Fotografie: met dank aan de auteur.
Julia San Miguel Ze komt uit Madrid en studeerde Spaanse filologie aan de Complutense Universiteit. Ze combineert haar werk als manager in Correctie van teksten met schrijven. Hij volgde literaire workshops en publiceerde voor uitgeverijen als Kalandraka, SM, Bruño en Edebé. Nu presenteert Dertien kaarsen in de slaapkamer. In deze interview Hij vertelt ons over haar en nog veel meer onderwerpen. Jij ik waardeer de tijd en vriendelijkheid die eraan is besteed.
Julia San Miguel-Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Je eerste roman is getiteld Dertien kaarsen in de slaapkamer. Wat vertel je ons daarin?
JULIA SAN MIGUEL: Het is een nadenken over hoe kwetsbaar we kunnen worden. Toen ik het schreef, waren er in Europa geen oorlogsgebeurtenissen in de buurt. De oorlogen brachten ons heel ver weg en we dachten dat we veilig waren. De realiteit heeft ons geleerd dat dit niet het geval is. Maar ondanks de verschrikkingen, het geweld, alle historische gebeurtenissen, uit heden en verleden, die we al kennen en hun verschrikkelijke gevolgen, Ze blijven ons een heroïsche aard verkopen die fascinerend is. en die fascinatie wordt doorgegeven aan onze kinderen.
Er is een toegeeflijkheid Absoluut tegenover alles wat ermee te maken heeft oorlogszuchtig, en er zijn bijvoorbeeld speelgoedgeweren, ook al zijn het waterpistolen, en actievideogames. Laten we niet vergeten dat in deze sector, die zo populair is onder adolescenten en pre-adolescenten, dit percentage tussen 78 en 11 jaar 14% bedraagt.
In deze roman, als fictie, sommige kinderen van amper twaalf jaar gaan soldaatje spelen, waarbij we uit de eerste hand enkele van de bloedigste oorlogsgebeurtenissen uit de geschiedenis meemaken. In werkelijkheid zijn er in onze wereld, vandaag de dag, op dit moment kindsoldaten aan de frontlinie. En dat is geen spel. We kunnen niet de andere kant op kijken en ons niet verantwoordelijk voelen.
We moeten al het mogelijke doen om een betere wereld te bouwen. Dertien kaarsen in de slaapkamer Het is een boek dat we misschien allemaal moeten lezen. Is een gecompromitteerde roman. Een kleine poging om het bewustzijn te vergroten en ons ervan bewust te worden dat we waarden moeten blijven verdedigen die ons ertoe brengen een betere wereld op te bouwen. En bij onze kinderen leeft de hoop dat dit het geval zal zijn.
vroeg
- AL: Kun je je een van je eerste lezingen herinneren? En het eerste verhaal dat je schreef?
JSM: Het eerste wat ik me herinner zijn niet de lezingen, maar de verhalen die mijn grootmoeder mij vertelde. Prachtige, gruwelijke verhalen die ik nooit beu word om avond na avond te horen voordat ik in slaap val. Soms weinig, hij vertelde me over de oorlog, zo, zonder enige verdere kwalificatie. Oorlog. En die pijn die tot uiting kwam in de verdriet van zijn grijze ogen staat ook in Thirteen Candles in the Bedroom.
Als ik aan mijn eerste lezingen denk, zou dat zo zijn De vijf en Malory Towers, beide series van Enid Blyton. Ik vond het geweldig. Nu, met perspectief, zie ik dat ze de antithese zijn van mijn roman.
En dan is er Jules Verne en de volledige verzameling geïllustreerde exemplaren Bruguera. En de strips, die hij ruilde bij de plaatselijke kantoorboekhandel. De verhalen van Lulu, Rompetechos, Mortadelo en Filemón, Zipi en Zape, De Gilda Sisters… Een wondere wereld waar ik leerde door de nauwgezette ontleding van zulke kleurrijke karakters.
En van mijn eerste romans was en is een van mijn favorieten nog steeds: De Zwitserse Robinsons, door Johann David Wyss. Ik ben nog steeds aan de kust van dat eiland en vraag me met spanning af wat de zee ons vandaag zal brengen.
Degene die geen geluk had, was mijn eerste schrijven. A gepassioneerd liefdesverhaal, waardig de beste roman van Corín Tellado. Ik was nog geen tien jaar oud. Ik keek ernaar uit om je het te lezen en mij je mening te geven. Ik liet het over aan mijn neven, ouder dan ik, die mij natuurlijk niet serieus namen en het verloren. Het was een goed werk. Ik heb ze nog steeds niet vergeven.
Schrijvers en personages
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
JSM: Moeilijk. Waarom bij één of meerdere verblijven? Elke levensfase brengt ons op het pad naar de schrijvers die we op dat moment nodig hebben om ons te begeleiden en te onderwijzen. Je zou kunnen zeggen dat zij degenen zijn die voor ons kiezen, en niet voor ons. In mijn puberteit bijvoorbeeld Miguel Hernández en Maan expert. Of Cortazar en De geheime wapens. Zonder te vergeten Antonio Machado y Tijdelijke afbeelding voor Miguel Delibes. En ik ontdekte nog niet zo lang geleden het fascinerende Isaac Bashevis Singer. en mijn geliefde Gloria Fuertes, die altijd bij mij is.
Onder de lezingen die het schrijven van deze roman hebben beïnvloed, zou ik de nadruk willen leggen Johny pakte zijn geweer, door Dalton Trumbo; De jongen in de gestreepte pyjama, door John Boyne, en Morgen als de oorlog begint, door John Marsdan. Zijn herinnering blijft mij beïnvloeden.
