રોઝાલેના ડે કાસ્ટ્રો, સ્પેનિશ ભાવનાપ્રધાનવાદના લેખક

રોઝાલિયા દ કાસ્ટ્રો માં થયો હતો સૅંટિયાગો ડે કૉમ્પોસ્ટેલા વર્ષમાં 1837 અને સેવીલિયન કવિ ગુસ્તાવો એડોલ્ફો બéક્વેર સાથે મળીને, તેમણે તે દંપતી રચ્યું જેણે નવું આપ્યું પ્રેરણા અને સ્પેનિશ ભાવનાપ્રધાનતાના તબક્કે રાહત. તેના વિશે સમર્પિત આ વિશેષ લેખમાં, અમે તેના જીવનમાં માત્ર કમનસીબે ટૂંકા ટૂંકું જ નહીં, પણ તેના સાહિત્યિક કાર્યમાં પણ ઝીણવટપૂર્વક પ્રગટ કર્યું છે, જે પ્રાયોરી જાહેર કરવામાં આવે છે તેના કરતા વધારે સંપૂર્ણ છે, ઉદાહરણ તરીકે સ્પેનિશ શાળાઓમાં, જ્યાં તેનું મહત્વ ભાગ્યે જ નથી. આપણા દેશના સાહિત્યમાં ઉલ્લેખિત છે, અને જો તે છે, તો ફક્ત તેની ભાવનાત્મક રચનાઓનો ઉલ્લેખ કરતી કાવ્યાત્મક રચનાઓ જ તેને આભારી છે.

આ લેખમાં, અમે આ કાંટો દૂર કરવા જઈ રહ્યા છીએ અને અમે આ મહાન ગેલિશિયન લેખકને તેનું સ્થાન આપવાના છીએ ... અમે આશા રાખીએ છીએ કે અમે પાઇપલાઇનમાં કંઈપણ છોડશે નહીં, અને તમને રોઝેલિયા ડે કાસ્ટ્રોમાં સંપૂર્ણ અને બધામાં પ્રસારિત કરીશું. તેના સાર.

વિડા

રોઝાલિયા ડી કાસ્ટ્રો હતી એક સ્ત્રીની પુત્રી અને એક યુવાન માણસ જે બનાવવામાં આવ્યો હતો પાદરી. તમારી સ્થિતિ ગેરકાયદેસર પુત્રી નીચે મુજબ, તેણીને અજાણ્યા માતાપિતાની પુત્રી તરીકે નોંધણી કરાવી:

એક હજાર આઠ સો છત્રીસ ફેબ્રુઆરીના રોજ, સાન જુઆન ડેલ કેમ્પોના પાડોશી, મારિયા ફ્રાન્સિસ્કા માર્ટિનેઝ, એક છોકરીની ગોડમધર હતી કે મેં નિષ્ઠાપૂર્વક બાપ્તિસ્મા આપી અને પવિત્ર તેલ મૂક્યું, તેને મરિયા રોઝાલિયા રીટા કહેતી, પુત્રી. અજાણ્યા માતાપિતા, જેની છોકરી ગોડમધર લીધી હતી, અને તે ઇન્ક્લુસામાં પસાર ન થવા માટે સંખ્યા વિના ચાલ્યો; અને રેકોર્ડ માટે, હું તે પર સહી કરું છું. પાદરી જોસે વિસેન્ટે વરેલા વા મોન્ટેરો દ્વારા સહી કરેલ બાપ્તિસ્માનું પ્રમાણપત્ર

