Rüzgarların gülü. Şiirsel Antoloji, Juan Ramón Torregrosa

Rüzgarların gülü. Şiirsel antoloji, tarih boyunca farklı yazarların yaptığı şiirlerin derleme kitabıdır. Editör olarak Juan Ramón Torregrosa ile birlikte Editör Vicens Vives tarafından 2002 yılında ilk kez didaktik bir rehber olarak yayınlandı. Çizimler, Jesús Gabán'a karşılık gelir.

Edebiyat portalına göre Ay Miguel (2019), "kitap, diğer kültürler, garip topraklar ve hayal edilemeyen manzaralarla tanıştığınız hayali bir yolculuğa çıkmanızı amaçlıyor”. Böylesine duygusal ve fantastik bir yolculuk, ancak dünyanın en parlak şairlerinin kalemiyle çağrılabilir.

Editör Juan Ramón Torregrosa hakkında

Juan Ramón Torregrosa, 1955 yılında İspanya'nın Guardamar del Segura şehrinde (Alicante) doğdu. Barselona Özerk Üniversitesi'nden İspanyol Filolojisi bölümünden mezun oldu. 1979'dan beri ortaokul öğretmeni olarak çalışıyor; Şu anda Alicante'deki IES Doctor Balmis'te çalışıyor. Ayrıca 1999-2005 yılları arasında Alicante Üniversitesi'nde Şiir Sınıfı'nın eş-direktörlüğünü yaptı.

Ayrıca Benjamín Jarnés'in (Senin ateş hattın), Becquer (Efsaneler ve tekerlemeler) ve Alejandro Casona (Natacha'mız). Bilinen ilk eserleri 1975 yılından kalmadır, çoğu şiir ve antoloji kitaplarıdır. Ayrıca Dickens romanının gençlik uyarlamasını yaptı. İki şehrin tarihi.

Juan Ramón Torregrosa'nın bazı seçkin yayınları

• Üçgen gölet (1975). Şiir kitabı.
• Siesta güneşi (1996). Şiir kitabı.
• Dört mevsim. Şiire davet (1999). Çocuk şiir antolojisi.
• Berrak dere, sakin çeşme (2000). Çocuk şiir antolojisi.
• Bugün mavi çiçekler. 27'li şairlerde sözlü gelenek (2007). Çocuk şiir antolojisi.
• Yarın bal olacak (2007). Gençlik şiirinin antolojisi.
• Yalnızlık (2008). Şiir kitabı.
• Zıtların konseri (2017). Şiir kitabı.

Analizi Rüzgarların gülü. Şiirsel antoloji

Antolojinin son baskıları, açıklayıcı veya açıklayıcı notların yanı sıra şiirlerin analizi için bir ödev ekini içerir. Elbette bir benzetme olmak üzere, yazının türü, terminolojisi ve anlatım biçimi, üzerinde çalışılan yazara göre değişiklik göstermektedir. Ek olarak, Jesús Gabán'ın çizimleri, incelenen harflerin özünü algılamak için mükemmel bir tamamlayıcıdır.

Torregrosa antolojisinin büyük erdemi

Juan Ramón Torregrosa, antolojisinde yer alan yazar ve şiirleri işlediği konulara göre çok titiz bir şekilde seçti. Gençlerde kendini keşfetmeyi teşvik etmenin Neruda veya Gómez de la Serna gibi dahilerden daha iyi bir yolu var mı? İsimsiz yazılar bile, en tanınmış şairlerin yarattığı kadar veya daha çekici olabilir.

Benzer şekilde, Rüzgarların gülü sıradan okuyucular arasında önemli bir ilgi uyandırmayı başarıyor. Çocuk izleyici kitlesini hedeflemesine rağmen, bu kitabı okumak her yaştan izleyici için çok zevkli. Açık bir pedagojik amacı olan bir kitap olmasına rağmen, yapısı şiir tutkunu okuyucular için büyüleyici hale gelebilir.

yapı

Juan Ramón Torregrosa, şiirleri yedi tema altında gruplandırıyor. Rubén Darío, Rafael Alberti, Pablo Neruda, Bécquer gibi yazarlar, Juan Ramon Jimenez ya da Federico García Lorca, birden fazla tema ile tanımlanmıştır.. Editör, her şiirde yazarın güdülerini ve duygularını aydınlatmak için yapılan faaliyetlere dikkat çeker. Aynı şekilde bu ödevler de kullanılan edebi araçların anlaşılmasını kolaylaştırır.

