Φωτογραφία: María Latorre, προφίλ στο Facebook.
Μαρία Λατόρε γράφει ρομαντικά μυθιστορήματα και ιστορίες για ενήλικες και έχει ήδη εκδώσει μερικούς τίτλους ως Μια οικογένεια στα σκαριά, Αγγίζοντας τον ουρανό o Απολαύσεις. Το τελευταίο τιτλοφορείται ξυπόλητος ανάμεσα στις ρίζες. Εκτιμώ πραγματικά το χρόνο και την αφοσίωσή σας σε αυτό συνέντευξη που δημοσιεύω σήμερα.
Μαίρη Λατόρε. Συνέντευξη
- ACTUALIDAD LITERATURA: Το τελευταίο σας μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε είναι Ξυπόλητος ανάμεσα στις ρίζες. Τι μας λέτε για αυτό και από πού προήλθε η ιδέα;
MARÍA LATORRE: Είναι η ιστορία του Λόλα, μια νεαρή γυναίκα που ζούσε πάντα στα βουνά της Ανδαλουσίας και που μετά τον θάνατο της μητέρας της πηγαίνει να ζήσει με τον πατέρα της στην Καταλονία. Από τη ζωή σε μια καμπίνα στη μέση του δάσους, γίνεται η κόρη ενός αστού αμπελουργού και μπροστά σε αυτή τη σύγκρουση, θα αποφασίσει να μην χάσει την ουσία του, ό,τι κι αν συμβεί. Όταν συναντήσετε Σεσκ Ριμπέλλες, υπάλληλος του πατέρα του, θα αρχίσει να έχει αμφιβολίες για το τι πραγματικά προσπαθεί να προστατεύσει και τι του λείπει κολλώντας στο παρελθόν.
Η ιδέα προέκυψε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, σε μια ιστορία που έγραψα για έναν διαγωνισμό στην πόλη μου. Σε αυτό βγήκαν δύο χαρακτήρες από τους οποίους Ήθελα να εξηγήσω περισσότερα υλικό. Ήταν αυτοί που αργότερα θα γίνονταν Λόλα και Σεσκ. Μου ψιθύρισαν την ιστορία τους για πολλή ώρα και κατάλαβα ότι αυτό που μου έλεγαν ήταν σε μορφή μυθιστορήματος. Δεν ένιωθα έτοιμος να το γράψω, οπότε εγγράφηκα στο μάθημα ρομαντικών μυθιστορημάτων της Érika Gael —το καλύτερο πράγμα που μπορούσα να κάνω για τη ζωή μου ως συγγραφέας— και ήταν εκεί που τελικά άρχισα να το διαμορφώνω.
- AL: Μπορείτε να θυμηθείτε κάποια από τις πρώτες σας αναγνώσεις; Και η πρώτη ιστορία που έγραψες;
ML: Το πρώτη ιστορία που είχα κλήθηκε Marta και επρόκειτο για ένα κοριτσάκι που ήθελε να μεγαλώσει, λίγο πιο πίσω από τον Πήτερ Παν. Το θυμάμαι έντονα γιατί ένιωθα σαν αυτήν. Χρόνια μετά μου έδωσαν Η πριγκίπισσα των ξωτικών, από τη Sally Scott, και ήταν το απόλυτο καύσιμο για τον συγγραφικό μου εαυτό.
Ο πρώτες ιστορίες που έγραψα ως παιδί είναι σκορπισμένα σε χαρτί περιτυλίγματος και σελίδες σχισμένες από το δικό μου σχολικά σημειωματάρια. Αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι η ιστορία του ένα ελάφι που ήταν παγιδευμένο στις ρίζες ενός δέντρου. Ακόμη κρατάω μερικά από αυτούς.
- AL: Ένας επικεφαλής συγγραφέας; Μπορείτε να επιλέξετε περισσότερες από μία και από όλες τις εποχές.
ML: Δύο συγγραφείς που με επηρέασαν πολύ στην εφηβεία μου ήταν ο JDSalinger και ο Federico García Lorca. Αλλά νομίζω ότι δεν θα ήταν η ίδια συγγραφέας χωρίς τους Flannery O'Connor, Jose Luis Sampedro, Pilar Pedraza, Miguel Delibes, Marisa Sicilia, Gianni Rodari, Érika Gael ή Jesús Carrasco, μεταξύ άλλων.
