Monozuki'nin yaratıcısı RG Wittener ile röportaj.

Bugün röportaj yapmaktan zevk alıyoruz RG Wittener (Witten, Almanya, 1973), İspanyol yazar bilim kurgu, fantezi ve korku hikayeleri ve romanları; ve 2018'den beri kitabıyla tanınıyor Monozuki. Tilki kızhakkında bir tarih oryantal fantezi.

RG Wittener, yazar ve eseri

Actualidad Literatura: Öncelikle sizi tanımayanlar için biraz anlatır mısınız? RG Wittener kimdir, kökenleriniz ve bugün ne yapıyorsunuz?

RG Wittener: Benim ismim Rafael Gonzalez WittenerYetmişli yılların ortalarında Almanya'da doğdum ve çok genç yaşta ailem büyüdüğüm ve yaşadığım Madrid'e taşındı.
Edebiyatla temasım erken yaştaydı, çünkü dört yaşında okumaya başladım, ilk romanımı yaklaşık on beş yaşındayken yazmaya cüret ettim ve olmayı başardım. kısa öykü ödülü finalisti Fungible25 yaşında Alcobendas belediye meclisi tarafından verilmiş.
Bununla birlikte, yazmaya olan bağlılığım, feshedilmiş Grupo AJEC yayıneviyle ilk kez yayınladığım 2010 yılına kadar pek çok iniş çıkışlar arasında sürdü. O zamandan beri birçok antolojiye katıldım, örneğin İspanyol Steampunk'ın En İyileri Nevsky yayınevinden, bunlardan birini belirtmek gerekirse, başlıklı öykü koleksiyonunda klasik öykülere bir değişiklik getirmeye cesaret ettim. Ne renkli ne de kırmızıve şimdiye kadar romanı size sunuyorum Monozuki. Tilki kız, tarafından düzenlendi havuç presi.
Şu anda Madrid'de yaşıyorum ve çalışıyorum ve izin günlerimde kendimi Maravillas mahallesindeki kafelerden birinde yazarken görmek alışılmadık bir şey değil.

AL: Yazar olmak istemenize ne sebep oldu?

tanık: Küçüklüğümden beri okuduğum romanların aynısı beni yazmaya iten romanlardı. 20.000 lig sualtı yolculuğu, Siyah korsan, Sonsuz hikayedestanı Ejderha Mızrağı... Onlardan gerçekten hoşlandım, ama aynı zamanda bir defterin önünde oturup kendi defterimi icat etmeyi de sevdim. Oradan profesyonel bir yazar olmayı istemek, sanırım, organik olarak yazan birçok insanın başına gelen bir şey. Hikayelerinizi okuyucularla buluşturma fikrine değer veriyorsunuz ve daha ciddi bir adım atıyorsunuz.
Çizim yapmakta kötü olmadığım için, dünyasına odaklanarak başladım. çizgi roman ve grafik hikaye anlatımı; bir senaristten çok bir karikatürist olarak. Sadece ilk romanımı yayınlamamın bir sonucu olarak, çizerek anlatmaktansa yazarak daha iyi anlattığımı anladım..

AL: Tarzınız, görülebileceği gibi Monozuki. Tilki kızBasit değil, basit. Pek çok yazarın başaramadığı pek çok şeyi birkaç kelimeyle ve ayrıntıya girmeden aktarmayı başarırsınız. Var estetik niyet bunun arkasında mı yoksa en rahat hissettiğin türden bir düzyazı mı?

tanık: Daha önce de söylediğim gibi çizgi romanlarla ilişkim çok uzun sürdü. Ve ondan sahneleri bir dizi kısa hikaye olarak düşünme alışkanlığını miras aldım, böylece yazarken okuyucuların bu çekimlerin her birinde ne göreceklerini aktarmaya çalışıyorum. Anlatımda çok görsel olmama rağmen, Sonucun akıcı bir okumaya sahip olmasını sağlamak için açıklamalarda kendimi genişletmekten kaçınıyorum, bu benim nihai amacım. Bunu söyleyen edebi bir tavsiyeye uymaya çalıştığım bir şey hikaye için neyin önemli olduğuna odaklanmalı ve aksesuarı ortadan kaldırmalısınız.
Hikayeyi bu kadar kısa ve öz bir şekilde aktarmanın ana araçlarından biri, sözcüksel zenginlik tarihte. Bu, birden fazla durumda bulmaya iyi vakit geçirdiğim anlamına gelir. iletmek istediklerimi tanımlayan tam kelimeve yazılarımda kendime bıraktığım birçok ek açıklama görebilirsiniz, konu metni temizlemeye geldiğinde, daha iyi çalışan bir terim olup olmadığını kontrol edin.
Öte yandan, şu da doğrudur: Monozuki genç bir izleyici kitlesi düşünülerek yazılmıştır Ve elbette bunun nihai sonuç üzerinde de belirli bir etkisi oldu. Yani kısaca şunu söyleyebilirim estetik bir işlev vardır, ancak her şeyden önce işlevseldir.

