Popiersie Homera
W 1870 roku ekspedycją, która odkryła szczątki Troi, kierował Johann Ludwig Heinrich Julius Schliemann, urodzony w Prusach biznesmen-milioner i archeolog amator. Istnienie miasta opisanego przez Homera w Iliada, jeden z najsłynniejszych poematów epickich wszechczasów.
Miejsce: Hissarlik, wzgórze przylegające do Kanału Dardanelskiego (Turcja). Toczyła się tam wojna, której kulminacją było zniszczenie metropolii trojańskiej. przez Greków mykeńskich około roku 1250 pne Następnie region ten był zamieszkiwany w sposób nieciągły przez Hellenów i Rzymian aż do s. XIII ne Od tego czasu wszystko, co wiadomo o mitycznym mieście, pochodziło z listów Homera.
Kim był Homer?
Pomimo tego, że jest jedną ze znakomitych nazw literatury starożytnej, historycy nie kończą osiągania konsensusu wokół Homer. Powód: nie można z całą pewnością stwierdzić, czy żył, czy nie, ponieważ – do tej pory – nie zebrano żadnych solidnych dowodów na jego istnienie. Z tego powodu wiele śledztw stwierdza, że w rzeczywistości było to kilku pisarzy tamtych czasów.
inni eksperci w historii potwierdzają oferuje nasz konfigurator nieśmiertelne poematy epickie Homera —Iliada y Odyseja- są kompilacjami starożytnej tradycji helleńskiej. W każdym razie legenda wskazuje na niewidomego poetę z VIII wieku p.n.e., urodzonego w jakimś mieście starożytnej Grecji. (Prawdopodobne miejscowości to Argos, Ateny, Kolofon, Smyrna, Itaka, Chios, Rodos lub Salamina.)
Ważność Iliada
Przede wszystkim starożytna tradycja i sztuka helleńska uważana jest za źródło przejawów wszystkich kultur świata zachodniego. W związku z tym, Poematy Homera stanowią mistyczne okno, które pozwoliło poznać współczesnej cywilizacji estetyka, sztuka i zwyczaje starożytnej Grecji.
W bardziej szczegółowym sensie Iliada przedstawia wojnę w sposób wyidealizowany poprzez kontrast archetypów (Achilles, Hector, Andromaca)... Ta fabuła postaci, która pojawiła się w tym czasie, jest odwieczna w literaturze do dziś. Ponadto fakt, że przez dziesiątki stuleci była przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie, wzmacnia znaczenie tego eposu.
Fragment Iliady
Pieśń III
Z kolei Iris, do Heleny z białymi ramionami, przyszła posłaniec do jednej z jej podobnych szwagierek, tej, którą Helicaon, syn Antenora, miał za żonę, Laodykę, z wyglądu najbardziej wyróżniał się spośród córek, które miał Priam.
Znalazł ją w jej pałacu, gdzie utkała wielkie fioletowe płótno, podwójny płaszcz, na którym wyhaftowała liczne dzieła trojanów, poskramiaczy źrebiąt i uzbrojonych Achajów z brązowymi napierśnikami, tych, którzy dla niej cierpieli pod dłońmi ręce Aresa.
streszczenie
Kontekst
Iliada nie obejmuje wszystkich wydarzeń związanych z wojną między Troją a Grecją. Należy pamiętać, że konflikt rozpoczął się po ucieczce Heleny do paryskiego księcia Troi. Ta ucieczka oburzyła Menelaosa, który błagał swojego brata Agamemnona — króla Myken — o pomoc w najechaniu miasta rządzonego przez króla Priama i uratowaniu jego żony.
Zaraza
Gdy wojna wkroczyła w dziesiąty rok, Hellenowie zaatakowali miasto Chrysa. W trakcie grabieży przywódcy Achajów porwali w nagrodę dwie piękne damy. Z jednej strony Agamemnon zdobył Chryseis, podczas gdy Achilles – opisywany jako najprzystojniejszy, najsilniejszy i najszybszy wojownik ze wszystkich – zdobył Briseis.
To Kryzysy —kapłan Kryzy, ojciec Kryzydy i wyznawca Apolla — na próżno prosił o powrót córki do wspomnianego monarchy. W obliczu odmowy zakonnicy błagali o pomoc boga słońca, który zesłał plagę szczurów do greckiego obozu. Niedługo potem jasnowidz Calchas przewidział, że epidemia utrzyma się do czasu uwolnienia tej dziewczyny.
Gniew Achillesa
Popiersie Achillesa
Po poddaniu się swojemu niewolnikowi, Agamemnon postanowił zająć Briseis. W konsekwencji, Achilles był wściekły i zdecydował się opuścić obóz (za zgodą Zeusa). Ponadto półbóg poprosił o pomoc swoją matkę, boginię Tetydę. To pośredniczyło w zawieszeniu broni między Grekami a trojanami dzięki interwencji Zeusa. Jednak pakt zostaje wkrótce naruszony przez trojany.
Pojedynek
Najwyższy bóg Olimpu pojawił się we śnie Agamemnonowi, aby zganić go, że powinien kontynuować inwazję na Troję. Po wznowieniu walk Paryż zaproponował Menelaosowi pojedynek, on zaakceptował. Tymczasem Agamemnon i Hector, książę trojański odpowiedzialny za obronę miasta, zgodzili się, że zwycięzca zostanie z Heleną i ogłosi się zwycięzcą całej wojny.
