Heretyk

Heretyk to najnowsza powieść słynnego pisarza z Valladolid, Miguela Delibesa. Został opublikowany w Hiszpanii w 1998 roku przez Ediciones Destino. Jest to narracja gatunku historycznego, która odzwierciedla niefortunne wydarzenia, które miały miejsce podczas „polowania na luteran” na ziemiach Cervantesa w XVI wieku. Książka ta jest uważana za jedno z najbardziej kompletnych dzieł autora, co pozwoliło mu zdobyć Narodową Nagrodę Narracyjną w 1999 roku.

Miguel Delibes miał bogatą karierę literacką, wyróżniając się jako jeden z najważniejszych powieściopisarzy hiszpańskiego okresu powojennego. W swoim bogatym repertuarze posiada ponad 60 dzieł, w tym powieści, opowiadania, eseje, książki podróżnicze i myśliwskie. Jego sukces znajduje odzwierciedlenie w dwudziestu nagrodach i wyróżnieniach, a także w adaptacjach jego dzieł do filmu, teatru i telewizji.

Podsumowanie Heretyk

Rodzina Salcedo

Salcedes, Don Bernardo i jego żona CatalinaSą parą o dobrej pozycji społecznej, dzięki swojemu biznesowi z tkaninami wełnianymi. Od prawie ośmiu lat próbował spłodzić - bezskutecznie- spadkobiercy jego majątku i bogactwa. Z rekomendacji znajomych, idą do doktora Almenara, który od dłuższego czasu pomaga im różnymi technikami nawożenia.

Tęskniłam za ciążą

Pomimo przeprowadzania różnych procedur, doña Catalina nie mogła zajść w ciążę, więc postanowił zrezygnować z tego pomysłu. Wkrótce po, kiedy nadzieje zostały utracone, pani był na taśmie. Don Bernardo był bardzo zadowolony z tej wiadomości, ponieważ w końcu zostali pobłogosławieni synem.

Straszne wydarzenie

30 października 1517 r. Don Katarzyna poczęła zdrowe dziecko którego ochrzcili jako Cipriano. Jednak, pomimo radości wywołanych przybyciem, nie wszystko było szczęściem. W momencie porodu, kobieta przedstawił komplikacje, których lekarze nie byli w stanie zaradzić i w ciągu kilku dni umarł. Pani Salcedo została pochowana z honorem i wspaniałością, ponieważ dotyczyło to osoby z jej klasy społecznej i wyróżnienia.

Odrzucenie

Don Bernardo był zdruzgotany po śmierci żony i odrzucił dziecko za uznanie go za winnego tego, co się stało. Mimo to mężczyzna muszę mieć opiekować się poszukaj pielęgniarki dla Cipriano. To w jaki sposób zatrudnia Minerwina, 15-letnia dziewczynka, która po stracie dziecka mogła bez problemu karmić dziecko piersią.

Wysłany do sierocińca

Minerwina od lat opiekowała się chłopcem, zaopiekowała się nim i dała mu miłość matki czego potrzebowałem. Od kiedy byłem mały, Cipriano był słodki i wnikliwy, negatywne cechy dla Don Bernardo, którzy starali się go powstrzymać. Jego ojciec nie starał się go kochać iz czasem ta nienawiść została odwzajemniona. To spowodowało, że ten człowiek zinternalizować to —Jako sposób kary— w sierocińcu.

Trudny okres

Pobyt Cipriano w hostelu to było trudne, tam musiałem radzić sobie z nieszczęściem oprócz złego traktowania. Jednak w tym miejscu kształcił się i zdobywał różnorodną wiedzę. W tamtych latach słyszał o pierwszych protestanckich nurtach katolicyzmu w Europie. Współpracował również ze swoimi towarzyszami, aby opiekować się chorymi na dżumę, która spustoszyła Kastylię, która pozostawiła tysiące zgonów.

Sierota i spadkobierca

Straszna epidemia dotknęła Cipriano bliskoJak stracił ojca z rąk zarazy. Po śmierci ks. Bernarda młody człowiek, teraz sierota, jest jedynym odziedziczonym własności jego rodziny. Wkrótce przejął firmę i wpadł na dobre pomysły, dzięki którym stał się bardziej prosperujący. Jego nowe dzieło - skórzane kurtki - cieszyło się dużą popularnością wśród ludności i zwiększyło sprzedaż.

Duże zmiany

Życie Cypryjczyk znacznie się poprawiła, w tym znaleźć miłość obok Teo, piękna kobieta, z którą się ożenił. Razem z nią dobrze się bawił. Jednak szczęście stopniowo zanikało, ponieważ para nie mogła mieć dzieci. Teo miał taką obsesję, że skończyło się niezrównoważone umysłowo y został przyjęty do instytucji, w której ostatecznie umarł.

Nieoczekiwany i okrutny koniec

To zmieniło życie Cipriano — Bardzo religijny człowiek — bo obwiniał się za to, co się stało i na resztę jego dni nałożono pokutę. Od tego czasu rozpoczął spotkania z podziemnymi grupami luterańskimi, który działał z wielką dyskrecją, aby przetrwać Świętą Inkwizycję.

