Paco Bescos. Wywiad

Paco Bescos Jest pisarzem, scenarzystą i specjalistą ds opowiadanie i generowania treści. 18 maja wydał nową czarną powieść gatunkową, Okrągły. Bardzo dziękuję za poświęcony czas i życzliwość wywiad gdzie opowiada nam o niej i wiele więcej.

Paco Bescos — wywiad

• ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja nowa powieść nosi tytuł Okrągły. Co nam o tym mówisz i skąd wziął się ten pomysł?

PACO BESCÓS: Mój cel z Okrągły Obchodzi święto, proponuje grę, czystą pirotechnikę... To znaczy, napisz najbardziej wciągającą powieść kryminalną, jaką możesz stworzyć. Po mojej ostatniej książce ręce zamknięte (Sílex, 2020), w którym opowiadam o moim doświadczeniu jako ojca a dziewczynka z mózgowym porażeniem dziecięcym, a to oznaczało rozebranie mnie do łez, nie chciałem tylko wracać do kryminałów. Potrzebowałem też zabawy z pisaniem i żeby wymagający czytelnik bawił się ze mną.

Znalezienie pomysłu nie było łatwe to było do zadania; pisarze robią stymulujące rzeczy, by przywoływać muzy, podróżują, zwiedzają, chodzą na imprezy, kontemplują dzieła sztuki… Spędziłem ostatnie siedem lat opieka nad dziećmi, zabierając ich z jednego końca Madrytu na drugi. Pewnego dnia jechałem w kierunku szkoły jedną z dróg okrążających miasto. Patrzyłem na asfalt, inne samochody, chodniki przecinające drogę itp. I powiedziałem sobie: „Cóż, to są składniki, które mamy; Zróbmy z nimi coś wielkiego”. 

i co zrobiłem było Okrągły, thriller ściśle związany z Madrytem, gdzie staram się łączyć tysiące składników z gatunku klasycznego noir, aby uzyskać nowatorską recepturę. Jest to powieść z bardzo ostrożna fabuła, prawie sudoku, jak sądzę zaskoczy dla najbardziej wymagających czytelników. 

• AL: Czy możesz wrócić do tej pierwszej książki, którą przeczytałeś? A pierwsza historia, którą napisałeś?

PB: Nie wiem, czy to pierwsza książka, którą przeczytałem, ale jest to pierwsza powieść, o której wiem, że przeczytałem: duchy dniaz Łucji Baquedano, wydawane przez Orange Series of Parowiec, który zrobił tak wiele, aby zacząć czytać całe moje pokolenie. Pamiętam go, bo jadłem go siedząc w długim korytarzu domu moich rodziców i działał jak pudło rezonansowe dla mojego śmiechu. ta książka jest wspaniale.

Jeśli chodzi o pierwszą historię, którą napisałem, lubię mówić, że moje pierwsze historie nie zostały opowiedziane poprzez pisanie słów na papierze. Powiedziałem je sobie dzięki moim zabawkom. Uwielbiał kolekcje takie jak Masters of the Universe i GI Joe. Miał dużo lalek i przeżywał z nimi niesamowite przygody, wierzę, że nawet skomplikowane, z nieoczekiwanymi zwrotami akcji i zmieniającymi się postaciami. mógł spowodować dobre skrypty. 

pisarzy i lektur

• AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok. 

PB: Najwięcej nauczył mnie pisarz, który niedawno zmarł Kenzaburo Oe. Łączy nas wychowanie niepełnosprawnego syna, który zawsze będzie zaznaczał moje kroki swoją odwagą i humanizmem idącym pod prąd. Teraz zadedykowałem mojej córce tylko jedną książkę, podczas gdy on poświęcił całą swoją pracę swojej. Ten wysiłek wydaje się wyczerpujący, niemożliwy.

Jestem autorem powieści o unikaniu. Lubię mówić, że jest to powieść o unikaniu dla inteligentnych czytelników. Takie jak, Jim Thompson, Leonardo Sciascia, Patricia highsmith, Dennis Lehane lub (ostatnio i całkowicie w innym gatunku) Mariana Enriquez Są to autorzy, których narracje są dla mnie urzekające.   

• AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć? 

