Έργα του Garcilaso de la Vega

Το έργο του Garcilaso de la Vega θεωρείται ουσιαστικό μέσα στις εκφραστικές μορφές της αναγεννησιακής ποίησης στην ισπανική γλώσσα. Μάλιστα, ο ποιητής από το Τολέδο αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρωτοπόρους της ποίησης κατά τη λεγόμενη ισπανική χρυσή εποχή. Ωστόσο, δεν είδε ποτέ καμία από τις γραπτές του δημιουργίες να δημοσιεύονται όσο ζούσε.

Ήταν ο μεγάλος του φίλος Juan Boscán (1487 - 1542) που συνέταξε την ποιητική παραγωγή του Γκαρσιλάσο και το δημοσίευσε (μεταθανάτια) μαζί με αρκετά από τα ποιήματά του το 1543. Στη συνέχεια, το 1569, ένας τυπογράφος από τη Σαλαμάνκα δημοσίευσε το έργο του συνθέτη του Τολέδο μεμονωμένα. Αργότερα, τον ίδιο αιώνα, άλλα ποιήματα —αδημοσίευτα τότε— συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο του γνωστού σήμερα Ισπανού ποιητή.

Τα έργα του Garcilaso de la Vega

Πρώτη δημοσίευση των ποιημάτων του

Κατασκευάστηκε μεταξύ 1526 και 1535, Το μικρό έργο που διατηρεί μέχρι σήμερα ο Γκαρσιλάσο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Τα έργα του Boscán με μερικά από τα Garcilaso de la Vega (1543). Ωστόσο, ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι πιθανότατα έγραψε παραδοσιακούς στίχους και έγινε γνωστός ποιητής μεταξύ των αυλών της Καστιλιάς κατά τη διάρκεια της νιότης του.

Σε κάθε περίπτωση, Ο Juan Boscán ήταν το κλειδί για την προσαρμογή του δεκασύλλαβου στίχου (πλάγια γραφή) στην καστιλιάνικη μετρική σύνθεση από τον Garcilaso. Ο τελευταίος προσάρμοσε εξαίσια την ιδιωματική δομή της καστιλιανής στον ιταλικό τονισμό. Με τον ίδιο τρόπο ενσωμάτωσε τα τυπικά νεοπλατωνικά ποιητικά περιεχόμενα της Τάνας ποίησης της Αναγέννησης.

Έμπνευση και επιρροές

Ο Boscán ήταν επίσης σημαντικός για την εκτίμηση του Garcilaso για την ποίηση του κυρίου Ausiàs March από τη Βαλένθια. Μια άλλη σημαντική προσωπικότητα στη ζωή του Ισπανού συνθέτη ήταν ο Πέδρο ντε Τολέδο, ο οποίος έγινε Αντιβασιλέας της Νάπολης. Σίγουρα, οι δύο παραμονές του Γκαρσιλάσο (1522-23 και 1533) στη νότια ιταλική πόλη σημάδεψαν την ενσωμάτωση των ιδιοσυγκρασιών του Πετράρχα στην ποίησή του.

Το 1526, ο ποιητής του Τολέδο γνώρισε την Isabel Freire de Andrade, μία από τις κυρίες της Ισαβέλλας της Πορτογαλίας όταν η μελλοντική αυτοκράτειρα παντρεύτηκε τον Κάρλος Α. Σύμφωνα με ορισμένους ακαδημαϊκούς, η Πορτογαλίδα παρθένα εμφανίζεται ως η βοσκοπούλα Ελίζα στους στίχους του Garcilaso de la Vega. Προφανώς, Αυτό επηρεάστηκε όταν παντρεύτηκε τον Don Antonio de Fonseca, σύμβουλο του Toro (Castilla) το 1529.