આ રીતે મોટા થયા પછી તેમના વ્યક્તિત્વને અને તેથી તેમના જીવન અને સાહિત્યિક કાર્યને પણ મજબૂત બનાવશે. તેમછતાં પણ, આપણે માતાપિતાનાં નામ જાણીએ છીએ: મારિયા ટેરેસા ડે લા ક્રુઝ ડે કાસ્ટ્રો વાય અબડિયા અને જોસ માર્ટિનેઝ વિયોજો. જોકે નવજાતની સંભાળ લેનાર વ્યક્તિ તેણીની માતા અને માતાની સેવક, મારિયા ફ્રાન્સિસ્કા માર્ટિનેઝ હતી, તેના બાળપણનો એક ભાગ તેના પિતાના પરિવાર સાથે, ઓર્ટોસો શહેરમાં પસાર કરવામાં આવશે, જ્યાં પછીથી સેન્ટિયાગો ડી કમ્પોસ્ટેલા રહેવા ગયો. તેની માતાની સાથે, તેમણે ચિત્રકામ અને સંગીતની મૂળભૂત કલ્પનાઓ પ્રાપ્ત કરવાનું શરૂ કર્યું, નિયમિતપણે સાંસ્કૃતિક પ્રવૃત્તિઓમાં ભાગ લેતો જેમાં તે ભાગ સાથે વાતચીત કરશે ગેલિશિયન બૌદ્ધિક યુવા ક્ષણ, જેમ એડ્યુઆર્ડો પોંડલ અને ureરેલિઓ એગ્યુઆરે. તેમ છતાં આપણે ફક્ત તેમના સ્કૂલનાં વર્ષોથી જ જાણીએ છીએ કે તેણે ખૂબ જ નાનપણથી જ કવિતા લખવાનું શરૂ કર્યું હતું, તેમ છતાં આપણે તેમના નાટ્ય રચનાઓ માટેનો સ્વાદ પણ જાણીએ છીએ, જેમાં તેણે બાળપણ અને કિશોરાવસ્થા દરમિયાન સક્રિયપણે ભાગ લીધો હતો.

સ્પેનિશ રાજધાનીની તેમની એક યાત્રા પર, મેડ્રિડ, તેના પતિ મેન્યુઅલ મર્ગ્યુઆ જે કોઈને પણ મળો, ગેલિશિયન લેખક અને અગ્રણી વ્યક્તિ 'ફરીથી બર્નિંગ'. રોઝાલેઆએ સ્પેનિશમાં લખેલી કવિતાની એક પુસ્તિકા પ્રકાશિત કરી, જેને તે બોલાવે છે «ફુલ", અને મેન્યુઅલ મર્ગ્યુઆ દ્વારા ગુંજાય છે, જેમણે તેને સંદર્ભ આપ્યો આઇબેરિયા. પરસ્પર મિત્રનો આભાર, બંને છેવટે સમય જતાં મળ્યા 1858 માં લગ્નખાસ કરીને 10 Octoberક્ટોબરના રોજ, સાન ઇલ્ડેફefન્સોના પરગણું ચર્ચમાં. તેમને 7 બાળકો હતા.

તેમ છતાં કેટલાક સાહિત્યિક વિવેચકોએ પુષ્ટિ આપી છે કે રોઝેલાનું સુખી લગ્નજીવન ચોક્કસપણે નહોતું કહેવાતું હોવા છતાં તે તેના પતિને ખૂબ જ ચાહે છે, તે ખાતરીથી જાણીતું છે કે મેન્યુઅલ મર્ગ્યુઆએ તેની સાહિત્યિક કારકીર્દિમાં તેની ખૂબ જ મદદ કરી, ત્યાં સુધી આ રચના પ્રકાશિત ન થાય ત્યાં સુધી. શક્ય હતું. ગેલિશિયન સૌથી પ્રખ્યાત «ગેલિશિયન ગીતો», લેખક પછી પોતે સૌથી વધુ જવાબદાર હોવાનો, અલબત્ત, આ કાર્ય આજે જાણીતું છે અને છે ઓગણીસમી સદીમાં ગેલિશિયન સાહિત્યનું પુનરુત્થાન માનવામાં આવે છે.

