Vicky Baum. Verjaardag van zijn overlijden. enkele romans

Vicky Baum, productieve en zeer populaire Oostenrijkse romanschrijver, overleed vandaag in 1960 in Hollywood met 72 jaar. Mogelijk bevinden zich in veel huizen met lezers die al op leeftijd zijn, enkele van zijn werken samengestelde delen of paperbackeditiesAls Gran Hotel, de bekendste titel, die net als vele andere verfilmd werd. En het is dat tijdens de eerste helft van de vorige eeuw ze waren buitengewoon populair. Dat succes was echter niet voldoende reden om het altijd als een ‘kleine’ auteur te beschouwen, en nu wordt het nauwelijks opnieuw uitgegeven. Daarom wil ik haar vandaag herdenken met een Ik bespreek zijn figuur en enkele van zijn romans.

Vicky Baum

Hedwig Baum, dat heette, begon de zijne zeer late literaire carrière, ondanks het feit dat ze van kinds af aan dol was op literatuur. Maar haar vader was er fel op tegen dat ze zich aan het schrijven wijdde, omdat hij zei dat het nutteloos was en haar aanmoedigde een muzikale carrière na te streven die ze uiteindelijk achter zich liet, maar geen literaire.

Zodra de jaren twintig begonnen, had Vicki Baum geschreven weg naar scène, een roman die zich afspeelt in het conservatorium en de grote theaters van Wenen, die hij in zijn jeugd had gekend. werd gepubliceerd met Ulstein, destijds de grootste Europese uitgeverij, waarvoor ze als redacteur werkte.

Maar pas in 1928 werd ze beroemd met Helene Willfur, scheikundestudent, een korte roman waarvan de hoofdrolspeler het prototype is van de 'nieuwe vrouw' van het Duitsland van de Weimarrepubliek: onafhankelijk en opgeofferd om succes te behalen in haar beroep en zelfs in staat om het moederschap alleen onder ogen te zien. Maar laat het niet achter romantiek en heeft een onconventioneel liefdesverhaal, dat de persoonlijke zegel van de auteur en mogelijk de sleutel tot het verkoopsucces van het werk.

Vicki Baum – Romans

Grand Hotel

Het jaar daarop publiceerde hij de roman die zijn leven zou veranderen: Grand Hotel, Met een idee dat in de loop van de tijd is herhaald veel literaire en cinematografische werken of televisieseries: die van het acclimatiseren van de plot en karakters van alle omstandigheden in a hotelvestiging, waar hun levens en handelingen elkaar in korte tijd kruisen.

Deze roman, dat was bestseller van die tijd werd het eerst aangepast aan het theater en vervolgens aan de bioscoop in 1932 met een met sterren bezaaide cast als Greta Garbo, John Barrymore en Joan Crawford. Het was dankzij dit succes dat Vicki Baum voor het eerst de Verenigde Staten bezocht en uiteindelijk de titel behaalde Amerikaanse nationaliteit in 1936.

De gebeurtenissen in het Grand Hotel vormen geen volledige, duidelijke en gedefinieerde menselijke bestemming, omdat ze niet meer zijn dan delen, fragmenten, flarden van het leven. In de gesloten kamers leven onbeduidende of opmerkelijke mensen, individuen die opstaan, anderen die vallen... daar leven vreugde en tegenslag, catastrofes en triomfen, gescheiden door een scheidingswand. De draaideur draait en wat er tussen aankomst en vertrek gebeurt vormt nooit een geheel. Misschien zijn er aan de andere kant geen volledige bestemmingen in de wereld, maar alleen iets soortgelijks: preludes die geen gevolgen zullen hebben, ontknopingen die niet worden voorafgegaan door een proloog. Wat het resultaat van toeval lijkt te zijn, wordt vaak door de wet beheerst.

Grand Hotel

Meer titels

Vanaf dat moment bleef hij romans publiceren die zich ook afspelen in de wereld van theater, dans en muziek De carrière van Doris Hart. of binnen wat mannen nooit weten om het verhaal te vertellen van een Amerikaanse zakenman die inbreekt in het ogenschijnlijk vredige huwelijk van een Berlijnse rechter en een jonge vrouw van wie iedereen denkt dat ze zwak en ziek is.

Dalmonte arriveerde in oktober in New York. Doris betaalde de tweehonderd dollar en de test duurde bijna drie uur. Juist bij die gelegenheid had zijn heesheid zijn maximum bereikt en waren de ademhalingstechnieken van de Salvatori en Dr. Williams nutteloos. Onder zijn nieuwe pak voelde hij het zweet in de vorm van draden over zijn rug lopen. Zijn paradepaardje, de Rossini-aria, heeft hij niet kunnen zingen. Dalmonte liet haar alleen maar noten zingen die zwak klonken als ademhalen.

De carrière van Doris Hart

Sjanghai hotel, al eind jaren dertig gepubliceerd en overwogen zijn beste roman, is het product van een reis naar China waar de auteur een reis maakt monumentaal portret van de samenleving en cultuur van die stad, in een tijd van grote golven van Europese immigratie en met de Chinees-Japanse oorlog op de achtergrond.

Tussen 40 en 50 60 Hij bleef titels publiceren zoals Marion, De engel zonder hoofd (alleen een uitstapje naar de historische en avonturenroman), hotel berlijn, De laatste dag, Een diamant in de modder, Geheim Oordeel en nog een aantal. Hij schreef ook een autobiografie en korte verhalen, waarvan sommige werden gepubliceerd in werken als de kustwacht.

Kort gezegd

wat vicki baum verdient het om herontdekt te worden.

Bron: epdlp