Cytat Manuela Rivasa.
Manuel Rivas to hiszpański pisarz uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli współczesnej literatury galicyjskiej. W swojej karierze poświęcił się tworzeniu powieści, esejów i utworów poetyckich; co sam nazywa „przemytem płci”. Wiele jego książek zostało przetłumaczonych na ponad 30 języków, a niektóre z nich zostały przy różnych okazjach zaadaptowane na potrzeby filmu.
Podobnie, pisarz galicyjski wyróżniał się pracą dziennikarską. Ta praca znalazła odzwierciedlenie w jej opracowaniu: Dziennikarstwo to opowieść (1994), który jest używany jako tekst referencyjny na głównych wydziałach nauk informacyjnych w Hiszpanii.
Biografia
Pisarz i dziennikarz Manuel Rivas Barrós urodził się w La Curuña 24 października 1957 r. Pochodził z skromnej rodziny, jego matka sprzedawała mleko, a ojciec pracował jako murarz. Mimo perypetii udało mu się uczyć w IES Monelos. Po latach - pracując jako dziennikarz - studiował i uzyskał stopień naukowy z informatyki na Uniwersytecie Complutense w Madrycie.
Prace dziennikarskie
Rivas ma za sobą długą karierę jako dziennikarz; zapuścił się zarówno w mediach pisanych, jak iw radiu i telewizji. W wieku zaledwie 15 lat podjął pierwszą pracę w gazecie Ideał galicyjski. W 1976 roku wszedł do magazynu Teimie, post napisane w języku galicyjskim.
Jego kariera w hiszpańskim magazynie wyróżnia się Zmień 16, gdzie został zastępcą dyrektora i odpowiada za obszar kultury Balon. Jeśli chodzi o jego udział w dziedzinie radiowej, został ponownie otwarty w 2003 roku - razem z Xurxo Souto - Quack FM (Społeczna stacja radiowa La Curuña). Obecnie pracuje jako pisarz dla gazety Kraj, praca, którą wykonuje tam od 1983 roku.
Wyścig literacki
Rivas napisał swoje pierwsze wiersze w latach 70. które opublikował w czasopiśmie grupy o tej samej nazwie Loja. Na całej swojej trajektorii jako poeta przedstawił 9 wierszy oraz antologia pod tytułem: Miasto nocy (1997). Uzupełnieniem wspomnianej książki jest płyta, na której sam recytuje 12 swoich kompozycji.
Podobnie pisarz odważył się stworzyć powieści z łącznie 19 publikacjami. Jego pierwsze dzieło z tego gatunku nosi nazwę Milion krów (1989), który zawiera historie i wiersze. Dzięki tej pracy Rivas po raz pierwszy otrzymał nagrodę Galicyjskiej Krytyki Narracyjnej.
W trakcie swojej kariery Opublikował kilka prac, które przyniosły mu rozgłos, podobnie jak zbiór opowiadań Czego ode mnie chcesz, kochanie? (1995). Dzięki temu udało mu się zdobyć National Narrative Awards (1996) i Torrente Ballester (1995). W ramach tej kolekcji znajduje się: Język motyli, opowiadanie zaadaptowane do filmu w 1999 roku i zdobywca nagrody Goya za najlepszy scenariusz adaptowany w 2000 roku.
Wśród jego najważniejszych dzieł możemy wymienić: Ołówek stolarski (1998) Zagubione płomienie (2002) My oboje (2003) Wszystko jest ciszą (2010) y Niskie głosy (2012). Ostatnią prezentowaną przez autora książką jest Życie bez pozwolenia i inne zachodnie historie (2018), na który składają się trzy krótkie powieści: Strach przed jeżami, Życie bez pozwolenia y Święte morze.
Najlepsze książki Manuela Rivasa
Czego ode mnie chcesz, kochanie? (1997)
Jest to książka, na którą składa się 17 opowieści, które opisują różne tematy dotyczące relacji międzyludzkich, zarówno tradycyjnych, jak i aktualnych. W tej sztuce odzwierciedlenie dziennikarskiego ducha autora, gdzie miłość jest podstawą wszystkich historii. To uczucie przejawia się w różnych aspektach: od platonicznego do smutnego złamanego serca.
