Fotoğraf: Joan Margarit web sitesi.
Joan Margaret sadece kazandı Cervantes Ödülü 2019. İspanyol dilinde 125.000 avroya sahip en önemli edebiyat ödülü buna gitti. Eserlerini her iki dilde de geliştiren Katalan şair, herhangi bir ideolojinin ötesinde bir kültürel birleşmenin standart taşıyıcısı olarak. Bunlar Onu tanımak için şiirlerinden 4 tanesi, okuyun veya yeniden keşfedin.
Joan Margaret
Joan Margarit i Consarnau, Sanahuja, Lleida, 11 Mayıs 1938. şair, mimar ve profesör Polytechnic University of Barcelona'dan emekli oldu. Bir şair olarak İspanyolca yayınlamaya başladı 60'larda Yalnız bir adamın korosu için şarkılar. Ve bunu on yıl sonrasına kadar bir daha yapmadı Cronica. Birkaç yıl sonra Katalanca yayın yapmaya başladı. Kendisi mi eserinin İspanyolcaya tercümanı, her ne kadar biri veya diğerinde belirsiz bir şekilde yazsa da. Geçen yıl anılarını yayınladı: Ev sahibi olmak için savaşı kazanmalısın.
En 2008 Joan Margarit Ulusal Şiir Ödülü ve ayrıca Katalonya Generalitat'ın Ulusal Edebiyat Ödülü. Ve içinde 2013 ayrıca ödülü kazandı Latin Dünyası Şairleri Víctor Sandoval, Meksika'dan. Bu Cervantes Ödülü, aynı zamanda kariyerini taçlandırıyor. en çok okunan çağdaş şairlerden biri ispanyolca'da.
Okunacak bir antoloji, Tüm şiirler (1975-2015). Bu dördünü seçtim.
4 şiir
Sabah dört
İlk köpek uluyor ve hemen
bir avluda yankı var, diğerleri yankılanıyor
aynı anda tek bir havlamada,
sert ve ritimsiz.
Burunları havlıyor, havlıyorlar.
Nereden geliyorsun köpekler? Ne yarın
gecenin havlamasını uyandırıyor mu?
Kızımın rüyasında nasıl havladığını duyuyorum
paletten dışkı ile çevrili
ile bir bölgeyi işaretlediğiniz
sokaklar, teraslar, açık alanlar.
Yaptığım gibi
şiirlerimle, uluduğum yerden
ve ölüm bölgesini işaretlerim.
Mektup
Her zaman ileriye baktın
Sanki deniz oradaymış gibi. Sen yarattın
bu şekilde dalgaların hareketi
bazı kumsallarda uzaylı ve efsanevi.
Tehlikeli kuvvet tarafından birleştik
Aşk yalnızlığı verir.
Hala parmaklarımı titretiyor
anlaşılmaz bir şekilde bu kağıt.
Seninle benim aramızdaki terk edilmiş yol
mektuplarla kaplı, ölü yapraklar.
Ama yolun devam ettiğini biliyorum.
Elimi küçük bohça üzerine koyarsam
Sırtında dinlendiğini hissediyorum.
İleri dinlerdin
Sanki deniz oradaymış gibi, çoktan değişmiş
yorgun, boğuk, sıcak bir sesle.
Küçük bizi henüz birleştiriyor: sadece titreyen
bu ince kağıdın parmaklarının arasında.
Bekliyorum
Çok fazla şeyi kaçırıyorsun.
Böylece günler dolar
ellerini beklemekten ibaret anlar,
küçük ellerini özlemek
benimkini pek çok kez aldılar.
Yokluğunuza alışmalıyız.
Gözlerin olmadan çoktan bir yaz geçti
ve denizin de alışması gerekecek.
Sokağın, hala uzun zamandır
kapının önünde bekleyecek
sabırla, adımlarınla.
Beklemekten asla yorulmayacaksınız:
kimse sokak gibi nasıl bekleyeceğini bilmiyor.
Ve bu beni dolduracak
bana dokunduğunu ve bana baktığını
bana hayatımla ne yapacağımı söyle
Günler geçtikçe, yağmur veya mavi gökyüzü ile
zaten yalnızlığı organize ediyor.
Geceleri farlar
Geçmişte seni baştan çıkarmaya çalıştım.
Eller direksiyonda ve bu ışık
kontrol panelinin gece kulübünden
-kış fantezisi- seninle dans et.
Arkamda tıpkı büyük bir kamyon gibi
yarın ışıklar patlıyor.
Kimse onu sürmüyor ve beni sollamıyor
ama şimdi sen ve ben birlikte seyahat ediyoruz
ve araba iki at olabilir
altmışlardan Paris'e.
"Je ne regrette rien", Edith Piaf'ı söylüyor.
Pencerenin altında gece gelir
otoyoldan soğuk ve geçmişten
hızla kafa kafaya yaklaşır:
ışıkları düşürmeden beni çapraz ve kör et.