Literaire bewegingen

Door de geschiedenis heen zijn er verschillende literaire stromingen ontstaan ​​binnen de letterwereld. Elk op zijn moment, synthetiseert de zoekopdrachten en verlangens van de mensheid. Evenals uw diepste angsten en angsten. Kunst heeft immers altijd gefunctioneerd als een weerspiegeling van de werkelijkheid.

Veel van de bewegingen zijn zelfbewust. Ze hebben oprichtingsdocumenten en manifesten die rekenschap geven van motivaties, doelstellingen en behoeften. In de meeste gevallen reageert de titel op een historisch overzicht dat niet alleen literatuur of kunst omvat.

Klassieke periode: moderatie

Het begon allemaal in Griekenland en verspreidde zich vervolgens naar Rome. Dit is natuurlijk een volledig eurocentrische visie. Classicisme omvat de XNUMXe eeuw voor Christus. C. tot V d. C. Evenwicht en harmonie waren de belangrijkste waarden. De auteurs gaven om de kijker. Vermakelijk was een van de drijfveren. Maar verhoog ook de ziel.

De Ilias Homer en Koning Oedipus van Sophocles zijn twee emblemen van deze tijd. Op de een of andere manier keert de literatuur in de loop der jaren altijd terug naar deze auteurs. Bovendien blijft de "aristotelische structuur" het grote paradigma als het gaat om het vertellen van verhalen. Concept dat sinds de uitvinding van de cinema aan het einde van de XNUMXe eeuw zijn geldigheid opnieuw heeft bevestigd.

De middeleeuwen: duisternis?

Schoonheid was niet meer belangrijk. Alles begon om God te draaien ... nou ja, meer uit angst voor hem. Een even controversiële als lange periode. Het varieert van de val van het West-Romeinse rijk tot de komst van Columbus in Amerika. Dit viel chronologisch samen met de val van het Byzantijnse rijk en de uitvinding van de drukpers.

Middeleeuwse auteurs vervulden in het algemeen een didactische functie. Zijn "taak" was om morele normen te bevorderen en dat de mensen de sociale regels kenden waaraan ze zich moesten onderwerpen. Veel van de werken zijn bewaard gebleven dankzij mondelinge overdracht, wat de onnauwkeurigheid in de analyse van deze periode vergroot. Toch bereikten fundamentele stukken onze dagen. De Zing van mijn Cid Het is daar het bewijs van.

Wedergeboorte (van de mensheid)

De terugkeer van het licht. Velen definiëren met deze zin wat er in een groot deel van Europa tijdens de XNUMXe en XNUMXe eeuw is gebeurd. Een rechtvaardiging voor de klassieke bewegingen die in het oude Griekenland werden gedragen. Het is een van de meest iconische artistieke momenten in de menselijke geschiedenis. En hoewel beeldende kunst en architectuur alle schijnwerpers monopoliseren, is literatuur een aspect dat niet kan worden genegeerd.

De natuur staat centraal. Hetzelfde als een hernieuwde kijk op filosofie, maar nu begrepen als een element van het christendom. Dit zijn de dagen van Leonardo Da Vinci en Michelangelo. De laatste, een vooraanstaand dichter, naast zijn bekende facet als schilder en beeldhouwer. Shakespeare, Machiavelli en Luther verschijnen ook op het toneel. Hetzelfde als het belangrijkste werk in het Castiliaans aller tijden: Don Quixote door Cervantes.

De barokke herladen

Barok leek te breken met de schijnbare normaliteit die heerste tijdens de Renaissance. Van kracht in de zeventiende eeuw, Hoewel het de geest van het classicisme handhaafde, gaven de proteststemmen aanleiding tot complexere verhalen in de literatuur. Waar niet alleen aandacht werd besteed aan de formulieren. De keuze van de te bespreken onderwerpen was een cruciale kwestie

Ridderverhalen bleven in zwang en lieten ook ruimte voor pastorale en picareske verhalen. In haar werden verschillende zelfbewuste bewegingen gesmeed, waarvan vele tegengesteld aan elkaar. Zoals wat er in Spanje gebeurde met Culteranismo, vertegenwoordigd door Luis de Góngora y Argote en Conceptualismo, dat zijn grootste exponent had in Francisco de Quevedo.