PB: Znając osobiście prawdę, być może nikomu. Dobre postacie z czarnych powieści nie są ludźmi godnymi polecenia. Podoba mi się, że są gwałtowne, toksyczne i pozbawione korzeni. Na papierze wyglądają dobrze, ale w rzeczywistości uciekłbym od nich. Jest jednak wiele postaci, za stworzenie których dałbym rękę. Nickautorstwa Jima Thompsona; Sánchez, autorstwa Esther Garcíi Llovet; Irena Ricart (krótkowzroczny detektyw) Rosy Ribas; Joe Coughlinaautorstwa Dennisa Lehane'a Kopacz trumien i grobówprzez Chestera Himmesa; Emilio Sanzaprzez Teresę Valero; dżentelmenautorstwa Carlosa Augusto Casasa; Tylkoautorstwa Carlosa Bassasa; każdy z detektywów granych przez Leticię Sánchez Ruiz; biedne diabły z sąsiedztwa Paco Gomez Escribano… Jest tak wiele.

• AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie? 

PB: Za każdym razem, gdy zadają mi to pytanie, zaczynam się śmiać. I pamiętam te wypowiedzi Zadie Smith, w których powiedziała coś takiego, co napisała, kiedy skończyła prace domowe. Bez zamiaru przywłaszczania sobie niedogodności, jakie kobiety cierpiały przez wieki, jeśli chodzi o rozwój jakiejkolwiek kariery zawodowej, prawda jest taka, że Nie stać mnie na luksus posiadania hobby lub zwyczajów.

Mam troje małych dzieci, w tym jedno z poważnym upośledzeniem, i jestem osobą samozatrudnioną, która codziennie poluje na coś do jedzenia. Moim hobby lub zwyczajem jest skorzystaj z tej jedynej minuty, która jest wolna w ciągu dnia, aby postawić linię więcej o rękopisie, zamiast oglądać serial Netflixa. 

• AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić? 

PB: Ten, w którym się znajduję kiedy nadarzy się okazja. 

• AL: Czy są inne gatunki, które lubisz? 

P.B.: Podobają mi się wszystko płcie. Lubię dobrą literaturęNie określony gatunek. Gatunek noir to ten, w którym pokazałem, że lepiej sobie radzę jako autor. Ale moje lektury są zróżnicowane. Wcześniej wspomniał o Marianie Enríquez. Jego sposób na przywrócenie klasycznego gatunku fantastycznego horroru i nadanie mu społecznego, nowoczesnego, niemal postmodernistycznego wyglądu jest czymś, co świętuję z wielką radością. 

Teraźniejszość i krajobraz redakcyjny

• AL: Co teraz czytasz? I piszesz?

PB: Czytam audiobook (W mojej sytuacji audiobook okazał się bardzo przyjemnym rozwiązaniem na przeczytanie odpowiedniej liczby godzin, bo da radę prowadzić samochód, zbierać garnki czy dawać córce obiad) monumentalny praca biograficzna oferuje nasz konfigurator Antonio Scurati li poświęcił Mussolini. I w papier, śmierćz Jorge Ibarguengoitia.  

• AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza?

PB: Myślę, że jest to skażone nadmiernym publikowaniem. Książek jest więcej niż czytelników. To powoduje, że wielu autorów czuje się sfrustrowanych, że nie osiągnęli znaczenia, na jakie ich praca zasługuje. Do tego należy dodać wielki problem z receptą, zarówno przez wydawców, jak i „profesjonalnych” krytyków.

Jeśli ktoś chce się wyróżniać, nie będąc np sława z telewizji, musisz się bardzo postarać. Jeśli oprócz wyróżniania się chcesz zarobić trochę pieniędzy bez zaprzedania duszy diabłu, musisz już żonglować (nie mówmy o „życiu dla tego”, co jest jak jazda na jednorożcu). Opracuj dobrą strategię, wiedz, w którą stronę chcesz iść, szukaj okazji i pracuj jak rozpruty. I załóżmy, że sukces jest dla bardzo nielicznych, którzy również wkrótce zostaną zapomniani. Niedawny wywiad z wielkim Carlosem Zanónem jest pod tym względem zniechęcający. 

• AL: Jak radzisz sobie z obecnym momentem, w którym żyjemy?

PB: Każdy, kto może zatrzymać się na kilka minut, aby z przyjemnością odpowiedzieć na taką ankietę, nie jest tutaj, aby narzekać. Dobrze to noszęA przynajmniej próbuję wmówić sobie.