Walkę obserwowali Helen i Priam z murów miejskich, aż Menelaos zranił Paryż. W tym momencie Afrodyta interweniowała, by uratować ostatniego i zostawić go w swoim pokoju z Heleną. Równolegle, Zeus wezwał innych bogów Olimpu w celu zakończenia konfrontacji i zapobiec zniszczeniu Troi.
Wpływ bogów
Hera – żona Zeusa – żarliwie sprzeciwiała się rozejmowi z powodu wcześniejszej ingerencji bogini miłości (której nienawidzi). Więc, bóg piorunów wysłał Atenę, aby złamała zawieszenie broni. Z tego powodu bogini mądrości przekonała Pandarusa, by zastrzelił Menelaosa strzałą. W ten sposób wznowiono działania wojenne.
Po stronie greckiej natchniony (przez Atenę) Diomedes zabił Pandarusa i prawie zabił Eneasza, gdyby nie ingerencja Afrodyty. Jednak bóstwo pasji również zostało zranione, co skłoniło Aresa do interwencji. W międzyczasie Hector zebrał w zamku w Troi sporą liczbę kobiet, aby poprzez modlitwę uspokoić Atenę.
Honor
Héctor zganił swojego brata Parisa za rezygnację z walki i zabrał go z powrotem na obrzeża miasta. Raz na polu bitwy Hector zażądał pojedynku, na który w pierwszej kolejności żaden Grek nie odważył się odpowiedzieć. Potem Menelaos ofiarował się, ale Agamemnon uniemożliwił mu walkę. W końcu Ajax został wybrany przez loterię, by zmierzyć się z trojańskim strażnikiem.
Po wielu godzinach walki nie było zwycięzcy między Hectorem a Ajaksem, w rzeczywistości obaj wojownicy rozpoznali umiejętności swojego przeciwnika. Podczas bójki Hellenowie skorzystali z okazji, aby zbudować mur, aby chronić swoje statki na plaży.
Natarcie trojana
Zeus ogłosił ostateczne zwycięstwo trojanów i przepowiedział śmierć Patroklosa, kuzyna i bliskiego przyjaciela Achillesa. W rzeczy samej, Trojanie otoczyli obóz helleński i mieli duże szanse na definitywne zwycięstwo. Pomimo pogarszającego się stanu wojsk greckich i faktu, że najlepsi wojownicy helleńscy zostali ranni, Achilles ponownie oparł się walce.
Dodatkowo Zeus poprosił bogów, aby nie działali na korzyść żadnej ze stron. Z tych powodów, Patroklus poprosił Achillesa o zbroję, aby poprowadzić armię helleńską, choć ten ostatni ostrzegał go, aby nie posuwał się za daleko. Jednak ten pierwszy zignorował ostrzeżenie – ośmielony sukcesem w eliminowaniu licznych wrogów – i skończył zabity z rąk Hectora (wspieranego przez Apolla).
Powrót Achillesa
Hector wyrwał zbroję Achillesa z ciała Patroklosa. Po kilku chwilach wokół nagiego ciała zwyciężonego wybuchła krwawa bitwa, ponieważ Achajowie chcieli je odzyskać, aby oddać mu honory pogrzebowe. Kiedy Achilles dowiedział się, co się stało, pocieszyła go matka Tetyda., który dał mu nową zbroję, ponieważ postanowił ponownie walczyć.
Popiersie Heleny z Troi
Żołnierze trojańscy, obawiając się powrotu Achillesa, chcieli schronić się w murach swojego miasta, ale Hector powiedział, że jest gotów stawić czoła półbogowi. W międzyczasie, Zeus wskazał bogom, że mogą interweniować na korzyść strony, której chcą. Rzeczywiście, Atena, Hera, Posejdon i Hermes wybrali Achajów, podczas gdy Afrodyta, Apollo, Ares i Artemida poparli Trojan.
Zemsta
Bogowie przybyli, by walczyć ze sobą, podczas gdy wojska dowodzone przez bezwzględnego i niezwyciężonego Achillesa wymusiły wycofanie się trojanów. W końcu Hector musiał stawić czoła półbogowi po próbie ucieczki przed nim z ochroną chmury wysłanej przez Apolla. W każdym razie kostka została odlana: Hector został stracony przez syna Tetydy.
Potem Achilles przywiązał ciało Hectora do rydwanu za kostki. i ciągnęła go po murach Troi pod przerażonym spojrzeniem Andromachy (żony zmarłego) i Priama. Znęcanie się nad zwłokami trwało dziewięć dni po odprawieniu igrzysk pogrzebowych po kremacji Patroklosa.
Współczucie
Bogowie byli oburzeni poczynaniami Achillesa i zainspirowali Priama do najazdu na obóz Achajczyków. Tam, król trojański błagał o zwrot szczątków jego syna w celu właściwego pochówku; Achilles się zgodził. Następnie półbóg i monarcha wspólnie opłakiwali stratę swoich bliskich. Historia kończy się hołdem złożonym Hectorowi w Troi.