Jego rzeczywistość została przemieniona kiedy Felipe II — wierni katolicy — zastąpił ojca w etron, Dobrze to nakazał zakończyć wszystkich heretyków istniejący w królestwie. Pościg był nieubłagany; straszliwy los czekał ówczesnych protestantów, którzy zostali schwytani i nie zaprzeczyli swojej wierze. Tym, którzy się wycofali, udało się przeżyć. Jednak Cyprian odmówił porzucenia swoich dogmatów i do końca trzymał się swoich przekonań.

Podstawowe dane pracy

Heretyk to powieść, której akcja rozgrywa się w Valladolid w Hiszpanii w XVI wieku, za panowania Karola V. Księga Został opracowany na 424 stronach z trzema głównymi częściami podzielonymi na 17 rozdziałów. Fabułę opisuje wszechwiedzący trzecioosobowy narrator, który opowiada o życiu głównego bohatera, Cipriano Salcedo.

Streszczenie biograficzne autora, Miguela Delibesa

Miguel Delibes Setien Urodził się 17 października 1920 roku w hiszpańskim mieście Valladolid. Jego rodzicami byli María Setién i profesor Adolfo Delibes. Uczył się w szkole podstawowej w Colegio de las Carmelitas w swoim rodzinnym mieście. W wieku 16 lat ukończył maturę w Lourdes School. Dwa lata później —Po rozpoczęciu wojny domowej w Hiszpanii—, dobrowolnie wstąpił do marynarki wojennej.

En 1939po zakończeniu konfliktu zbrojnego, Wrócił do Valladolid i rozpoczął studia w Instytucie Handlu. Po ukończeniu studiów zapisał się do Wyższej Szkoły Sztuki i Rzemiosła na studia prawnicze. Jednocześnie pracował jako rysownik i krytyk filmowy dla gazety Północ Kastylii. W 1942 otrzymał tytuł Intendenta Handlowego w centrum Altos Estudios Mercantiles de Bilbao.

Wyścig literacki

Zaczął w świecie literackim na prawą nogę dzięki swojej pracy Odcień cyprysu jest wydłużony (1948) powieść, za którą otrzymał nagrodę Nadala. Dwa lata później opublikował Nawet to jest dzień (1949), praca, która sprawiła, że ​​został poddany cenzurze przez frankistów. Mimo to pisarz nie zatrzymał się. Po swojej trzeciej książce Droga (1950), corocznie prezentowali prace, w tym powieści, opowiadania, eseje i dzienniki podróży.

Od lutego 1973 — aż do dnia śmierci — Delibes zajmował katedrę „e” Akademii Królewskiej Hiszpański. W swojej rozległej karierze pisarskiej otrzymał ważne nagrody za swoje prace, a także tytuły Honorowy na różnych uczelniach. Wyróżniają się od nich:

• Nagroda Księcia Asturii w dziedzinie literatury (1982)
• Doktor honoris causa Uniwersytetu Complutense w Madrycie (1987)
• Nagroda Krajowa za Litery Hiszpańskie (1991)
• Nagroda Miguela de Cervantesa (1993)
• Złoty Medal Kastylii i Leonu (2009)

Życie osobiste i śmierć

Symbol zastępczy dla Miguela Delibesa Ożenił się z Ángeles de Castro 23 kwietnia 1946 r., z kim miał siedmioro dzieci: Miguel, Ángeles, Germán, Elisa, Juan Domingo, Adolfo i Camino. W 1974 roku śmierć żony zaznaczyła w jego życiu przed i po, dlatego zwolnił tempo swoich publikacji. 12 marca 2010po długim okresie choroby nowotworowej, zmarł w swojej rezydencji en Valladolid.

Od 2007 roku, z okazji 87. urodzin autora, wydawnictwa Destino i Círculo de Lectores wydały siedem książek, które są kompilacją jego dzieł. To są:

• powieściopisarz, ja (2007)
• Pamiątki i podróże (2007)
• powieściopisarz, II (2008)
• powieściopisarz, III (2008)
• powieściopisarz, IV (2009)
• Myśliwy (2009)
• Dziennikarz. Eseista (2010)

Powieści autorskie

• Odcień cyprysu jest wydłużony (1948)
• Nawet jest dzień (1949)
• Droga (1950)
• Mój idolizowany syn Sisi (1953)
• Dziennik myśliwego (1955)
• Pamiętnik emigranta (1958)
• Czerwony liść (1959)
• Szczury (1962)
• Pięć godzin z Mario (1966)
• Przypowieść o rozbitku (1969)
• El Príncipe destronado (1973)
• Wojny naszych przodków (1975)
• Sporny głos Señora Cayo (1978)
• Święte niewinne (1981)
• Listy miłosne od zmysłowej sześciolatki (1983)
• Skarb (1985)
• Drewno bohatera (1987)
• Pani w czerwieni na szarym tle (1991)
• Pamiętnik emeryta (1995)
• Heretyk (1998)