Przeczytałem targi komiksy. Powiedzmy, że ponieważ jestem ze starej szkoły, dorastałem na komiksach i jako dorosły wolałem raczej listy niż kreskówki. Jestem wierny tylko mruczeniu mojego ulubionego czarnego kotka Johna Blacksadaz Guarnido i Díaz Canales. Ale co jakiś czas spoglądam na panoramę. I tego lata natknąłem się na ten mały klejnot, Policjant na Księżycuod rysownika i scenarzysty Tom Gault, i to mnie zafascynowało.

Z dwiema małymi siostrzenicami, które zaczynają czytać, wróciłem do dział książek i komiksów dla dzieci. Więc za każdym razem, gdy idę do księgarni lub centrum handlowego, idę na spacer. Pewnego dnia, osłonięty od piekielnego upału, trafiłem do jednego z nich. Muszę też to zauważyć Czytam słowo policjant gdzieś i już jestem zainteresowany.

więc tytuł tej małej książeczki na półce dla dzieci To zwróciło moją uwagę. Podniosłem ją i zacząłem czytać, aż skończyłem. W sumie zajęło to około 10 minut. Nie ma prawie żadnego tekstu pisanegoale jego monochromatyczne rysunki, proste i minimalistyczne udaje im się doskonale wyrazić prostota bardzo prostej historii a jednocześnie głębokie.

Tom Gault

Urodzony w Aberdeen W 1976 roku ten szkocki rysownik i scenarzysta stworzył ważną niszę na obecnej scenie komiksowej. Ich paski i ilustracje są publikowane w witrynach takich jak The Guardian o The New York Times. Ma tylko dwie inne długie prace.

• Goliat (2012): historia Dawida i Goliata z punktu widzenia tego ostatniego.
• Wszyscy są zazdrośni o mój latający plecak (2015): kompilacja jego komiksów o tematyce i różnych postaciach, opublikowana w The Guardian.

W marcu ubiegłego roku był w Hiszpanii, aby przedstawić tego policjanta, którego wpływy pochodzą z pracy Stanley Kubrick o Architektura lat 60 w Wielkiej Brytanii.

Policjant na Księżycu

Streszczenie

En Stron 96 lecimy na księżyc Tam kolonia że istnieją lepsze czasy i tak jest opróżnianie stopniowo. Nikt nie przychodzi i wszyscy odchodzą. Mroczna perspektywa dla bohatera plik tylko policja który pozostaje przy swojej codziennej pracy obchody i nadzór. Ale te są coraz krótsze i tak mało spraw do rozwiązania jako nieważne. ZA stara kobieta, która straciła psa, A automat ucieczka z Muzeum Księżyca lub a dziewczyna ucieka Od domu.

Więc jednego dnia, więc innego, gdzie jażycie płynie tak wolno, jak monotonne i głęboko samotne dla naszego bohatera, który jednak kontynuuje u podnóża kanionu. Ale nic nie jest tym, czym było. Pewnego dnia jego sąsiedzi żegnają się, ponieważ wracają na Ziemię. Inny, jego patrol się psuje, ale nie ma części zamiennych, a te, które są wysyłane z Ziemi, mają różne konfiguracje, które już tam nie działają.

W rzeczy samej. Co nie zawodzi, że kawa i te pączki w jedynym miejscu, które zostało i które uczęszcza do kelnerka tak samotny jak on. Aż to też się nie uda.

Co jest

Że nie dajcie się zwieść prostym liniom, trzeźwości czy monochromatyczności. Ani puste winiety tekstów, ponieważ wyrażają ciszę i samotność otaczającą bohatera niczym nic. Wszystko tworzy jedno zachwycająca mieszanka melancholii, humoru i ironii. Po prostu siedzisz na księżycu i żyjesz z nim takie same uczucia jak ten miły i zrezygnowany funkcjonariusz organów ścigania. Czujemy jego melancholię, rozczarowanie, gdy widzi, że jego marzenie powoli się spełniało, zamieniło się w koszmar.

Yo Polecam zajrzeć. Może nic ci to nie powie, a może znajdziesz coś, co, tak jak ja, daje ci odrobinę odkrywania. Ale bez wątpienia nie pozostawi cię obojętnym.