modernizmin en önemli temsilcisi olarak görülüyor ve adı son Latin Amerika romanlarının en iyileri arasında.

Gençlik

Yazarın biyografisi çok geniştir. Rubén hümanist bir eğitim aldı, hevesli bir okuyucu ve erken gelişmiş bir yazardı. 14 yaşında Leon gazetesinde ilk yayınlarını yaptı; bu ilk şiirlerde, her zaman demokrasiden yana olan bağımsız ve ilerici bakış açısını ifade eder. 1882'de (15 yaşındayken) genç Rubén, diplomatik bir heyetin koruyucusu olarak El Salvador'a ilk seyahatini yaptı.

16 yaşında, zaten Managua'daki farklı gazetelere katkıda bulunuyordu. 1886'da yazılı basında gazeteci olarak deneyim kazanmak için Şili'ye taşındı. Zaman, La Libertad y Herald; ilk ikisi Santiago'dan ve sonuncusu Valparaíso'dan. Bu Güney Amerika ülkesinde, onu Nikaragua şairi üzerindeki etkilerini bırakan ulusun en yüksek entelektüel, politik ve sosyal çevrelerine tanıtan Pedro Balmaceda Toro ile tanıştı.

Valparaíso şiir koleksiyonunun yayınlandığı yerdi mavi, edebiyat eleştirmenleri tarafından modernizmin başlangıç ​​noktası olarak takdir edildi. Ek olarak, bu çalışma ona gazetede muhabir olmak için yeterince değer veriyor. Buenos Aires Ulusu. Daha sonra 1889-1892 yılları arasında gazeteci ve şair olarak birçok Orta Amerika ülkesinde çalışmalarına devam etti.

1892'den itibaren Avrupa'da Nikaragua diplomatik delegasyonunun bir üyesi olarak görev yaptı., Amerika'nın Keşfinin IV. Yüzüncü Yılında. Paris'in bohem çevreleriyle temas zamanlarıydı. Bir yıl sonra Güney Amerika'ya döndü, 1896'ya kadar Buenos Aires'te kaldı ve orada iki kutsal eserini yayınladı - İspanyol dilinde modernizmi tanımlayan. Nadir y Küfürlü nesir ve diğer şiirler.

Evlilikler ve diplomatik pozisyonlar

Aşk ilişkileri ve yakın aile kayıpları, edebi ilhamının çoğunu belirledi.. Rubén Darío 23 yaşındayken, 1890 Haziran'ında Managua'da Rafaela Contreras Cañas ile evlendi. Bir yıl sonra ilk çocuğu doğdu ve 1893'te Contreras bir cerrahi müdahaleden sonra öldüğü için dul kaldı.

8 Mart 1893'te Rosario Emelina ile evlendi - kroniklere göre zorla. Görünüşe göre Rubén Darío, karısının askeri kardeşleri tarafından tuzağa düşürülmüş. Ancak Nikaragua şairi, Buenos Aires gazetesinin muhabiri olarak Madrid'de kalışından yararlandı. La Nacion 1898 yılından Paris ve Madrid arasındaki ikamet yerine.

1900'de İspanyol başkentinde Francisca Sánchez ile tanıştı., medeni bir şekilde evlendiği ve dört çocuğu olan (sadece biri hayatta kaldı, Rubén Darío Sánchez, "Guincho") köylü kökenli okuma yazma bilmeyen bir kadın. Şair, arkadaşlarıyla (Paris'te yaşayan) Amando Nervo ve Manuel Machado ile okumayı öğretti.

İspanya'daki çeşitli gezilerinden izlenimlerini kitapta topladı. Çağdaş İspanya. Tarihler ve edebi portreler (1901). O zamana kadar Rubén Darío, İspanya'da Modernizmi savunan, aralarında Jacinto Benavente, Juan Ramon Jiménez ve Ramon María del Valle-Inclán olan önde gelen entelektüellerde hayranlık uyandırmıştı.

1903'te Nikaragua'nın Paris Konsolosu olarak atandı. İki yıl sonra, Honduras ile toprak anlaşmazlığını çözmekten sorumlu heyetin bir parçası olarak katıldı. Ayrıca 1905'te üçüncü büyük kitabını yayınladı: Hayat ve umut şarkıları, kuğular ve diğer şiirler.

Bundan sonra Rubén Darío Üçüncü Pan Amerika Konferansı'na (1906) katıldı Nikaragua delegasyonunun sekreteri olarak. 1907'de Emelina, eş olarak haklarını talep ederek Paris'te göründü. Böylece yazar, boşanma davası açmak için Nikaragua'ya döndü, ancak sonuç alamadı.