Kalkış

Torregrosa, ilk iki şiiri baba ve oğul arasındaki ilişkiler etrafında gruplandırır (a). İncelenen ilk şiir Miguel Hernández'in yazdığı "Rueda que irás muy mucho". Bu yazının motivasyonel özü, bir babanın oğluna duyduğu bağlılıktır. Editör, okuyucularına kahramanın oğlunu aramak için kullandığı yolları, kullanılan kelimelerin türünü ve öngörülen dilekleri sorar.

İkinci şiir Rubén Darío'nun yazdığı "Margarita Debayle" dir. Bu zaman, Torregrosa, hikayede anlatılan kızın şairde uyandırdığı iyilik ve güzelliğe olan sevgisini vurgular. Sunulan sorular, retorik figürlerin, rüyaların ve abartının yorumlanmasını kolaylaştırmayı amaçlamaktadır. Aynı şekilde dini ve manevi bileşen de şiirin kapanışı için can alıcı bir unsur olarak açıklanmaktadır.

Yolculuk özlemleri, özgürlük hayalleri

Bu şiir grubunda Torregrosa, gezi ve kaçışlar hakkında yazılar yazan şairlerin farklı bakış açılarını ön plana çıkarır. Açıkçası, bunlar özünde bir kişinin bir yerden diğerine aktarılmasının ötesine geçen şiirlerdir. Gerçekte sınırlamalara, hapishanelere, özgürlüğe, korkuya, cesarete, bilinmeyen ufkun ötesine yolculuklara hitap eder ... Her şey yazarın ve okuyucunun zihnindedir.

«Haritalar», Concha Méndez

Torregrosa, okuyuculara, haritalara baktığında kahramanın ilettiği hissi soruyor. Buna göre editör, bağlamın tipik ergen tutumlarına müdahale etmeye elverişli olduğunu anlar. Bunlar arasında, durumlardan (veya kendilerinden) kaçma veya kaçma arzusu. Bu nedenle harita, aynı zamanda cesaretle karşılaşılan bir meydan okuma veya bilinmeyen yerlerle yüzleşme korkusu anlamına da gelebilir.

Rafael Alberti'den "Ride on the sea"

Açıkçası, sözleri Rafael Alberto denize olan sevgilerini yansıtıyorlar. Bu nedenle, engin ufuklar ve onların yenilmez güçleri, özgürlük, güç, tehlike veya cesaretlendirme duygularını uyandırır. Tüm çelişkiler kendi alanlarında geçerlidir. Güzel, amansız, sakinleştirici ve fırtınalı; Alberti Denizi, Torregrosa tarafından hayal gücünün kelimenin tam anlamıyla uçmasına izin vermek için bir egzersiz olarak getirildi.

«Los palos del telégrafo», Celia Viñas ve PatoBlas de Otero tarafından

Her iki şairin ifadesi bir tren ve telgraf hattı boyunca nettir. Torregrosa, seyahat zevkinin her insanda nasıl farklı koşullardan kaynaklandığını açıklamak için her iki yazıyı da kullanır. Bu bağlamda, editör insan özgürlüğü hakkını ve sınırları ortadan kaldırma idealini vurgulamaktadır. Blas de Otero tarafından daha açık bir tarzda ifade edilen kavramlar.

«Adolescencia», Juan Ramón Jiménez ve Korsan şarkısıJosé de Espronceda tarafından

Muhtemelen Jiménez'in şiiri, Rüzgarların gülü genç okurların kendilerini daha özdeş hissettikleri Ergen neden kasabasını terk etmek istiyor? Verilen kararlarda aşk ne kadar önemli? Bu son soru aynı zamanda José de Espronceda'nın enfes, çok müzikal romantik bir ifade şiirindeki ana temasıdır.

Diğer ülkeler, diğer insanlar

Özellikler ve nitelikler

Jorge Artel'in yazdığı "Black Sensuality", Afro kökenli genotipik mirasa sahip bir kadının olağanüstü güzelliğini anlatıyor. Torregrosa, Artel'in ilham perisinin yüce özelliklerini fildişi bir gülümseme ve abanoz teniyle vurgulama şeklini vurguluyor. Benzer şekilde, Aramís Quintero'nun "Saga" şiiri, duyusal algıları çağrıştırırken sıfatların kesin kullanımını vurgulamak için Torregrosa tarafından analiz edilir.