Niektórzy z tych historie mają wesoły i komiczny ton, ale inne dotykają mocniejszych tematów, odbić aktualnej rzeczywistości. Osoby występujące w tych opowieściach są pospolite i prości, takie jak: podróżnik, dojarka, młody muzyk, dzieci i ich najlepsi przyjaciele; każdy ze szczególnym urokiem.
Wśród historii wyróżniają się: Język motyli, historia niemowlęcia z nauczycielem, który jest dotknięty zniszczeniami z lat 30. Ta historia została z powodzeniem zaadaptowana na duży ekran przez Antoniego Reixę. Na koniec należy zaznaczyć, że kompilacja ta została przetłumaczona na ponad 30 języków i pozwoliła autorowi zaistnieć w świecie literatury.
Historie Czego ode mnie chcesz, kochanie? (1997):
- "Czego ode mnie chcesz, kochanie?"
- „Język motyli”
- „Saksofon we mgle”
- „Dojarka Vermeera”
- „Właśnie tam”
- „Będziesz bardzo szczęśliwy”
- „Carmiña”
- „The Mister & Iron Maiden”
- „Ogromny cmentarz w Hawanie”
- „Dziewczyna w pirackich spodniach”
- „Conga, Conga”
- „Rzeczy”
- "Kreskówka"
- „Biały kwiat dla nietoperzy”
- „Światło Yoko”
- „Pojawienie się mądrości z czasem”.
Ołówek stolarski (2002)
To także romantyczna powieść przedstawia realia republikańskich więźniów więzienia w Santiago de Compostela w roku 1936. Historię opowiadają w pierwszej i trzeciej osobie dwaj główni bohaterowie: dr Daniel Da Barca i Herbal. Ważna część fabuły: Marisa Mallo i malarz - więzień, który rysuje ołówkiem stolarskim różne sceny.
Streszczenie
W tej powieści Przedstawiona zostaje historia miłosna między dr Danielem Da Barca - republikaninem - a młodą Marisą Mallo. Da Barca zostaje uwięziony za swoje polityczne myśli i czyny. To komplikuje relacje między nimi, ponieważ muszą walczyć o swoją miłość, przyszłe małżeństwo na odległość i rzeczywistość, w której żyje cały kraj.
Z drugiej strony jest więzień Herbal, który spotyka Da Barcę w więzieniu i ma na jego punkcie obsesję. Funkcjonariusz ten jest osobą niespokojną, która lubi tortury i znęcanie się, a także wykonał wiele egzekucji w więzieniu.
Malarzze swojej strony wyróżnia się ogromnym talentem malarskim. On zwrócił Pórtico de la Gloria i tam przedstawił swoich prześladowanych towarzyszy. Pracę wykonał tylko ołówek stolarski, który Herbal odebrał mu jakiś czas przed wykonaniem.
W miarę rozwoju historii lekarz zostaje skazany na śmierć. Przed egzekucją przechodzi wiele złego traktowania przez Herbala, który próbuje zakończyć swoje życie przed wykonaniem wyroku. Mimo przeciwności udaje mu się przeżyć i spełnić pragnienie poślubienia miłości swojego życia. Wiele lat później odzyskuje wolność i trafia na wygnanie do Ameryki Łacińskiej, skąd w wywiadzie opowiada swoją część historii.
Niskie głosy (2012)
To autobiograficzna opowieść o doświadczeniach autora i jego siostry Marii od dzieciństwa do dorosłości w La Curuña. La Historia jest opisana w 22 krótkich rozdziałach, których tytuły stanowią niewielką preambułę do jej treści. W powieści bohater ukazuje rodzinie swoje lęki i różne doświadczenia; wiele z nich o smutnym i nostalgicznym tonie.
Streszczenie
Manuel Rivas opowiada o wspomnieniach z dzieciństwa z rodziną, ze szczególnym uwzględnieniem kultury i krajobrazów galicyjskich. Wiele scenariuszy z jego życia zostało pokrótce opisanych, z wyraźnymi mieszanymi uczuciami.
W historii wyróżnia się Maria - jej droga siostra- którą przedstawia jako zbuntowaną młodą kobietę z zaznaczonym charakterem. Na koniec sztuki jest serdecznie zaszczycona, ponieważ zmarł po zachorowaniu na żarłocznego raka.