જો તે જ રીતે, તે સમય દરમિયાન સ્ત્રીઓ માટે લેખન મુશ્કેલ હતું, તો ચાલો તે પણ ગેલિશિયનમાં કરવું તે કેટલું જટિલ હતું તે વિશે વાત ન કરીએ અને તેમને તમને વાંચવા માટે દો. ગેલિશિયન ભાષા ખૂબ બદનામ હતી, તે સમયથી વધુ દૂર છે કે જેમાં તે ગેલિશિયન-પોર્ટુગીઝ ગીતની રચનાની પૂર્વ-સ્થાપિત ભાષા હતી. તમારે શરૂઆતથી જ શરૂઆતથી જ શરૂ કરી હતી, કારણ કે બધી પરંપરા ખોવાઈ ગઈ હતી. ભાષા પ્રત્યેની ઉદાસીનતા અને તિરસ્કારને તોડવું જરૂરી હતું, પરંતુ આ કાર્યને ધ્યાનમાં લેનારા ઘણા જ ઓછા હતા, કારણ કે આ સામાજિક બદનામીનું કારણ બનશે અને જો તમે આ કર્યું હોત તો તેના મહત્ત્વને ધ્યાનમાં લીધા ન હતા. કાસ્ટિલિયન. આમ, રોઝાલિયા દ કાસ્ટ્રોએ ગેલિશિયનને પ્રતિષ્ઠા આપી જ્યારે જીભ માટે તેનો ઉપયોગ કરો «ગેલિશિયન ગીતો», આમ ગેલિશિયન ભાષાના સાંસ્કૃતિક પુનરુત્થાનને મજબૂત બનાવવું.

તમારા લગ્ન દરમિયાન, રોઝાલિયા અને મેન્યુએલે ઘણા પ્રસંગોએ તેમનું સરનામું બદલ્યું: તેઓ ગેંડિસિયા પરત ફરતા પહેલા, આન્દલુસિયા, એક્સ્ટ્રેમાદુરા, લેવાન્ટે અને છેવટે, કેસ્ટાઇલમાંથી પસાર થયા, જ્યાં લેખક તેમના મૃત્યુના દિવસ સુધી રહ્યા. એવું માનવામાં આવે છે કે આ મુખ્યત્વે કામ અને આર્થિક કારણોસર એક જગ્યાએથી બીજી જગ્યાએ જવાનું હતું, જેના કારણે રોઝેલા સતત નિરાશાવાદી બન્યા હતા. અંતે, 1885 માં અવસાન થયું કારણે એક ગર્ભાશયનું કેન્સર 1883 પહેલા તેણી ખૂબ લાંબા સમયથી પીડાઈ રહી હતી. પહેલા, તેણીને આઇરિયા ફ્લેવિઆ સ્થિત એડીના કબ્રસ્તાનમાં દફનાવવામાં આવી હતી, બાદમાં 15 મી મે, 1891 ના રોજ તેના મૃતદેહને સેન્ટિયાગો ડી કમ્પોસ્ટેલા લઈ જવા માટે, જ્યાં તેને ફરીથી દફનાવવામાં આવ્યો હતો. હાલમાં સચિત્ર ગેલિશિયન લોકોના પેન્થિઓનમાં સાન્તો ડોમિંગો દ બોનાવલ કોન્વેન્ટની મુલાકાતના ચેપલમાં સ્થિત શિલ્પકાર જેસીસ લેન્ડેઇરા દ્વારા ખાસ તેના માટે બનાવવામાં આવેલી આ સમાધિ. એક સ્થાન, કોઈ શંકા વિના વધુ સારું, એક ગેલિશિયન માટે જેણે તેની જમીન માટે બધું જ આપ્યું.

ઓબ્રા

તેનું કામ, જેવું ગુસ્તાવો એડોલ્ફો બેકકરનો ભાગ છે ઘનિષ્ઠ કવિતા XNUMX મી સદીના ઉત્તરાર્ધથી, જે સ્પેનિશ રોમેન્ટિકવાદના ચળવળને એક નવો, વધુ નિષ્ઠાવાન અને અધિકૃત શ્વાસ આપે છે તે સરળ અને સીધા સ્વર દ્વારા બધા ઉપર દર્શાવવામાં આવે છે.

