Little Red Riding Hood in Manhattan.
Little Red Riding Hood in Manhattan (1990) is een fantastische jeugdroman gemaakt door Carmen Martín Gaite. Het is een modern sprookje. Een verkenning van de eeuwige tirade tussen droom en werkelijkheid. Het is een titel die meestal wordt behandeld als een "klein werk" binnen de uitgebreide bibliografie van de auteur uit Salamanca. Het was echter een doorslaand uitgeefsucces (het was in 1991 het best verkochte boek in Spanje).
En ja, van "minor", het heeft geen jota. Alleen een dapper persoon durft een van de universele verhalen die de mensheid het meest kent te extrapoleren. Een verhaal met eeuwen van orale traditie op de rug, dat, vooral dankzij Charles Perrault en de gebroeders Grimm, geldig en onuitputtelijk blijft. Het werk van de auteur heeft zo'n impact gehad dat in 2016 de Carmen Martín Gaite Narrative Award.
Carmen Martín Gaite: de auteur
Ze werd geboren in Salamanca in 1925 en was een van de meest invloedrijke Spaanstalige schrijvers van de XNUMXe eeuw. Het werd ook een symbool van een progressieve vrouw. Dienovereenkomstig is een van de vele eerbetonen die tijdens hun leven werden ontvangen, precies de Progressive Women Award in de eerste editie, die in 1990 werd gehouden.
Als pionier zijn een verdienste en een 'plak' is
In de jaren zeventig, tachtig en negentig werd Gaite voor het eerst erkend als vrouw (niet ongebruikelijk gezien de mentaliteit van die tijd). More, toen het in 1978 de eerste werd die voor de roman de Nationale Literatuurprijs van Spanje ontving De achterkamer.
Wat echt "vreemd" is, is dat op dit punt - tot ver in de XNUMXe eeuw - het feit (vrouw zijn) nog steeds wordt gebruikt als een differentiële waarde. Het is duidelijk een connotatie, althans oneerlijk en bevooroordeeld, want het werk van Carmen Martín Gaite is enorm en zeer gevarieerd.
Carmen Martin Gaite.
Tijd om te schrijven
Hij studeerde filosofie en letteren aan de universiteit van Salamanca. Daar behaalde hij een diploma in Romaanse filosofie. Hoewel zijn eerste roman, De Spa, werd gepubliceerd in 1955, bekende Martín Gaite bij verschillende gelegenheden dat hij een vroegrijpe schrijver was. Vanaf zijn achtste begon hij zijn roeping te ontdekken en enkele verhalen te schrijven. Zijn leven was altijd verbonden met de wereld van letters.
Maar het is niet alleen het verhaal dat in je cv voorkomt. Hij schreef twee toneelstukken: Droge stok (voltooid in 1957, uitgebracht in 1987) en Het kleine zusje (voltooid in 1959, uitgebracht in 1999). Evenzo viel hij op als essayist. In feite zijn werk Amoureuze toepassingen van de Spaanse naoorlogse periode, maakte haar in 1987 de Anagrama Essay Award waardig.
Andere literaire activiteiten
De Spaanse schrijver besteedde ook tijd aan literaire kritiek en het vertalen van teksten van auteurs als Gustave Flaubert en Rainer Maria Rilke. Daarnaast werkte hij mee aan de ontwikkeling van audiovisuele scripts voor Televisión Española: Saint Teresa van Jezus (1982) y Celia (1989). Dat laatste is gebaseerd op de verhalen van Elena Fortún. Carmen Martín Gaite stierf in 2000, een slachtoffer van kanker.
En Roodkapje ging naar New York
U kunt het boek hier kopen: Little Red Riding Hood in Manhattan
First, Het is onmogelijk om de volgende omstandigheid te negeren: de verhalen van Roodkapje zijn een collectief eigendom van alle mensen die ze ooit hebben gehoord of gelezen. Daarom is het een uitstekend voorbeeld van een werk dat is opgebouwd uit "gedeeld geheugen".
Tweede, Het werk van Martín Gaite volgt niet de typische lijn van het "klassieke" verhaal van Roodkapje. De veranderingen zijn niet alleen "cosmetisch". Evenmin beperkt hij zich tot het tekenen van New York als een bos vol moderne gevaren, vol wilde 'dieren' en met zeer slechte bedoelingen.
argument
Little Red Riding Hood in Manhattan het is een schreeuw van vrijheid. Het avontuur van de hoofdrolspeler speelt zich af in de metrotunnels, ondergedompeld in een wereld die ze dacht te kennen. In werkelijkheid is het een diepe, innerlijke zoektocht, veel meer dan alleen een 'ondergrondse' reis. Alleen, ontsnapt aan haar ouders, zoekt ze uiteindelijk in zichzelf om haar belangrijkste verlangen te ontdekken en na te streven.
