De tong van vlinders

"De taal van vlinders" is een van de 16 verhalen die zijn opgenomen in de compilatie van verhalen van de Galicische essayist, dichter en journalist Manuel Rivas. Het is oorspronkelijk in het Galicisch geschreven en door de auteur zelf in het Spaans vertaald. Het verhaal gaat over de vriendschap van een verlegen zesjarige jongen met zijn onderwijzeres in een bescheiden stadje in Galicië in 1936, net voor de burgeroorlog.

Sinds de publicatie in 1995, Het werd vermeld als een van de beste werken geschreven in de Spaanse en Galicische taal. Sommige critici beschouwen het zelfs als een van de meest originele stukken van het genre in de universele literatuur. Het "prestige" nam nog meer toe nadat de verfilming, geregisseerd door José Luis Cuerda, in première ging op het filmfestival van San Sebastián in 1999.

De auteur

Manuel Rivas is een van de belangrijkste personages in de Galicische literatuur. In 2009 werd hij onderdeel van de Koninklijke Galicische Academie en in 2011 kende de Universiteit van A Coruña hem de onderscheiding Doctor Honoris Causa toe. Ondanks dat het een journalist is van beroep, is erin geslaagd zijn facet van "nieuwsman" te combineren met een onvermoeibare pen voor poëzie, essays en verhalen.

Hij werd geboren in A Coruña op 24 oktober 1957. Op 15-jarige leeftijd verdiende hij al de kost als journalist en schreef voor de krant Het Galicische ideaal. Na het afronden van de middelbare school verhuisde hij naar Madrid om informatiewetenschappen te studeren. Kort daarna sloot hij zich aan Teima, het eerste weekblad dat volledig in het Galicisch is gepubliceerd. Momenteel werkt hij samen met verschillende gedrukte media, waaronder de krant El País.

Milieuactivist

Behalve dat hij zich toelegt op het schrijven vanuit verschillende invalshoeken, is Rivas een vooraanstaand milieuactivist. In 1981 nam hij deel aan een expeditie naar een Atlantische loopgraaf waar nucleair afval werd gedumpt. Dat protest eindigde met het verbod van de Internationale Maritieme Organisatie om oceaanbodems te gebruiken als begraafplaats voor atoomafval.

Als gevolg van de "Prestige-ramp" - een olieschip dat in 2002 voor de kust van Galicië zonk - leidde tot de oprichting van het burgerplatform Nooit meer. ook, is een van de oprichters van Greenpeace, Spain Chapter en zijn werk is erkend door instellingen zoals Amnesty International.

Dat je van me houdt (Naam van het werk in het Galicisch)

U kunt het boek hier kopen: Wat wil je van mij, liefje?

Wat wil je van mij, liefje? is een compilatie van 16 verhalen met een gemeenschappelijk thema: liefde. Het is een gevoel benaderd vanuit verschillende perspectieven, met een zeer breed bereik dat (bijna) alle variaties die onder de term vallen, kan bevatten. Het laat zelfs geen onderwerp weg, dat - in goede of in slechte tijden - even essentieel is: liefdesverdriet.

Rivas, actief in de poëzie en het verhaal uit het einde van de jaren 60 bereikte zijn definitieve wijding met deze titel. Zijn eerste boek was de roman Het timmermanspotlood (1988); winnaar van meerdere prijzen en door Antón Reixa naar de bioscoop gebracht. Later bracht hij nog een compilatie van verhalen uit: Een miljoen koeien (1990), een gewaagde mix van moderne lyriek met vrije compositiepoëzie.

"De tong van vlinders"

U kunt het verhaal hier kopen: De taal van ...

"De tong van vlinders" is de tweede van de verhalen die zijn opgenomen in Wat wil je van mij, liefje? Het eerste verhaal geeft de publicatie zijn naam. Het is een buitengewoon eenvoudig verhaal op structureel niveau. Daarin wordt de meest kinderlijke fantasie van een zesjarig jongetje precies en bijna onmerkbaar aangevuld met een uitgebreid journalistiek rapport. Bovendien werden geen details aan het toeval overgelaten.

Daarom het werk verdicht veel informatie in een paar pagina's (10). Ondanks dat je niet in beschrijvingen verdiept - de auteur heeft er geen tijd voor - is het heel goed mogelijk om je in 1936 op het platteland van Galicië te vestigen. Om deze reden is het mogelijk om alle aroma's van de natuur in te ademen, de texturen van de bomen te voelen, aan te raken de struiken, beklim de Sinai "en zie zelfs de tong van de vlinders."

Een hoofdrolspeler om mee te huilen

Identificatie met de mus, de hoofdrolspeler in het verhaal, is eenvoudig. Dan voelt de lezer uit de eerste hand zijn angst om naar school te gaan vanwege de angst die de vader bij de leraren heeft ingebracht. Nou, zogenaamd, leraren "hit." Het verhaal is zo goed gedaan dat de kijker bijna de stank van urine kan waarnemen wanneer angst ervoor zorgt dat het kind de controle over zijn sluitspier verliest.

En ja, degene die leest, als hij zich goed in de brieven verdiept, is degene die het kleintje vergezelt als hij - beschaamd - wegrent nadat hij in zijn broek heeft geplast voor zijn klasgenoten. Maar later kalmeert alles dankzij het geduld en de vriendelijkheid van Don Gregorio, de leraar met het gezicht van een "pad". Het laatste is een personage met een enorm vermogen om kennis over te dragen, een kwaliteit die omgekeerd evenredig is met zijn onaantrekkelijke uiterlijk.

Een verhaal waarvan je al weet hoe het afloopt

Don Gregorio is een Republikein, net als de vader van de jongen. Daarom is het niet moeilijk om de gevolgen te raden als ze hun ware politieke idealen niet verbergen wanneer de rebellen een einde maken aan het bestaan ​​van de Tweede Spaanse Republiek.

De eerste buigt niet. De tweede, vernederd, verdedigt luidruchtig dingen waarin hij niet gelooft. In zijn wanhoop om zichzelf te redden, sleept hij zijn onschuldige zoon, die de feiten niet zo goed begrijpt, maar voelt dat alles verkeerd is. Uiteindelijk wordt schoonheid weggevaagd door barbarij. Hoewel de hoofdrolspelers van het verhaal het niet weten, begrijpen de lezers wel dat de vroegere "naïviteit" nooit meer zal terugkeren.

De verfilming

Met een script dat zijn eigen medewerking had Manuel Rivas, de bewerking door José Luis Cuerda explodeert figuurlijk (in de goede zin van het woord). Tot op het punt dat Deze film is geclassificeerd als een van de beste die in Latijns-Amerika is geproduceerd in de hele geschiedenis van de zevende kunst.

In feite de film won de prijs voor het beste bewerkte scenario tijdens de XIV-editie van de Goya Awards. Degenen die dit verhaal nog niet hebben kunnen lezen, zijn op tijd. Waarom? Nou, het duurt maar ongeveer 10 minuten om naar de Galicische weiden te reizen en, in de eerste persoon, "De taal van de vlinders" te bewonderen.