તેમની સાહિત્યિક કૃતિ તેના માટે જાણીતી છે કાવ્યાત્મક રચના, જે 3 પ્રકાશિત કાર્યોથી બનેલું છે: ગેલિશિયન ગીતો, તું નોવાસ વાહિયાત y સરના કાંઠે. પ્રથમ બે પુસ્તકો ગેલિશિયનમાં લખ્યા હતા, અને "સર કાંઠે", સ્પેનિશમાં તેની કાવ્યાત્મક કૃતિ, એક અભિવ્યક્તિ રજૂ કરે છે જેની ઉપર આપણે ઉપર ઉલ્લેખ કર્યો છે તે વ્યક્તિગત લાગણીઓ અને આંતરિક તકરારની આસપાસ ફરે છે, લેખકની: એકલતા, દુ painખ અને પાછલા સમય માટે nંડા ગમગીની કવિતાના સંપર્કના સૌથી મહત્વપૂર્ણ પરિણામો છે તેના યુવાનીના સ્થાનો સાથે અવાજ કરો.

કામમાં પણ "સર કાંઠે", ગેલિશિયનમાં તેના અગાઉના ઉત્પાદનમાં પહેલેથી જ હતા તેવા કેટલાક ઉદ્દેશો દેખાય છે: "પડછાયાઓ", મૃત માણસોની હાજરી, અથવા "દુ sadખી લોકો", વ્યક્તિઓ દુ predખ માટે પૂર્વનિર્ધારિત અને કમનસીબી દ્વારા ભૂતિયા. ચોક્કસપણે, અગમ્ય માનવ વેદના, જેની પહેલાં તેનો અંતરાત્મા બળવો કરે છે, કેટલીકવાર તેની પોતાની ધાર્મિકતાનો સામનો કરે છે.

રોઝાલિયા દ કાસ્ટ્રો એક કવિતા કેળવે છે જે વિશ્વની એકલતા અને નિર્જન દ્રષ્ટિથી જીવનનો અર્થ ધ્યાનમાં લે છે. આ પરિપ્રેક્ષ્ય અસ્તિત્વના પાત્રને આગળ વધારશે જે કેટલાક લેખકોમાં માનવામાં આવે છે એન્ટોનિયો મચાડો o મિગ્યુએલ દ ઉનામુનો. તે આ રીતે જ છે, તેના કબૂલાત સ્વરની જેમ, નવા સ્તંભોની રચના અથવા એલેક્ઝાન્ડ્રિયન શ્લોકનો ઉપયોગ (છઠ્ઠા અને તેરમા અક્ષર પર એક ઉચ્ચારો સાથે સાત સિલેબલના બે ગોળાર્ધના બનેલા ચૌદ મેટ્રિક સિલેબલનો એક શ્લોક) આધુનિકતાવાદી કવિતાની formalપચારિક વૃત્તિઓ.

«ગેલિશિયન ગીતો»

Su શ્રેષ્ઠ જાણીતા કાર્યમાં પ્રકાશિત 1863, સામાન્ય રીતે લોકો અને ગેલિશિયન સંસ્કૃતિ સામે આચરેલા અન્યાયને વખોડવા માટે, તેની મૂળ ભાષા, ગેલિશિયનમાં લખાયેલ છે.

પ્રસ્તાવના અને ઉપનામ સહિત poems the કવિતાઓનું આ પુસ્તક, ગેલિસિયા અને તેની સુંદરતા વિશે ગાયવાની તેની નબળા ક્ષમતા માટે, છેલ્લી કવિતામાં, ગીત, માફી માંગવા માટે આમંત્રિત કરેલી યુવતીના અવાજથી શરૂ થાય છે. રોઝેલિયા, તેમનામાં અન્ય પાત્ર તરીકે દેખાય છે, આમ તે ગેલિશિયન સમુદાય પ્રત્યેના તેના જુસ્સાને સ્પષ્ટ કરે છે.

