Wat zijn literaire apparaten?

Literaire apparaten of retorische figuren worden die onconventionele manieren van taalgebruik genoemd. Ze worden meestal door auteurs toegepast in hun literaire werken om ze meer uitbundigheid en/of schoonheid te geven. We hebben het over ongebruikelijk gebruik bij het construeren van zinnen, met fonetische, semantische of grammaticale eigenaardigheden.

Beeldspraak is op zichzelf creatieve en verschillende manieren om ideeën op te schrijven en/of uit te drukken. Ze zijn gemakkelijk te herkennen omdat daardoor het gemeenschappelijke gebruik van de taal wordt gewijzigd. In feite gebruiken de auteurs ze om hun stijl af te bakenen, hun stempel op het moment dat ze hun werk uitvoeren (concepto.de, 2022).

Dit zijn enkele van de meest gebruikte literaire apparaten

Semantische lexicale bronnen

Vergelijking of vergelijking:

trek een parallel tussen twee concepten uit een grammaticale link van gelijkenis die duidelijk is.

voorbeeld:

• "Hij is laf als een muis."

Metafoor:

Dit literaire apparaat identificeert een echt object met een ander waarmee het een gelijkenis vertoont retorisch:

voorbeeld:

• 'Haar gouden haar en katoenen lippen.'

Hyperbool:

Het is een overdreven uitdrukking die een idee wil laten opvallen:

Ejemplo:

• "Met zo'n grote neus ga je iemands oog eruit gutsen."

Metonymie:

Het lijkt erg op de metafoor. Het bestaat uit het ruilen van de naam van iets voor iets anders waar het op lijkt. Hoe het wordt toegepast, hangt af van de contiguïteit. Het wordt meestal meer gebruikt in de omgangstaal. Dit zijn enkele voorbeelden:

• Container op inhoud: “Wil je een glas rode wijn?”;
• Instrument door artiest: "Ze voerden Mozart van nacht tot zonsopgang uit";
• Concreet voor abstract (of omgekeerd): "Hij heeft een even slechte hand als een slecht hoofd";
• Plaats bij het object dat het produceert: "Gisteren had ik een port, de beste";
• Persoon door het object dat hij produceert: “Ik kocht een Da Vinci voor duizenden dollars. Ik denk dat ik ben opgelicht."

Epitheton:

Het is een hulpmiddel dat versterkt of onderstreept een kenmerk van het zelfstandig naamwoord dat het vergezelt zonder de essentie ervan te veranderen.

voorbeeld:

• "De brandende vlammen van de felle zon."

Hyperbaton:

Deze retorische bron wordt meestal gebruikt in de poëtische context. Het gaat om het uitwisselen van de syntaxis van een zin nadruk leggen op een idee.

Voorbeelden:

• "Dank God dat Hij ons uit de problemen heeft geholpen";

• "De donkere zwaluwen zullen terugkeren

hun nesten om op je balkon te hangen” (Gustavo Adolfo Bécquer).

Foto:

Deze literaire figuur probeert mentale beelden of symbolen te creëren door middel van woorden. Het is de bedoeling dat de lezer zich precies kan voorstellen wat je wilt overbrengen.

Voorbeelden:

• “Ik ben een open boek”;
• "Hij verdedigt zijn familie als een woeste hond."

Ondervraging of retorische vraag:

Deze bron is erg populair. Dit is een vraag die niet verwacht te worden beantwoord.

Voorbeelden:

• “Hoe vaak moet ik je nog zeggen dat je je huiswerk moet maken?”;
• Hoe lang duurt deze beproeving, Heer?

Ironie:

Het wordt gebruikt om een ​​idee uit te drukken dat wil verwijzen naar een tegenovergestelde referent.

Voorbeelden:

• “Ik hou van je stiptheid! (hij komt laat)";
• 'De bus heeft me weer verlaten! Maar wat een geluk voor mij!'

kleintje:

Het is een uitdrukking waarin wat bedoeld is als een bevestiging wordt ontkend.

Ejemplo:

• “Je moet niet te ver weg zijn (het is dichtbij)”;

• “Een ononderbroken droom,

Ik wil een pure, gelukkige, vrije dag;

Ik wil de frons niet zien

tevergeefs ernstig

van wie het bloed verheft of het geld”.

(Fray Luis de Leon, van hem) Ode I)

Antithese:

twee tegengestelde concepten verbinden zonder ze tegen te spreken om een ​​idee te benadrukken.

