Jorge Manrique, jeden z naszych najwybitniejszych poetów u zarania literatury i zbrojny, zmarł dzień taki jak dzisiaj 1479 kiedy walczyłem o Isabel katoliczka w jego wojnie dynastycznej przeciwko Juanie la Beltraneja. Pochowany został w klasztorze oo Ucles.
Zachowało się około czterdziestu kompozycji jego twórczości poetyckiej, z których najbardziej znane to tzw Coplas na śmierć ojca. Dziś wspominamy go m.in wybór innych wierszy.
Jorge Manrique — Wybrane wiersze
Kto tak bardzo chce cię zobaczyć
I
Kto tak bardzo chce cię zobaczyć,
pani, nie znając cię,
co zrobi gdy cię zobaczy,
kiedy nie mogłem cię zobaczyć?
II
Wielki strach ogarnia moje życie
patrzeć na twoją obecność,
Cóż, kochanie pod twoją nieobecność
zranił mnie taką raną;
choć jest to niebezpieczne,
miło cię poznać,
a jeśli umrę, bo cię zobaczę,
moim zwycięstwem będzie zobaczenie ciebie.
Piosenki
Nie bądź długo, Śmierci, ja umieram;
przyjdź, bo mieszkam z tobą;
kochaj mnie, bo ja kocham ciebie,
że wraz z twoim przyjściem mam nadzieję
nie prowadź ze mną wojny.
Remedium na Radosne Życie
nie ma mowy,
z powodu mojej poważnej kontuzji
pochodzi z takiej strony
Jaki jesteś jedynym lekarstwem?
Chodź więc tutaj, skoro umrę;
szukajcie mnie, bo idę za wami;
kochaj mnie, bo ja kocham ciebie,
i mam nadzieję, że z twoim przybyciem
nie mieć ze mną życia
Dlaczego, kiedy spał, jego przyjaciel go pocałował?
Dopuściłeś się zdrady
Cóż, zraniłeś mnie, śpiąc
z rany, którą rozumiem
to będzie większa pasja
pragnienie innego
boli tak, jak mi dałeś,
to nie boli ani nie boli
ani krzywdy, którą mi wyrządziłeś.
Wybaczam moją śmierć;
ale w takich warunkach
co z takimi zdradami
codziennie popełniać tysiąc;
ale wszystko przeciwko mnie
ponieważ w ten sposób
Nie podoba mi się, że kolejny umiera
Cóż, zasłużyłem na to.
Kto nie był obecny...
Kto nie był obecny,
nie miejcie wiary w ufność,
ponieważ są zapomnieniem i poruszają się
warunki nieobecności.
Kto chce być kochany
pracować, aby być obecnym,
że skoro go nie ma,
tak szybko zostanie zapomniane:
i stracić wszelką nadzieję
którego nie było w obecności
ponieważ są zapomnieniem i poruszają się
warunki nieobecności.
Tapia
nieobecność może się zmienić
miłość w innej potrzebie,
ale nie to, że ma moc
aby zapomnieć
ponieważ bycie mną cativo
pani, której nie widzę,
Mam takie nowe pragnienie
Nie wiem, jak żyję.
I do tego do myślenia
ta nieobecność zmienia miłość,
ale nie to, że ma moc
aby móc zapomnieć
Do bardzo pięknej pani
Delikatna pani, bardzo piękna,
w którym mieści się tyle łaski,
który sprawił, że cię chwalił,
że mój język już nie śmie
też nie wie.
A potem piękne imię
Uczynił cię jak klejnot
kto się odważy, jeśli nie ten jeden
czyja potężna ręka
zrobił tobie, co on zrobił jemu?
Porównaj, że bogaty febrería
kto to robi, ten to glazuruje,
Cóż, piękna tak wysoka,
kto to hoduje
więc bezbłędnie
A jeśli ktoś tutaj chce
myśleć, że chce cię wychwalać,
idź się z tobą zobaczyć, a jeśli cię zobaczę,
kiedy skończę na ciebie patrzeć
On tylko będzie wiedział, jak cię adorować.
Bo nawet jeśli zrobię minę
w doskonałości malarz,
zawsze ma jakiś strach
że zrobiłby to, gdyby spojrzał,
Dużo lepiej.
ale kto cię wychował
nie boi się tego,
bo w całym twoim geście
postaci, które namalował
wielką życzliwość im okazał.
Koniec Więc znajduję tego Boga
i Jego chwalebnej Matki
nie wychowali tak cennego
piękna jak ty
nie tak pięknie
I tyle perfekcji
dali ci bez różnicy,
Waszej Ekscelencji
Piszę w konkluzji:
„Boże, stwórz swoją pieśń”.
W śmiertelnym bólu...
I
W śmiertelnym bólu,
nierówny,
kto jest po złowrogiej stronie,
później dowiesz się, który
jest lojalny
sługa i kochanek;
ponieważ to zrobiłeś
do mnie po pokonaniu
w uroku
że ty, pani, wygrałaś
kiedy się zgubiłem
i Ty droga
II
ta smutna walka
co chcesz
mój język już oznajmia,
musisz to zobaczyć
i tworzy
Twoja łaska bez wątpienia;
bo moją wolą jest wiara,
a kto wątpi w coś w nim,
Wątpiłbym
w wątpliwości, że pewne wiem
które nigdy nie zostaną uratowane
herezji.
III
ponieważ ogarnął mnie wielki strach
i strzeż się
twojej małej wiary,
z tego powodu spóźniłem się
żebyś wiedział wcześniej
przyczyna tego faktu:
jak minęły moje pasje
cierpiał;
być zatem usatysfakcjonowanym,
powinny być moje powody
dobrze wierze.
IV
Proszę pani, dlaczego miałoby to być?
bardzo marnotrawny
cały mój wspomniany powód,
jeśli wątpliwość nie jest zadowalająca
ze swoim przewodnikiem,
co nazywa się dyskrecją;
jak w to już nie wątpię,
no to prawda i to bardzo
co ja pisze,
zanim tak bardzo mi pomożesz,
że na pewno jestem martwy,
żyć.
V
KABO
Cóż, czy to jest przeżycie?
że już poznałeś
to szczęście,
za brak wiary,
nie ma powodu, by odbierać życie
i zabić.
Źródło: Wirtualna Biblioteka Cervantesa