Για να κατανοήσετε ένα ποίημα πρέπει να γνωρίζετε τους διαφορετικούς παράγοντες που το συνθέτουν. Η ποίηση είναι τέχνη και ακολουθεί μια σειρά από κανόνες που ο ποιητής γνωρίζει καλά και ο καλός αναγνώστης της ποίησης θα ήθελε να μάθει περισσότερα.. Είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες δεκαετίες και χρόνια οι κανόνες που πάντα ακολουθούσε αυτό το λογοτεχνικό είδος έχουν γίνει πιο ευέλικτοι. Αλλά αυτοί οι κανόνες πρέπει πρώτα να γίνουν κατανοητοί για να επιλέξετε αργότερα τι είδους ποίηση θέλετε να δημιουργήσετε ή επίσης να απολαύσετε την ανάγνωση.
Η μετρική ενός ποιήματος αποτελείται από τα στοιχεία που κάποια στιγμή όλοι μελετάμε στο σχολείο. και που εξακολουθούμε να θυμόμαστε σήμερα με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία και βάθος. Σε αυτό το άρθρο συγκεντρώνουμε τους κύριους κανόνες στη μετρική ενός ποιήματος.
Πρώτες έννοιες: στίχος, στροφή και ποίημα
Οι στίχοι είναι κάθε μία από τις γραμμές που αποτελούν το ποιητικό κειμενικό σώμα και που υπόκεινται σε ένα μέτρο.
Η στροφή, λέει η Βασιλική Ισπανική Ακαδημία ότι είναι «κάθε ένα από τα μέρη που αποτελείται από τον ίδιο αριθμό στίχων και διατάσσεται με τον ίδιο τρόπο όπως ορισμένες ποιητικές συνθέσεις.
Το ποίημα, λοιπόν, είναι η συνολική δομή. Μπορεί να έχει μεταβλητό μήκος ανάλογα με τον αριθμό των στίχων και τον τύπο του στίχου από τον οποίο είναι φτιαγμένος.
Η μετρική χρησιμοποιείται για να είναι δυνατή η μέτρηση ενός ποιήματος και μετρώνται οι στίχοι και οι στροφές του. Βοηθά στη δομή του ποιητικού κειμένου. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε τη μέτρηση εάν αυτό που θέλουμε είναι να γράψουμε ποίηση ή να την αναλύσουμε. Η μετρική έχει διαφορετικά στοιχεία που μετρούν τους στίχους και τις στροφές: η ομοιοκαταληξία που έχει συνήθως ένας στίχος μπορεί να είναι σύμφωνη ή ομόρρυθμη, μεγαλύτερης ή μικρότερης τέχνης ανάλογα με τον αριθμό των συλλαβών, για τις οποίες υπάρχει μια μορφή μέτρησης.
ομοιοκαταληξία και ομοιοκαταληξία
Η ομοιοκαταληξία είναι αυτή στην οποία οι τελικές λέξεις ομοιοκαταληκτούν, δηλαδή, ταιριάζει με ήχους συμφώνου και φωνήεντος. Παράδειγμα:
[…] το σώμα σας θα φύγει, όχι η φροντίδα σαςφασαρία;
Θα είναι στάχτη, αλλά θα έχει νόημα.
σκόνη θα είναι, περισσότερη σκόνη στην αγάπηφασαρία".
Η ομοιοκαταληξία συμφωνεί μόνο στα φωνήεντα. Παράδειγμα:
Χωρίς επιγραφή αλγuna,
όπου κατοικεί η λήθη,
θα υπάρχει τ. μουumba.
Στίχοι δευτερεύουσας τέχνης και μείζονος τέχνης
στίχους δευτερεύουσας τέχνης
Όσοι στίχοι έχουν μέχρι οκτασύλλαβο. Η ισπανική γλώσσα, λόγω του ρυθμού και του ρυθμού της, έχει ως κατεξοχήν στίχο την οκτασύλλαβη. Οι δευτερεύοντες στίχοι τέχνης χωρίζονται σε:
- 2 συλλαβές: bisílabo.
- 3σύλλαβος: τρισύλλαβος.
- 4σύλλαβος: τετρασύλλαβος.
- 5σύλλαβος: pentasílabo
- 6σύλλαβο εξασίλαβο.
- 7 συλλαβές: επτασίλαβο
- 8σύλλαβος: οκτασύλλαβος.
σημαντικούς στίχους τέχνης
Sσε στίχους που αποτελούνται από περισσότερες από οκτώ συλλαβές. Στην ανώτερη τέχνη στα ισπανικά, ξεχωρίζει ο δεκασύλλαβος στίχος (και λόγω ιταλικής επιρροής) που συνήθως συνδυάζεται με άλλους δευτερεύοντες στίχους τέχνης σε ποιητικές συνθέσεις. Οι στίχοι της κύριας τέχνης είναι οι εξής:
- 9 συλλαβές: eneasílabo.
- 10σύλλαβος: δεκασύλλαβος.
- 11σύλλαβος: δεκασύλλαβος.
- 12σύλλαβος: δωδεκασύλλαβος.
- 13 συλλαβές: tridecasílabo.
- 14σύλλαβος: Αλεξανδρινός.
