Toni Molins. Interview met de auteur van Dark Silence

Toni Molins Hij komt uit Barcelona en werkt als administratief manager van beroep en commercieel van bij toeval. In zijn jeugd was hij dol op lezen, maar de laatste tien jaar is hij erin gerold dankzij misdaadromans en boeken over persoonlijke groei. En hij besloot dat hij ook kon schrijven. Hij schreef zich in voor een aantal cursussen en publiceert nu zijn eerste zwarte titel, Donkere stilte. In deze interview Hij vertelt ons over hem en nog veel meer. Ik dank u hartelijk voor de tijd die u heeft besteed.

Toni Molins-Interview

• ACTUALIDAD LITERATURA: Je roman is getiteld donkere stilte. Wat vertel je ons daarin en waar komt het idee vandaan?

TONI MOLINS: Mei 2022. Zoals u zich herinnert, begon de hittegolf destijds ondraaglijk te worden en, zoals Ik hou van lezen op het strand, de omstandigheden deden zich voor om dit comfortabel te doen, aangezien het volledig verlaten was. Ik begon A te herlezen roman van Albert Espinosa, Wat ik je zal vertellen als ik je weer zie, en toen ik het uit had, begon ik te huilen als een kind.

Op dat moment dacht ik aan de grootsheid van een man die achter zijn computer, met grote vaardigheid, een verhaal had verteld dat me die emotie op duizenden kilometers afstand deed voelen en zonder hem te kennen of zijn lichaamsuitdrukking te zien toen hij het vertelde. Het. Na een paar minuten dacht ik: «Ik wil weten of ik daartoe in staat ben. Ik zou het geweldig vinden om mensen die mij niet kennen, of zelfs maar kennen, een emotie te laten voelen.». En ik ging op zoek naar literatuur- en romancursussen om aan het avontuur te beginnen. Zo ontstond het idee.

donkere stilte

Ik denk dat de titel alles zegt. Als we onszelf introspectief analyseren, denk ik dat we dragen allemaal een donkere stilte met ons mee. Met iets dat ons op een bepaald moment in ons leven is overkomen of iets waarvan we getuige zijn geweest, met zoveel emotioneel gewicht dat we het aan niemand durven te vertellen. Iets dat verder gaat dan de gevestigde normen. Iets waarvoor we veroordeeld kunnen worden, in een hokje kunnen worden gestopt en ons enorm schuldig kunnen voelen.

Logischerwijs is wat er in de roman gebeurt onvergeeflijk, hoe je het ook bekijkt, maar ik wilde hierover nadenken: Hoeveel gewicht dragen we mee aan ons verleden en welke prijs betalen we ervoor?, zowel wij als de mensen om ons heen. En vooral hoe het alles beïnvloedt wat ons op ons pad overkomt.

• AL: Kun je teruggaan naar dat eerste boek dat je las? En het eerste verhaal dat je schreef?

TM: Toen ik klein was, hield ik niet zo van lezen. Deze hobby begon ongeveer tien jaar geleden. Maar ik denk met veel plezier terug aan de zomermiddagen waarop mijn moeder, toen ik nog een snotaap was, mij vermaakte door mij voor te lezen Platero en ik, door Juan Ramón Jiménez. Ik denk dat hij het is eerste herinnering die ik heb met betrekking tot literatuur in mijn leven.

Over het eerste verhaal dat ik schreef dacht ik dat het een van de korte verhalen was als huiswerk voor de cursus creatief schrijven die ik afgelopen zomer volgde. Maar mijn zoon werd een paar maanden geleden in een kofferbak gevonden een verhaal, gebonden en met illustraties, van wanneer Ik was tien of elf jaar oud. Ik denk dat dit mijn eerste literaire werk was.

Schrijvers en personages

• AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen. 

TM: Uiteindelijk zal ik een economisch akkoord moeten bereiken Javier Castillo, omdat ik hem in al mijn interviews steeds vermeld. De waarheid is dat ik houd van de manier waarop hij schrijft. Ik ontdekte het een paar jaar geleden, toen ene Sant Jordi, mijn dochter, tegen me zei: "Papa, laten we op de boekenbeurs een boek laten signeren door een auteur." Ze kende hem niet eens, maar ze wilde wel een foto van zijn vrouw, een invloed best wel beroemd. Ik aarzelde niet en we gingen hem ons laten tekenen. De dag dat het verstand verloren was. Later was dat zo mijn zoon die die eerste roman hebben gelezen en de rest die is gepubliceerd en gaf mij enthousiasme voor zijn manier van schrijven. 

