Towarzystwo Śniegu
Społeczeństwo nadchodzące Przedstawiany jest jako jeden z faworytów do Oscara w kategorii najlepszy film zagraniczny. Pomimo drażliwej treści hiszpański film w reżyserii JA Bayony zebrał w większości pozytywne recenzje od platform ankietowych i ekspertów akademickich. Nie był to jednak oryginalny pomysł producenta.
Historia filmu Juana Antonio Bayony ma swoje korzenie w książce pod tym samym tytułem autorstwa urugwajskiego autora Pabla Vierciego, która jednocześnie jest inspirowana filmem dokumentalnym Gonzalo Arijóna, opowiadającym o wypadku samolotu Air Force Flight 571. Urugwajski w Andach w 1972 r. Tytuł Vierciego wita historie ocalałych w pełen szacunku i ludzki sposób.
Streszczenie Społeczeństwo nadchodzące
Geneza wypadku
W piątek 13 października 1972 roku Fairchild FH-227D opuścił Montevideo w Urugwaju i skierował się do Santiago w Chile. Nigdy jednak nie udało mu się dotrzeć do celu. Gdy samolot przeleciał przez pasmo górskie Andów, góry pokryły białe chmury. Piloci wierząc, że samolot przelatuje nad Curicó, udali się na północ, aby zejść na lotnisko Los Cerrillos.
Niestety nie zdawali sobie sprawy, że ich przyrządy pokładowe wskazywały, że nadal znajdują się pomiędzy 60 a 70 km od Curicó. myśląc tak Lecieli jeszcze nad Andami, zeszli przed czasem i uderzyli w krawędź góry. Rezultat był katastrofalny. Część ogonowa i oba skrzydła odłączyły się od kadłuba, powodując uderzenie statku w ziemię.
Historia przetrwania i oporu w Andach
Fairchild FH-227D przewoził 5 członków załogi i 40 pasażerów, w tym 19 członków drużyny rugby Old Christians Club, a także rodzinę, kibiców i przyjaciół. W wyniku uderzenia zginęło trzech członków załogi i dwóch pasażerów. Gdy zapadła noc, podczas mroźnej zimy, zginęły kolejne cztery osoby. Odnieśli poważne obrażenia, a mróz przyspieszył ich śmierć.
W ciągu następnych tygodni zginęło kolejnych dwanaście osób, w tym osiem ofiar lawin. Ze swojej strony pozostałych 16 ocalałych musiało przetrwać 72 dni trudów i odchyleń: odmrożeń, Głód i pragnienie. Ostatecznie udało się ich uratować 21 grudnia 1972 roku. Po miesiącach walki ze stresem pourazowym ofiary wypadku mogły wyznać, że musiały uciekać się do kanibalizmu.
Ocaleni przemawiają po raz pierwszy od katastrofy lotniczej
Aby napisać swoją pracę, autor Pablo Vierci towarzyszył w górach 16 ocalałym z lotu Fairchild FH-227D i ich dzieciom. Posuwając się dalej, każdy z nich opowiedział, co pamięta z 72 dni, które spędził na osamotnieniu. W paśmie górskim. W ten sposób powstają anegdoty o tym, jak dowiedzieli się o śmierci, jakie znaczenie dla nich miał taki wypadek i jak od tej pory zmienił on ich życie.
Ciekawostką jest to, że Vierci był kolegą szkolnym ocalałych i zaczął pisać Towarzystwo Śniegu rok po wydarzeniach. Bycie tak blisko ofiar pomogło mu zrozumieć wydarzenia z pierwszej ręki. Chociaż nie czuł tego, co robili, ich rozmowy namawiały go do wiernego odtworzenia każdego z wydarzeń, bez względu na to, jak bolesne były.
Najstraszniejsze momenty wypadku
Książka rozpoczyna się od chwil poprzedzających wypadek. Od tego czasu historia schodzi w stronę strategii przetrwania grupy, zmarłego, lawiny, która zabrała ośmiu ocalałych, bolesnej decyzji o karmieniu się ciałami rannych, wyprawy w poszukiwaniu pomocy, kolejnych dni , na ratunek i wszystko, co wydarzyło się po zabraniu z pasma górskiego.
Biorąc pod uwagę jego powiązania z tymi ludźmi, pisarzowi udaje się wprowadzić czytelnika w to, co kryje się poza wszelkimi sensacyjnymi wiadomościami i brakiem szacunku ze strony dziennikarzy. Pablo Vierci to pokazuje Nie było jednego pasma górskiego, ale 16, gdyż każdy z mężczyzn zmuszonych do stawiania oporu w górach przeżył indywidualną traumę.choć nie był sam.
O filmie
Reżyser Antonio Bayona Odkrył Towarzystwo Śniegu gdy przygotowywał się do nakręcenia swojego filmu Niemożliwe (2021). Historia ta wydała mu się tak imponująca, że po zakończeniu zdjęć nabył prawa do książki. Następnie jego zespół nagrał ponad sto wywiadów z ocaleni którzy pozostali przy życiu i ich rodziny. Aktorzy mieli także kontakt z ofiarami.
Wizja prawdziwych ludzi oznaczała, że charakterystyki zostały wykonane z możliwie największym szacunkiem, zawsze unikając sensacji. Jednakże, Film nie jest wolny od krytyki. Jorge Majfud, autor Cine politico latinoamericanoNa przykład, Stwierdził, że film nie wnosi nic nowego w sprawie tragediii że jedyne, co robi, to przestrzeganie kwot klasowych i rasowych.
O autorze, Pablo Vierci
Pablo Vierci urodził się 7 lipca 1950 roku w Montevideo, stolicy Urugwaju. Jest scenarzystą, dziennikarzem i autorem, nagrodzonym za swoją twórczość kilkoma nagrodami. Do jego wyróżnień zalicza się Narodową Nagrodę Literacką Urugwaju w 1987 i 2004 r. oraz Nagrodę Złotej Książki Urugwajskiej Izby Książki w 2009 r. Ponadto zdobył kilka wyróżnień dzięki swojej pracy jako scenarzysta.
Na tym obszarze, został uhonorowany Nagrodą za Najlepszy Scenariusz 29. Festiwalu kino z Hawany (2007) oraz Nagroda za najlepszy scenariusz na 14. Festiwalu Filmowym w Léridzie (2008). Z kolei w 2003 roku uzyskał nagrodę Citi Journalistic Excellence Award na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Jego książki zostały przetłumaczone na kilka języków, w tym angielski i portugalski.
Inne książki Pabla Vierciego
- Pomocnicy sceniczni (1979);
- Mała historia kobiety (1984);
- Za drzewami (1987);
- 99% zabitych (2004);
- Od Marksa do Obamy (2010);
- Artigas (2011);
- Dezerter (2012);
- Oni (2014);
- Musiałem przeżyć (2016);
- Koniec niewinności (2018);
- Odkupienie Pascasio Báeza (2021).