Pascuala Martineza Pereza Pochodzi z Logrono. Ukończył studia na wydziale wychowania fizycznego, pracuje jako urzędnik tymczasowy w La Rioja iw kluczowym momencie, kiedy był bez pracy, zajął się pisaniem. Stamtąd pochodzi jego pierwsza opublikowana powieść należąca do gatunku historycznego: wieczny mieszkaniec, w której jej bohaterem był Aleksander Wielki.
Kilka lat później, w 2021 roku, zmienił narrację na czarny ton i opublikował swoją drugą pracę pt. ojczyzna samobójców, który przyniósł mu wielki sukces i był finalistą nagrody Silverio Cañada na Semana Negra w Gijón. Teraz kontynuuj serię i zabezpiecz ją Święty z Villalobos, obaj z udziałem sierżanta Gwardii Cywilnej Ernesto Pitana. Krytycy zwrócili uwagę na oprawę pierwszego tytułu, jego prozę z krótkimi i efektownymi zdaniami, która jest bardzo dobrze skomponowana z dialogami oraz kreację głównych i drugoplanowych bohaterów. W tym wywiad Opowiada nam o nich i innych tematach. Serdecznie dziękujemy za poświęcony czas i życzliwość.
Pascual Martínez — wywiad
- ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja najnowsza powieść nosi tytuł Święty z Villalobos. Co w nim znajdziemy po ojczyzna samobójców?
PASCUAL MARTÍNEZ: W pierwszej powieści skupiliśmy się na tzw trójkąt samobójczy — w którym wyimaginowanymi wierzchołkami byłyby miasta Iznájar, Priego de Córdoba i Alcalá la Real — i w wyglądzie powieszony tylko dzień, w którym on Sierżant Gwardii Cywilnej Ernesto Pitana przyjeżdża do miasta.
Nowa powieść zaczyna się kiedy Martina Urquijo, święty z Villalobos, a curandero bardzo ceniony w okolicy martwy w noc królów 2008 roku na plaży Valdearenas w Iznájar. Sierżant Ernesto Pitana i jego zespół poprowadzą Badania.
- AL: Czy pamiętasz któreś ze swoich pierwszych czytań? A pierwsza historia, którą napisałeś?
PM: Moimi pierwszymi lekturami były książki Enid Blyton z główną rolą Piątka. W okresie dojrzewania to mnie naznaczyło Ósemkaautorstwa Katherine Neville. I stamtąd nigdy nie przestałem czytać. Pierwszą napisaną przeze mnie historią była A fabuła Nigdy nie ujrzał światła dziennego i mam nadzieję, że nigdy nie ujrzy. Był okropny.
- AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok.
PM: Pierre Mistrz, Artur Perez-Reverte, Fred Vargas i Andrei Camilleri.
Charaktery i zwyczaje
- AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć?
PM: Dzielnica Lorenzo, charakter Skóra bębna; Kamila Verhoevena, dowódca krasnoludów z powieści Pierre'a Lemaitre'a i detektyw Rocco schiavoneautorstwa Antonio Manziniego.
- AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie?
PM: nie jestem maniakiem W tym aspekcie. Mogę czytać wszędzie. Do pisania wolę spokój mojego salonu.
- AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić?
PM: Lubię noc, szczególnie do czytania.
Gatunki i aktualna panorama
- AL: Czy są inne gatunki, które lubisz?
PM: Staram się czytać inne gatunki, zwłaszcza powieści historyczne, ale prawie zawsze odrywam się od kryminałów.
- AL: Co teraz czytasz? I piszesz?
PM: Czytam święte drewno, autorstwa Silvii Rodríguez i Txalapartaprzez Agustina Pery'ego. Jeśli chodzi o pisanie, kończę i poprawiam powieść, którą zacząłem kilka lat temu.
- AL: Jak myślisz, jak ogólnie wygląda scena wydawnicza?
PM: Każdy dzień bardziej skomplikowany. Pisarzy jest więcej niż czytelników, a nowe pokolenia spędzają dzień z nosem osadzonym w ekranie telefonu. Katastrofa.
- AL: Jak radzisz sobie z obecnym momentem, w którym żyjemy? Czy uważasz, że jest to inspirujące dla przyszłych historii?
PM: Zawsze jest dobry czas na pisanie a historie są tam, wystarczy ich poszukać.
Duchy zawsze pojawiają się w nocy. Przychodzą okryte białymi prześcieradłami nie bez powodu: żeby odróżnić je w ciemności.
Święty z Villalobos