छायाचित्रण: (सी) मारियोला डेझ-कॅनो. पोर्टोमॉयर बीच. Bueu. पोंतेवेद्र वस्तीचा दक्षिण किनारा.
आज आहे गॅलिशियन साहित्य दिन, परंतु सद्य परिस्थितीने इतरांप्रमाणेच हा उत्सव यावर्षी पुढे ढकलला आहे. द रिअल mकडमीया गेलेगा यांनी पुढे ढकलले त्याच्यासाठी हे विलक्षण पूर्ण सत्र 31 ऑक्टोबर. त्या महिन्यात नियोजित कृत्ये फेरोलन बौद्धिक समर्पित रिकार्डो कारवाल्हो कॅलेरो. पण इथे मी करीन निवड de कविता 4 गॅलिशियन लेखकांचे: केझर अँटोनियो मोलिना, ब्लान्का आंद्रेयू, कार्लोस ओरोझा y मिगुएल डी'ऑर्स.
सीझर अँटोनियो मोलिना
ला कोरुआनाकडून, ते आहे लेखक, अनुवादक, विद्यापीठाचे प्राध्यापक, सांस्कृतिक आणि राजकीय व्यवस्थापक कोण होते सांस्कृतिक मंत्री 2007 ते 2009 दरम्यान.
Soufrière
थरथरणे
काल पहाटेपासून खडक व राख.
उकळत्या चिखल. बॉयलर. समुद्र.
तारांच्या आरशात पीडित स्वप्न,
दुपारच्या सुरुवातीच्या वेळेपर्यंत फ्रॅक्चर झालेल्या जहाजांचा
निवारा ओठांची अफवा
विदाईच्या या महिन्यात कोणास चुंबन घ्यावे हे माहित नाही.
आणि लवकरच पाऊस, वारा, गारा पडले
आमच्या कंटाळलेल्या घरांच्या धान्यासारखे.
कबूतरची उड्डाण शंभर मीटर उंच,
जखमी झालेली राख.
आणि आधीच हिवाळा fumaroles द्वारे कठोर.
आणि उकळत्या चिखलसह शब्द
मृत नद्यांच्या बेबंद फरातमध्ये.
आणि सिटॅनियस पुन्हा मेणबत्त्या उघडतात.
आणि गीझर रंगीबेरंगी कारंजेांसारखे पेटले.
आणि रात्रीच्या मेलच्या निकडीने बाह्यरुप असलेल्या स्टीममधून बाहेर पडा.
ब्लान्का आंद्रेयू
कॉरुएस्सा, फ्रान्सिस्को उंब्रल मध्ये तिची ओळख तिच्या कारकीर्दीची ओळख असलेल्या साहित्यिक वर्तुळात दिली कविता वर्षांचा 80, ज्यासाठी त्याने अनेक पुरस्कार जिंकले. जुआन बेनेटची पत्नीविधवा झाल्यानंतर त्यांनी सार्वजनिक जीवनातून निवृत्ती घेतली. ही त्यांची सर्वात प्रतिनिधी कविता आहे.
माझे प्रेम
माझ्या प्रेमा, माझे व्हिट्रिओल तोंड पहा
आणि माझे आयओनिन हेमलॉक गले,
तुटलेली पंख असलेले तुकडे पहा ज्यामध्ये घर नसते आणि मरण येते
रिम्बाउडच्या थाईमच्या वाळवंटातून
दिवसाची मळमळणारी नाती यासारख्या झाडे पहा
पाणी रडत आहे.
हे मी एप्रिलच्या सपाट तासात पाहतो,
आरश्याच्या चॅपलमध्येही मी हे पाहतो,
आणि मी कबुतराच्या शब्दावर राहणा .्यांचा विचार करू शकत नाही
अलेक्झांड्रिया
रिल्के या कवीला पत्र लिहू नका.
कार्लोस ओरोझा प्लेसहोल्डर प्रतिमा
डी लूगो आणि नुकतेच मृत झालेल्या लुइस एडुआर्डो औटेने झाकलेले, ओरोझा सर्वात जुने लेखक आहेत आणि प्रदीर्घ प्रवासी या निवडीमध्ये निवडलेले.
जो कविता कार्यान्वित करतो
किंवा मान्यता देखील नाही
किंवा कृत्रिम शक्ती नाही
किंवा क्रेडिटशिवाय क्रियापद
ऑर्डर किंवा वेळ नाही जो आपल्याला आनंद देतो
त्याची शुद्धता
गोरेपणा किंवा काळा जी काल्पनिक सामग्रीशिवाय स्वर समुद्रात बनवते
ब्रह्मांडांच्या अमर्याद पायांचे निर्विण मूल्य
विडंबन म्हणजे ढग
त्याच्या श्रेय म्हणजे पसरलेला बाहू नरकात जाण्याचा हात आहे
एक चिंताजनक पक्षी.
मिगुएल डी'ऑर्स
De सॅंटियागो डी कंपोस्टेला, ग्रॅनाडा विद्यापीठात स्पॅनिश साहित्याचे कार्यकारी प्राध्यापक आहेत.
प्रकाशित केले आहे काही पुस्तके विशेष लक्ष देऊन समकालीन स्पॅनिश कवितांवर काम de मॅन्युअल माचाडो.
अमांडीयो
प्रेमळ, अमांडीयो, की तू कोरेडॉईराचा आहेस,
आजची रात्र कशी परत येईल, कोणत्या जादूच्या प्रकाशाने,
ती जंगली आंघोळ आणि आमची मजा
शेणाने ठिपके असलेल्या कुरणात नग्न,
आणि तुझे हे गाणे, वन्य मित्र, सात वर्षांचे बुक्कानीर
- «होय, अहो, अरे, दारू पिऊन धन्य आहे» -,
खोल कार्बलीरस खाली जात आहे
जास्त, आग्रही आणि नग्न.
त्या उन्हाळ्यापासून सर्व काही हरवले आहे
त्या तासाशिवाय
आश्चर्यकारकपणे देशद्रोही.
नंतर
आपण आपल्या जगासाठी, कॅलेंडरशिवाय मुक्त आहात;
मी नवीन पुस्तकांच्या अखंड वासात गेलो.
त्यांच्याकडून वाटचाल सुरु झाली - लोक, शहरे-
मला येथे आणले आहे.
आणि आता मी माझ्या आयुष्याचा विचार करतो
आणि मी तुला दान देऊ इच्छितो,
मी वर्षे विचारतो
तुझ्यासाठी काय होईल, अमांडीयो, उन्हाळ्याचा मित्र;
माझे काय होईल