Doğa ve beton orman için sıfatlar

Bu konuda, editör, Francisco Brines tarafından yazılan "Magred" de doğayı tanımlamak için kullanılan isimler üzerine çalışmasına devam ediyor. Buna karşılık, Torregrosa şu şiirde devam ediyor:Aurora, Federico Garcia Lorca tarafından - insanlıktan çıkarılmış bir metropolün (New York) sürrealist anlatılarına dalmak için. Bu mantıksız görüntüler, kabusları, şiddeti, kaygıyı ve ölümü yansıtan sözleri keşfetmek için detaylandırılmıştır.

Aşk krallığında

Sıfatlar ve mevsimler

Juan Ramon Jiménez şiirsel antolojide kendi Bahar sabahı. Bu vesileyle, Torregrosa izleyicilere şairin sevincini ifade etmek için bir Nisan sabahının çiçeklerini seçmesinin nedenlerini sorar. Benzer şekilde, Gustavo Adolfo Bécquer'in "Rimas" adlı eserinde, editör, aşkın farklı aşamalarına atıfta bulunan lirik bir öykünün ölçü çubuklarını inceler: illüzyon, arzu ve başarısızlık.

Benzer şekilde Torregrosa, okuyuculardan Ángela Figuera'nın "Sonbahar" şiirinde yakalananlara benzer kendi şehvetli sahnelerini yazmalarını ister. Benzer şekilde, Antonio Carvajal'ın "Frutos del amor" adlı eserinde, doğaya dayanan tutkulu metaforlar etrafındaki asonans tekerlemeleri analiz edilir.

Geleneksel şiirde aşk

En Soleares, Seguidillas ve diğer beyitler Yazan Manuel Machado, geleneksel metrik yapılara odaklanır. Editörün takdirine göre, Machado'nun çalışması, tek ve çift dizelerle bir asonans kafiyesini anlamak için mükemmel bir fırsatı temsil ediyor. Ayetlerde, Seguidillas veya soleas'ta olsun.

Ek olarak, Torregrosa, Bécquer'in “Rima” şiirindeki metaforları ve iki anonim şiirde geleneksel ölçüt türlerini belirlemek için etkinlikler sunar. İlkinde, "Aşk ölümden daha güçlüdür" (anonim), yazarın karışık teslimiyet ve umut duyguları vardır. Bunlardan ikincisi, çift mısralarında 134 sekiz heceli akut asonans kafiye dizisiyle "El romance de la condesita" dır.

Duyguların dili

Torregrosa, Pablo Neruda'nın "Kraliçe" ye atıfta bulunurken, sevgilinin öznel deneyimini bir perspektife yerleştirir. Ardından okuyuculara, sevdiklerinin görünüşünü ve jestlerini yüce kılan o perdeyle bakıp bakmadıklarını sorun. Aynı zamanda editör, "Kahvaltı" (Luis Alberto Cuenca) ile sıradan dilin şiirde mükemmel bir şekilde geçerli olduğunu açıklıyor. Karmaşık ve / veya ayrıntılı bir sözlük gerekli değildir.

El ele yürüyelim

Maneviyat ve evrensel değerler

Juan Rejano'nun yazdığı "Barış Çarkı" nda Torregrosa, fonik nitelikteki retorik figürlerin önemi üzerinde ısrar ediyor. Yani çocukluk, oyun, savaş ve barış üzerine düşünürken paralel ve tekrarlayan bir yapı ile elde edilen ritmik öğeler. Aynı şekilde, editör Neruda'nın "Hüznüne Övgü" nden bahsederek şairin "kirli" hayvanlar ile onların ıstırapları arasında kurduğu ilişkiye dikkat çekiyor.

Bu kasvetli duyguya rağmen, Neruda üzüntüyü maneviyatın doğal bir unsuru olarak anladığı için bu çalışmada bazı umut verici pasajlar yakaladı. Aynı şekilde, Blas de Otero "Büyük çoğunlukta" şiirinde Tanrı'ya ve insanlığa inanç temasını araştırıyor. Editörün ideolojisinde, Otero'nun yazıları manevi konuların (din, güven, değerler ve iç güç) analizini destekliyor.

Toplum, dostluk ve empati

Torregrosa, Nicolás Guillén'in yazdığı "Bares" şiirine, küçük kasaba halkı tarafından tavernalarda kullanılan konuşma dilinin bir incelemesini yansıtmak için yaklaşır. Bu nedenle, Guillén'in övgüyle karşıladığı keyifli konuşmalara karşılık olarak karakterlerin tipolojisi ve şehrin çılgın temposu hakkında sorular gündeme getiriyor. Ardından, şiirsel antolojinin editörü, José Martí'nin Beyaz bir gül.