Άλλες αγάπες που αξίζει να αναφερθούν

Το 1521, ο Γκαρσιλάσο απέκτησε έναν νόθο γιο —αν και περιλαμβάνεται στη διαθήκη του— με τον Guiomar Carrillo, γνωστό ως ο πρώτος έρωτας του ποιητή του Τολέδο. Αυτή η κυρία αναφέρεται ως η Γαλάτεια στο Eclogue I. Επιπλέον, η Magdalena de Guzmán (ξαδέρφη) είναι η Camila στο Eclogue II και η όμορφη Beatriz de Sá, σύζυγος του αδελφού της Pablo Laso (αναφέρεται επίσης ως Elisa).

Χαρακτηριστικά των στίχων του Garcilaso de la Vega

Το έργο του Γκαρσιλάσο ντε λα Βέγκα Αποτελείται από τρεις εκλογισμούς, τέσσερα τραγούδια, σαράντα σονέτα, μια επιστολή, μια ωδή και οκτώ τραγούδια. παραδοσιακός τύπος (ταξινομημένος σε οκτασύλλαβους στίχους). Σε αυτή τη σύνοψη είναι δυνατόν να εκτιμήσουμε σε όλη της τη διάσταση την ανανέωση των θεμάτων και των ειδών που χρησιμοποιούνται στο αναγεννησιακό λυρικό.

Επιπλέον, μερικά από τα σονέτα και οι εκλογισμοί του Γκαρσιλάσο θεωρούνται από τους ιστορικούς ως πιστή αναπαράσταση του ιδανικού κυρίου της Αναγέννησης. Την ίδια στιγμή, οι στίχοι του ενσωμάτωσαν οριστικά τη μετρική της ιταλικής λυρικής ποίησης σε συνθέσεις στα ισπανικά.

Θέματα

Τα περισσότερα από τα σονέτα του Γκαρσιλάσο είναι ερωτικής φύσης, μεταξύ των οποίων ορισμένα γραμμένα στα νιάτα του δείχνουν χαρακτηριστικά του παραδοσιακού τραγουδιού. Αντι αυτου, αυτά τα σονέτα που δημιουργήθηκαν σε μια πιο ώριμη εποχή του ποιητή του Τολέδο δείχνουν μια προσέγγιση πιο χαρακτηριστική της ευαισθησίας της Αναγέννησης (αισθητή και στα τραγούδια τους).

Σονέτο XXIII

«Όσο τριαντάφυλλο και κρίνο

το χρώμα εμφανίζεται στη χειρονομία σας,

και αυτό το φλογερό, ειλικρινές βλέμμα σου,

με καθαρό φως η γαλήνια καταιγίδα.

και ενώ τα μαλλιά, που στη φλέβα

επιλέχθηκε ο χρυσός, με γρήγορη πτήση,

δίπλα στον όμορφο λευκό λαιμό, όρθιο,

ο άνεμος κινείται, απλώνεται και ανακατεύεται.

πάρε από την ευτυχισμένη σου άνοιξη

το γλυκό φρούτο, πριν από τον θυμωμένο καιρό

καλύψτε την όμορφη κορυφή με χιόνι.

Ο παγωμένος άνεμος θα μαραθεί το τριαντάφυλλο,

Η ελαφριά ηλικία θα αλλάξει τα πάντα,

επειδή δεν έκαναν αλλαγή στο έθιμο τους».

Η φύση στο έργο του Γκαρσιλάσο

Επιπλέον, Οι εκλογισμοί του Γκαρσιλάσο αποτελούν τη μέγιστη έκφραση του ποιητικού του ταλέντου. Σε αυτά, αρκετοί βοσκοί συζητούν θέματα που σχετίζονται με την αγάπη σε ένα πλαίσιο εξιδανικευμένης φύσης. Παρά την απαρίθμηση Eclogue II Ήταν το πρώτο που έγραψε ο Καστιλιάνος συνθέτης και, μεταξύ των τριών συγγραφέων του, το μόνο που παρουσίασε μια δραματική πλοκή.

Eclogue II (θραύσμα)

"Αλβανός

Είναι όνειρο αυτό ή όντως παίζω

το λευκό χέρι; Αχ, όνειρο, κοροϊδεύεις!

