Ποιήματα της Rosalía de Castro

Η Rosalía de Castro ήταν ισπανική γυναίκα με σημαία να υπερασπίζεται τις ρίζες της, γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1837 στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Ο συγγραφέας είχε μια ζωή εισβολή από τραγικές στιγμές. αφού βίωσε τραύματα όπως ο θάνατος των παιδιών της και η μητέρα της εμπνεύστηκε να δημιουργήσει μερικές από τις ιστορίες της.

Την εποχή αυτού του ισπανικού ποιητή, η Γαλικιανή γλώσσα είχε υποτιμηθεί, δεν υπήρχε μια συλλογή έργων για ανάγνωση και οι συγγραφείς δεν τολμούσαν να γράψουν κείμενα χρησιμοποιώντας αυτήν τη διάλεκτο. Ροζάλια ντε Κάστρο ήταν το άτομο που είχε το καθήκον να αναδείξει τη Γαλικιακή λογοτεχνία, και τα μέσα για την επίτευξή του ήταν μια εξαιρετική δουλειά με τους στίχους. Το έργο του έχει εμπνεύσει πολλούς Σύγχρονοι συγγραφείς της Γαλικίας.

Η νεολαία και η έμπνευσή του

Η Ροζάλια έζησε χωρίς τον πατέρα της, αφού ήταν ιερέας που αποφάσισε να μην την αναγνωρίσει, γι 'αυτό πέρασε τα πρώτα οκτώ χρόνια της ζωής της σε μια οντότητα στη Γαλικία που ονομάζεται Castro de Ortoño όπου ζούσαν πολλοί αγρότες. Ο πολιτισμός και οι παραδόσεις της Γαλικίας ήταν οι παράγοντες που επηρέασαν τα έργα του Rosalía de Castro.

Ως νεαρός σπούδασε πολιτιστικές σπουδές στο Liceo de la Juventud, όπως μουσική και σχέδιο; εκείνες τις μέρες θεωρούνταν κατάλληλες δραστηριότητες για ένα κορίτσι της ηλικίας της. Ο Aurelio Aguirre ήταν ποιητής που την γνώριζε αυτές τις μέρες και σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς είχαν μια συναισθηματική σχέση.

Πολλές από τις ιστορίες της Rosalía εμπνεύστηκαν από εκείνες της υποτιθέμενης αγάπης της Aurelio Aguirre; Ωστόσο, δεν επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι συμμετείχαν ρομαντικά. Το 1856 μετακόμισε στη Μαδρίτη, ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε μια σειρά ποιημάτων γραμμένων στα ισπανικά που συνέταξε σε ένα έργο με τίτλο Το λουλούδι.

Αφιέρωσε στη μητέρα του την Τερέζα ντε Κάστρο ένα βιβλίο ποιημάτων που ονομάζεται Στη μητέρα μου, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1863. Έγραψε επτά ποιήματα στα οποία έδειξε τη μεγάλη ταλαιπωρία, την αδυναμία και τη μοναξιά που ένιωθε ότι έχασε αυτό το σημαντικό ον στη ζωή του.

Γάμος

Το βιβλίο ποιημάτων του Το λουλούδι ήταν στην προτίμηση του Μανουέλ Μουργία, συγγραφέας που η Ροζάλια συναντήθηκε μέσω ενός φίλου. Αυτός ο άντρας ήταν υπεύθυνος για τη συνέχιση της επιθυμίας του να γράψει ο de Castro, ακόμη και σε εκείνες τις στιγμές που οι γυναίκες δεν είχαν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία.

Ο Κάστρο παντρεύτηκε σύντομα τη Μουργία. Η νεαρή Ροζάλια ήταν περίπου οκτώ εβδομάδων έγκυος όταν η γαμήλια τελετή της πραγματοποιήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1858.

Λίγο καιρό αργότερα γεννήθηκε η κόρη του Alejandra, ακολουθούμενη από: Aura, Gala και Ovidio, Amar. Ο Adriano που πέθανε ως νεαρός από ένα ατύχημα και ο Valentina που πέθανε πριν γεννηθεί. όλα τα παιδιά του προέρχονταν από την οντότητα της Γαλικίας.

Τα περισσότερα αντιπροσωπευτικά έργα

Ο συγγραφέας ξεκίνησε ουσιαστικά από το μηδέν τη δημιουργία έργων γραμμένων στη Γαλικιανή γλώσσα, επειδή δεν υπήρχε ιστορία ιστοριών στα Γαλικιανά. Ο Ντε Κάστρο ξεκίνησε αυτό που ονομαζόταν Αναζωογόνηση με το βιβλίο του Γαλικικά τραγούδια (1863).

Η συγγραφέας Rosalía Ο Κάστρο συνδέεται με τις μελωδίες και τα τραγούδια της Γαλικίας. Οι ρίζες της γης του ήταν καθοριστικές για τη δημιουργία του πρώτου βιβλίου του Γαλικικά τραγούδια, που έχει τριάντα έξι ποιήματα όπου μπορείτε να δείτε αγάπη, οικεία, τρόπους, κοινωνικά και πολιτικά θέματα σε αυτήν την περιοχή.