Ik vind het ook erg leuk Juan Gomez-Jurado en natuurlijk, Albert Espinosa.

• AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren? 

TM: Ze fascineren mij. Antonia Scott en Jon Gutiérrez. Ik vind ze fantastisch vanwege de manier waarop ze zijn gebouwd. Vanwege de persoonlijkheid die beiden ons laten zien. Voor het doorbreken van stereotypen en voor hun eigenliefde. Voor hun kracht en intelligentie als mensen. Vanwege zijn veerkracht. Voor je doorzettingsvermogen. Vanwege de manier waarop ze elkaar helpen en ondersteunen om vooruit te komen, ondanks de tegenslagen.

Toni Molins Gebruiken en genres

• AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen? 

TM: Bij het schrijven ben ik erg methodisch. Ik houd ervan om alles goed beargumenteerd en vormgegeven te hebben voordat ik aan de tekst van mijn roman begin. Karakters gedetailleerd op het hoogste niveau. De plot samengevat van begin tot eind. De relevante gebeurtenissen met hun data en de personages die zullen ingrijpen. Ik heb altijd drie begeleidende documenten waarmee ik aan de roman werk.

Wat betreft de lezen, Ik doe het graag in de strand luisterend naar het geluid van de golven en de geur van salpeter. 

• AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen? 

TM: Meestal heb ik dat nodig veel rust en concentratie. Elke kamer die gesloten is en weg van de drukte, is voor mij prima. Ik moet mezelf isoleren om me op het verhaal te concentreren en verder te gaan.

• AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt? 

TM: Naast misdaadromans en thrillersMeestal lees ik boeken persoonlijke groei. Ik ben gepassioneerd door het functioneren van de menselijke geest. Ik informeer mezelf graag en vraag mezelf altijd af wat de redenen zijn voor het gedrag van de mensen om mij heen en die van mijzelf, vooral als we een beslissing moeten nemen.

• AL: Wat lees je nu? En schrijven?

TM: Ik ben aan het afronden Zwarte wolf, van Juan Gómez-Jurado.

In juli van dit jaar ben ik begonnen mijn tweede roman. Het is een verhaal dat alles omvat vier percelen op vier verschillende data, a priori totaal verschillend van elkaar, maar ze komen allemaal samen op een specifieke datum, met een gemeenschappelijke gebeurtenis en geven betekenis aan de gedachte die mij ertoe bracht deze te creëren. 

Is een nieuwe uitdaging voor mij, omdat het het gemakkelijkste zou zijn geweest om door te gaan met het verhaal van donkere stilte, maar ik wilde controleren of ik opnieuw een ander avontuur vanaf het begin. En ik ben ermee bezig. Ik hoop dat het volgende zomer klaar zal zijn.

Toni Molins — Huidig ​​panorama

• AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is?

TM: Voor degenen gevestigde schrijversAls ze de hoogste verkoopposities bekleden, denk ik "niet zo slecht", zoals jongeren nu zeggen. Hoewel we hen diepgaander zouden moeten vragen om hun indrukken uit de eerste hand te kennen. Zeker veel dingen zouden verbeteren.

Voor de beginnende schrijvers? Erg ingewikkeld zodat het publiek je leert kennen. Het aanbod is enorm groot en het is moeilijk om posities te beklimmen. Maar niemand heeft gezegd dat dit gemakkelijk zou zijn, dus moeten we onze mouwen opstropen en vechten voor onze werken, zodat ze een zo breed mogelijke verspreiding krijgen. 

• AL: Hoe vat u het culturele en sociale moment dat we ervaren op?

TM: Ik denk dat de technologie ruimtes dan de boekengangen als je een winkelcentrum binnenstapt, denk ik vanwege de noodzaak directheid om onze behoeften te bevredigen. Een videogame geeft onmiddellijke voldoening; een boek duurt langer.

Ik denk dat dat op scholen wel het geval isLezen moet meer worden aangemoedigd, maar op een speelse manier, niet als verplichting om een ​​vak te halen. Toch, nu ik me erin verdiep en deze wereld veel beter leer kennen, Ik ben verrast door het aantal mensen dat wel van lezen houdt en ons steunt zodat deze sector zichzelf blijft verduurzamen., avonturen bezorgen en emoties creëren bij lezers. Dus hartelijk dank aan iedereen die literatuur steunt vanwege de liefde voor lezen.