Bibliotekarz Auschwitz (2012) to powieść historyczna hiszpańskiego pisarza i dziennikarza Antonio Gonzáleza Iturbe. Opowiada o wyczynie dokonanej przez Ditę Adlerovą, która mając zaledwie 14 lat stała się kultową bohaterką w środku obozu koncentracyjnego Auschwitz w Polsce.
Dziewczyna ta ofiarowała książki dzieciom z bloku 31 i stworzyła - pod kierunkiem szefa tego sektora Fredy'ego Hirscha - tajną przestrzeń do nauki. Dlatego reprezentuje wzruszająca opowieść o ludzkim oporze w przezwyciężeniu horroru nazizmu. Nic dziwnego, że tytuł ten został przetłumaczony na 31 języków i zdobył wiele krajowych i międzynarodowych nagród.
O autorze
Antonio González Iturbe urodził się w Saragossie w Hiszpanii w 1967 roku. Dzieciństwo i młodość spędził w Barcelonie, gdzie studiował nauki informacyjne. Przed ukończeniem studiów w 1991 r. Pracował w różnych branżach: od piekarza po dziennikarza współpracującego z lokalną telewizją, aby się utrzymać i skończyć studia.
Po ukończeniu studiów był redaktorem i redaktorem naczelnym magazynów i publikacji związanych ze sferą literacką i artystyczną. Prowadził także działalność kulturalną w codziennych suplementach, takich jak La Vanguardia. Dziś jest dyrektorem magazynu Kompas książkowyoprócz bycia nauczycielem na Uniwersytecie w Barcelonie i na Uniwersytecie Autonomicznym w Madrycie.
Kariera literacka
Cztery powieści, dwa eseje i siedemnaście książek dla dzieci (podzielonych na dwie serie) to literacki bagaż Antonio Gonzáleza Iturbe. To podróż, od której się zaczęła Prosto Skręcone (2004), jego pierwsza powieść, dzięki której zdobył uznanie. Chociaż bez wątpienia jego najbardziej znaną pracą i z najlepszymi liczbami wydawniczymi było Bibliotekarz Auschwitz.
Podsumowanie Bibliotekarz Auschwitz
W obozie koncentracyjnym i eksterminacja Auschwitz, niemiecki Żyd o nazwisku Fredy Hirsch, jest wyznaczony do przejęcia baraku 31, w którym przebywają dzieci. Pomimo wyraźnego zakazu nazistów Hirsch zawsze miał chęć stworzenia tajnej szkoły. Oczywiście nie było to łatwe zadanie, ponieważ teksty studiów, religii czy polityki zostały całkowicie zakazane.
Później do obozu koncentracyjnego przybyła mała Dita Adlerova, która w wieku 14 lat zgodziła się pomóc jako bibliotekarka. Z drugiej strony codzienne życie w tym okropnym miejscu nieuchronnie będzie tragedią. W miarę postępu fabuły opowiadane są straszne i smutne historie. Ale było też miejsce na miłość (na przykład między nazistowskim żołnierzem a młodą Żydówką).
Bibliotekarz
Dita przez rok rozpoczyna pracę jako bibliotekarz. W tym czasie ukrywa (czasem pod sukienką) tylko osiem książek, wśród których są autorzy tacy jak HG Wells czy Freud. A zatem, Adlerova pokonuje horror poprzez oddanie wolności. Być może młoda bibliotekarka nie wiedziała, czy wyjdzie z Auschwitz żywa.
Mimo to młoda bohaterka stara się chronić małą bibliotekę, nie myśląc zbyt wiele o sobie. Następnie ogłoszono jego przeniesienie do Bergen-Belsen - tego samego, w którym zmarł na tyfus Anny Franek- w Niemczech. Później, Następuje śmierć Hirscha i Dita spotyka niesławnego dr Mengele (słynie z eksperymentowania z Żydami). W końcu została zwolniona, gdy zbliżał się koniec wojny.
