Pedro Antonio de Alarcon Gazeteci, romancı, oyun yazarı ve aynı zamanda şairdi. Grenadian de Guadix, dünyanın en önde gelen temsilcilerinden biriydi. gerçekçi hareket. Kraliyet Dil Akademisi üyesi, en bilinen eseri belki de kısa öyküsüdür Tırnakve tabii ki Üç Köşeli Şapkaama çok daha fazlası vardı. Hangisi daha az bilinen Bu senin faseta olarak şair, aslında onun için asla pek tanınmamıştı. Ama bugün, bugün onun yeni bir yıldönümünü anmak için ölüm 1891'de Madrid'de bunları vurgulamak istiyorum seçilmiş soneler.
Pedro Antonio de Alarcon
Bu gerçekçiliğe geçiş hareketinin temsilcisi olarak, hikayeler, hikayeler ve romanlar Alarcón'un romantik ton hatırlatan zorilla sırasında veya Rivas Dükü. Ve aynı zamanda bir figura arasında ellos ve büyük romancılar onun zamanının Galdos, John Valera veya Leopoldo Alas «boru». Bunlar 5 seçili soneler düzyazı üretiminin başarısına ulaşamayan şiirsel üretimi.
Duman ve kül
Koltuğumda yatarken sigara içiyordum
ne zaman, sakin baş dönmesi uyuşukluğunda,
altın hayallerim gerçek oluyor görüyorum
opak sisin ortasında yoğun duman.
Ama ihtirasım yatıştırır zafer bile
hiçbir şey ateşli arzumu yatıştırmaz
hava ile sarılıncaya kadar inanıyorum
Buharlı bir hamakta sallandığını gör.
Sana koşuyorum, kalbim seni anımsatıyor
ve aşkının ateşi beni büyülediğinde
ve dudaklarım ağzını kapatacak
Ne yazık ki puro fişleri
ve sadece böyle çılgın bir yanılsamadan kalmıştır
havada duman ve ayaklarımın dibinde… Kül.
Acı çanı
Saat birde!… Size selam olsun! -Her şey dinleniyor,
Gece uyur dünyayı ... Ama izliyorum
Kitapları çılgın özlemime veriyorum
yanan pabulum ve canlı genişleme.
Korkunç bir çanın sesi
uzak uçuşla havayı geç ...
Cennete yükselen bir ruha veda edin:
Mezara gömülmüş bir ceset gibi.
Bu hayattan kaçtığın için mutlu ölümlü,
kimsin? Kim oldun Ne buldun
bıraktığın dünyada Senin oyunun,
Sizi hangi yeni bölgeye yönlendirdi?
Gölgeler mi ışık mı? Şimdi bir şey anladın mı?
Ah! Bana bu kitabın neyi görmezden geldiğini söyle!
Puro
Tütünü bir kağıda karıştırıyorum; kapmak
Onu yakıyorum ve açıyorum, zaten yanıyor
yanar, ölür; öl ve hemen
Bahşişi atıyorum, süpürüyorum ... Ve arabaya!
Bir ruh Tanrı'yı kırılgan çamura sarar,
ve onu yaşam ateşinde tutuşturur,
zamanı emmek ve kalkışla sonuçlanmak
Bir ceset. Adam bir puro.
Düşen kül onun talihidir;
umudunuzu yükselten duman;
çılgın hasretinden sonra ne yanacak.
Sigara saatinden sonra puro geçiyor;
mızrak çukuruna popo sonra popo,
ama aroma ... cennette kaybolun!
Roma
İmparatorluğun iki katı için sadece sen!
Ah Roma! Yıllardır egzersiz yaptınız!
İki ünlü şehirden sadece sen
gizemi mora sardın!
Yarım küreyi iki kez şaşırttı
senin büyüklüğünü ya da kötülüğünü düşündü,
dünyanın güçlerine göre
Leon veya Borgia, Sezar veya Tiberius.
Persepolis, Ninova ve Kartaca
cenaze kalıntılarından daha fazlası var
ılık kum ve yalnız avuç içi:
Ve tahribatın ortasında ölümsüzsün,
Latin kartalları yok olduğunda
ruhların imparatorluğunu fethettin!
Şafak!
Horoz kargalar ... Ve kutsal olmayan sabah
insanı ışığıyla uyandırır,
Onları boş hayalleri takas etmek
yeni bir günün zoraki arzusuyla.
Onlara inatla saldırmak için geri döndüler
hırs ve aşk, şiddetli zorbalar,
korkunç günlük işler ...
Borç, patron, can sıkıntısı, çılgınlık ...
Ve bu arada, mülksüzleştirilmiş aşık,
rüyalarda yastığı paylaşan
şununla ya da sevdiği kadınla,
amansız gün onu uyandırır
onu eski sevgilisine baktırmak için
yaşlı, evli, deli veya ölü rahibe.
Kaynak: Buscapalabra