Carmeli Trujillo. Wywiad

Carmela Trujillo Ma bardzo dobry profil pisarski. wieloaspektowy grał w kilku stylach literackich, od gatunku dziecięcego, opowiadania i poezji po powieść. Otrzymał za nią także kilka nagród i wyróżnień. Obecnie ma na rynku trzy prace, a wiersze, u powieść i książka pt historie. W tym wywiad Opowiada nam o nich i wielu innych tematach. Dziękuję bardzo za poświęcony czas i uwagę.

Carmela Trujillo — wywiad

• ACTUALIDAD LITERATURA: Twoja najnowsza książka zawiera wiersze i nosi tytuł stres ważki, ale dotknąłeś kilku gatunków. Czy jest jakiś, który wolisz?

CARMELA TRUJILLO: Cóż, stres ważki, pod redakcją kantabryjskiego wydawnictwa Libros del Aire, był moim pierwszym tomikiem wierszy. I tak, to jedna z ostatnich wydanych przeze mnie książek, ale nie jedyna, bo w odstępie kilku miesięcy powieść ukazała się Luci Fer mieszka na piętrze, pod redakcją HarperCollins, a także kliknij-zdjęcie (tylko ebook, w Harlequin Ibérica), a także a wspólna książka opowiadań wykwalifikowany pisma z innego świata, w którym wzięło udział 7 autorów i który jest wydawany przez Kalandraka. 

Jeśli chodzi o gatunki, Czuję się dobrze ze wszystkimi Oni. Każdy wymaga oczywiście innego czasu, stylu lub zdolności umysłowych, ale każdy sprawia mi przyjemność. 

• AL: Czy pamiętasz któreś ze swoich pierwszych czytań? A pierwsza historia, którą napisałeś? 

CT: Mój pierwsze czytania, w wieku sześciu lat, trafiły do ​​encyklopedycznej książki, w której było kilka przedmiotów, aw dziale Język (lub coś podobnego, bo już nie pamiętam) były fragmenty opowiadań lub wierszy, jak np. Romans z Abenamarem, anonimowy i który recytuję do dziś.

Kiedy miałem dziewięć czy dziesięć lat, czytałem książki o Puckte z Piątka i zbiór Tintin które znalazłem w bibliotece. Czytam wszystko, co złapałem i nie zawsze według wieku. Na przykład pamiętam, że kiedy miałem dwanaście czy trzynaście lat, czytałem Opanowany, autorstwa Trumana Capote, bo robili promocję w kiosku, a ja kupiłem za swoje oszczędności; czy powieść rosyjska Moneta trzy kopiejkiautorstwa Vladimira Socolina, na który wpadłem na chodniku, bo sąsiad wyrzucił go z balkonu. 

moje pierwsze opowiadania Napisałem je, gdy miałem osiem lat i sformatowałem je jako książka, Z ilustracje i wszystko, a potem sprzedałem je kolegom z klasy. 

Oraz pierwsza powieść którą napisałem i która została opublikowana, iz którą wygrałem Nagroda Miasta Algeciras w 2005 roku, nosił tytuł kliknij-zdjęcie. Nawiasem mówiąc, w zeszłym roku została wznowiona przez Harlequin Ibérica w formacie ebook. 

• AL: Główny pisarz? Możesz wybrać więcej niż jedną i ze wszystkich epok. 

CT: Przede wszystkim pisarki: Carmen Martin Gaite, Lorrie Moore, Maggie O'Farell, Elżbieta Strout, chwała silna i Begoña Abad (ostatni dwaj jako poeci). ja też ich lubię Terry Pratchett i Rayem Bradbury, w ramach gatunku fantastycznego i/lub science fiction. I García Márquez. Poeci Piotr Salinas i Angela Gonzaleza. 

• AL: Jaką postać w książce chciałbyś poznać i stworzyć? 

CT: Nigdy tego nie brałem pod uwagę. Czytam i się cieszę. 

• AL: Jakieś szczególne zwyczaje lub zwyczaje, jeśli chodzi o pisanie lub czytanie? 

TC: cisza. Całkowita cisza w momencie pisania. Nie mam hobby do czytania, wystarczy mi kanapa, poczekalnia, pociąg... (ale jak w ciszy to oczywiście dużo lepiej).

• AL: A Twoje ulubione miejsce i czas, aby to zrobić? 

CT: Piszę w salon z mojego domu. Cały stół jest dla mnie, mam go jak biurko, pełen notatek, długopisów, teczek... Nigdzie indziej nie mogę pisać. i tak musi być rankiem, po śniadaniu i spacerze z psem. Potem po południu poprawki. 

• AL: Czy są inne gatunki, które lubisz? 

CT: Powiedziałbym, jakie gatunki Mniej mi się podobają: ręka Policja i fantastyka naukowa (chyba że napisany przez Raya Bradbury'ego). 

• AL: Co teraz czytasz? I piszesz?

CT: Właśnie przeczytałem wyczerpane klaczez Bibiana Collado Cabrera, i bardzo mi się podobało. 

Odnośnie tego, co piszę: spędziłem miesiące poprawianie kilka książki poetyckie (Czas poezji jest inny, prosi o dłuższe okresy, z większym odpoczynkiem niż w narracji, zanim uzna, że ​​książka jest już skończona). 

• AL: Jak myślisz, jak wygląda scena wydawnicza i co zadecydowało, że spróbujesz publikować?

CT: Myślę, że istnieje nadmiar postówzarówno przez wydawców, jak i przez samych autorów, którzy samodzielnie publikują swoje prace. Wiem, że z jednej strony to dobra wiadomość (poza tym jest też sporo zakupów), ale to wszystko prowadzi do nasycenie księgarni a nawet wydawców. A to oznacza, że ​​większości tytułów prawie nie daje się szansy: jeśli na przykład nie ma sprzedaży w pierwszym miesiącu, księgarnie zwracają je i robią miejsce na nowe, które napływają.

Czy uczucie nadpobudliwości, literackiego stresu, czy jak ja to wiem, jak to nazwać. I jest wiele bardzo dobrych dzieł, których już nie ma, ponieważ pojawia się nowa partia, która w wielu przypadkach nie jest lepsza niż poprzednia.  

Odnośnie dlaczego zacząłem pisać, było coś ustalone przez organizacje i / lub redakcje, które stworzyły konkursy którym prezentowałem swoje prace. Normalnie, kiedy skończę coś naprawdę wartościowego, wysyłam to do wydawców i to oni decydują, czy to opublikować. Albo wydawcy proszą mnie o coś konkretnego do jednej z ich kolekcji lub katalogu. Nigdy sam nie edytowałem.