Victor Hugo.
"Romantiek" is een van die termen waarvoor het een echte missie kan zijn, onmogelijk om een strikte definitie te vinden. De schijnbaar voor de hand liggende betekenis is "bekend bij de hele wereld", maar het ontbreekt aan unanimiteit. In theorie is romantiek een beweging die in Europa begon in de XNUMXe eeuw en zich in de daaropvolgende eeuw naar Amerika verspreidde.
Een literaire beweging breidde zich in eerste instantie geleidelijk uit naar andere ‘culturele’ gebieden. Evenzo is "cultuur" het klassieke voorbeeld van een zeer moeilijk concept om in te kaderen. Kan iemand het precies zeggen zonder een paar zinnen te overschrijden? Waarschijnlijk wel. Hoevelen zullen het echter eens zijn met de gegeven antwoorden, zonder iets toe te voegen of te verwijderen?
Weerspiegeling van een historisch moment
In het midden van de industriële revolutie, met pragmatisme dat zichzelf opdrong als een onwrikbaar model, was de romantiek een terugkeer naar de mens. Een vergunning om op elk moment naar fantasie en het buitengewone te gaan. Het begon als een filosofische beweging tegen de stroming van het rationele denken in die werd opgelegd door de intellectuele en politieke elites.
Een politieke beweging?
In hoge mate, romantiek werd geboren om de niet te stoppen opmars van het kapitalisme tegen te gaan. Ja, tegen dat economische systeem dat tot op de dag van vandaag als "wild" werd gestigmatiseerd. Zonder die gedachte zouden de kleine, de nederige, de 'pre-industriële' nooit de kans hebben gehad om weer op de voorgrond te treden. Wat door de kapitalisten als "arm" wordt beschouwd, is voor de rest "romantisch".
Daarom, romantiek is in strijd met vooraf vastgestelde ideeën. Eventuele vooraf opgestelde ideeën? Het is misschien overdreven, maar bovenal is het roekeloos om te zeggen dat het zo is. Maar vanuit een pragmatisch oogpunt (wat een paradox) is het antwoord ja. Zolang het maar 'dominante' begrippen of paradigma's zijn, die door de meerderheid van de bevolking als geldig worden aanvaard.
Literaire romantiek
Als we het hebben over een romantisch verhaal, wordt er verwezen naar een soort lange roman, meestal geschreven in proza. Het verschil met de "standaard" fictieve verhalen zit hem in de context van de gebeurtenissen, aangezien de laatste plaatsvinden in fantastische en ongelooflijke werelden. Dit laatste mag natuurlijk niet als een vaste regel worden behandeld.
En otras palabras, Als we het hebben over de kenmerken van literaire romantiek, is het het beste om te praten over aannames of tendensen. Misschien is de beste manier om hier enige duidelijkheid over te geven, door enkele voorbeelden te bestuderen. Op dit punt - om niet in conceptuele conflicten te verdiepen - is de aanbeveling om de analyse te concentreren op het begrijpen van de breedte van het genre.
Frankenstein… opnieuw
Frankenstein.
Frankenstein of de moderne prometheus (1818) van Mary Shelley het wordt unaniem beschouwd als het startpunt van de sciencefictionroman. Het onbekende aspect voor velen is dat het ook een uitstekend voorbeeld is van de meest voor de hand liggende kenmerken van de romanroman. Wat is er irrationeler en in strijd met de paradigma's van geloof en moraal, dan de doden weer tot leven te brengen?
U kunt het boek hier kopen: Frankenstein
Te midden van de terreur die de kern van haar betoog vormt, neemt de auteur de tijd om menselijke ellende te onderzoeken. En het doet dit door de psyche van zijn hoofdpersoon, Dr. Victor Frankenstein, binnen te gaan, niet via het monster. Allemaal verteld met het meest subtiele proza, zelfs voor een taal als "rustiek" of "zonder subtiliteiten" zoals Engels.
Víctor Hugo
Velen plaatsen deze veelzijdige Fransman bovenaan elke lijst met romantische schrijvers. En natuurlijk op zijn meest iconische werk: Les Miserables (1862). Bij hem ontstond het idee van de "romantisering van armoede" (verheerlijking van ontberingen). Hoewel dit meer een subjectieve interpretatie is dan een "objectief" voorstel dat aan deze auteur kan worden toegeschreven.