Neoclassicisme: een nieuwe herziening van de gebruikelijke waarden

Door de eeuwen heen heeft de mensheid een steeds hectischer tempo ontwikkeld. Dit komt perfect tot uiting in de kunsten: de "modernere tijden", de onenigheid en veranderingen verschijnen sneller. L.De heropleving van de barok vond bijna onmiddellijk een reactie met het neoclassicisme. Weer een terugkeer naar wat de Grieken en Romeinen hadden voorgesteld.

In de XNUMXe eeuw kregen de brieven hun moraliserende doel terug, hoewel ze zich deze keer op de rede concentreerden. De formulieren waren nog steeds belangrijk, maar het doel was om tot een schone, duidelijke en eenvoudige communicatie te komen. Overbodige ornamenten werden buiten beschouwing gelaten. Praal Dat van Goethe is een van de meest representatieve stukken uit deze periode.

Romantiek en de kunst van het dromen

Tijdens de eerste helft van de XNUMXe eeuw begonnen kapitalisme en pragmatisme de huidige paradigma's te worden. Literatuur toonde niet veel enthousiasme voor dit panorama en reageerde met de opkomst van de romantiek. De verdediging van individuele vrijheid was een van de belangrijkste motoren van deze trend. Evenals de rechtvaardiging van subjectivisme, fantasie en intimiteit.

De eerste journalistieke rapporten kwamen niet alleen tot stand met een informatieve visie of als protest. Deze worden ook gezien als een vorm van artistieke manifestatie. De lijst met namen uit deze periode is even uitgebreid als heterogeen: Mary Shelley, Bram Stoker, Edgar Allan Poe, Gustavo Adolfo Bécquer en een hele lange etcetera.

realisme

De "heerschappij" van de romantiek duurde niet lang. In dezelfde negentiende eeuw vond hij tegenstand in het realisme. Geen subjectivisme meer, geen intimiteit meer. De analyse van de werkelijkheid en collectieve menselijke ervaringen vullen de scène. Gevoelens en de behoefte om te ontsnappen zijn tot de vergetelheid gedoemd.

Madame Bovary Gustave Flaubert vertegenwoordigt in non plus ultra van deze periode. Een roman die niet alleen controversieel was, maar ook enorm revolutionair. Namen als Alexandre Dumas en Henry James, en vele anderen, vallen ook op.

modernismo

De ‘moderne tijd’ is eindelijk aangebroken. Aan het begin van de XNUMXe eeuw, na een wervelwind van bewegingen en tegenbewegingen die in de vorige eeuw opdoken, literair modernisme roept tot op zekere hoogte het verleden weer op. Liefde en erotiek nemen de overhand. Het verstrijken van de tijd is weer toegestaan.

De Latijns-Amerikaanse teksten zijn inmiddels behoorlijk volwassen. Wat uit Spanje komt, wordt niet alleen nagebootst, maar ook voorgesteld. Zozeer zelfs dat de grote referentie van de teksten van deze periode werd geboren in het midden van een continent dat altijd zijn originaliteit heeft opgeëist. We praten over de Nicaraguanen Rubén Darío en zijn fundamentele stuk: Azul.

El Avant - Garde

"Allemaal tegen de wereld." Misschien is deze uitdrukking een beetje overdreven, maar de artistieke avant-gardes zijn geboren om te breken met al het voorgaande. Ze komen ook naar voren om de waarde van academisme in twijfel te trekken. Het is een enorm ontevreden periode waarin de belangrijkste claim gericht is op vrijheid van meningsuiting.

Het werd geboren in parallel met het modernisme, en dezelfde landengte die een rem zette op zijn ‘tijdgenoot’ (de Tweede Wereldoorlog), dwong de relevantie ervan te herzien. Namen die zo divers zijn als determinanten in de geschiedenis van letters, verschijnen onder hun exponenten. Vier voorbeelden:

• André Breton.
• Julio Cortázar.
• Franz Kafka.
• Ernest Hemingway

Het tijdperk van de "Post"

Tot op zekere hoogte is het de periode die we doormaken. We spreken van een postmodernisme, maar ook van post-avant-garde. Binnen beide zijn er andere essentiële stromingen in overvloed in de literatuurgeschiedenis. Vooral belangrijk voor Latijns-Amerikaanse letters, magisch realisme, met Gabriel García Márquez als een van de grootste referenties.