- AL: Welk literair personage had je graag willen ontmoeten en creëren?
JSM: Ik had graag alle mensen willen ontmoeten Mujeres die hij in zijn geschriften vastlegde Benito Pérez Galdós. En creëer een vrouwelijke figuur met die vitale en dramatische kracht die in elk van hen zat.
Julia San Miguel - Gebruiken, genres en projecten
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
JSM: Ik schrijf graag op de computer. In eerste instantie leek het onmogelijk en ik verzette me. Ik had blanco pagina's altijd met de hand gekrabbeld, of door te typen op mijn onafscheidelijke Maritsa 13-typemachine. Ik kan niet schrijven als ik het computerscherm niet voor me heb. En ja: als de muzen dicteren, moet je alles achterlaten en beginnen met schrijven, hoe laat het ook is.
Als het zo is lezen, vind ik altijd leuk op papier. Zoals José Emilio Pacheco zei: je moet het boek voelen, aanraken en ruiken.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
JSM: Zoals ik al zei, tijdens het schrijven is dat zo muzen welke Ze leggen de plaats en tijd op. Maar ja, zoals Virginia Woolf beweerde, ik heb een eigen kamer schrijven. Een boekenplank achter mij vol met goede literatuur. Een raam aan mijn linkerkant vanwaar ik een oude dennenboom zie waar duiven nestelen. En aan mijn rechterkant, Pizpi, A galguita bruine kleur, en Maximaaleen teckel gitzwart, die de hoofdrolspelers zijn geworden van mijn volgende verhalen.
Om van een goed boek te genieten, doe ik dat graag in de middag, als de taken van de dag klaar zijn. De tijd is dan alleen voor mij, en voor dat verhaal dat mij bedriegt en ervoor zorgt dat ik mezelf erin verlies.
goederen
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
JSM: Ik hou van schrijven en ik hou van lezen. Elk genre correspondeert, zowel bij het schrijven als bij het lezen, met een specifiek moment in je leven. Ik sluit niets uit. Ik leer met ze allemaal.
Ik blijf er graag mee experimenteren verhalen en gedichten kinderen. Ze zijn zo moeilijk en zo lonend dat ik de uitdaging erg motiverend en leuk vind. Er is geen vooraf bepaalde leeftijd. Alleen het moment waarop je weet hoe je moet genieten. De poëzie Het helpt mij mijn emoties te kanaliseren. Hij kort verhaal Het is van complexiteit gemaakt avontuur. Theater is mijn passie. Een column in de krant, zoals ik al ruim vijftien jaar schreef 19-district, Verhalen van mijn buurmanis bijvoorbeeld een constante alertheid op het dagelijks leven.
Onze projecten
- AL: Wat lees je nu? En schrijven?
JSM: Ik ben aan het lezen De naamloze vrouw, door Vanessa Monfort. De figuur van María de la O Lejárraga en het literaire werk, vooral theater, dat ze deed in de schaduw van haar echtgenoot, Gregorio Martínez Sierra. De anonimiteit van vrouwen, hun onzichtbaarheid, maakt het zo noodzakelijk dat wij hun rechtmatige plaats blijven opeisen.
Voortbordurend op mijn interesse in theater, ben ik thet afronden van de aanpassing van de roman aan het podium Ik werd verliefd op een masker, van de Nationale Illustratieprijs José Ramón Sánchez, de fictieve biografie van de legendarische acteur Lon Chaney, 'de man met duizend gezichten'. Een hele uitdaging waarvan ik hoop dat José Ramón tevreden is met het resultaat. Ik hoop dat we het stuk ooit op het podium zien!
Dit project ben ik gecombineerd met een andere jeugdroman die ook, metaforisch, het probleem behandelt van vrouwelijke genitale verminking Het is getiteld Atamani's glimlach, als eerbetoon aan Aminata, een zeer moedige vrouw die een stem heeft gegeven aan dit ernstige en tegelijkertijd zo verzwegen probleem.
Julia San Miguel – Huidig panorama
- AL: Hoe denk je dat de uitgeverswereld er in het algemeen uitziet?
JSM: De uitgeverswereld heeft het de laatste tijd niet zo gemakkelijk en zal zichzelf opnieuw moeten uitvinden. Dat is geen probleem. Het is niet goed om stil te staan.
Er is nog steeds veel lezers, veel culturele bezorgdheid, hoewel het ons soms lijkt alsof technologie alles binnendringt. Het is tijd om naar jonge mensen te kijken en ervan te leren. Van zijn filosofie. Van jouw levensstandaard. Dat vind ik erg leuk, dankzij hen ontstaan er nieuwe uitgevers. Klein, maar met ambitieuze en zeer goed gedefinieerde projecten.
- AL: Hoe ga je om met het huidige moment waarin we leven?
JSM: Ik ga niet ontkennen dat dit zorgwekkend is. Als onze ethische waarden in gevaar blijven, vind ik de toekomst ontmoedigend. Ik ben bedroefd door de waargenomen intolerantie, het machtsmisbruik en de manipulatie waaraan we worden blootgesteld.
Ik hoop alleen dat we dat vroeg of laat wel zullen kunnen ontwaken uit die hypnotische toestand dat maakt ons zo kwetsbaar. Het is onze plicht om dit te helpen verwezenlijken. Daarom zijn romans zo noodzakelijk, zoals bijvoorbeeld Dertien kaarsen in de slaapkamer.