Η γλώσσα των πεταλούδων

"Η γλώσσα των πεταλούδων" είναι μία από τις 16 ιστορίες που περιλαμβάνονται στη συλλογή ιστοριών από τον Γαλικιανό δοκίμιο, ποιητή και δημοσιογράφο Μανουέλ Ρίβα. Αρχικά γράφτηκε στα Γαλικιανά και μεταφράστηκε στα Ισπανικά από τον ίδιο τον συγγραφέα. Η ιστορία αφορά τη φιλία ενός ντροπαλού εξαχρονίου αγοριού με τον δάσκαλο του σχολείου του σε μια μέτρια πόλη στη Γαλικία το 1936, λίγο πριν από τον εμφύλιο πόλεμο.

Από τη δημοσίευσή του το 1995, Καταγράφηκε ως ένα από τα καλύτερα έργα γραμμένα στην ισπανική και τη γαλικιανή γλώσσα. Ορισμένοι κριτικοί το θεωρούν ακόμη ένα από τα πιο πρωτότυπα κομμάτια του είδους στην παγκόσμια λογοτεχνία. Το «κύρος» του αυξήθηκε ακόμη περισσότερο μετά την προσαρμογή της ταινίας που σκηνοθέτησε ο José Luis Cuerda, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν του 1999.

ο συγγραφέας

Ο Μανουέλ Ρίβας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς χαρακτήρες στη Γαλικιακή λογοτεχνία. Το 2009 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Γαλικίας και το 2011 το Πανεπιστήμιο της A Coruña του απένειμε τη διάκριση Doctor Honoris Causa. Παρά το γεγονός ότι είναι δημοσιογράφος από το επάγγελμα, κατάφερε να συνδυάσει την πτυχή του «ειδησεογραφικού άνδρα», με ένα ακούραστο στυλό για ποίηση, δοκίμια και ιστορίες.

Γεννήθηκε στην A Coruña στις 24 Οκτωβρίου 1957. Σε ηλικία 15 ετών, ζούσε ήδη ως δημοσιογράφος γράφοντας για την εφημερίδα Το ιδανικό της Γαλικίας. Μετά το λύκειο, μετακόμισε στη Μαδρίτη για να σπουδάσει Επιστήμες Πληροφοριών. Λίγο μετά έγινε μέλος Θέμα, το πρώτο εβδομαδιαίο που δημοσιεύτηκε εξ ολοκλήρου στα Γαλικιανά. Επί του παρόντος, συνεργάζεται με διάφορα έντυπα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της εφημερίδας Η Χώρα.

Περιβαλλοντολόγος

Εκτός από την αφοσίωσή του στο γράψιμο από διαφορετικά σημεία προσέγγισης, ο Ρίβας είναι εξέχων περιβαλλοντολόγος. Το 1981 συμμετείχε σε μια αποστολή σε μια τάφρο του Ατλαντικού, όπου τα πυρηνικά απόβλητα απορρίφθηκαν. Αυτή η διαμαρτυρία τελείωσε με την απαγόρευση του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού να χρησιμοποιεί πυθμένα ωκεανού ως νεκροταφείο ατομικών αποβλήτων.

Ως αποτέλεσμα της «Καταστροφής Prestige» - ενός πετρελαιοφόρου που βυθίστηκε στα ανοικτά της Γαλικίας το 2002 - ώθησε τη δημιουργία της πλατφόρμας πολιτών Ποτέ ξανά. Επίσης είναι ιδρυτικός συνεργάτης της Greenpeace, Spain κεφάλαιο και το έργο του έχει αναγνωριστεί από ιδρύματα όπως η Διεθνής Αμνηστία.

Οτι με αγαπας (Όνομα του έργου στα Γαλικιανά)

Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο εδώ: Τι με θέλεις, αγάπη;

Τι με θέλεις, αγάπη; είναι μια συλλογή 16 ιστοριών με κοινό θέμα: αγάπη. Είναι ένα συναίσθημα που προσεγγίζεται από διαφορετικές οπτικές γωνίες, με ένα πολύ ευρύ φάσμα ικανό να περιλαμβάνει (σχεδόν) όλες τις παραλλαγές που καλύπτονται από τον όρο. Ακόμα και δεν αφήνει ένα θέμα, το οποίο - για το καλύτερο ή για το χειρότερο - είναι εξίσου απαραίτητο: θλίψη.

Rivas, που δραστηριοποιείται στο ποίηση και η αφήγηση από τα τέλη της δεκαετίας του '60, πέτυχε την οριστική αφιέρωση με αυτόν τον τίτλο. Το πρώτο του βιβλίο ήταν το μυθιστόρημα Το μολύβι του ξυλουργού (1988); νικητής πολλαπλών βραβείων και πήρε στον κινηματογράφο τον Antón Reixa. Αργότερα, κυκλοφόρησε μια άλλη συλλογή ιστοριών: Ένα εκατομμύριο αγελάδες (1990), ένα τολμηρό μείγμα σύγχρονου στίχου με ελεύθερη σύνθεση ποίησης.