ગેલિશિયન ગીતોમાં, 4 વિવિધ થીમ્સ સ્પષ્ટ રીતે અલગ પડે છે:

• થીમ પ્રેમ: શહેરના જુદા જુદા સંજોગો અને પરિસ્થિતિઓમાં જુદા જુદા પાત્રો, લોકપ્રિય પરિપ્રેક્ષ્ય અનુસાર, જુદા જુદા રીતે જીવંત પ્રેમ.
• રાષ્ટ્રવાદી થીમ: આ કવિતાઓમાં ગેલિશિયન લોકોનું ગૌરવ ઉચિત છે, વિદેશી દેશોમાં સ્થળાંતરને કારણે તેના રહેવાસીઓના શોષણની ટીકા કરવામાં આવે છે અને છેવટે, જે ગેલિસિયા સામે આવી છે તે ત્યાગનો વિરોધ કરવામાં આવે છે.
• કોસ્ટમ્બિસ્ટા થીમ: વર્ણન અને વર્ણન ગેલિશિયન લોકપ્રિય સંસ્કૃતિની લાક્ષણિકતાઓ, તીર્થસ્થળો, ભક્તિ અથવા પાત્રોની રજૂઆત માટે મુખ્ય છે.
• ઘનિષ્ઠ થીમ: તે પોતે લેખક રોઝાલિયા છે, જેણે કેટલીક કવિતાઓમાં પોતાની લાગણી વ્યક્ત કરી છે.

"કેન્ટારેસ ગેલેગોઝ" માં તેમજ "ફોલસ નોવાસ" માં, લેખકએ લોકપ્રિય કવિતાઓ અને ગેલિશિયન લોકવાયકાના ઘણા તત્વોને પ્રાપ્ત કર્યા જે સદીઓથી ભૂલી ગયા હતા. રોઝાલિયા તેની કવિતાઓમાં ગેલિસિયાની સુંદરતાને ગાય છે અને તેના લોકો પર હુમલો કરનારાઓ પર પણ હુમલો કરે છે. તે ખેડૂત અને મજૂર વર્ગની તરફેણમાં છે અને ગરીબી, સ્થળાંતર અને આમાં આવતી સમસ્યાઓ વિશે સતત ફરિયાદ કરે છે. કવિતાઓના આ પુસ્તકનું આ ઉદાહરણ પરદેશિકની પીડાને પ્રતિબિંબિત કરે છે જે તેની ભૂમિને અલવિદા કહે છે:

ગુડબાય મહિમા! ગુડબાય ખુશ!

હું જે ઘરનો જન્મ થયો ત્યાંથી નીકળીશ

હું જાણું છું તે ગામ છોડું છું

એવી દુનિયા માટે કે જે મેં જોઈ નથી.

હું અજાણ્યાઓ માટે મિત્રો છોડું છું 

હું સમુદ્ર માટે ખીણ છોડું છું,

હું આખરે કેટલું સારું ઇચ્છું છું તે છોડું છું ...

કોણ ન છોડી શકે! ...

Ol ફોલસ નોવાસ »

1880 માં પ્રકાશિત ગેલિશિયનમાં લેખકે લખેલું આ કવિતાનું છેલ્લું પુસ્તક હતું. કવિતાઓનો આ સંગ્રહ પાંચ ભાગોમાં વહેંચાયેલું છે: ભટકવું, ઘનિષ્ઠ કરવું, વરિયા, ડા ટેરા અને જેમ તમે બે જીવંત રહેતા હતા અને જેમ તમે બે મૃત જીવ્યા હતા, અને તેની કવિતાઓ તે સમયની છે જેમાં તે સિમાંકસ પરિવાર સાથે રહ્યો હતો.

આ કવિતાઓમાં, રોઝાલેઆ તે સમયે મહિલાઓના હાંસિયાને વખોડી કા andે છે અને સમય, મૃત્યુ, ભૂતકાળને વધુ સારા સમય તરીકે પસાર થવાની બાબતની પણ છે.