Evenzo subjectiviteit is een onontkoombaar element in de opvatting van literaire romantiek. Welnu, het rechtvaardigt de unieke perceptie die inherent is aan elke persoon, geconditioneerd door zijn eigen realiteit. Daarom, om dat te bevestigen Les Miserables het is een ode aan armoede en menselijke ellende, het verdient niet bij uitstek afgewezen te worden.
Een luidspreker om gotische kunst te verdedigen
Nog een romantische klassieker uit Víctor Hugo es Notre Dame in Parijs (1831). Tegenslagen, gefrustreerde liefdes en gemarginaliseerde karakters. Werkelijk, toen de roman werd gepubliceerd, werd het een wake-up call op zoek naar de rechtvaardiging van gotische kunst. Omdat ik toen erg bedreigd was.
De tijden van Praal
Romantische helden zijn niet perfect. Ze bezwijken voor verleidingen, vervallen in lage passies, sluiten pacten met de duivel ... Uiteindelijk hebben ze tijd om zichzelf te verlossen of op zijn minst goddelijk uitstel te krijgen. Dit zou een samenvatting kunnen zijn uitdrukkelijk —Maar vooral heel licht— van Praal (1808). Een van de belangrijkste stukken van alle literaire romantiek.
Geschreven door Johann Wolfgang von Goethe, Dit drama is een van de belangrijkste monumenten die Duitsland aan de mensheid heeft geschonken. Een feit dat niet bepaald ondergeschikt is, is dat de romantiek formeel zijn oorsprong vond in de landen van het oude Germaanse rijk.
Van kraaien en zwarte katten
Edgar Allan Poe: meester van mysterie, het bovennatuurlijke en detectiveverhalen. Zijn figuur is door de geschiedenis heen in verband gebracht met angstaanjagende of sciencefiction-plots. Alsof dat nog niet genoeg is, Edgar Allan Poe was ook de eerste grote romantische schrijver van de andere kant van de Atlantische Oceaan.
De gotische esthetiek van deze in Boston geboren schrijver gaat tot op de dag van vandaag door. Zelfs de invloed van zijn werken heeft de zevende kunst bereikt, binnen 'massaconsumentenproducten'. De essentie ervan wordt bereikt in films zoals oppasser door Tim Burton of Zevendoor David Fincher. ¿De zwarte kat (1843) is het een romantisch verhaal? Het antwoord is ja.
De huidige stereotypen van romantiek
De erfenis van Jane Austen
Gevoel en gevoeligheid.
De algemene overweging van Gevoeligheid en gevoeligheid (1811) van Jane Austen als een van de grootste klassiekers van de literaire romantiek is geen verrassing. De onverwachte omstandigheid voor velen is dat binnen deze categorie enkele van de bovengenoemde titels en auteurs vallen.
U kunt het boek hier kopen: Gevoel en gevoeligheid
Van Austen, tenminste, Het is noodzakelijk om een andere titel naar de lijst te verwijzen: Trots en vooroordeel (1813). Een van de meest herziene literaire werken in de hele geschiedenis, die aanleiding heeft gegeven tot de meest uiteenlopende interpretaties en aanpassingen. De bioscoop heeft de leiding gehad om dit argument om te zetten in een zombie-apocalyps ...
Van het sublieme tot het belachelijke?
De audiovisuele media zijn grotendeels verantwoordelijk voor de huidige verwarring over romantische vertellingen. NAARHoewel velen weigeren het te aanvaarden - vooral Spaanstaligen - wordt de romantiek 'vertroebeld' door argumenten rond 'hartstochtelijke drama's'. Ja, ontrouw en manicheaanse karakters zijn er in overvloed. Al deze factoren zijn er in overvloed, in plaats van hun legitieme oorsprong: een antirationele revolutie.
Voor meer informatie, in de eenentwintigste eeuw werd het genre ontvoerd door de zogenaamde "adolescente paranormale romances". Vermakelijke teksten (sommige), maar zonder complexiteit. In feite hebben de meeste van deze werken weinig (of geen) verband met het romantische verhaal van weleer. Wat historisch gezien een tweede culturele renaissance was.