AL: Bu romandan bahsetmişken, sizi yazmaya iten nedir? Monozuki'nin hikayesinin kaynağı neydi?

tanık: Monozuki bir çocuk hikayesi olarak başladı, bir arkadaşın isteği üzerine yazılmış ekolojik dokunuşlarla kısa bir hikaye. O ilk anda Monozuki yoktu ve onun evreni de hepimizin bildiği dünyanınki değildi.
Bir süre sonra, bir yayınevinde kısa öyküler için bir çağrı yükseldi ve arsanın bana daha uzun bir öykü yazmak için mükemmel bir temel oluşturacağını düşündüm ve Monozuki ve Japon ilham dünyası burada ortaya çıktı. Jüride yer alan bir arkadaş, Bana hikayenin potansiyeli olduğunu söyledi ve ona daha fazla yer ayırmamı, onu bir romana dönüştürmemi tavsiye etti.. Bunu nasıl yapacağımı çok iyi bilmiyor olsam da, nerede biteceğini ya da bir noktada duracağını bilmeden, bir meydan okuma ya da edebi bir alıştırma gibi, pasajlar ekliyor ve evreninin arka planını zenginleştiriyordum. . Ta ki güzel bir güne kadar, Carmot yayınevinin editörüne ne yaptığımı anlattım, okuduklarını beğendi ve onun yardımıyla roman şimdi okuyabileceğiniz kitap haline geldi.

AL: Her iki durumda da deneyime sahip olduğunuza göre, neyin iyi olduğunu düşünüyorsunuz? kısa hikaye ve roman yazmak arasındaki temel farklar?

tanık: Temel fark, bir roman yazmak için gereken yazma disiplininde yatmaktadır.. Klasik yazarların yazıya nasıl odaklandıklarına veya Stephen King gibi modern vakalara ve ofisten ayrılmadan önce günde iki bin kelimesine dair pek çok anekdot var. Kısacası, bize sadece kısacası, bu süre zarfında yazdıklarınızın veya konuştuğunuz şeylerin% 99'unun romana, olay örgüsüne, karakterlerine, anlatıcı doğruysa ... vb. Üzerine odaklanılması gerektiğini söyleyen örnekler, sizden önce. son noktayı koyalım. İyi bir yazma ritminiz olsa bile, bir romanın tüm süreci boyunca bizi birkaç ay alacağını bilmelisiniz.: planlama, özet, yazma, yeniden yazma, çeşitli revizyonlar ... ve ne ortada kalmaktan kaçınmanın en iyi yolu her gün yazmaktır..
Hikaye, diğer yandan, senden daha fazla kesinlik istiyor ve anlatımda dağılmıyorsun. Okuyucuyu ilk satırda yakalamalı ve son sayfaya kadar onu tuzağa düşürmelisiniz. Bunu başarmak için, ne söylemek istediğinizi, onu hangi tonda yapacağınızı ve okuyucuda ne tür hisler uyandırmayı planladığınızı bilmeniz çok önemlidir. Kalemi nereden alacağınızdan emin değilseniz, nihai sonucun kendi beklentilerinizi karşılaması zordur.. Öyleyse, bazen birkaç saat içinde bir hikayenin taslağını yazabilsem de, hayal gücümü yakan bir hikayeyi kusma dürtüsüne sahip olmadığım zaman yaptığım şey, hikayenin ne olduğuna dair kısa ve basit bir özet hazırlamaktır. söyleyeceğim Ve aklımdaki son nedir

İÇİN:En çok hangi eserlerinizden gurur duyuyorsunuz? ve çünkü?

tanık: İlk romanım Unutulmuş tanrıların sırrıBir yazar olarak özlemlerimde öncesi ve sonrası belirleyiciydi ve şu anda arkadaşlığımı paylaştığım çeşitli yazarlarla tanışmama izin verdi. Bu benim için çok önemli hale getiriyor.
Fakat Monozuki. Tilki kız Şu anda en çok gurur duyduğum roman, her yönüyle nitel ilerleme anlamında temsil ettiği şey.

