Jorge Manrique, een van onze meest vooraanstaande dichters uit het begin van de literatuur en een man van wapens, overleden een dag als vandaag van 1479 toen ik vocht voor Isabel de katholiek in zijn dynastieke oorlog tegen Juana la Beltraneja. Hij werd begraven in het klooster van Ucles.
Ongeveer veertig composities van zijn poëtische werk zijn bewaard gebleven en de meest bekende zijn de Coplas naar de dood van zijn vader. Vandaag gedenken we hem met een selectie van andere gedichten.
Jorge Manrique - Geselecteerde gedichten
Die jou zo graag wil zien
I
Wie wil je zo graag zien,
mevrouw, zonder u te kennen,
wat zal hij doen nadat hij je ziet,
toen ik je niet kon zien?
II
Grote angst heeft mijn leven
om naar je aanwezigheid te kijken,
Nou, liefde in je afwezigheid
hij verwondde me met zo'n wond;
ook al is het gevaarlijk,
blij je te ontmoeten,
en als ik sterf omdat ik je zie,
mijn overwinning zal zijn om jou te zien.
songs
Wacht niet lang, dood, ik ga dood;
kom, want ik woon bij je;
hou van mij, omdat ik van jou hou,
dat hoop ik met uw komst
heb geen oorlog met mij.
Vreugdevolle levensremedie
er is geen manier,
vanwege mijn ernstige blessure
het komt uit zo'n deel
Wat is voor jou de enige remedie?
Kom dan hier, aangezien ik sterf;
zoek mij, want ik volg je;
hou van mij, omdat ik van jou hou,
en met uw komst hoop ik
heb geen leven met mij
Waarom kuste zijn vriend hem terwijl hij sliep?
Je hebt verraad gepleegd
Nou, je deed me pijn, slapend
van een wond die ik begrijp
dat zal een grotere passie zijn
het verlangen van een ander
pijn zoals je me gaf,
dat doet geen pijn of slecht
noch kwaad dat je me hebt gedaan.
ik vergeef mijn dood;
maar met zulke voorwaarden,
hoe zit het met dergelijk verraad
bega elke dag duizend;
maar allemaal tegen mij
want op deze manier
Ik vind het niet leuk dat er weer een sterft
Nou, ik heb het verdiend.
Wie was er niet aanwezig...
Wie was niet aanwezig,
heb geen vertrouwen in vertrouwen,
omdat ze vergetelheid en ontroering zijn
afwezigheidsvoorwaarden.
Wie wil er geliefd worden
werk om aanwezig te zijn,
dat zodra hij afwezig is,
zo snel zal het vergeten zijn:
en alle hoop verliezen
die niet aanwezig was,
omdat ze vergetelheid en ontroering zijn
afwezigheidsvoorwaarden.
Tapia
afwezigheid kan veranderen
liefde in een ander verlangen,
maar niet dat het macht heeft
doen vergeten
omdat ik cativo ben
van een dame die ik niet zie,
Ik heb zo'n nieuw verlangen
Ik weet niet hoe ik leef.
En om dit te denken
dat afwezigheid liefde verandert,
maar niet dat het macht heeft
te kunnen vergeten
Aan een heel mooie dame
Zachte dame, heel mooi,
in wie zoveel genade past,
die je deed prijzen,
dat mijn taal niet meer durft
hij weet het ook niet.
En dan mooie naam
Hij maakte je tot een juweel
wie durft behalve die ene
wiens machtige hand
wat heeft hij met jou gedaan?
Vergelijk dat de rijke febrería
wie het maakt, is degene die het glazuurt,
Nou, schoonheid zo lang,
wie kweekt het
dus zonder meer
En als iemand hier wil
te denken dat hij je wil prijzen,
ga je zien, en als ik je zie,
als ik klaar ben met naar je te kijken
Hij zal alleen weten hoe hij je moet aanbidden.
Want ook al trek ik een gezicht
in perfectie de schilder,
heeft altijd wat angst
dat hij het zou doen, als hij keek,
Veel beter.
maar wie heeft je opgevoed
is hier niet bang voor,
want in al je gebaren
de figuren die hij schilderde
grote vriendelijkheid betoonde hij hen.
Einde Dus ik vind die God
en zijn glorieuze moeder
ze brachten niet zo kostbaar op
schoonheid zoals jij
niet zo mooi
En zoveel perfectie
ze gaven je zonder verschil,
tot uw grote excellentie
Ik schrijf tot slot:
"God maak je lied."
In een dodelijke zweer...
I
In een dodelijke zweer,
ongelijk,
wie is er aan de sinistere kant,
je weet later welke
is de loyale
dienaar en minnaar;
omdat jij het deed
voor mij na verslagen
in de charme
dat u, dame, heeft gewonnen
toen ik verdwaalde
en jij liefste
II
deze trieste strijd
wat wil je
mijn tong verkondigt al,
je moet het zien
en creëert het
uw genade zonder twijfel;
want mijn wil is geloof,
en wie aan iets in hem twijfelt,
ik zou twijfelen
in twijfel dat bepaalde ik weet
die nooit worden gered
van ketterij.
III
omdat ik grote angst heb aangenomen
en pas op
van je kleine geloof,
hierdoor ben ik te laat gekomen
om je eerder te laten weten
de oorzaak van dit feit:
hoe zijn mijn passies geweest
geleden;
dus tevreden zijn,
zouden mijn redenen moeten zijn
goed geloofd.
IV
Mevrouw, waarom zou dat zijn?
erg verkwistend
al mijn genoemde reden,
als de twijfel niet bevalt
met je gids,
wat discretie wordt genoemd;
als in het niet langer twijfelen,
nou het is waar en zeer waar
wat ik schrijf,
voordat je me zoveel helpt,
dat ik zeker dood ben,
levend.
V
KABEL
Nou, is dit een ervaring?
die je al kent
dit geluk,
voor het niet geven van een geloof,
er is geen reden om leven te nemen
en doden.
Bron: Cervantes Virtuele Bibliotheek