இங்கிலாந்தின் போர்ன்மவுத்தில் உள்ள செயின்ட் பீட்டர்ஸ் சர்ச்சியார்டில் நினைவு தகடு.
மேரி ஷெல்லி அப்போது எனக்கு வயது 53 தான் 1851 இல் இன்று போன்ற ஒரு நாளில் நான் இந்த உலகத்தை விட்டு வெளியேறினேன். அவள் சண்டையிட்டுக் கொண்டிருந்த மூளைக் கட்டியால் அவள் அழைத்துச் செல்லப்பட்டாள். ஆனால் அவர் நித்தியத்திற்கு புறப்பட்டார். உருவாக்கியவர் ஃபிராங்கண்ஸ்டைன்கோதிக் நாவல் சிறப்பானது மற்றும் மிகப் பெரிய இலக்கிய புராணங்களில் ஒன்றாகும், அவர் ஒரு பிரிட்டிஷ் நாடக ஆசிரியர், கட்டுரையாளர் மற்றும் வாழ்க்கை வரலாற்றாசிரியராகவும் இருந்தார். ஒய் Poeta.
இந்த அம்சம், அவரது கணவரால் அறியப்படாத மற்றும் மறைக்கப்பட்ட, பெர்சி பைஸ் ஷெல்லி, இது அங்கீகாரத்திற்கும் தகுதியானது. எனவே அவரது உருவத்தின் நினைவாக சிலவற்றை நான் முன்னிலைப்படுத்துகிறேன் இரண்டு சொற்றொடர்கள் அவரது படைப்புகள் மற்றும் அவரது நான்கு கவிதைகள்.
எனது முதல் இங்கிலாந்து விஜயம் இங்கிலாந்து, இங்கிலாந்தின் தெற்கில் ஒரு கடற்கரை மற்றும் மிகவும் சுற்றுலா நகரம், ஒரு ஆங்கில பெனிடார்ம், ஒருவருக்கொருவர் புரிந்து கொள்ள. தேவாலயத்தில் அந்த நீல தகடு பார்த்ததை நான் நினைவில் வைத்திருக்கிறேன் செயின்ட் பீட்டர், நகர மையத்தில். அரசியல் தத்துவஞானியான அவரது பெற்றோரும் அங்கு அடக்கம் செய்யப்படுகிறார்கள் வில்லியம் கோட்வின் மற்றும் பெண்ணிய தத்துவவாதி மேரி வால்ஸ்டோன் கிராஃப்ட். மேலும் அவரது கணவரின் இதயம், ரொமாண்டிஸத்தின் சிறந்த கவிஞர் பெர்சி பைஸ் ஷெல்லி.
சொற்றொடர்களை
ஃபிராங்கண்ஸ்டைன் (1818)
- கவனமாக இரு; ஏனென்றால் எனக்கு பயம் தெரியாது, ஆகவே நான் சக்திவாய்ந்தவன்.
- நான் நல்லவனாகவும் அன்பானவனாகவும் இருந்தேன்; துன்பம் என்னை இழிவுபடுத்தியது. எனக்கு மகிழ்ச்சியைக் கொடுங்கள், நான் மீண்டும் நல்லொழுக்கமுள்ளவனாக இருப்பேன்.
- நான் பாம்பின் தந்திரத்துடன் பார்ப்பேன், அதன் விஷத்தினால் நான் உன்னைக் கடிப்பேன். மரண! நீங்கள் எனக்கு செய்த சேதத்திற்கு வருத்தப்படுவீர்கள்
தி லாஸ்ட் மேன் (1826)
- செம்மறி ஆடுகளை அணிந்த ஓநாய் மற்றும் மந்தை ஏமாற்ற அனுமதித்தது.
- ஆண்கள் மிகவும் மோசமாக எதையாவது ஒட்டிக்கொள்ள வேண்டும், அவர்கள் ஒரு விஷ ஈட்டியின் மீது கைகளை நடலாம்.
- ஒரு கடலைத் தவிர வேறு என்ன, நம் சொந்த இயல்பில் காணப்படும் உணர்ச்சியின் அலை!
கவிதைகள்
கனவுகளில் என்னிடம் வாருங்கள்
ஓ கனவுகளில் என்னிடம் வாருங்கள், என் அன்பு;
நான் இன்னும் நீண்டகால மகிழ்ச்சியைக் கேட்க மாட்டேன்;
விண்மீன்கள், என் அன்பு,
உன் முத்தத்தால் என் கண் இமைகள் மூடிக்கொண்டன.
பழைய கட்டுக்கதைகள் சொல்வது போல்,
அந்த காதல் ஒரு கிரேக்க கன்னிப் பெண்ணைப் பார்வையிட்டது,
அவர் புனிதமான எழுத்துப்பிழை தொந்தரவு செய்யும் வரை,
அவரது நம்பிக்கைகள் துரோகம் செய்யப்பட்டதைக் கண்டு விழித்தேன்.
ஆனால் அமைதியான தூக்கம் என் பார்வையை மறைக்கும்,
மற்றும் விளக்கு ஆன்மா அது இருட்டாகிவிடும்,
இரவின் தரிசனங்களில் இருக்கும்போது
எனக்காக உங்கள் சபதங்களை புதுப்பிக்கவும்.