"Η γλώσσα των πεταλούδων"

Μπορείτε να αγοράσετε την ιστορία εδώ: Η γλώσσα του ...

"Η γλώσσα των πεταλούδων" είναι η δεύτερη από τις ιστορίες που περιλαμβάνονται στο Τι με θέλεις, αγάπη; Η πρώτη ιστορία δίνει το όνομά του στη δημοσίευση. Είναι μια εξαιρετικά απλή αφήγηση σε δομικό επίπεδο. Σε αυτήν, η πιο παιδική φαντασία ενός εξαχρονίου αγοριού συμπληρώνεται με ακρίβεια και σχεδόν ανεπαίσθητα με μια επιμελημένη δημοσιογραφική έκθεση. Επιπλέον, δεν έμειναν τυχαίες λεπτομέρειες.

Ως εκ τούτου, η εργασία συμπυκνώνει πολλές πληροφορίες σε λίγες σελίδες (10). Παρά το γεγονός ότι δεν ερευνά τις περιγραφές - ο συγγραφέας δεν έχει χρόνο για αυτό - είναι πολύ εφικτό να εντοπιστεί στην αγροτική Γαλικία το 1936. Για το λόγο αυτό, είναι δυνατόν να αναπνεύσετε όλα τα αρώματα της φύσης, να νιώσετε τις υφές των δέντρων, να αγγίξετε οι θάμνοι, σκαρφαλώστε στο Σινά "και δείτε τη γλώσσα των πεταλούδων."

Ένας πρωταγωνιστής να κλαίει με

Η ταυτοποίηση με το Sparrow, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, είναι εύκολη. Τότε, ο αναγνώστης αισθάνεται από πρώτο χέρι τον φόβο του να πάει στο σχολείο λόγω του φόβου που ενστάλαξε ο πατέρας στους δασκάλους. Λοιπόν, υποτίθεται, οι εκπαιδευτικοί "χτύπησαν". Η αφήγηση είναι τόσο καλά που ο θεατής μπορεί σχεδόν να αντιληφθεί τη δυσωδία των ούρων όταν ο τρόμος κάνει το παιδί να χάσει τον έλεγχο του σφιγκτήρα του.

Και ναι, αυτός που διαβάζει, αν βυθιστεί σωστά στα γράμματα, είναι αυτός που συνοδεύει το μικρό όταν - ντροπιασμένος - τρέχει μακριά αφού κατουρήσει το παντελόνι του μπροστά από τους συμμαθητές του. Ωστόσο, αργότερα όλα ηρεμούν χάρη στην υπομονή και την καλοσύνη του Don Gregorio, ο δάσκαλος με το πρόσωπο του "φρύνος". Το τελευταίο είναι ένας χαρακτήρας που έχει τεράστια ικανότητα μετάδοσης γνώσεων, μια ποιότητα που είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ελκυστική εμφάνισή της.

Μια ιστορία που γνωρίζετε ήδη πώς θα τελειώσει

Ο Don Gregorio είναι Ρεπουμπλικανός, όπως και ο πατέρας του αγοριού. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε τις συνέπειες εάν δεν κρύβουν τα αληθινά πολιτικά ιδανικά τους όταν οι αντάρτες τερματίζουν την ύπαρξη της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας.

Το πρώτο δεν λυγίζει. Ο δεύτερος, ταπεινωμένος, καταλήγει να υπερασπίζεται δυνατά πράγματα στα οποία δεν πιστεύει. Στην απελπισία του να σώσει τον εαυτό του, σέρνει τον αθώο γιο του, ο οποίος δεν καταλαβαίνει πολύ καλά τα γεγονότα, αλλά αισθάνεται ότι όλα είναι λάθος. Στο τέλος, η ομορφιά παρασύρεται από τη βαρβαρότητα. Αν και οι πρωταγωνιστές της ιστορίας δεν το γνωρίζουν, οι αναγνώστες καταλαβαίνουν ότι η προηγούμενη «αφέλεια» δεν θα επιστρέψει ποτέ.

Η προσαρμογή της ταινίας

Με ένα σενάριο που είχε τη δική του συνεργασία Μανουέλ Ρίβας, η προσαρμογή του José Luis Cuerda, μεταφορικά, εκρήγνυται (με την καλή έννοια του όρου). Στο σημείο αυτό Αυτή η ταινία έχει ταξινομηθεί ως μία από τις καλύτερες παραγωγές στη Λατινική Αμερική σε ολόκληρη την ιστορία της έβδομης τέχνης.

Στην πραγματικότητα, η ταινία κέρδισε το βραβείο για το Καλύτερο Προσαρμοσμένο Σενάριο στην έκδοση XIV των Goya Awards. Όσοι δεν είχαν ακόμη την ευκαιρία να διαβάσουν αυτήν την ιστορία είναι εγκαίρως. Γιατί; Λοιπόν, χρειάζονται μόνο περίπου 10 λεπτά για να ταξιδέψετε στα λιβάδια της Γαλικίας και να θαυμάσετε, στο πρώτο άτομο, "Η γλώσσα των πεταλούδων".