એક વિચિત્ર હકીકત તરીકે, અમે કહીશું કે તેની પ્રસ્તાવનામાં, લેખકે આ લાઇનો દ્વારા ફરીથી ગેલિશિયનમાં ન લખવાનો પોતાનો હેતુ સ્પષ્ટ કર્યો:

«અલ ગો, પોઇસ, ફolલાસ નોવા તરીકે, તેઓ પોતાને વેલા કહેતા કેટલા સરસ હતા, કારણ કે તેઓ છે, અને છેલ્લે, કારણ કે દેવું ચૂકવ્યું છે જેમાં મને લાગે છે કે તે કો-મીયા ટેરા છે, તે લખવું મુશ્કેલ છે માતૃભાષામાં વધુ શ્લોકો ».

અનુવાદિત, તે નીચે મુજબ છે: "ત્યાં છે, તો પછી, નવા પૃષ્ઠો, જેને વધુ સારી રીતે જૂના કહેવાશે, કારણ કે તે છે, અને છેલ્લે, કારણ કે જે દેવું હું મારી જમીન સાથે ચૂકવ્યું હતું તેવું પહેલેથી ચૂકવવામાં આવ્યું હતું, મારા માટે વધુ છંદો લખવાનું મુશ્કેલ છે માતૃભાષા ".

ગદ્ય

અને તેમ છતાં શાળાઓમાં તેઓએ અમને રોઝેલિયા જણાવ્યા જે તેમના સમયમાં ખૂબ નોંધપાત્ર ન હતું અને માત્ર એક કવિ, સત્ય એ છે કે તેમણે ગદ્ય પણ લખ્યું હતું. આગળ, અમે તમને સૌથી વધુ નોંધપાત્ર સાથે છોડીએ:

• "સમુદ્રની પુત્રી" (1859): તેના પતિ મેન્યુઅલ મુર્ગ્યુઆને સંપૂર્ણ સમર્પિત. તેમનો દલીલ નીચે મુજબ છે: એસ્પેરાન્ઝાના જીવનની ઘટનાઓ દ્વારા, છોકરીએ વિચિત્ર સંજોગોમાં પાણીમાંથી બચાવી, ટેરેસા, કેન્ડોરા, એન્જેલા, ફોસ્ટો અને અપ્રાસિત એન્સોટ, અમે પડછાયાઓ, ખિન્નતા અને હાર્ટબ્રેકથી ભરેલા રોઝાલિયન બ્રહ્માંડમાં પ્રવેશીએ છીએ. વાસ્તવિક અને રહસ્યમયનું સહઅસ્તિત્વ, જીવનની નિરાશાવાદી કલ્પના, માનવ અસ્તિત્વમાં સુખ ઉપર દુ ofખની સર્વોચ્ચતા, લેન્ડસ્કેપ પ્રત્યે આત્યંતિક સંવેદનશીલતા, નબળાઓની સંરક્ષણ, મહિલાઓની ગૌરવની યોગ્યતા, અનાથ માટે વિલાપ અને ત્યજી દેવાયેલા ... લેખકની કૃતિમાં વારંવાર આવનારા ઉદ્દેશો છે જે આપણે તેની સાહિત્યિક શરૂઆતથી શોધી કા .્યાં છે, જેમાંથી આ શીર્ષક એક સારું ઉદાહરણ છે. રોઝાલિયા સમય જતાં લોકપ્રિય પરંપરાને આકાર આપતી મિસ્ટ્સ અને હોમસીનેસની દુનિયામાંથી માત્ર ખિન્ન અવાજ જ નથી, પરંતુ એક ઉત્સાહપૂર્ણ અને પ્રતિબદ્ધ લેખક છે, જેણે પહેલેથી જ કથામાં વર્ણવેલ સ્ત્રીની એક જીનિયસ એકવચનની ભાવના જાહેર કરી છે. તેના સમય પહેલાં, જેમણે, તેમના નાયકની જેમ, કેવી રીતે વિશેષ સંવેદનશીલતાની આંખોથી વિશ્વનું ચિંતન કરવું તે જાણતા હતા. આમાં તમે તેમનું કામ મફતમાં વાંચી શકો છો કડી.