Voorbeelden:

• "Liefde is zo kort en vergetelheid is zo lang" (Pablo Neruda);
• "Een kleine stap voor een man, maar een grote stap voor de mensheid" (Neil Armstrong).

Apostrof:

Het gaat erom de dialoog, het verhaal of de toespraak op een heftige manier te onderbreken, om een ​​personificatie op te roepen, denkbeeldig of echt.

voorbeeld:

“Oh verdrietig donkere wolken

hoe sterk je loopt, haal me uit deze droefheid

en neem me mee naar de diepte

van de zee naar waar je heen gaat!”

(Gil Vicente, Rubens komedie).

synesthesie:

literair souvenir waarbij de fysieke zintuigen versmelten tot een statement.

Voorbeelden:

• "Je lieve woorden maakten mijn hart blij";
• "Dit vergeten is bitter, zoals bitter het leven van de emigrant is."

Fonische literaire apparaten

Alliteratie:

Constructie van een zin waarin de herhaling van hetzelfde geluid met voorbedachten rade wordt gebruikt. Het komt vaak voor in raadsels, rijmpjes en tongbrekers.

Ejemplo:

• "Drie trieste tijgers slikken tarwe in een tarweveld" (populaire tongbreker)".

Onomatopee:

Woorden waarvan de fonetiek lijkt op wat ze vertegenwoordigen. Veel gebruikt in de omgangstaal.

Ejemplo:

• 'Het tik-tak van de klok was op tijd met de inslag van de honden.'

paranomen:

komt overeen met het gebruik van soortgelijke woorden met verschillende betekenissen binnen dezelfde zin. Het wordt veel gebruikt in rijmpjes, gedichten en populaire gezegden.

Ejemplo:

• "De egel is iriserend, haren, krullen van het lachen" (Octavio Paz).

morfosyntactische of grammaticale literaire apparaten

Polysyndeton:

Herhaaldelijk gebruik van voegwoorden die een zin meer kracht geven.

voorbeeld:

• "De zachte en frisse en zoete en harmonische ochtend van de lente, hoewel ver weg, werd gezien als een komen en gaan door het primitieve groen van de trouwe en warme en vele bomen van de tuin."

Epanadiplose:

Het gaat om het herhalen van een of meerdere woorden aan het begin en aan het einde van de samenstelling van een zin.

Ejemplo:

• “Stilte van de nacht, pijnlijke stilte / nachtelijk… (Rubén Darío, Nocturne).

Epiphora:

Het werkt zeer vergelijkbaar met de vorige. Het verschil is dat het bestaat uit: de herhaling van een of meer woorden alleen aan het einde van de zin.

Ejemplo:

• "Het diner werd bereid door alle diners, opgeslokt door alle diners en bekritiseerd door alle diners."

Afleiding:

Het is een literair apparaat is gemaakt op basis van de afleiding van woorden met dezelfde wortel (unir.net, 2022).

Ejemplo:

• "De ochtend vroeg opgestaan" (Miguel Hernández).

Aaneenschakeling:

Het bestaat uit het herhalen van een of meer woorden die aan het einde van een zin verschijnen om het samen te voegen met het begin van de volgende zin.

voorbeeld:

“En zoals de kat meestal zegt na een tijdje,

de muis aan het touw,

het touw aan de stok,

de muilezeldrijver gaf aan Sancho,

Sancho voor het meisje,

het meisje voor hem,

de herbergier voor het meisje”

(Miguel de Cervantes).

Anadiplosis:

Dit retorische apparaat het gaat erom een ​​zin te beginnen met dezelfde woorden waarmee de vorige zin eindigt (Wikipedia, 2022).

voorbeeld:

“De ziel van Blancaflor;

wond drijft in de rivier;

in de rivier van liefde

(Oscar Hahn, XNUMXe eeuw).

Anafora:

Herhaald gebruik van een of meer woorden alleen aan het begin van een zin of vers. Het wordt meestal gebruikt in spraak en heeft als doel iets te benadrukken dat al is gezegd.

voorbeeld:

"Er zijn stille kussen, nobele kussen"

er zijn raadselachtige kussen, oprecht

Er zijn kussen die alleen door zielen worden gegeven

er zijn kussen voor verboden, waar".

(Gabriela Mistral)

Andere literaire bronnen die er zijn, zijn de volgende:

• prothese;
• synchronisatie;
• samentrekking;
• metathese;
• Ablaut;
• Parallellisme;
• Ovaal;
• synchronisatie;
• Parafrase;
• epifoneem;
• Paradox;
• Oxymoron;
• Etopeïe;
• chronografie;
• Verlamming.