Co to jest powieść historyczna?

Powieść historyczna jest podgatunkiem narracyjnym, ograniczonym do niezmienionych rzeczywistych wydarzeń jako kotwica jej fabuły., może, ale nie musi, wykorzystywać i łączyć prawdziwe postacie z elementami fikcyjnymi. Jego początki sięgają XIX wieku, okresu europejskiego romantyzmu. Z ręki takich autorów jak między innymi Víctor Hugo, Fontane czy James Fenimore Cooper.

Na temat hiszpańsko-amerykańskiej powieści historycznej Ana García Herranz (2009) zwraca uwagę:

„… Obejmuje prawie dwa wieki powieści, które w swojej konfiguracji czerpią z historii, ale to zachowuje między nimi niewiele podobieństw formalnych; Epizod narodowy i latynosko-amerykańska ponowoczesna powieść historyczna wyróżniają się szczególnie swoją wyjątkowością, która powinna stanowić dwa podgatunki w ramach gatunku powieści historycznej ”.

Natura

W związku z tym Kurt Spang (s / f) wyjaśnia:

„Powieść historyczna, ze względu na swój hybrydyczny charakter, rodzi specyficzny problem, ponieważ wykracza poza sferę stricte literacką, to znaczy w pewnym sensie uczestniczy w pierwszym poziomie, na poziomie ogólnych pozaliterackich przekazów werbalnych. Nie jest to jednak czysta historiografia, ani też czysta narracja czy powieść: stanowi „przerwę między fikcją a historią”.

Jest to - częściowo - rodzaj niefikcyjnej komunikacji werbalnej o pewnym poziomie abstrakcji. W nim przedstawione ramy wydarzeń są w całości oparte na formalnych, udokumentowanych i dobrze popartych badaniach. Chociaż narracja odpowiada punktowi widzenia pisarza, elementy fikcyjne nie powinny przeważać nad istotą rzeczywistych wydarzeń.

cechy

Dziś powieść historyczna jest dość udanym gatunkiem, którego autorzy są przystosowani do szerokiej gamy powieści formalnych.. Jako wspólna cecha, obejmują one zawsze rozpoznawalny okres w obrębie epoki. Dlatego może przedstawiać realistyczną projekcję przeszłości za pomocą literackich środków o charakterze metafikcyjnym i popularnym.

Powieść historyczna odcinka krajowego

Opisują epizod historyczny poprzez bohaterskie postacie lub przynajmniej cechy kojarzone z odwagą. Podobnie w krajowych powieściach historycznych nawiązuje się do współczesnej przeszłości autora, gdzie narrator jest naocznym świadkiem z subiektywną perspektywą. Te cechy są wyraźnie wyczuwalne w argumentacji Odcinki krajowe przez Galdós lub Pierścień Iberyjski firmy Valle-Inclán.

W ten sam sposób sedno powieści historycznej z epizodu narodowego wydaje się być dalekie od romantycznych lub tajemniczych narracji. Tam na rozwój fabularnej fabuły narzucane są weryfikowalne wydarzenia historyczne. Z tego powodu manifestuje cel edukacji politycznej, z wyraźnymi atrybutami dydaktycznymi.

Ponowoczesna powieść historyczna

W tego rodzaju powieści historycznej częstsze segmenty są celowo zniekształcane przez obecność doraźnych zasobów, hiperboli lub przeoczeń. Oznacza to, że jego cel jest bliższy krytycznemu odczytaniu przeszłości, zamiast przedstawiania narracji zgodnej z oficjalną historiografią.

Ponadto posługuje się znanymi postaciami historycznymi (pierwszej rangi) i stosuje liczne odniesienia intertekstualne. „Fałszywe kroniki” są ważne, jeśli nie zmieniają istotnie istoty wspomnianego wydarzenia historycznego. Jednak w przeciwieństwie do powieści historycznej z epizodu narodowego parodia jest dość częsta.

Rodzaje powieści historycznych

Historyczna powieść iluzjonistyczna

W iluzjonistycznej powieści historycznej autorka próbuje zasłonić opisane wydarzenia zasłoną zasadności i prawdziwości. W konsekwencji intencją jest wywołanie poczucia autentyczności z punktu widzenia narratora. Dlatego fragmenty przygotowane przez autora z dowodami potwierdzającymi jego wersję wydarzeń nie są dziwne. Chociaż te dowody mogą wspierać tylko część narracji.

