Na tym blogu, o którym wcześniej rozmawialiśmy literatura chińska a dziś przychodzę porozmawiać o książce o soczystym tytule: Ostatni tancerz Maoprzez Li Conxin. Opublikowana w Hiszpanii w 2010 roku jest autobiograficzną historią tancerza Li Cunxina, od dzieciństwa do dorosłości.
Li Cunxina (Qingdao, Chiny, 1961) jest jednym z wielu milionów dzieci chińskich chłopów urodzonych podczas rewolucji i komunistycznego reżimu Mao Zedonga.
Kiedy był dzieckiem, delegaci kulturalni Madame Mao wybrali Li do Pekińskiej Akademii Tańca. Ta okazja, w połączeniu z nieustanną odwagą i determinacją, sprawiła, że stał się jednym z najlepszych tancerzy na świecie i uciekł na Zachodzie od życia, które miało mu zostać narzucone w komunistycznych Chinach.
Zgodnie z tym pozornie prostym założeniem, autobiografia Li Cunxina jest podróżą przez mentalność jednego z wielu Chińczyków, którzy po małych pokazach otwartości w swoim ograniczonym kraju, zobaczyli, jak ich żelazne komunistyczne zasady zachwiały się, gdy napotkali liberalne społeczeństwo.
Ostatni tancerz Mao to historia życia. Egzystencja naznaczona dominacją państwa, ale także walką i samodoskonaleniem, w której balet staje się kluczowym elementem łączącym w życiu Li Cunxina dobro i zło.
Książka ma tę samą wersję filmową wydaną w 2009 roku i wyreżyserowaną przez Bruce'a Beresforda.
Historia, która może pomóc nam zrozumieć złożoną rzeczywistość polityki i życia w Chinach.