Zin van Agustín Fernández Mallo
In februari 2022 presenteerde de Spaanse schrijver en natuurkundige Agustín Fernández Mallo in Madrid zijn zesde roman, getiteld Het boek van alle liefdes. Het is een filosofische tekst waarvan de benadering de nadruk legt op liefde als het enige alternatief om de verergerde neergang van de XNUMXe-eeuwse samenleving te keren.
In de eerder genoemde presentatie Fernandez verklaarde aan: Europa Press (2022): “… het is een boek met een belangrijke poëtische lading. Maar liefde wordt niet op een geromantiseerde manier gezien, maar het is een poëtische lading omgeleid naar andere plaatsen”. Om dit te doen, duikt het in onderwerpen die verband houden met kunst, antropologie en wetenschap, ingelijst in een plot van "speculatieve fictie die essay bevat".
Analyse Het boek van alle liefdes
structuur
De tekst is samengesteld uit drie boeken die zijn vervat (en afgewisseld) in één enkele. Enerzijds is er het verslag van de momenten voor het einde van de wereld veroorzaakt door 'emokapitalisme' of het op de markt brengen van emoties. Op dit punt laat Fernández zien hoe bedrijven de eigen wensen van consumenten gebruiken om een wispelturige omgeving te creëren.
Bijvoorbeeld de auteur werkt een reeks micro-essays uit die tot doel hebben liefde op een abstracte manier te conceptualiseren en te onderzoeken. Om deze reden wordt een polyedrische benadering gemaakt van de oorsprong van dit gevoel (familie, romantische, religieuze, puur emotionele, psychologische gehechtheid)... Ten slotte wordt de anatomie van liefde onderzocht aan de hand van het gesprek van een paar.
Theoretiseren en conceptualiseren
Naarmate het verhaal vordert, stelt Fernández een reeks specifieke begrippen voor om de verschillende soorten liefde te beschrijven. Deze proefschriften gaan vergezeld van een combinatie van wetenschappelijke hypothesen met de studie van artistieke werken. Evenzo worden de technologieën die in de XNUMXe eeuw opkwamen gecombineerd met de erfenis van klassieke en voorouderlijke culturen.
Zo verschijnen onder andere termen als "kaakliefde", "antropoceenliefde", "snel ouderwetse orgasmeliefde" of "gekristalliseerde liefde". parallel, de schrijver is van plan om elk van deze concepten af te bakenen door middel van poëtische verhandelingen aangevuld met korte conclusies verkregen na toepassing van wetenschappelijke methodologieën.
liefde door religie
Volgens Fernández is de meest voorkomende opvatting van mensen over liefde die welke in verband is gebracht met religie. Daarom is het heersende idee is het resultaat van een samensmelting van morele voorschriften, culturele uitingen en sociaal gedrag generaties doorgegeven sinds mensenheugenis.
Deze perceptie leidt tot de vereenvoudiging van de liefde in taal en zelfs tot de vulgarisering ervan. Dat is het geval met het gevoel dat wordt uitgedrukt ten opzichte van niet-menselijke elementen (huisdieren, auto's, een huis, een land, een atmosferisch fenomeen)... Aan de andere kant, de kunstwerken van de grote meesters van de geschiedenis hebben de kracht om de verschillende aspecten van liefde te vergroten.
Tekens
Aan het einde van elke sectie, Fernández onthult vooruitgang in de ervaringen van een stel uit Montevideo die op vakantie is in Venetië. De aanvankelijk beperkte rusttijd wordt echter verlengd wanneer de echtgenoot besluit in de Italiaanse stad te blijven. Daar worden ze vergezeld door een man met surrealistisch gedrag en een spookachtige afgezant.
Ondertussen is de mensheid getuige van een soort apocalyps (een aspect dat de auteur niet echt veel dramatiseert). Dan, de dwingende omstandigheid precipiteert de meest oprechte bekentenis van gevoelens van de kant van de man en de vrouw.
liefde en technologie
De rol van sociale netwerken in de huidige dynamiek van liefde is een van de meest interessante onderwerpen in het boek. Volgens Fernández is er een "statistische liefde" die wordt bepaald door de algoritmen van digitale platforms. Daardoor worden mensen niet verliefd op andere mensen, maar op veel data die te maken hebben met de - eerder verzamelde - voorkeuren van de gebruiker.
Met betrekking tot dit onderwerp gaf de Spaanse schrijver het volgende aan: "Dat verandert de manier van relateren en de manier om het waar te nemen totaal, of het zou het moeten veranderen, het zou bepaalde houdingen moeten veranderen en andere zorgen hebben... De Facebook-vriend is een statistische vriend, want wat je ziet is de wiskundige mix van de gegevens van een persoona" (Cultuurplein, 2022).
Over de auteur, Agustin Fernandez Mallo
Agustin Fernandez Mallo
Familie, jeugd en jeugd
Agustín Fernández Mallo is een inwoner van La Coruña (1967). Hij groeide op in een gezin uit de hogere middenklasse met een huis vol boeken. Hierover zei hij later dat zijn ouders niet veel aandacht aan de roman gaven in vergelijking met de poëzie en op de proef. Ook, de vader, dierenarts van beroep, las veel wetenschappelijke tijdschriften.
Om deze reden is het respect dat Fernández toont voor de natuur en dieren niet verrassend. Even, de rouw om het verlies van de in 2012 overleden vaderfiguur komt tot uiting in de gedichtenbundel Niemand zal hetzelfde worden genoemd als ik (2015). In dit verband zei de Spaanse auteur in een interview met Jorge Carrión de Schrijf op (2020):
“De dood is het enige waar de mens niet aan went. Hoewel we paradoxaal genoeg weten dat dit het enige is dat altijd wordt herhaald”.
Een zeer veelzijdige maker
Terwijl Agustín Fernández zijn graad in Exacte Wetenschappen aan de Universiteit van Compostela afrondde, begon hij met drummen in jeugdmuziekbands. In deze betekenis, Fernández verklaarde dat de filosofie van punkmuziek hem in zijn jeugd veel interesseerde. Specifiek vanwege radicale esthetiek - maar niet vernietiger-gebaseerd op de zoektocht naar de oorsprong van dingen.
Een ander element geëxtrapoleerd uit de “punk”-teksten is de slogan «doe het zelf" (doe het zelf). In overeenstemming hiermee wijst de Iberische natuurkundige op de noodzaak om "de klei met mijn handen aan te raken" om zijn eigen "organische werelden" te genereren. Volgens die methode Fernández maakt het ontstaan van unieke metaforen mogelijk samen met de esthetische experimenten van singuliere werkelijkheden.
Geschreven werk
Tijdens zijn jeugd Fernandez hij las ijverig auteurs als Jorge Luis Borges, Boris Vian of Charles Bukowski, onder andere. In het jaar 2000 begon hij naam te maken in de literatuur nadat hij de definitie "postpoëtische poëzie" had bedacht, verwijzend naar de link tussen kunst en wetenschap. Deze term werd formeel gepubliceerd in het essay napoëzie. Naar een nieuw paradigma (2009).
Hoewel het bekendste geschreven werk van Fernández ongetwijfeld de verhalende trilogie is Nutella, door critici beschreven als een "narratieve reconstructie van het Spaans". Tot de datum, de Galicische schrijver heeft zes dichtbundels, zes romans en twee essays gepubliceerd. nog, dicteert workshops en is gevestigd in Palma de Mallorca met zijn partner, de cultuurjournalist en leraar Pilar Rubí.