AL: Bize kendinizden bahseder misiniz? hem edebi hem de edebi olmayan etkiler?

tanık: Burada herkes hakkında konuşmam için yer olduğundan emin misin?
Edebiyat açısından, beni okuyucu yapan ve kendi hikayelerimi yazarken ilk taklit etmek istediğim yazarlar, Verne, salgariVe Asimov. Bunlar ergenlikte birleştirilecek King, Margaret Weiss y Lovecraft. Daha sonra bir yetişkin olarak hayranlık duyduğum ve onlardan öğrenmek istediğim diğer yazarlar onları takip etti: Neil Gaiman, Terry Pratchett, Shirley Jackson, Vladimir Nabokov, Jon Bilbao, Joe Abercrombie, Joyce Carol Oates y Greg Egan, özellikle.
Çizgi romanla olan uzun ilişkim, bana bir sahneyi vinyetlerde görselleştirme yeteneği ve yıllarca okuduktan sonra uyumsuz kahramanlar ve anti kahramanlar üzerinde çok güçlü bir saplantı bıraktı. X-Men. Her ne kadar süper kahraman çizgi romanlarına ek olarak, zamanla maceraları gibi eserlerden de etkilenmişimdir. Kediotu, Vendetta için V, En iyi on, Cehennem çocuğu, Fables veya çok yakın zamanda Canavar.
Edebiyat dışı referanslarıma gelince, onları her zaman film ve televizyonda, görsel-işitsel prodüksiyonda buluyorum. Bence liste sonsuz olacak ... ve çok çeşitli olacak! Matris, Saçak, Shell Hayalet, Milyon dolarlık Bebek, Affetmeden, Prenses Mononoke, Yabancılar, Sherlock, Doctor Who, birkaç isim. Bazen temasından, bazıları görsel gelişimden, diğerleri karakterlerinden kaynaklanıyor ... Hepsi, bilinçli veya bilinçsiz olarak yazdıklarımı etkiledi.

AL: Seviyor gibisin Japon animasyonuHangi diziler veya filmler sizi işaretledi? Tavsiye eder misin? Hikayeler anlatmak için bir araç olarak bu araç hakkında ne düşünüyorsunuz?

tanık: Göründüğünden daha az anime tüketiyorum ve şu anda dizileri günlük olarak takip ettiğim zamandan çok uzağım ama gerçekten sevdiğim bir mecra. Çocukken halüsinasyon gördüm Mazinger Z y el Komut-G. Sonra patlamasını yaşadım Ejder topu, Zodyak Şövalyeleri ve beyzbol, voleybol vb. ile bağlantılı tüm bu romantik diziler. Her şey bir kafaya geldi Akira ve daha sonra Shell Hayalet ve uzun metrajlı filmler GhibliGibi Prenses Mononoke y Howl's Moving Castle, özellikle.
Önerilerle ilgili olarak, türün çoğu hayranı için yeni bir şey keşfetmeyeceğimden korkuyorum: Mükemmel mavi, Kırmızı biber, Gezegenler, Komşularım Yamadave yukarıda adı geçen Prenses Mononoke, Kabuktaki Hayalet ve Howl's Moving Castle.
Sadece anime değil, animasyon da müthiş bir anlatım gücüne sahip. Planları ve kendi zamanınızı yönetme özgürlüğüne sahipsiniz, bu da kelimeleri neredeyse kelimenin tam anlamıyla görüntülere dönüştürmenize olanak tanır. Hayal ettiğiniz herhangi bir evren anime olarak yakalanabilir. Ve elbette öykü anlatmanın fazlasıyla geçerli bir yolu. Teknik ve görsel dili ile tuhaf ama diğerleri kadar iyi.

AL: Alışkanlığınız doğrusal yazmaO halde farklı sahneleri birbirine bağlamayı ve okuyucunun hikayeyi sağlam, kesintisiz bir blok olarak deneyimlemesini nasıl başarırsınız?

tanık: Gerçek şu ki İlk romanımdan sonra doğrusal olmayan yazıyı bir çalışma sistemi olarak bir kenara bırakıyorum.. Monozuki ile onu tekrar kullandım, ancak yalnızca orijinal arsaya sahneler eklemek için. Benim durumumda, kitap için bir fragman yazma biçiminde yaklaşırsam bana daha iyi sonuçlar veren bir prosedür olduğuna inandım: sahip olduğum parçaları daha net geliştirmek, böylece daha sonra bana yardımcı olurlar. Doğrusal yazmaya başladığımda öğeleri daha belirsiz şekillendiriyorum.
Elbette, Bütün bir romanı bu şekilde yazmak, her şeyden önce iyi tanımlanmış bir özete sahip olmamı gerektirir., son ve dokunulmaz olduğunu söylememek ve ardından anlatının tüm unsurlarının sürekliliğinin etkilenmediğini çok dikkatli bir şekilde gözden geçirmek. Yazıyı bitirdikten sonra gözden geçirme sürecini daha da önemli hale getiren bir şey. Ama o gün sahip olduğunuz ruh haline göre yazma lüksüne sahip olmanız ve ne yapacağınıza karar verebilmeniz karşılığında ödenmesi gereken bedel budur. Örneğin, bir aksiyon sahnesine girmek istemiyorsam, kahramanların aşkına dalmak ya da dünyalarını tanımlamak istiyorsam, bunu yaparım.