Τα αιχμηρά και μπερδεμένα λόγια
Οι απλές λέξεις είναι στα ισπανικά οι πιο άφθονες. Σε ένα ποιητικό κείμενο ούτε προσθέτουν ούτε αφαιρούν την τελευταία απλή λέξη ενός στίχου. Παράδειγμα:
«Οι τελευταίες [11 συλλαβές] μπορεί να μου κλείσουν τα μάτια». Το "Pos-tré-ra" είναι μια επίπεδη λέξη που δεν προσθέτει επιπλέον συλλαβή στο ποίημα.
Αντιθέτως, τα ποιήματα των οποίων οι στίχοι τελειώνουν σε οξεία λέξη ή esdrújula τροποποιούν τον αριθμό των συλλαβών. Οι Palabras agudas προσθέτουν μία συλλαβή και οι esdrújulas αφαιρούν μία.
Παράδειγμα αιχμηρών λέξεων: «Ανόητοι άντρες που κατηγορούν [7+1 = 8] / γυναίκες χωρίς λόγο [7+1 = 8]».
Παράδειγμα λέξεων esdrújula: «Θυμάμαι ότι υπάρχει κόσμος και ότι υπάρχουν δάκρυα [12-1=11]».
μετρικές άδειες
σινάλεφα
Συμβαίνει σε έναν στίχο μια λέξη να τελειώνει σε φωνήεν και η επόμενη επίσης. Σε αυτή την περίπτωση, σχηματίζεται ένα σήμα, δηλαδή το τελευταίο και το πρώτο φωνήεν ενώνονται σχηματίζοντας μια συλλαβή. Παράδειγμα: Χοζalwind (φύλλο στον άνεμο).
umlaut
Η διάκριση είναι πολύ εμφανής γιατί ο συγγραφέας την τοποθετεί επίτηδες, δηλαδή προκαλεί δύο φωνήεντα που πρέπει να πάνε μαζί για να χωριστούν σε δύο συλλαβές. Είναι η εκτομή ενός διφθόγγου. Με αυτόν τον τρόπο, και όπως συμβαίνει και με τις υπόλοιπες άδειες, ο ποιητής επιτυγχάνει την επιθυμητή μετρική. Παράδειγμα: Τρι-φήμη-Φο.
συναίρεση
Είναι το αντίθετο της διάλυσης. Το Syneresis ενώνει δύο φωνήεντα που καταρχήν θα έπρεπε να διαχωριστούν γιατί δεν σχηματίζουν φυσικά δίφθογγο. Παράδειγμα :σελeor/poeΝαί.
Κενό
Το διάλειμμα προϋποθέτει το αντίθετο του σινάλεφα. Δύο φωνήεντα που πρέπει να ενωθούν (το τελικό φωνήεν και το φωνήεν που ακολουθεί τη λέξη) όχι. Παράδειγμα: σκέψουα + εn.
Κύριοι τύποι στροφών
Στην επόμενη Artículo θα βρείτε τους κύριους τύπους στροφών: δίστιχο, tercet, soleá, κουαρτέτο, redondilla, serpentesio, τετράστιχο, copla, seguidilla, cuaderna vía, limerick, κουιντέτο, λύρα, εξάγωνο, εξάγωνο, σπασμένο δίστιχο ποδιών, όγδοο πραγματικό, δέκατο ή σπινέλ, σονέτο, ρομάντζο, silva.
Ανάλυση του "Συνεχής αγάπη, πέρα από τον θάνατο"
Στη συνέχεια θα αναλύσουμε ένα ποίημα του Francisco de Quevedo. Είναι ένα σονέτο, πρόκειται για μια στροφική μορφή χωρισμένη σε δύο τετράστιχα και δύο τρίδυμα, με ομοιοκαταληξία. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε επίσης να δείξουμε πώς να υποδεικνύουμε τον αριθμό των συλλαβών στον στίχο, την ομοιοκαταληξία και τη δομή της στροφής. Στη συνέχεια, μπορείτε να ελέγξετε τα κεφαλαία γράμματα που αντιστοιχούν στα δεκασύλλαβα, δηλαδή arte mayor (αν υπήρχαν πεζά γράμματα θα αντιμετωπίζαμε δευτερεύοντα στίχους τέχνης). Ομοίως, βλέπετε επίσης πώς ζευγαρώνονται οι ρίμες και πώς οργανώνονται οι στροφές. Για παράδειγμα, αυτό το ποίημα έχει την εξής μετρική δομή: ABBA ABBA CDC DCD.
Μακάρι να κλείσουν τα μάτια μου τελευταία [Α]
σκιά που θα με πάρει η λευκή μέρα, [B]
και θα μπορέσεις να απελευθερώσεις αυτή την ψυχή μου [B]
ώρα για την ανήσυχη προθυμία του κολακεία? [ΕΝΑ]
αλλά όχι, από εκείνη την άλλη πλευρά, στην ακτή, [A]
θα αφήσει τη μνήμη, όπου κάηκε: [B]
κολύμπι ξέρει τη φλόγα μου κρύο νερό, [B]
και χάνουν τον σεβασμό για τον αυστηρό νόμο. [ΕΝΑ]
Ψυχή για την οποία υπήρξε θεός της φυλακής, [C]
φλέβες που έχουν δώσει το χιούμορ σε τόση φωτιά, [D]
μεδούλια που έχουν καεί ένδοξα, [C]
Το σώμα σου θα φύγει, όχι η φροντίδα σου. [ΡΕ]
Θα γίνουν στάχτη, αλλά θα έχει νόημα. [ΝΤΟ]
Σκόνη θα είναι, περισσότερη σκόνη στην αγάπη. [ΡΕ]