• "ફ્લાવીયો" (1861): રોઝાલિયાએ આ રચનાને "નવલકથા નિબંધ" તરીકે વ્યાખ્યાયિત કરી છે કારણ કે તે તેમાં જે વર્ણન કરે છે તે તેના પોતાના યુવાનીના વર્ષો છે. આ કાર્યમાં પ્રેમ નિરાશાની થીમ વારંવાર દેખાય છે.

• "વાદળી બૂટ માં સજ્જન" (1867): રોઝેલિયા દ કાસ્ટ્રો પોતે અનુસાર, આ કૃતિ એક પ્રકારની વિચિત્ર કથા છે, જે વ્યંગિક કાલ્પનિક કથાઓથી ભરેલી છે, જે પરંપરાગત લાક્ષણિકતાઓ સાથે ગીત-કાલ્પનિક કથાઓનું વર્ગીકરણ બનાવે છે જે દંભિકતા અને મેડ્રિડ સમાજના અજ્oranceાનતા બંને પર વ્યંગ કરવાનો છે. . તેની વિચિત્રતા હોવા છતાં, તે સાહિત્યિક વિવેચકો દ્વારા ગેલિશિયન લેખકની સૌથી રસપ્રદ ગદ્ય રચના માનવામાં આવે છે.

• «કોન્ટો ગેલેગો» (1864), ગેલિશિયન ભાષામાં લખાયેલ.
• "સાક્ષર" (1866).
• «કેડિસીયો» (1886).
• "અવશેષો" (1866).
• "પ્રથમ પાગલ" (1881).
• "પામ સન્ડે" (1881).
• «પેડ્રન અને પૂર» (1881).
• «ગેલિશિયન રિવાજો» (1881).

રોઝાલિયા ડી કાસ્ટ્રોનું નામ આજે

આજે, આપણા દેશમાં ગેલિશિયન ભાષાના પુનરુત્થાનમાં જે મહત્વ હતું તેના કારણે, રોઝાલિયા દ કાસ્ટ્રોનું નામ યાદ રહેલી ઘણી જગ્યાઓ, શ્રદ્ધાંજલિઓ અને જાહેર જગ્યાઓ છે. થોડા નામ આપવું:

• શાળાઓ મેડ્રિડ, આંદાલુસિયા, ગેલિસિયા જેવા સમુદાયોમાં, સ્પેનના અન્ય પ્રદેશોની સાથે સાથે વિદેશમાં પણ. ગેલિશિયન લેખકના નામવાળી સાઇટ્સ રશિયા, ઉરુગ્વે અને વેનેઝુએલામાં મળી આવી છે.
• ચોરસ, ઉદ્યાનો, પુસ્તકાલયો, શેરીઓ, વગેરે
• Un વાઇન મૂળ રેસા બેક્સસના સંપ્રદાય સાથે.
• Un પ્લેન એરલાઇન્સ આઇબેરિયા.
• ઉના વિમાન દરિયાઇ બચાવ.
• યાદગાર તકતીઓ, શિલ્પો, ચિત્રો, કવિતા એવોર્ડ્સ, પેઇન્ટિંગ્સ, ટિકિટ સ્પેનિશ, વગેરે.

અને જેમ તમે જાણો છો કે તે મારા લેખોમાં નિયમિત રહ્યો છે, હું તમને એક સાથે છોડું છું વિડિઓ અહેવાલ લેખક વિશે, લગભગ 50 મિનિટ, જે તેના જીવન અને તેના કાર્ય બંને વિશે વાત કરે છે. ખૂબ જ સંપૂર્ણ અને મનોરંજક. હું તમને કેટલાક અવતરણો પણ છોડું છું જે મને ખાસ ગમે છે:

• વિશે સપના જે આત્માને ખવડાવે છે:  «તે ખુશ છે જે, સ્વપ્ન જોતા, મરી જાય છે. કચુંબર જે સ્વપ્ના જોયા વિના મરી જાય છે ".
• વિશે યુવાની અને અમરત્વ: "યુવાનીનું લોહી ઉકળે છે, હૃદય શ્વાસથી ભરેલું છે, અને બહાદુર પાગલ વિચાર સપના કરે છે અને માને છે કે માણસ, દેવોની જેમ, અમર છે."