Το 1880 έγραψε ένα άλλο έργο στα Γαλικιανά Σκατά μυθιστορήματα, ήταν το δεύτερο γραμμένο σε αυτήν τη διάλεκτο. Η Rosalía παρήγαγε αυτά τα ποιήματα στα τέλη της δεκαετίας του XNUMX και στις αρχές της δεκαετίας του XNUMX. Ήταν μια ιστορία που εξέφραζε τις κακοποιήσεις προς τις γυναίκες, τα εγκαταλελειμμένα βρέφη και τους χωρικούς. η λογοτεχνική γυναίκα δήλωσε σε αυτό το έργο ότι δεν θα γράψει ξανά στα Γαλικιανά.

Στις όχθες του Sar Δημοσιεύθηκε το 1886Ήταν η τελευταία παραγωγή του συγγραφέα και ήταν ένα βιβλίο με περισσότερα από εκατό ποιήματα που με τον ίδιο τρόπο συνδέονται με έναν μόνο σκοπό. Σε αυτό το έργο η Ροζάλια εξέθεσε τις εμπειρίες της, και αυτές ήταν γεμάτες προσκόλληση στους άντρες, αγωνία, νοσταλγία, απογοήτευση και αγάπη του Θεού.

Αυτά τα γραπτά προκάλεσαν την ωριμότητά της ως πρόσωπο και συγγραφέας, επιτρέποντάς του να θεωρηθεί ως ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του ισπανικού ρομαντισμού. Η Rosalía αρρώστησε με καρκίνο της μήτρας και πέθανε στις 15 Ιουλίου 1885 στο Padrón της Ισπανίας, αφήνοντας μια πολιτιστική κληρονομιά σε ολόκληρη τη χώρα.

Ποιήματα της Rosalía de Castro

Εδώ είναι μερικά κομμάτια των πιο αντιπροσωπευτικών ποιητικών έργων της Rosalía de Castro (γραμμένο στα ισπανικά και μεταφρασμένο σε αυτόν):

Cantares Gallegos (μετάφραση)

Αντίο, ποτάμια; αντίο, πηγές

αντίο, μικρά ρεύματα

αντίο, θέα στα μάτια μου,

Δεν ξέρω πότε θα δούμε ο ένας τον άλλον

Η γη μου, η γη μου,

γη όπου μεγάλωσα,

μικρό κήπο που μου αρέσει πολύ

συκιές που φύτεψα.

Πάδρο, ποτάμια, άλση,

πεύκα που κινούν τον άνεμο,

πουλιά,

μικρά σπίτια του περιεχομένου μου ...

Μην με ξεχάσεις, ω αγαπητέ μου,

αν πεθάνω από μοναξιά ...

τόσα πολλά πρωταθλήματα στη θάλασσα ...

Αντίο σπίτι μου! Το σπίτι μου!

Follas novas (μετάφραση)

Όπως τα σύννεφα στον απεριόριστο χώρο

οι περιπλανώμενοι κυματίζουν!

Μερικά είναι λευκά,

άλλοι είναι μαύροι.

μου φαίνονται κάποια απαλά περιστέρια,

απολύουν άλλους

φως λάμψης ...

Αντίθετοι άνεμοι φυσούν στο ύψος

ήδη η διάλυση,

τα παίρνουν χωρίς τάξη ή σοφία,

Δεν ξέρω καν πού

Δεν ξέρω καν γιατί.

Τα φοράνε, τα οποία έχουν τα χρόνια

τα όνειρα μας

και την ελπίδα μας.

Στις όχθες του Sar

Μέσα από το αειθαλές φύλλωμα

ότι η ακοή αφήνει παράξενες φήμες,

και ανάμεσα σε μια κυματιστή θάλασσα

λαχανικό,

αγαπώντας αρχοντικό πουλιών,

από τα παράθυρά μου βλέπω

ο ναός που πάντα ήθελα τόσο πολύ.

Ο ναός που ήθελα τόσο πολύ ...

Λοιπόν, δεν ξέρω πώς να πω αν τον αγαπώ

ότι στην αγενή ταλάντευση που χωρίς ανάπαυλα

οι σκέψεις μου αναστατώνονται,

Αμφιβάλλω αν η ζοφερή μνησικακία

ζει ενωμένη με την αγάπη στο στήθος μου.

Rexurdimiento των γραμμάτων της Γαλικίας

Το Reexurdimiento Ήταν το στάδιο στο οποίο ο πολιτισμός και τα γράμματα της Γαλικίας ανακτούσαν τη σημασία τους στην Ισπανία, και η Rosalía de Castro ήταν η πρωτοπόρος γυναίκα αυτού του κινήματος.

Μέρος του η δύναμη της δουλειάς της Ροζάλια έγκειται στην εκπροσώπηση περισσότερων από ό, τι όριζε τους ανθρώπους της Γαλικίας,

Πέρασαν χρόνια χωρίς να γίνουν έργα στα Γαλικιανά μετά τη Rosalía πολλοί άλλοι συγγραφείς έγραψαν ιστορίες σε αυτήν τη γλώσσα. Το έργο Γαλικικά τραγούδια ξεκίνησε αυτό το κίνημα και παρέμεινε στις καρδιές του πληθυσμού της Γαλικίας, καθώς συμμετείχαν ακόμη και στη δημιουργία μερικών ποιημάτων μαζί.

Οι ιδεολογίες που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της Ισπανίας εκείνη την εποχή αγνόησαν εντελώς τη σημασία της κοινότητας της Γαλικίας, έτσι ώστε με τα χρόνια τα μέλη της να υφίστανται διακρίσεις. Παρ 'όλα αυτά, μετά την άφιξη του έργου της Rosalía de Castro, η όλη αντίληψη για τη Γαλικία άλλαξε.