Πίστευα σαν τρελή.

Ω να με προσέχεις! πετάς

Με γρήγορα φτερά μέσα από την έβενο πόρτα.

Ξάπλωσα εδώ και κλαίω.

Δεν φτάνει το σοβαρό κακό μέσα στο οποίο ξυπνά

η ψυχή ζει, ή για να το θέσω καλύτερα,

πεθαίνει από μια αβέβαιη ζωή;

σαλικίου

Albanio, σταμάτα να κλαις, qu'en oíllo

θρηνώ

Αλβανός

Ποιος είναι παρών στο πένθος μου;

σαλικίου

Να ποιος θα σε βοηθήσει να νιώσεις.

Αλβανός

Είσαι εδώ Salicio; μεγάλη παρηγοριά

Ήμουν σε κακή παρέα,

αλλά έχω σε αυτό αντίθετα τον ουρανό».

Βιογραφία του Garcilaso de la Vega

Οι ιστορικοί δεν έχουν συναίνεση σχετικά με το έτος γέννησης του Garci Lasso de la Vega (όνομα βάπτισης). Μια από τις βεβαιότητες από αυτή την άποψη είναι ότι γεννήθηκε στο Τολέδο μεταξύ 1491 και 1503, σε μια οικογένεια της Καστιλιάνικης αριστοκρατίας. Έμεινε ορφανός από τον πατέρα του σε νεαρή ηλικία, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να απορροφήσει τις πολιτικές συνωμοσίες του βασιλείου της Καστίλλης.

Τα νιάτα του στα καστιλιάνικα γήπεδα

Ο νεαρός Γκαρσιλάσο έλαβε μια πολύ ολοκληρωμένη εκπαίδευση για την εποχή του στις Αυλές του βασιλείου. Εκεί έμαθε πολλές γλώσσες (λατινικά, ελληνικά, ιταλικά και γαλλικά) και γνώρισε τον Juan Boscán, στον οποίο πιθανότατα οφείλει την προτίμησή του για τη λεβέντικη ποίηση. Το 1520, ο ποιητής έγινε βασιλικός στρατιώτης; έκτοτε συμμετείχε σε πολυάριθμες στρατιωτικές εκστρατείες στην υπηρεσία του βασιλιά Κάρλου Α'.

Στις 11 Νοεμβρίου 1523, ο Garcilaso de la Vega διορίστηκε Santiago στην εκκλησία San Agustín στην Παμπλόνα. Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να συμμετέχει σε σημαντικές στρατιωτικές αποστολές (σε μία από αυτές τραυματίστηκε σοβαρά). Εν τω μεταξύ, το 1525 παντρεύτηκε την Elena de Zúñiga, αδερφή του Carlos I της Ισπανίας, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά.

Τελευταίες στρατιωτικές εκστρατείες, εξορία και θάνατος

Το 1530, ο Garcilaso ήταν μέρος της βασιλικής εκδρομής του Carlos I στη Μπολόνια, όπου έγινε Κάρολος Ε', Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετά από ένα χρόνο, εξορίστηκε (για συμμετοχή σε γάμο χωρίς άδεια) στο νησί Schut (Δούναβη), πριν εγκατασταθεί στη Νάπολη. Το 1535, δέχθηκε δύο κοψίματα με λόγχη στο στόμα και στο δεξί του χέρι κατά τη διάρκεια της Ημέρας της Τύνιδας.

Το επόμενο έτος, ο Κάρολος Ε' πήγε στον πόλεμο εναντίον του Φραγκίσκου Α' της Γαλλίας. Λίγο αργότερα, ο Γκαρσιλάσο διορίστηκε πλοίαρχος για την αποστολή στην Προβηγκία. Εκεί, τραυματίστηκε σοβαρά στη μάχη κατά τη διάρκεια της επίθεσης στην οχύρωση του Muy. Τελικά, ο ποιητής και στρατιώτης του Τολέδο πέθανε στη Νίκαια, στις 14 Οκτωβρίου 1536.