AL: Verebilir misin Senin izinden gitmeyi arzulayan yeni yazarlara bazı tavsiyeler?

tanık: Çok orijinal olamam, çünkü herhangi bir manüde okuyacağınız tavsiyedir.

AL: günlük ise daha iyi yapabildiğiniz her şeyi yazın ve her şeyi okuyun. Alıştırma, gelişmenizi sağlayan şeydir ve aylar önce yazdıklarınızı gözden geçirdiğinizde, iyi bir seviyeye ulaşmak için dokunmanız gerektiğini bileceğiniz çoğunluk arasında parlak metinler bulursunuz.

AL: Nedir? Yazarlık mesleğinde en çok neyi ve en az neyi beğendiğinizi.

tanık: Yazmanın en sevdiğim yanı okuyucularla sonra konuş. Zaten birkaç kitap kulübü tartışmasına katıldım ve bu veya o sahneyi nasıl yorumladıklarını görmek, hikayenin bazı unsurlarına neyin ilham verdiğiyle ilgili soruları cevaplamak, sizken algılamadığınız referansların olduğunu keşfetmek çok zenginleştirici. yazmak ya da onlara genel olarak ne hissettirdiğini bilmek. Elbette tüm yorumlar olumlu değildir, ancak bunlardan da öğrenebilirsiniz.
Madalyonun diğer yüzü hangi eleştiriye göre kabul et. Bir roman yazmak çok zaman ve çaba gerektirir ve cildinizi ve ruhunuzu koyar ve bilinçli bir okuma yapmamış veya belirli temel önyargıları olan insanlardan yorum almak her zaman kolay değildir. Sinirleri yumuşatmak ve başkalarının fikirlerini adım adım atmak gerekir. Benim durumumda, her iş hakkında söylediklerini gözden geçirmeye, bu veya bu noktadan bahsederken eleştirinin diğer insanlarınkiyle uyuşup uyuşmadığını görmeye çalışıyorum ve bu konuda ne yapabilirim merak ediyorum. Eleştirinin temeli olduğunu ve daha iyiye doğru bir değişiklik olabileceğini düşünürsem uygulamaya çalışırım.

AL: Edebiyatı bir kenara bırakırsak, hobilerin nelerdir?

tanık: Sinema benim ana hobim. Eğer havamdaysam haftada iki veya üç defa sinemaya gidebilirim. Ayrıca, her yıl yaz tatillerimde San Sebastián'daki Zinemaldia'ya katılmak için gün ayırmaya çalışıyorum. Bunun dışında hala Çizgi roman okuyorum, Ben oynarım tahta oyunları şansım olduğunda ve Dolmakalem toplamayı severim.

AL: Nasıl RG Wittener'ın günden güne?

tanık: Günden güne oldukça sıkıcı: Çok erken kalkıyorum, işe gidiyorum, eve yemek yemeye geliyorum ve öğleden sonrayı yazmak, televizyon dizilerini veya okumaları yakalamak ve sosyalleşmek arasında elimden gelenin en iyisini dağıtıyorum.

Tek başına randevu özellikle sevdiğin.

tanık: "Bir adam deneyene kadar neler yapabileceğini bilemez". "Charles Dickens."

Tek başına sözcük seni tanımlayan

tanık: İnatçı. Tembel olursam diye koluma dövme yaptırdım.

AL: Son olarak, bize kendi sıradaki proje?

tanık: Son projem çok gizli değil. Beni sosyal ağlarda takip etmeyenler için kanadını okumak yeterli olacaktır. monozuki ve bunun bir ikinci kısım. Gerçek şu ki, romanı bitirdiğimde aklımdaki bir şey değildi, ancak editörüm beni daha fazla kitapta Monozuki evrenine daha fazla hava vermeye ikna etti. İlk roman kendi kendine kapanmaktadır ve ilkini anlamak için bu ikinci bölümü okumak gerekli değildir, ancak Monozuki dünyasının tadını çıkaranlar, maceraların devam ettiğini ve olay örgüsünün çok ilginç hale geldiğini bilmekten mutluluk duyacaktır.

AL: Röportaj için çok teşekkür ederim Wittener. Bir onurdu.

tanık: Şimdiden çok teşekkür ederim Actualidad Literatura Bana bu fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim, umarım gelecekte bir gün tekrarlayabilirim.

Takip edebilirsin RG Wittener en Twitter, Instagramveya oku kişisel blog.