எனவே கனவுகளில் என்னிடம் வாருங்கள், என் அன்பே,
நான் இன்னும் நீண்டகால மகிழ்ச்சியைக் கேட்க மாட்டேன்;
விண்மீன் கற்றைகளுடன் வாருங்கள், என் காதல்.
உன் முத்தத்தால் என் மூடிய கண் இமைகள்.
தனிமை மற்றும் மர்மத்தில் காதல்
தனிமையிலும் மர்மத்திலும் நேசிக்க;
ஒருபோதும் என்னுடையதாக இருக்க முடியாததைப் பெறுங்கள்;
ஒரு படுகுழியின் பயங்கரமான ஆச்சரியத்தை சிந்தியுங்கள்
நான் இருப்பதற்கும் நான் தேர்ந்தெடுத்த சரணாலயத்திற்கும் இடையில்,
ஸ்பர்ஜ் - நானே என் அடிமையாக இருக்க வேண்டும் -
நான் கொடுத்த விதை அறுவடை என்னவாக இருக்கும்?
அன்பு ஒரு அன்பான மற்றும் நுட்பமான தந்திரத்துடன் பதிலளிக்கிறது;
ஏனென்றால், அவதாரம் எடுத்தவர், அத்தகைய இனிமையான மாறுவேடத்தில் வருகிறார்,
ஒரு புன்னகையின் ஆயுதத்தைப் பயன்படுத்தி,
அமைதியாக எரியும் கண்களால் என்னைப் பார்த்து,
மிகவும் தீவிரமான விருப்பத்தை என்னால் எதிர்க்க முடியாது:
என் ஆத்மாவை அவரது வணக்கத்திற்கு அர்ப்பணிக்கவும்.
நான் போய்விட்டால்
அது போய்விட்டால், ஒலிக்கும் வீணை
ஆழ்ந்த தொனியுடன்,
மெல்லிசை இல்லாமல், வெற்று சரங்களுடன் தொங்கும்,
என் புதைகுழியில்;
இரவு காற்று வீசும்போது
உங்கள் தனிமையான மற்றும் பாழடைந்த சட்டத்தைத் திருடுங்கள்,
ஒரு முறை இசையைத் தேடும்
அவர்களின் முணுமுணுப்புகளைப் பெற்றார்.
ஆனால் வீணாக இரவு காற்று சுவாசிக்கும்
நொறுங்கிய ஒவ்வொரு கயிற்றிலும்
முடக்கு, கீழே தூங்கும் வடிவம் போல,
அந்த உடைந்த பாடல் ஓய்வெடுக்கும்.
ஓ நினைவகம்! உம்முடைய ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட அபிஷேகமாக இருங்கள்,
என் படுக்கையைச் சுற்றி சிந்தியது,
மார்பைத் துன்புறுத்தும் தைலம் போன்றது
ரோஜாவின், அதன் மலர் இறந்தபோது.
உங்கள் இருண்ட கண்களை நான் மறக்க வேண்டும்
உங்கள் இருண்ட கண்களை நான் மறக்க வேண்டும், அது அன்பு நிறைந்ததாக இருக்கிறது;
என்னை உணர்ச்சியில் நிரப்பிய உங்கள் குரல்,
இந்த காட்டு பிரமைக்கு என்னை இழந்த உங்கள் சபதம்
உங்கள் மென்மையான கையின் அற்புதமான அழுத்தம்;
மேலும், அன்பே, அந்த எண்ணங்களின் பரிமாற்றம்,
அது நம்மை ஒருவருக்கொருவர் இன்னும் நெருக்கமாக கொண்டு வந்தது,
இரண்டு இதயங்களில் ஒரு யோசனை போலியானது,
அவர் இனி எதிர்பார்க்கவில்லை அல்லது பயப்படவில்லை, ஆனால் மற்றவருக்கு.
அந்த மலர் ஆபரணங்களை நான் மறக்க வேண்டும்:
நான் உங்களுக்குக் கொடுத்தவை அவை அல்லவா?
அன்றைய பிரகாசமான மணிநேரங்களின் எண்ணிக்கையை நான் மறக்க வேண்டும்,
அதன் சூரியன் ஏற்கனவே மறைந்துவிட்டது, நீங்கள் திரும்ப மாட்டீர்கள்.
நான் உங்கள் அன்பை மறந்துவிட வேண்டும், பின்னர் மூட வேண்டும்
ஒரு தகுதியற்ற நாளில் நீர் நிறைந்த கண்கள்,
என் சித்திரவதை எண்ணங்கள் நிதானத்தைத் தேடட்டும்
சடலங்கள் கல்லறையில் காணப்படுகின்றன.
ஓ, இலைகளாக மாற்றப்பட்டவரின் தலைவிதியால்,
அவனால் இனி அழவோ, உறுமவோ முடியாது;
அல்லது நோய்வாய்ப்பட்ட ராணி, யார், துன்பப்படுகையில் நடுங்குகிறாள்,
அவரது சூடான இதயம் கல்லாக மாறியதைக் கண்டார்.
ஓ, லெத்தே அலைகளின் மின்னோட்டத்தால்,
மகிழ்ச்சி மற்றும் மனந்திரும்புதலுக்கு சமமான கொடியது;
ஒருவேளை இவை அனைத்தையும் காப்பாற்ற முடியாது;
ஆனால் அன்பு, நம்பிக்கை மற்றும் நீ, என்னால் மறக்க முடியாத விஷயங்கள்.