Dodatkowo brany jest pod uwagę komponent teologiczny w celu określenia pozycji (i zaangażowania) narratora w wydarzeniach. Nie bez znaczenia jest również indukcyjna zdolność autora do przedstawiania faktów w mniej lub bardziej spójny sposób. W Hiszpanii tytuły takie jak Doña Blanca z Navarry przez Navarro Villoslada lub Władca Bembibre de Gil i Carrasco, są przedstawicielami tego podrodzaju.

Historyczna powieść antyiluzjonistyczna

Ta antyiluzjonistyczna powieść historyczna pojawiła się silnie w Europie pod koniec XIX wieku z powszechną akceptacją do dnia dzisiejszego. W nim historyk zwykle wykazuje znaczną stronniczość opisywanych wydarzeń z powodu reinterpretacji pojedynczych wydarzeń. Następnie pisarz musi koniecznie zebrać fabułę, w tym czysto fikcyjne segmenty.

Jednak w porównaniu z historyczną powieścią iluzjonistyczną podgatunek ten przedstawia znacznie bardziej subiektywnego narratora. Gdzie pozycja sprawozdawcy jest odległa i mniej zależna od rozwoju wydarzeń. Ten aspekt można zaobserwować w Idy marcowe przez Wildera lub w Biznes Juliusza Cezara firmy Brent.

Pięć uniwersalnych powieści historycznych

Wojna końca świata Mario Vargas Llosa

W tej powieści Vargasa Llosy jako kontekst przyjmuje rewolucję Canudos, która miała miejsce w Brazylii pod koniec XIX wieku. Tam niesprawiedliwości i niepewne otoczenie doprowadziły do ​​tzw. „Powstania wydziedziczonych” na polecenie Radnego. Gdzie religia i mistycyzm stają się jednym elementem zdolnym do powstania uciskanych przeciwko władzy.

Klan niedźwiedzi jaskiniowych Jean Marie Auel

Reporterka przenosi akcję aż do ostatniego etapu epoki lodowcowej, kiedy trzęsienie ziemi spowodowało oddzielenie pięcioletniej dziewczynki - Ayli - od jej plemienia. Udaje mu się przeżyć dzięki grupie neandertalczyków, którzy oferują mu schronienie i ochronę. Ale przyszły przywódca klanu nie kończy akceptować swojej obecności i grozi istnieniu małej dziewczynki. Jednak jest chroniona przez ducha Lwa Jaskiniowego.

Talos ze Sparty przez Valerio Massimo Manfredi

Talos został uratowany przez starego Helota (grupę etniczną poddaną niewolnictwu), kiedy jego własny ojciec, Aristarcos, szlachcic ze Sparty pozostawił go w ofierze wilkom.. Zdecydowała o tym starożytna tradycja Spartan. Talos dorasta i staje się ucieleśnieniem przepowiedni: Aristodemus, ostatni król Helotów, któremu przeznaczono uwolnić swój lud.

Ja, Claudio przez Roberta Gravesa

Za podstawę swojego słynnego wywodu, naśladującego autobiografię samego Tyberiusza Klaudiusza, autor przyjął dzieła Tacyta, Plutarcha i Swetoniusza. Odtwarza krwawe czasy dynastii Julio-Klaudiusza i Cesarstwa Rzymskiego, od zabójstwa Juliusza Cezara (44 pne) do zabójstwa Kaliguli (41 pne). To jeden z najbardziej znane powieści historycznes wszechczasów.

Kroniki watażki przez Bernarda Cornwella

Po wypędzeniu Rzymian z Wielkiej Brytanii wybuchła walka o wypełnienie powstałej próżni władzy. Mordred, spadkobierca (martwe dziecko) najwyższego króla, Uthera Pendragona, jest chroniony przez wojownika imieniem Artur, chronionego przez czarodzieja Merlina. Ten ostatni jest nieślubnym potomkiem Pendragona, który pragnie zachować jedność królestwa i uchronić je przed upadkiem pod jarzmo Sasów.

Ten tytuł to trylogia, na którą składają się następujące książki:

• Król zimy.
• Wróg Boga.
• Excalibur