- AL: Ποιος χαρακτήρας σε ένα βιβλίο θα θέλατε να συναντήσετε και να δημιουργήσετε;
Μ.Λ.: Πολλά! Αλλά αυτή τη στιγμή, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι ο Tyrion Lannister. Όταν διάβασα τα βιβλία πριν από χρόνια, με γοήτευαν οι άκρες και η ανθρωπιά τους, πάντα μεταξύ καλού και κακού, γεννημένος επιζών.
- AL: Κάποιο ιδιαίτερο χόμπι ή συνήθεια όταν πρόκειται για το γράψιμο ή το διάβασμα;
Μ.Λ.: Όταν γράφω χρειάζομαι μουσική υπόκρουση, συντονισμένη με την ιστορία που έχω στα χέρια μου. Δεν έχω κάποια ιδιαίτερη συνήθεια να διαβάζω, συνήθως διαβάζω όποτε έχω ελεύθερο χρόνο, γι' αυτό τον τελευταίο καιρό το κάνω πολύ στο κινητό μου.
- AL: Και το μέρος και ο χρόνος που προτιμάτε να το κάνετε;
Μ.Λ.: Το αγαπημένο μου μέρος για να γράφω είναι σε εξωτερικούς χώρους, με φορητό υπολογιστή ή σημειωματάριο, και η ώρα μου είναι το πρωί. Δεν έχω αγαπημένο μέρος ή χρόνο να διαβάσω, νομίζω ότι οποιοδήποτε μέρος και οποιαδήποτε ώρα είναι ιδανικά για να το κάνω.
- AL: Υπάρχουν άλλα είδη που σας αρέσουν;
Μ.Λ.: Ναι, νομίζω ότι υπάρχουν υπέροχες ιστορίες σε όλα τα είδη. Γενικά, δεν πάω από το είδος του μυθιστορήματος για να επιλέξω ανάγνωση, συνήθως το κάνω με τη σύνοψη ή με τις συστάσεις ανθρώπων που εμπιστεύομαι τα κριτήρια.
- AL: Τι διαβάζεις τώρα; Και γράφοντας;
Μ.Λ.: Διαβάζω Μεταφράστης, de Jose Gil Romero και Goretti Irisarri, και γράφω α σύντομο μυθιστόρημα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως συναισθηματική.
- AL: Πώς πιστεύετε ότι είναι η εκδοτική σκηνή;
ML: Σε κρίση. Οι πρώτες ύλες για τα βιβλία στο ρόλος είναι μέσω της στέγης, η εμπορευματοποίηση της λογοτεχνίας επιβάλλεται στην ποιότητά της, η πειρατεία αδύνατο να συγκρατηθεί, οι νέοι συγγραφείς έχουν λίγες ευκαιρίες, οι εκδότες ως επί το πλείστον εξακολουθούν να είναι αγκυροβολημένοι σε πρακτικές που δεν έχουν πλέον νόημα και που επιβραδύνουν την ανάπτυξη των συγγραφέων τους, τα κοινωνικά δίκτυα μάς απομακρύνουν από το κέντρο...
Αλλά αν υπάρχει κρίση, υπάρχουν ευκαιρίες για αλλαγή, για εξέλιξη και ελπίζουμε να τις εκμεταλλευτούμε για να βελτιώσουμε τις συνθήκες όλων και υπέρ της λογοτεχνίας. Εμείς οι συγγραφείς και οι συγγραφείς θέλουμε να έχουμε περισσότερο έλεγχο στις καριέρες μας και αυτό ήδη αλλάζει πολλά πράγματα.
- AL: Είναι η στιγμή της κρίσης που βιώνουμε δύσκολη για εσάς ή θα μπορείτε να διατηρήσετε κάτι θετικό για μελλοντικές ιστορίες;
Μ.Λ.: Μου έχουν μείνει πολλά θετικά, φυσικά. Με τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στην πορεία και τα καλά και τα όχι τόσο καλά που μου έχουν δώσει πάνω από όλα. Απο ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ είναι από όπου προέρχεται σε μεγάλο βαθμό η έμπνευση μου.