Rubén Darío'nun son yılları

1907'nin sonunda Madrid'de Nikaragua'nın diplomatik temsilcisi olarak atandı. Juan Manuel Zelaya hükümeti tarafından, Amerika ve Avrupa'da bir şair olarak tanınması sayesinde. Bu görevi 1909'a kadar sürdürdü. Daha sonra 1910-1913 yılları arasında çeşitli Latin Amerika ülkelerinde farklı görevlerde ve resmi görevlerde bulundu.

O dönemde yayınladı Rubén Darío'nun kendi yazdığı hayatı e Kitaplarımın tarihi, hayatını ve edebi evrimini anlamak için gerekli olan iki otobiyografik metin.

Barselona'da, son aşkın şiir koleksiyonunu yazdı: Arjantin'e ve diğer şiirlere şarkı söylüyorum (1914). Nihayet, Guatemala'ya kısa bir ziyaretten sonra, Büyük Savaş'ın patlak vermesi onu 6 Şubat 1916'da Leon'da öldüğü Nikaragua'ya geri dönmeye zorladı. 59 yaşındaydı.

Rubén Darío'nun en iyi bilinen şiirlerinden bazılarının analizi

"Margarita" (Anısına)

Margarita Gautier olmak istediğini hatırlıyor musun?

Kafamda tuhaf yüzün sabit

ilk randevumuzda birlikte akşam yemeği yediğimizde,

Asla geri dönmeyecek neşeli bir gecede

"Lanetli mordan kırmızı dudakların

tatlı bakaradan şampanya yudumladılar;

parmakların tatlı Margaritayı ortaya çıkardı,

< > Ve zaten sana hayran olduğunu biliyordun!

“Daha sonra, ah, Histeri çiçeği! Ağlıyordun ve gülüyordun;

öpücüklerin ve gözyaşların ağzımda var

gülüşleriniz, kokularınız, şikayetleriniz, onlar benimdi.

"Ve en tatlı günlerin hüzünlü bir öğleden sonrasında,

Kıskanç olan ölüm, beni sevip sevmediğini görmek için

Bir sevgi papatyası gibi yapraklarını döktü! ”.

Analiz

Bu, aşktan ve sevilen birini kaybetmenin acısından ilham alan bir eser. İçinde bulunur Küfürlü nesir ve diğer şiirler (1896). Kültürel çok yönlülüğü, değerli dili ve formalitesi ile karakterize edilen İspanyol dilinde Modernizmin öncü metinlerinden biri olarak kabul edilir.

"Sonatina"

“Prenses üzgün… prenses ne alacak?

Çilekli ağzından kaçar

kahkahasını kaybeden, rengini kaybeden.

Prenses altın sandalyesinde soluk

altın tuşunun klavyesi sessizdir;

ve unutulmuş bir vazoda bir çiçek bayılır.

“Bahçe tavus kuşlarının zaferini doldurur.

Konuşkan, sahibi sıradan şeyler söylüyor,

ve kırmızı giyinmiş, soytarı piruetleri.

Prenses gülmez prenses hissetmez

prenses doğu gökyüzünü kovalar

yusufçuk belirsiz bir yanılsamadan uzaklaşır.

Golconda prensini mi yoksa Çin prensini mi düşünüyorsunuz?

veya Arjantin gemisinin durduğu

gözlerinden ışığın tatlılığını görmek

Ya da kokulu güllerin adalarının kralında,

veya berrak elmasların hükümdarı olanın içinde,

ya da Hürmüz incilerinin gururlu sahibi?

"Ah! Pembe ağızlı zavallı prenses

kırlangıç ​​olmak istiyor, kelebek olmak istiyor,

hafif kanatları var, gökyüzünün altında uçuyor,

bir ışının parlak ölçeğine göre güneşe gitmek,

zambakları mayıs ayetleriyle selamlayın,

ya da denizin gök gürültüsünde rüzgarda kaybolun.

"Artık sarayı ya da gümüş dönen tekerleği istemiyor,

ne büyülü şahin ne de kızıl soytarı,

ne de masmavi gölde tek bir uyum içinde kuğular.

Ve çiçekler sarayın çiçeğine üzülüyor;

Doğunun yaseminleri, kuzeyin nelumbosları,

Batıdan dahlias ve Güney'den güller.

"Mavi gözlü zavallı prenses! ...".

Analiz

"Sonatina" da geliyor Küfürlü nesir. Argümanınızı geliştirmek için yenilikçi bir yolla, mükemmel ölçülerle şiir gösterir, kromatik ve duyusal öğeler üzerinde büyük ayrıntılarla. Aynı şekilde, bu şiirde Greko-Latin mitolojik figürleri ve kendi duygularını iletmek için kaynak olarak kullanılan klasik Fransız Versailles unsurları görülmektedir. Üzüntü dolu bir prenses olan kahramanın samimi ve öznel perspektifinden anlatılan, muazzam bir duygusal yüke sahip bir anlatı çalışmasıdır.