Een gewone wereld?
Deze kleine roodkapje moet het hoofd bieden aan een universum waar, natuurlijk, een slechterik, genaamd Woolf, niet afwezig kan zijn. De tegenstander is allemaal kwaad, egoïsme en hebzucht. Op dezelfde manier verschijnt de perfecte aanvulling op een hedendaags verhaal vol manicheaanse figuren: geld.
Maar Sara - het meisje met de kap uit Brooklyn, dat graag naar Manhattan wil gaan - moet niet alleen het opnemen tegen de handlangers van de 'slechte'. Ze wekt bij haar vervolgers een reflectie op over hun eigen daden en het doel van hun bestaan. Dan komt de vraag van ware vrijheid onontkoombaar naar voren; iedereen moet de verantwoordelijkheid nemen voor zijn beslissingen, of ze nu correct zijn of niet.
Van fantasie en waarheidsgetrouwheid
Carmen Martín Gaite slaagde er met dit werk in om - afgezien van het opnieuw bevestigen van haar naam binnen de auteurs "super sales" in het Spaans - haar literaire criteria te bekrachtigen. Welnu, de Spaanse schrijver verdedigde de compatibiliteit van geloofwaardigheid en fantasie in dezelfde tekst. In het bijzonder zei hij "dat een verhaal geloofwaardig is, betekent niet dat het realistisch is, noch hoeft het geloofwaardig te zijn."
Citaat door Carmen Martín Gaite.
Een meisje dat alleen door de straten van New York loopt, grenst aan het absurde. Het verhaal werkt echter zonder dat er ruimte is voor de lezer om zich af te vragen of het al dan niet aannemelijk is. Daarom vertegenwoordigen de avonturen van dit Roodkapje de meest ware moderne verhalen. Ver van de fantasiewereld beschreven in het donkere bos dat de eerste naïeve meisjes moesten oversteken om de grote boze wolf te trotseren.
Zonder complexen vóór kritiek
Martín Gaite wijdde zich overvloedig en met succes aan literaire kritiek. Dit heeft hem ongetwijfeld geholpen om het werk van deze auteurs (dus zonder aanhalingstekens of cursief) te zien zonder enige vorm van complexen. Als er een figuur is die altijd met argwaan wordt bekeken - zelfs op een denigrerende manier - binnen de kunsten in het algemeen, dan is het die van de criticus. Ze worden, terecht of ten onrechte, vaak als gefrustreerd bestempeld.
Zelfs critici worden steeds meer gezien als niet in staat om een werk na te komen dat het overwegen waard is. Maar de vrouw uit Salamanca verheugde zich op de recensies van deze professionals. Evenzo was hij erg geïnteresseerd in de ontvangst van zijn werk bij het grote publiek. Zo kon ze mogelijke aspecten van haar verhalen ontdekken die tijdens het schrijven over het hoofd werden gezien.
Perceptie van het werk
Ondanks het onbetwistbare commerciële succes is de publieke opinie rond Roodkapje in Manhattan altijd verdeeld geweest. Een deel van de lezers vond een avontuur opwindend. Voor anderen is het onschuldige roodkapje in "de stad die nooit slaapt", samen met haar grootmoeder en de grote boze wolf, slechts een excuus voor een oefening in zelfonderzoek.
Aan de andere kant waren er mensen die van het verhaal genoten zonder al te veel vragen te stellen over het meisje uit Brooklyn dat door Manhattan liep. Het kon ze ook niet veel schelen of Roodkapje tijd had om door Central Park te zwerven zonder om te komen aan een of ander gruwelijk monster. In ieder geval niet "letterlijk".
Little Red Riding Hood in Manhattan: Teleurgesteld deel van het publiek?
Maar er was een derde groep die niet vond wat ze verwachtten: het klassieke middeleeuwse verhaal maar speelt zich af in New York. Is hier iets mis mee? In feite is de uitleg niet verplicht. Er is geen unaniem antwoord. Carmen Martín Gaite zou het vast niet met dat idee eens zijn. Omdat dat is waar het avontuur van lezen (en kunst in het algemeen) om draait.
Het fantasy-genre is gebaseerd op het ontdekken van nieuwe - of soms oude - werelden zonder vooropgezette concepten te gebruiken om de informatie te interpreteren. Net als Sara, het 'Roodkapje van Manhattan'. In ieder geval is het werk van Martín Gaite een uitnodiging om je af te vragen wat vrije wil is en of die echt bestaat.