Martí, yazılarında bireylerin kişiliğini tanımlayan bir niteliği öne sürdüğü için, bu küçük bir ayrıntı değildir:. Torregrosa daha sonra şiirle tezat oluşturuyor Kimse yalnız değilYazarın gelişmiş dünyanın tembelliğini eleştirdiği Agustín Goytisolo tarafından yazılmıştır. Bu bireysel tutumlar, Goytisolo'nun dünyanın geri kalanına itiraz hatlarında reddedilmesinin amacıdır.

Farklı motiflerde ifade aracı olarak isimler

Juan Ramon Torregrosa'nın analojisinde incelediği otuzuncu şiir, Juan Ramon Jiménez'in yazdığı "Distinto" dur. Fanatizm ve hoşgörüsüzlükle dolu bir dünyanın ortasında etnik, kültürel ve dini çeşitliliğin savunduğu bir yazıdır. Jiménez, çok sayıda insan tezahürüne benzetme olarak doğanın farklı isimlerini (kuş, dağ, yol, gül, nehir ve insan) kullanır.

Daha sonra editör, Rubén Darío tarafından "The Wolf Motives" de yer alan isimlerin çalışmasını davet ediyor. Birçoğu, hayvanların doğal davranışları ile insanların kasıtlı kötülüğü arasındaki farkları vurgulamak için kullanılan eşanlamlılardır. Daha sonra Torregrosa, Rafael Alberti'nin isimler etrafında kullandığı doğayla benzetmeler aracılığıyla isimler etrafında tezini sürdürmektedir. canción.

Doğada bir yürüyüş

Önceki temayla bir bağlantı olarak, Torregrosa, Gerardo Diego'nun "Romance del Duero" daki isimler hakkındaki açıklamasını genişletiyor. Bu şiirde yazar, doğanın bilgeliğini (nehirde kişileştirilmiş) kirletici antropojen unsurların önüne koyar. Jiménez'in "Flütümü çalıyordum" sorusuna yöneltilen sorularda duyularla algılanan mantıklı gerçeklik yeniden işleniyor.

Aynı şekilde, editör, "El kavak ve aşık su" da bulunan fiiller ve isimler aracılığıyla tanımlanan manevi argümanları araştırmaya geri döner. Bu nedenle Pedro Salinas'ın şiiri, şairler için manevi yaşamın önemini göstermektedir. Daha sonra Torregrosa, okuyucuyu, yazarların çevrelerindeki tüm unsurlara (doğal veya değil) kişilik verme yolları hakkında sorular sorar.

Zeka ve mizah diyarında

Bir yaratıcılık meselesi

Torregrosa bu temanın başında şunu ifade eder: “Bir şiire konu olamayacak hiçbir nesne ya da gerçeklik yoktur. Pedro Salinas'ın '35 bujilerde 'yaptığı gibi, her şey maharetine ya da şairin gündelik ya da kaba bir şeyi şiirsel maddeye dönüştürme yeteneğine bağlıdır.başlıklı bir kılavuz yayınladı. Bu noktadan sonra, kompozisyonun karmaşıklığı zaten açıkça bir beceri meselesi.

Bu nedenle, editör Lope de Vega'yı bu "şiir-şiir" tarzında bestelemenin zorluğunu açıklamak için "Soneto aniden" ile referans alıyor. Ek olarak, Torregrosa, Ramón Gómez de la Serna'nın yaratıcı kapasitesini de övüyor. Yunanlılar. Görünüşe göre - farklı varlıklar arasında olağanüstü ilişkiler kurma konusundaki olağanüstü yeteneği nedeniyle.

Masallar

Daha sonra Torregrosa, geleneksel masalın özelliklerini tanımak için tasarlanmış etkinlikler aracılığıyla okuyuculara rehberlik ediyor. Buna göre şiirler referans alınır Köstebek ve diğer hayvanlar Tomás de Iriarte ve Aşk alay Baltazar de Alcázar. Çünkü çağdaş edebiyatın mükemmel örneklerini ve sırasıyla bir epigram yazılacaksa gereken kesinliği temsil ediyorlar.

Düşlerin ve gizemin yolunda

Juan Ramón Torregrosa, şiirsel benzetmesinin son teması için XNUMX. yüzyıl İspanyol şiirinin büyük ustalarına güveniyor. İnsan zihninin derinliklerine ve özlemlerine bu fantastik yolculuk şunların elinden gelir:

• Antonio Machado, «O rüya gören bir çocuktu ve Dün gece uyuduğu zaman».
• Federico García Lorca, «Ayın Romantizmi, Ay».
• Juan Ramon Jiménez, «Nostalji».