Bugün yerine getiriliyorlar 77 yıl Rabindranath Tagore'un ölümününHintli şairlerin en ünlüsü. Elbette birçok evde seçtiği eserlerin bir baskısı var. Benimkinde en iyi bilineni Editoryal Aguilar (Nobel Ödülü Kitaplığı), sürümü ile Zenobia Camprubi, şair Juan Ramon Jiménez'in karısı.
Mavi esnek hamur, kabarık harfler ve altın bir omurga ile bu çok karakteristik baskı, beni çok genç yaşlardan itibaren cezbetti. Çok az şey anlamasına rağmen kitabı eline almanın ve Tagore'un şiirini okumanın nedenlerinden biri buydu. Bugün kurtarıyorum 4 aşk şiirleri kazanan bu yazarı hatırlamak için 1913'de Nobel Ödülü.
Rabindranath Tagore
Nacido en Calcuta 1861'de şair olmasının yanı sıra, Tagore aynı zamanda filozof ve ressam. On dört kardeşin en küçüğü, bir varlıklı aile harika bir entelektüel atmosferin olduğu bir yer. Eğitimini tamamlamak için on yedi yaşında İngiltere'ye gitti, ancak eğitimini bitirmeden Hindistan'a döndü.
Tagore yazdı hikayeler, denemeler, kısa hikayeler, seyahat kitapları ve oyunlar. Ama hiç şüphesiz şiirlerinin özel güzelliği ve müzik de kattığı için ünü ona geldi. Öyleydi hint bağımsızlığının savunucusu ve 1913'te kendisine Nobel Edebiyat Ödülü tüm kariyerinin yanı sıra siyasi ve sosyal katılımı için. Ve 1915'te seçildi Caballero Kral George V. Hayatının son yıllarında kendini resme adadı.
Kapsamlı prodüksiyon özellikleri arasında Şafağın şarkıları, sahip olduğu bazı mistik deneyimlerden esinlenerek; Ulusal hareket, ülkesinin bağımsızlığı lehine konumu üzerine siyasi bir makale; Lirik adak, en iyi bilinen; Kralın Postacısı, Oyna. Ya da şiir kitapları Bahçıvan, Yeni Ay o Firari.
4 şiir
Bana yumuşak bir sesle şöyle dedi: "Aşkım, gözlerime bak ...
Bana yumuşak bir sesle şöyle dedi: «Aşkım, gözlerime bak.
"Onu azarladım, ekşi ve dedim ki:" Defol git. " Ama gitmedi.
Bana geldi ve ellerimi tuttu… Ona "Beni bırak" dedim.
Ama gitmedi.
Yanağını kulağıma dayadı. Biraz uzaklaştım
Ona baktım ve "Utanmadın mı?" Dedim.
Ve hareket etmedi. Dudakları yanağımı fırçaladı. Ben titredim,
ve ben "Ne cüretle söylersin?" dedim Ama utanmadı.
Saçıma bir çiçek tutturdu. "Boşuna!" Dedim.
Ama yerinden oynamadı. Çelengi boynumdan çıkardı ve gitti.
Ve ağlıyorum ve ağlıyorum ve kalbime soruyorum:
"Neden, neden geri gelmiyor?"
***
Bana öyle geliyor aşkım, hayatın gününden önce ...
Bana öyle geliyor aşkım, hayatın gününden önce
mutlu rüyalar şelalesinin altında duruyordun
kanınızı sıvı türbülansıyla doldurmak.
Ya da belki yolun tanrıların bahçesinden geçiyordu
ve çok sayıda yasemin, zambak ve zakkum
yığınlar halinde kollarına düştü ve kalbine girerek,
orada bir kargaşa vardı.
Gülüşün sözleri boğulan bir şarkı
melodilerin çığlıklarıyla; bazı çiçeklerin kokusunun coşkusu
giyme; Ay ışığı kırılıyor gibi
Ay saklanırken dudaklarının penceresinden
kalbinde. Daha fazla neden istemiyorum; Sebebini unuttum.
Sadece kahkahanın isyandaki hayatın kargaşası olduğunu biliyorum.
***
Bağışla beni bugün sabırsızlığım, aşkım ...
Bugün affet beni sabırsızlığım, aşkım.
Yazın ilk yağmuru ve nehrin korusu
Sevinçli ve çiçek açan kadam ağaçları,
Bir bardak aromalı şarapla geçip giden rüzgarları cezbeder.
Bak, gökyüzünün her köşesine şimşek
onların bakışları ok atıyor ve rüzgarlar saçınızda yükseliyor.
Sana teslim olursam bugün beni affet aşkım. Her biri ne
yağmurun belirsizliğinde gizlendiği gün; hepsi
köyde işler durdu; çayırlar
terk edilmiş. Ve yağmurun gelişi senin içinde buldu
kara gözler onun müziği ve temmuz, kapınızda, bekle
mavi eteğindeki saçlarınız için yasemin.
***
Ellerini tutuyorum ve kalbim seni arıyorum ...
Ellerini tutuyorum ve kalbim seni arıyorum
sözler ve sessizliklerden sonra hep benden kaçıyorsun
gözlerinin karanlığına gömülür.
Yine de bu aşktan memnun olmam gerektiğini biliyorum
rüzgarlarla ve kaçışlarla gelenlerle, çünkü bulduk
bir an için kavşakta.
Ben seni bu konuda taşıyabilecek kadar güçlü müyüm
bu labirent yollarından geçen dünyalar sürüsü?
Karanlık esneme geçidinde seni ayakta tutacak yiyeceğim var mı?
ölüm kemerleri