Znaczenie pracy
Chociaż od upadku nazistów w 1945 roku minęło dużo czasu, a od tego czasu świat bardzo się zmienił, ta ludzka tragedia pozostaje. Mianowicie, la Shoah, wyrażenie oznaczające „katastrofę”, Symbolizuje nie tylko niesamowitą liczbę zgonów, ale także wywyższenie ludzkiego zła. Z tego powodu w literaturze na ogół odtworzono to, co się wydarzyło, aby zachować pamięć.
W rzeczywistości podczas opowiadania historii, która wydarzyła się w obozach koncentracyjnych, Bibliotekarz Auschwitz wysyła wiadomość do społeczeństwa: „pamiętaj”. Dlatego jej autor deklaruje słuszność tej kwestii, która stanowi żywy ból nawet dla Europy i w ogóle na Zachodzie.
Hołd ofiarom i książkom
Jeśli chodzi o znaczenie, jakie zostało nadane tej powieści, szczególnie ceniony jest ich charakter referencyjny. W ten sam sposób został rozpoznany w jego realistycznej narracji o tym, co wydarzyło się w nazistowskich obozach koncentracyjnych. Książka ta jest jednocześnie hołdem złożonym ofiarom i przeglądem siły tych, którzy ucierpieli z powodu nazizmu.
Dodatkowo pojawia się niezwykle inspirujący element —Zarówno dla pisarza, jak dla czytelników—: Moc książek. Wynika to po części z deklarowanej miłości Iturbe do bibliotek, ponieważ w ten sposób odkrył historię Dity Kraus (nazwisko po ślubie bohaterki).
Analiza Bibliotekarza Auschwitz
Powieść historyczna
Surowa i szczegółowa narracja zawiera pewne fikcyjne fragmenty, ale cała historia jest całkowicie oparta na prawdziwych wydarzeniach.. W tym tekście bohaterka podbija czytelnika swoją odwagą i udaje mu się przetrwać. Obecnie Dita mieszka w Izraelu, wdowa po pisarzu Otto Krausie (z którym była mężatką przez 54 lata).
Ponadto fikcja obecna w powieści jest zredukowana do czasowych lub kombinacji postaci, ale żaden fragment nie jest kłamliwy ani wyolbrzymiony. W rzeczywistości prawie wszystkie nazwiska, daty, miejsca i odniesienia są godne zaufania. To ostatnie potwierdziła sama Dita Kraus w wywiadzie, kiedy dowiedziała się o przyznanej jej ocenie bestsellera Amazonka.
Tematy powieści
W powieści historycznej o II wojnie światowej (lub o jakiejkolwiek długotrwałej wojnie) temat ludzkiej tragedii jest często w centrum fabuły. Ale tak nie jest Bibliotekarz Auschwitz. Raczej uwaga skupia się na scenie, na której miały miejsce demonstracje odwagi w wykonaniu opisanych postaci.
Temat ludzkiego zła jest przekrojowy, ale tematy, które Iturbe chce wywyższyć i przekazać, są inne. Jednak, W obliczu tak wielkiego okrucieństwa i śmierci możesz przekroczyć granicę jedynie z godną pochwały wolą. W tym kontekście Fredy Hirsch jest uosobieniem odwagi, podczas gdy Dita symbolizuje zaangażowanie; obie reprezentują nadzieję.
Nadzieja i wola
Bibliotekarz Auschwitz to oda do ludzkich cnót i przymiotów, które mogą się pojawić w najgorszym scenariuszu. Ponieważ, prawdę mówiąc, na wojnie nigdy nie ma szczęśliwych zakończeń. Takie zamknięcia mają miejsce tylko w hollywoodzkich filmach; prawdziwe życie to coś innego.
Po konflikcie na taką skalę pozostają tylko ci, którzy przeżyli, przesiedleńcy, ruiny i ból. W każdym razie świadkowie zawsze będą w stanie ostrzec przyszłe pokolenia, aby ofiary i wydarzenia nie popadły w zapomnienie ... To najlepszy sposób na uczczenie poległych.